Τέλος μετά από 88 ημέρες έλαβε η διελκυστίνδα για το σχηματισμό
κυβέρνησης στην Ιταλία, με την ορκωμοσία εν μέσω χαμόγελων και σέλφι,
της νέας κυβέρνησης της ακροδεξιάς Λέγκας του Βορρά και του λαϊκίστικου
Κινήματος 5 αστέρων. Η εξέλιξη αυτή αφήνει σε κάποια αμηχανία τους –
εγχώριους μεταξύ άλλων – θιασώτες της θεωρίας περί “πραξικοπήματος”
Ματαρέλα πριν λίγες μέρες, όσο και τις φιλελέ γκρούπις του Ιταλού
προέδρου, που δεν κρύβουν τη θλίψη τους για την μη πρόβλεψη του
ελληνικού συντάγματος αντίστοιχων εξουσιών στο δικό μας ΠτΔ, σε μια
εξευρωπαϊσμένη εκδοχή του “πού είναι ένας λοχίας;”.
Φαίνεται πως η προοπτική μιας νέας προεκλογικής περιόδου εν μέσω τουριστικής σαιζόν μάλιστα, και κυρίως η δημοσκοπικά διαφαινόμενη έκρηξη της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι, κρίθηκε ως το χείρον σενάριο από την κυρίαρχη μερίδα της άρχουσας τάξης στη γείτονα. Εξάλλου μετά την υποχώρηση του Σαλβίνι – που είναι απλώς η τελευταία μιας σειράς παλινωδιών στο δρόμο του για την εξουσία τους τελευταίους μήνες – στο ζήτημα της ανάληψης του υπουργείου εξωτερικών από τον ευρωσκεπτικιστική καθηγητή Πάολο Σαβόνα (που πήρε τελικά το χαρτοφυλάκιο Ευρωπαϊκών υποθέσεων), το σημαντικότερο “αγκάθι” είχε παραμεριστεί. Ο Σαλβίνι ανέλαβε υπουργός εσωτερικών στο νέο σχήμα, διακηρύσσοντας χθες βράδυ σε συγκέντρωση πως θα ήθελε να περικόψει τα 5 δις για την υποδοχή μεταναστών στην Ιταλία. Ένα άλλο “αστέρι” της νέας κυβέρνησης, που αποτελείται από 7 μέλη των 5 αστέρων, 6 της λέγκας, έξι τεχνοκράτες και τον επίσης μη εκλεγμένο καθηγητή Κόντε ως πρωθυπουργό, είναι η ιατροδικαστής Τζούλια Γκρίλο (απλή συνωνυμία με τον ομοϊδεάτη της κωμικό), που έγινε υπουργός υγείας. Η ίδια μέσω του μπλογκ της και πολλών δηλώσεων προεκλογικά, τάσσεται υπέρ του μη υποχρεωτικού χαρακτήρα του εμβολιασμού, υποστηρίζοντας την ανάκληση του διατάγματος Λορέντσιν, που προβλέπει τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων παιδιών από τα νηπιαγωγεία και την επιβολή ποινών στους γονείς που εγγράφουν ανεμβολίαστα παιδιά στα δημοτικά. Ισχυριζόμενη πως “με τον καταναγκασμό παράγεται το αντίθετο αποτέλεσμα” (αν και τα στοιχεία σε ένα χρόνο εφαρμογής του μέτρου την διαψεύδουν, καθώς αυξήθηκε η εμβολιαστική κάλυψη των παιδιών), ποντάρει “στην πειθώ” των πολιτών.
Υπουργός οικονομικών ανέλαβε τελικά o οικονομολόγος καθηγητής Τζοβάνι Τρία, πρώην οικονομικός σύμβουλος του μπερλουσκονικού κόμματος “Φόρτσα Ιτάλια”, με μαοϊκό φοιτητικό παρελθόν. Αν και λεκτικά λάβρος κατά της οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας, κάτι που τον καθιστά αποδεκτό από το εκλογικό ακροατήριο της νέας κυβέρνησης, θεωρείται “μετριοπαθής” στο ζήτημα της εξόδου από το ευρώ, αντιτιθέμενος σε μια “άμεση απεμπλοκή”, αλλά υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα να υπάρχει σχέδιο σε περίπτωση τυχόν κατάρρευσης του ενιαίου νομίσματος. Υπέρμαχος της προτεινόμενης από τη Λέγκα φορολογικής μεταρρύθμισης στην κατεύθυνση επιβολής ενός ενιαίου φορολογικού συντελεστή (flat tax), δηλώνει έτοιμος να αυξήσει το ΦΠΑ για να χρηματοδοτήσει μέσω επιβάρυνσης των λαϊκών νοικοκυριών αυτή τη νέα επί της ουσίας φοροαπαλλαγή των μεγάλων εισοδημάτων και των επιχειρήσεων στην Ιταλία.
Ο ιταλικός αστικός τύπος σε γενικές γραμμές χαιρετίζει συγκρατημένα τη νέα κυβέρνηση, εκθειάζοντας παράλληλα την παρέμβαση Ματαρέλα, που θεωρεί πως αποτελεί προανάκρουσμα για στροφή της κυβερνητικής συμμαχίας στο “ρεαλισμό”, ενώ παράλληλα αποδέχεται ως όχι ακριβώς ιδανική, αλλά αναγκαία λύση αυτό το “πείραμα εργαστηρίου” όπως αποκαλεί το ερμαφρόδιτο σχήμα, λόγω και της αδυναμίας των άλλων κυρίαρχων αστικών κομμάτων, δηλαδή των κομμάτων Μπερλουσκόνι και Ρέντσι να αποτελέσουν εναλλακτική για τη διαχείριση της οργής των Ιταλών προς την ΕΕ και τις πολιτικές λιτότητας στη χώρα.
Με το δικό του τρόπο σχολίασε τις εξελίξεις ο Μάρκο Ρίτσο του Κομμουνιστικού κόμματος, σχολιάζοντας δηκτικά τη δήλωση του πρωθυπουργού Κόντε πως θα είναι “δικηγόρος του λαού”:
Φαίνεται πως η προοπτική μιας νέας προεκλογικής περιόδου εν μέσω τουριστικής σαιζόν μάλιστα, και κυρίως η δημοσκοπικά διαφαινόμενη έκρηξη της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι, κρίθηκε ως το χείρον σενάριο από την κυρίαρχη μερίδα της άρχουσας τάξης στη γείτονα. Εξάλλου μετά την υποχώρηση του Σαλβίνι – που είναι απλώς η τελευταία μιας σειράς παλινωδιών στο δρόμο του για την εξουσία τους τελευταίους μήνες – στο ζήτημα της ανάληψης του υπουργείου εξωτερικών από τον ευρωσκεπτικιστική καθηγητή Πάολο Σαβόνα (που πήρε τελικά το χαρτοφυλάκιο Ευρωπαϊκών υποθέσεων), το σημαντικότερο “αγκάθι” είχε παραμεριστεί. Ο Σαλβίνι ανέλαβε υπουργός εσωτερικών στο νέο σχήμα, διακηρύσσοντας χθες βράδυ σε συγκέντρωση πως θα ήθελε να περικόψει τα 5 δις για την υποδοχή μεταναστών στην Ιταλία. Ένα άλλο “αστέρι” της νέας κυβέρνησης, που αποτελείται από 7 μέλη των 5 αστέρων, 6 της λέγκας, έξι τεχνοκράτες και τον επίσης μη εκλεγμένο καθηγητή Κόντε ως πρωθυπουργό, είναι η ιατροδικαστής Τζούλια Γκρίλο (απλή συνωνυμία με τον ομοϊδεάτη της κωμικό), που έγινε υπουργός υγείας. Η ίδια μέσω του μπλογκ της και πολλών δηλώσεων προεκλογικά, τάσσεται υπέρ του μη υποχρεωτικού χαρακτήρα του εμβολιασμού, υποστηρίζοντας την ανάκληση του διατάγματος Λορέντσιν, που προβλέπει τον αποκλεισμό των ανεμβολίαστων παιδιών από τα νηπιαγωγεία και την επιβολή ποινών στους γονείς που εγγράφουν ανεμβολίαστα παιδιά στα δημοτικά. Ισχυριζόμενη πως “με τον καταναγκασμό παράγεται το αντίθετο αποτέλεσμα” (αν και τα στοιχεία σε ένα χρόνο εφαρμογής του μέτρου την διαψεύδουν, καθώς αυξήθηκε η εμβολιαστική κάλυψη των παιδιών), ποντάρει “στην πειθώ” των πολιτών.
Υπουργός οικονομικών ανέλαβε τελικά o οικονομολόγος καθηγητής Τζοβάνι Τρία, πρώην οικονομικός σύμβουλος του μπερλουσκονικού κόμματος “Φόρτσα Ιτάλια”, με μαοϊκό φοιτητικό παρελθόν. Αν και λεκτικά λάβρος κατά της οικονομικής πολιτικής της Γερμανίας, κάτι που τον καθιστά αποδεκτό από το εκλογικό ακροατήριο της νέας κυβέρνησης, θεωρείται “μετριοπαθής” στο ζήτημα της εξόδου από το ευρώ, αντιτιθέμενος σε μια “άμεση απεμπλοκή”, αλλά υποστηρίζοντας την αναγκαιότητα να υπάρχει σχέδιο σε περίπτωση τυχόν κατάρρευσης του ενιαίου νομίσματος. Υπέρμαχος της προτεινόμενης από τη Λέγκα φορολογικής μεταρρύθμισης στην κατεύθυνση επιβολής ενός ενιαίου φορολογικού συντελεστή (flat tax), δηλώνει έτοιμος να αυξήσει το ΦΠΑ για να χρηματοδοτήσει μέσω επιβάρυνσης των λαϊκών νοικοκυριών αυτή τη νέα επί της ουσίας φοροαπαλλαγή των μεγάλων εισοδημάτων και των επιχειρήσεων στην Ιταλία.
Ο ιταλικός αστικός τύπος σε γενικές γραμμές χαιρετίζει συγκρατημένα τη νέα κυβέρνηση, εκθειάζοντας παράλληλα την παρέμβαση Ματαρέλα, που θεωρεί πως αποτελεί προανάκρουσμα για στροφή της κυβερνητικής συμμαχίας στο “ρεαλισμό”, ενώ παράλληλα αποδέχεται ως όχι ακριβώς ιδανική, αλλά αναγκαία λύση αυτό το “πείραμα εργαστηρίου” όπως αποκαλεί το ερμαφρόδιτο σχήμα, λόγω και της αδυναμίας των άλλων κυρίαρχων αστικών κομμάτων, δηλαδή των κομμάτων Μπερλουσκόνι και Ρέντσι να αποτελέσουν εναλλακτική για τη διαχείριση της οργής των Ιταλών προς την ΕΕ και τις πολιτικές λιτότητας στη χώρα.
Με το δικό του τρόπο σχολίασε τις εξελίξεις ο Μάρκο Ρίτσο του Κομμουνιστικού κόμματος, σχολιάζοντας δηκτικά τη δήλωση του πρωθυπουργού Κόντε πως θα είναι “δικηγόρος του λαού”:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου