Το «υβριδικό» μνημόνιο

Οι αλλεπάλληλες «αξιολογήσεις», και μάλιστα σε τριμηνιαία βάση, του αντιλαϊκού προγράμματος στην Ελλάδα, η διαμόρφωση «αποθεματικού ασφαλείας» ύψους 20 δισ. ευρώ ως «μαξιλάρι» για την ανακύκλωση της χρηματοδότησης προς το ελληνικό κράτος μέχρι το 2019, σε συνδυασμό με τη διοχέτευση κεφαλαίων από τα ταμεία της ΕΕ, με αποδέκτες τους εγχώριους επιχειρηματικούς ομίλους, περιλαμβάνονται στο «πακέτο» με τα αντιλαϊκά μέτρα της επόμενης περιόδου, που θα συζητηθεί στο Γιούρογκρουπ στις 21 Ιούνη. Ουσιαστικά, πρόκειται για το διάδοχο μνημονιακό σχήμα, το οποίο ανεξάρτητα από τις όποιες «ονοματολογίες», θα συνοδεύεται από μια εν δυνάμει γραμμή χρηματοδότης προς το ελληνικό κράτος, που θα ενεργοποιείται σε περίπτωση δυσκολιών για άντληση νέων δανείων από τις διεθνείς χρηματαγορές. Σε αυτό το πλαίσιο, σύμφωνα με υψηλόβαθμες πηγές της Ευρωζώνης, στο «αποθεματικό ασφάλειας» θα συνεισφέρουν ο ESM καθώς και το ελληνικό κράτος, αξιοποιώντας την «κάβα» των ματωμένων υπερπλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς της επόμενης περιόδου. Σε κάθε περίπτωση, οι ανά τρίμηνο «αξιολογήσεις» της επόμενης περιόδου θα διενεργούνται και με τη «συμβολή» του ΔΝΤ και, όπως χαρακτηριστικά τόνισε η επικεφαλής του, Κρ. Λαγκάρντ, «το ΔΝΤ μπορεί ασφαλώς να εμπλακεί με διάφορους τρόπους, με διάφορα εργαλεία. Θα κάνουμε χρήση όλων των εργαλείων, θα δούμε και όλες τις επιλογές, αλλά σε κάθε περίπτωση θα εμπλακούμε στην Ελλάδα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο».

* * *

Το διάδοχο αντιλαϊκό πρόγραμμα θα υπαχθεί σε καθεστώς «ενισχυμένης εποπτείας» (Enhanced Surveillance), σύμφωνα με τον κανονισμό (472/2013) της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αναφορικά με την «ενίσχυση της οικονομικής και δημοσιονομικής εποπτείας των κρατών - μελών στη ζώνη του ευρώ». Πρόκειται για το λεγόμενο «υβριδικό μνημόνιο», καθώς πάνω στο ήδη υπάρχον κανονιστικό πλαίσιο της ΕΕ θα γίνουν οι αναγκαίες προσαρμογές και εξειδικεύσεις και μάλιστα με πεδίο πρώτης εφαρμογής το «νέο» εποπτικό πλαίσιο της αντιλαϊκής πολιτικής στην Ελλάδα. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στον κανονισμό (472/2013), «ένα κράτος - μέλος με νόμισμα το ευρώ θα πρέπει να υποβάλλεται σε ενισχυμένη εποπτεία (...) όταν αντιμετωπίζει ή απειλείται από σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, προκειμένου να εξασφαλιστεί η ταχεία επιστροφή του σε κανονική κατάσταση και να προστατευτούν τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ζώνης του ευρώ από πιθανά δυσμενή δευτερογενή αποτελέσματα». Επιπλέον, όπως επισημαίνεται στο ίδιο κείμενο, «τα κράτη - μέλη που υπόκεινται σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας θα πρέπει να θεσπίζουν μέτρα για την αντιμετώπιση των αιτίων ή των πιθανών αιτίων των δυσχερειών τους. Για τον σκοπό αυτό, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλες οι συστάσεις που τους γίνονται στο πλαίσιο της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος ή της διαδικασίας για τις υπερβολικές μακροοικονομικές ανισορροπίες»...

* * *

Σύμφωνα με υψηλόβαθμες πηγές της ΕΕ, οι «αγορές» θα εξετάζουν προσεκτικά τις επιδόσεις στην ελληνική οικονομία στην επόμενη δεκαετία, ενώ, όπως χαρακτηριστικά τονίζουν, η πραγματική «επιτυχία» ή «αποτυχία» της εξόδου - για λογαριασμό πάντα του κεφαλαίου - θα καθοριστεί από τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν στη χώρα τα επόμενα δύο χρόνια. Δηλαδή, από τους ρυθμούς της αντιλαϊκής κλιμάκωσης. Και όπως χαρακτηριστικά επισήμανε ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, «αν οι μεταρρυθμίσεις δεν είναι αξιόπιστες, τα προβλήματα θα προκύψουν από τις αγορές. Γι' αυτό και υπάρχουν πολύ ισχυρά κίνητρα για να διατηρηθούν οι υπεύθυνες δημοσιονομικές πολιτικές κατά τη διάρκεια της ενισχυμένης εποπτείας με αυτήν την κυβέρνηση, την επόμενη και τις επόμενες που θα ακολουθήσουν»... Με άλλα λόγια, στο κατώφλι της ...«καθαρής εξόδου», η διαχείριση του κρατικού χρέους γίνεται το νέο «τοτέμ» για το κεφάλαιο και τα κόμματά του και αποτελεί «όχημα» για μόνιμη εποπτεία σε βάρος του λαού, για νέα μνημόνια και μέτρα.

Α. Σ.