Κλίμα
ψεύτικων ελπίδων και αυταπατών καλλιεργεί η κυβέρνηση, ενόψει του
σημερινού διαγγέλματος του πρωθυπουργού για το «τέλος των μνημονίων» και
την παρουσία του σε λίγες μέρες στη ΔΕΘ.
Η κυβέρνηση αφήνει να διαρρέονται πληροφορίες για υποσχέσεις ότι σταδιακά θα «αποκατασταθούν κοινωνικές αδικίες» και θα ανακάμψει το εισόδημα των εργαζομένων, μικρών αυτοαπασχολούμενων και συνταξιούχων.
Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθεί να καλλιεργήσει την αίσθηση ότι το «τέλος των μνημονίων» σηματοδοτεί μια φιλολαϊκή πορεία, θέλοντας έτσι να συνεχίζει να ξεγελάει μαζικά εργατικά - λαϊκά στρώματα που ταυτόχρονα τσακίζει με την πολιτική της.
Την ίδια ώρα, βέβαια, διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους το κεφάλαιο και τους «θεσμούς» ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά «επιστροφή στο παρελθόν» και στις «παθογένειες που έφεραν την κρίση», υποσχόμενη ότι θα διατηρήσει όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια και το οποίο ενίσχυσε και επέκτεινε με την πολιτική της.
Η κοροϊδία της κυβέρνησης δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από το λαό. Ενα βασικό ζήτημα είναι ότι κανένας από τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων δεν πρόκειται να καταργηθεί.
Αντίθετα, το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο, που ενισχύθηκε με τους νόμους των μνημονίων, για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και να τονωθεί το «επενδυτικό κλίμα», αποτελεί υπόβαθρο για νέες «μεταρρυθμίσεις» και μέτρα, όπως διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους τα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και της ΝΔ.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον επικεφαλής του ESM, τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και η ΝΔ έχουν δεσμευτεί απέναντι στον Οργανισμό ότι θα ακολουθήσουν κατά γράμμα τους αντιλαϊκούς στόχους και τα μέτρα που προβλέπει η συμφωνία «εξόδου» από τα μνημόνια.
Εκεί στοχεύει άλλωστε και η «κριτική» που ασκούν στην κυβέρνηση η ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα με αφορμή το «τέλος των μνημονίων»: Στην επιτάχυνση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που θα κάνουν ανταγωνιστικότερη την ελληνική οικονομία, θα βελτιώσουν δηλαδή τους όρους της κερδοφορίας για το κεφάλαιο, για να κάνει επενδύσεις.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για ορισμένα εφάπαξ βοηθήματα, κι αυτά για τους πιο φτωχούς, σε αντιστάθμισμα τάχα των μόνιμων περικοπών που έχουν γίνει σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, είναι πλευρά της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, που ενισχύει τους επιχειρηματικούς ομίλους με φοροαπαλλαγές, προνόμια και επιδοτήσεις.
Οπως αυτές που προβλέπουν οι διάφοροι «αναπτυξιακοί» νόμοι και δεσμεύεται να διευρύνει η κυβέρνηση, αξιοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό την υπεραπόδοση από τη φοροαφαίμαξη του λαού.
Ταυτόχρονα, με «επετειακές» συνεντεύξεις και αρθρογραφία, στελέχη της κυβέρνησης και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι παρουσιάζουν την καπιταλιστική κρίση ως συνέπεια των υψηλών μισθών και συντάξεων στην Ελλάδα πριν από το 2009, αλλά και της έλλειψης μηχανισμών της ΕΕ να απορροφήσει τους κραδασμούς από τα υψηλά ελλείμματα και χρέη σε κράτη - μέλη της.
Κρύβουν ότι την καπιταλιστική κρίση έφεραν η καπιταλιστική ανάπτυξη, ο σκληρός ανταγωνισμός, το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου. Γι' αυτό με μαθηματική ακρίβεια μια νέα πορεία ξέφρενης ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων θα οδηγήσει σε νέα κρίση.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακόμα και τώρα, που λένε ότι «διδάχτηκαν» από την κρίση και ότι έχουν πλέον «θωρακίσει» την ΕΕ, οι «αβεβαιότητες» στην οικονομία και οι εκτιμήσεις για μια νέα συγχρονισμένη κρίση τρομάζουν τα αστικά επιτελεία, επειδή ακριβώς η κρίση είναι σύμφυτη με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.
Οκτώ χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο, ήρθε η ώρα για το λαό να κάνει ταμείο. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων γνώρισε «δεξιές», «κεντρώες» αλλά και «αριστερές» κυβερνήσεις, όπως αυτή των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που του υπόσχονταν μια διαφορετική, φιλολαϊκή τάχα διαχείριση της κρίσης και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Το αποτέλεσμα το είδε και τώρα χρειάζεται με αποφασιστικότητα να αξιοποιήσει την πείρα του. Να δυναμώσει την πάλη ενάντια στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων τους, διεκδικώντας ανάκτηση των απωλειών και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Η κυβέρνηση αφήνει να διαρρέονται πληροφορίες για υποσχέσεις ότι σταδιακά θα «αποκατασταθούν κοινωνικές αδικίες» και θα ανακάμψει το εισόδημα των εργαζομένων, μικρών αυτοαπασχολούμενων και συνταξιούχων.
Με αυτόν τον τρόπο, προσπαθεί να καλλιεργήσει την αίσθηση ότι το «τέλος των μνημονίων» σηματοδοτεί μια φιλολαϊκή πορεία, θέλοντας έτσι να συνεχίζει να ξεγελάει μαζικά εργατικά - λαϊκά στρώματα που ταυτόχρονα τσακίζει με την πολιτική της.
Την ίδια ώρα, βέβαια, διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους το κεφάλαιο και τους «θεσμούς» ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καμιά «επιστροφή στο παρελθόν» και στις «παθογένειες που έφεραν την κρίση», υποσχόμενη ότι θα διατηρήσει όλο το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια και το οποίο ενίσχυσε και επέκτεινε με την πολιτική της.
Η κοροϊδία της κυβέρνησης δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη από το λαό. Ενα βασικό ζήτημα είναι ότι κανένας από τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων δεν πρόκειται να καταργηθεί.
Αντίθετα, το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο, που ενισχύθηκε με τους νόμους των μνημονίων, για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και να τονωθεί το «επενδυτικό κλίμα», αποτελεί υπόβαθρο για νέες «μεταρρυθμίσεις» και μέτρα, όπως διαβεβαιώνουν σε όλους τους τόνους τα στελέχη της κυβέρνησης, αλλά και της ΝΔ.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον επικεφαλής του ESM, τόσο η σημερινή κυβέρνηση όσο και η ΝΔ έχουν δεσμευτεί απέναντι στον Οργανισμό ότι θα ακολουθήσουν κατά γράμμα τους αντιλαϊκούς στόχους και τα μέτρα που προβλέπει η συμφωνία «εξόδου» από τα μνημόνια.
Εκεί στοχεύει άλλωστε και η «κριτική» που ασκούν στην κυβέρνηση η ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα με αφορμή το «τέλος των μνημονίων»: Στην επιτάχυνση των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που θα κάνουν ανταγωνιστικότερη την ελληνική οικονομία, θα βελτιώσουν δηλαδή τους όρους της κερδοφορίας για το κεφάλαιο, για να κάνει επενδύσεις.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για ορισμένα εφάπαξ βοηθήματα, κι αυτά για τους πιο φτωχούς, σε αντιστάθμισμα τάχα των μόνιμων περικοπών που έχουν γίνει σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, είναι πλευρά της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, που ενισχύει τους επιχειρηματικούς ομίλους με φοροαπαλλαγές, προνόμια και επιδοτήσεις.
Οπως αυτές που προβλέπουν οι διάφοροι «αναπτυξιακοί» νόμοι και δεσμεύεται να διευρύνει η κυβέρνηση, αξιοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό την υπεραπόδοση από τη φοροαφαίμαξη του λαού.
Ταυτόχρονα, με «επετειακές» συνεντεύξεις και αρθρογραφία, στελέχη της κυβέρνησης και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι παρουσιάζουν την καπιταλιστική κρίση ως συνέπεια των υψηλών μισθών και συντάξεων στην Ελλάδα πριν από το 2009, αλλά και της έλλειψης μηχανισμών της ΕΕ να απορροφήσει τους κραδασμούς από τα υψηλά ελλείμματα και χρέη σε κράτη - μέλη της.
Κρύβουν ότι την καπιταλιστική κρίση έφεραν η καπιταλιστική ανάπτυξη, ο σκληρός ανταγωνισμός, το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους, η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου. Γι' αυτό με μαθηματική ακρίβεια μια νέα πορεία ξέφρενης ανάκαμψης των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων θα οδηγήσει σε νέα κρίση.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακόμα και τώρα, που λένε ότι «διδάχτηκαν» από την κρίση και ότι έχουν πλέον «θωρακίσει» την ΕΕ, οι «αβεβαιότητες» στην οικονομία και οι εκτιμήσεις για μια νέα συγχρονισμένη κρίση τρομάζουν τα αστικά επιτελεία, επειδή ακριβώς η κρίση είναι σύμφυτη με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.
Οκτώ χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο, ήρθε η ώρα για το λαό να κάνει ταμείο. Στη διάρκεια αυτών των χρόνων γνώρισε «δεξιές», «κεντρώες» αλλά και «αριστερές» κυβερνήσεις, όπως αυτή των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που του υπόσχονταν μια διαφορετική, φιλολαϊκή τάχα διαχείριση της κρίσης και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Το αποτέλεσμα το είδε και τώρα χρειάζεται με αποφασιστικότητα να αξιοποιήσει την πείρα του. Να δυναμώσει την πάλη ενάντια στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, της ΕΕ και των κομμάτων τους, διεκδικώντας ανάκτηση των απωλειών και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου