Νόμος «Βρούτση - Αχτσιόγλου»

Η χτεσινή συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή της τροπολογίας, με την οποία η κυβέρνηση ενεργοποιεί τον μνημονιακό νόμο της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (νόμος Βρούτση) για τον κατώτερο μισθό, ήταν αποκαλυπτική.
Ο νόμος αυτός, που χαιρετίστηκε από τις εργοδοτικές ενώσεις όταν ψηφίστηκε στη Βουλή το 2013, καταργεί τον καθορισμό του κατώτερου μισθού μέσα από τις συλλογικές διαπραγματεύσεις εργοδοσίας - εργαζομένων και πλέον αυτός ορίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Μάλιστα, το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα αποφασίζεται κάθε φορά το ύψος του κατώτερου μισθού, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη «την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών και της ανταγωνιστικότητας...».
Είναι φανερό ότι ο νόμος αυτός δημιουργεί το έδαφος για αυξήσεις - ψίχουλα στον κατώτερο μισθό (που θα εξανεμίζονται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της ευελιξίας στην αγορά εργασίας και της φοροληστείας για το λαό), αλλά και για ακαριαίες μειώσεις, όταν αυτό επιτάσσουν οι ανάγκες της ανταγωνιστικότητας, η εξασθένηση των ρυθμών ανάπτυξης της οικονομίας ή μια επόμενη κρίση.
Μετά τη χτεσινή ψήφιση της τροπολογίας του υπουργείου Εργασίας, ο αντεργατικός αυτός νόμος της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δικαιωματικά φέρει πλέον τον τίτλο «νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου».
Το χτεσινό στιγμιότυπο στη Βουλή, με τον πρώην υπουργό Εργασίας Γ. Βρούτση να αποδίδει τις ευχαριστίες του στην κυβέρνηση για την ενεργοποίηση του αντεργατικού νόμου, που ο ίδιος εισηγήθηκε το 2013, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση τον κατήγγελλε και τον καταψήφιζε, και την υπουργό Εργασίας Αχτσιόγλου να αναζητάει μάταια σημεία διαφοροποίησης από τη ΝΔ, τα λέει όλα.
Προπάντων, επιβεβαιώνει ότι κυβέρνηση και ΝΔ πάνε χέρι - χέρι στην υπεράσπιση, θωράκιση και εφαρμογή όλου του μνημονιακού πλαισίου και κυρίως εκείνων των νόμων που παίζουν τον καθοριστικότερο ρόλο για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως ο νόμος για τον κατώτερο μισθό.
Επαληθεύεται ακόμα ότι η «μεταμνημονιακή» εποχή, για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να καλλιεργήσει προσδοκίες στο λαό, είναι μια από τα ίδια για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αφού κανείς από τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους δεν καταργείται, ενώ «ωριμάζει» η εφαρμογή και ορισμένων απ' όσους ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το νόμο «Βρούτση - Αχτσιόγλου», ή τις αντιασφαλιστικές διατάξεις που περιέχονται στον νόμο Κατρούγκαλου και πάει λέγοντας.
Η χτεσινή συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή επιβεβαίωσε όμως και κάτι ακόμα: Οτι το μόνο κόμμα που μπορούν να εμπιστευτούν οι εργαζόμενοι και να συμπορευτούν μαζί του είναι το ΚΚΕ.
Η τροπολογία που κατέθεσε χτες στη Βουλή, ζητώντας άμεσα την επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ ως βάση για αυξήσεις και την κατάργηση όλων των αντεργατικών, μνημονιακών διατάξεων, ήταν η μόνη που προέβλεπε πραγματική αύξηση του λαϊκού εισοδήματος.
Τα άλλα κόμματα, και κυρίως η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ, δεν συντάχθηκαν μόνο με την τροπολογία της κυβέρνησης, την οποία υπερψήφισαν, αλλά και ενάντια στην πρόταση του ΚΚΕ, υπηρετώντας με συνέπεια το ταξικό τους καθήκον απέναντι στην εργοδοσία, πέρα και πάνω από τους καβγάδες τους για τα επιμέρους.
Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε αποτελεί «εναλλακτική» η πολιτική της ΝΔ. Την πείρα τους αυτή πρέπει να αξιοποιήσουν σήμερα και ακόμα πιο αποφασιστικά να παλέψουν για την κατάργηση του νόμου «Βρούτση - Αχτσιόγλου», μαζί και όλων των μνημονιακών νόμων.
Να περάσουν στην αντεπίθεση, διεκδικώντας κάλυψη των τεράστιων απωλειών που είχαν στους μισθούς τους τα χρόνια της κρίσης και πάνω στη βάση των 751 ευρώ στον κατώτερο και των κλαδικών μισθών, να «χτίσουν» τα αιτήματά τους με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας.