Το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι η πολιτική τους

Για πολλοστή φορά επιστρατεύεται η σκανδαλολογία, ως μια συνηθισμένη πρακτική στο πλαίσιο του αστικού πολιτικού συστήματος, που αξιοποιεί υπαρκτά ζητήματα διαπλοκής και διαφθοράς για να συγκαλύψει τις πραγματικές αιτίες, να θολώσει τη στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων και να αποπροσανατολίσει το λαό. Με αφορμή την Εξεταστική της Βουλής και την προαναγγελία διώξεων για την υπόθεση «Novartis», στην επικαιρότητα βρίσκονται τα σκάνδαλα στην Υγεία. Η ανάγκη να διερευνηθούν από τη Δικαιοσύνη όλες αυτές οι υποθέσεις και να αποδοθούν ευθύνες, είναι δεδομένη. Ο λαός όμως χρειάζεται να δει πέρα από αυτό, να ξεσκεπάσει τον κάλπικο καβγά ανάμεσα στην κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, για το ποιος ευθύνεται περισσότερο για τα σκάνδαλα και ποιος μπορεί καλύτερα να τα αντιμετωπίσει. Το μεγαλύτερο «σκάνδαλο» είναι η στρατηγική του κεφαλαίου, που υπηρετούν από κοινού όλα τα αστικά κόμματα και στον τομέα της Υγείας, διευρύνοντας τα κερδοφόρα πεδία δράσης για το κεφάλαιο και την εμπορευματοποίησης της Υγείας - Πρόνοιας, τσακίζοντας τα δικαιώματα και τις ανάγκες εργαζομένων και ασθενών.

* * *

Ετσι, λοιπόν, το πραγματικό σκάνδαλο στην Υγεία είναι το διαχρονικό πετσόκομμα των κονδυλίων του κρατικού προϋπολογισμού, καθώς από το 2010 έως το 2018 μειώθηκαν προοδευτικά σε ποσοστό που φτάνει έως και το 50%, με κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ! Η ίδια πτωτική πορεία προμηνύεται και για το 2019. Μόνο το 2016, ο κρατικός προϋπολογισμός για την Υγεία κατακρεουργήθηκε κατά 22,5% και το 2018 η κυβέρνηση πετσόκοψε άλλα 350 εκατ. ευρώ. Το 2017 μείωσε την κρατική επιχορήγηση προς τον ΕΟΠΥΥ κατά 200 εκατομμύρια ευρώ (μείωση 38% σε σχέση με το 2016). Το 2018 ουσιαστικά μηδένισε την επιχορήγησή του, κόβοντας άλλα 226 εκατ. ευρώ, αυξάνοντας τις πληρωμές των εργαζομένων και των συνταξιούχων για ακόμη λιγότερες υπηρεσίες. Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι η σταδιακή αποδέσμευση της λειτουργίας των νοσοκομείων από τον κρατικό προϋπολογισμό και η μετατροπή τους σε «αυτοτελείς οικονομικές μονάδες», δηλαδή σε επιχειρήσεις, που θα χτυπούν ανελέητα εργασιακά δικαιώματα και θα χαρατσώνουν τους ασθενείς με άμεσες και έμμεσες πληρωμές, πουλώντας υπηρεσίες Υγείας ανάλογα με το βαλάντιο του καθενός, πέρα από ένα μίνιμουμ παροχών, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες, που θα είναι κοινό για όλους.

* * *

Πραγματικό σκάνδαλο είναι η εντατικοποίηση της εργασίας των υγειονομικών, λόγω των τεράστιων ελλείψεων σε γιατρούς και νοσηλευτές, που μεταφράζονται σε εξάντληση του προσωπικού και υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας στους ασθενείς. Η διαχρονική αποψίλωση του μόνιμου προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία, στο όνομα της «δημοσιονομικής προσαρμογής» που συνεχίζεται ακάθεκτη και μετά το «τέλος των μνημονίων», έχει οδηγήσει ώστε οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία να έχουν μειωθεί κατά 30.000 περίπου τα τελευταία χρόνια, τη στιγμή που η προσέλευση των ασθενών έχει αυξηθεί κατά 25%. Μέχρι τέλος του χρόνου θα υπάρξουν άλλες 1.500 αποχωρήσεις - απολύσεις γιατρών. Οι χιλιάδες απολύσεις που έχουν γίνει, κι όσες θα ακολουθήσουν, τινάζουν στον αέρα τη λειτουργία τμημάτων, κλινικών, ενώ η εφαρμογή της «διευθέτησης» του χρόνου εργασίας των γιατρών (για αρχή), με βάση τις αντιδραστικές ευρωπαϊκές Οδηγίες, ελαστικοποιεί κι άλλο το ωράριο, καταργεί τον σταθερό ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας, επιβάλλει εφημερίες όλες τις καθημερινές για πάνω από ένα μήνα.

* * *

Πραγματικό σκάνδαλο είναι η εμπορευματοποίηση του Φαρμάκου και ο σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών, που για τα κέρδη τους παίζουν ρουλέτα στην πλάτη των ασθενών σε ό,τι αφορά την παραγωγή, τη διακίνηση, τις ποσότητες των φαρμάκων. Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν 43,1% περισσότερα σε σχέση με το 2009 για το Φάρμακο και οι πληρωμές τους έχουν εκτιναχθεί μεσοσταθμικά από το 9% στο 30% της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης, υπολογίζοντας μόνο τα φάρμακα της θετικής λίστας, η οποία διαρκώς συρρικνώνεται με εκατοντάδες φάρμακα να βγαίνουν εκτός. Ηδη, όπως ακούγεται, αλλά 700 σκευάσματα αναμένεται να αποσυρθούν από τη θετική λίστα το επόμενο διάστημα, προκαλώντας μια «τρύπα» μέχρι και 150 εκατ. ευρώ ετησίως, που θα επιβαρύνει την τσέπη των λαϊκών στρωμάτων. Να γιατί δεν πρέπει ο λαός να πέσει στην παγίδα της σκανδαλολογίας. Οποια τύχη κι αν έχει η διερεύνηση αυτών των υποθέσεων, ακόμα κι αν υπάρξουν καταδίκες για τους εμπλεκόμενους, η κατάσταση στην Υγεία δεν πρόκειται να αλλάξει για το λαό, αν δεν χτυπηθεί στην καρδιά της η αιτία για την άθλια κατάσταση που βιώνουν σήμερα υγειονομικοί και ασθενείς. Αν δεν μπουν στο στόχαστρο το καπιταλιστικό κέρδος και τα κόμματα που το υπηρετούν, με ένταση της πάλης για αύξηση της χρηματοδότησης της Υγείας, προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στο ύψος των πραγματικών αναγκών, κατάργηση των πληρωμών για το Φάρμακο, δημόσιο καθολικό και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλους.

Ε. Τζ.