Το επιθετικό άνοιγμα της Volkswagen στην αγορά του ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου σημαίνει πως εκπίπτουν πλέον χιλιάδες θέσεις εργασίας,
καθώς τα λιγότερο σύνθετα στην κατασκευή τους οχήματα απαιτούν
μικρότερο αριθμό εργαζομένων για την κατασκευή τους. Υπολογίζεται πως
στα εργοστάσια του Έμντεν και του Αννόβερο, όταν υπάρξει πλήρης στροφή
στην ηλεκτροκίνηση, θα χαθούν 7000 εργασίας. Ο CEO της επιχείρησης
προσπάθησε να φανεί καθησυχαστικός, δήλωσε όμως παράλληλα ότι η παραγωγή
ηλεκτροκίνητων οχημάτων θα ενισχυθεί ακόμα γρηγορότερα, μετά και τις
νέες αποφάσεις της ΕΕ για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Θεωρητικά ως το 2028 υπάρχει συμφωνία τήρησης των θέσεων εργασίας στα δύο εργοστάσια, ωστόσο επίμονες δημοσιογραφικές πληροφορίες κάνουν λόγο για πρόγραμμα «εθελουσίας εξόδου», που θα αφορά 4000 εργαζόμενους στο Αννόβερο και 3000 στο Έμντεν.
Τουλάχιστον ανησυχητική είναι και η στάση του επιχειρησιακού σωματείου, με επικεφαλής τον Μπερντ Όστερλο, που από τη μια αναγνωρίζει τον μεγάλο κίνδυνο μαζικών απολύσεων, από την άλλη ουσιαστικά επιρρίπτει ευθύνες μονομερώς στις αποφάσεις της ΕΕ για το CO2 και την περιβαλλοντική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης: «Αναρωτιέμαι, αν τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών και του Βερολίνου έχουν συναίσθηση για το τι κάνουν στους εργαζόμενους της αυτοκινητοβιομηχανίας» έγραψε στη χριστουγεννιάτικη επιστολή του προς τους εργαζόμενους. Προειδοποίησε για «ανεξέλεγκτη απώλεια θέσεων εργασίας». Διακήρυξε πως το σωματείο δε θα συναινέσει στις απολύσεις και τονίζει πως φέτος προσελήφθησαν 2000 εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου. Η επιχείρηση στις αρχές του μήνα ανακοίνωσε πρόγραμμα περικοπών, σταματώντας την παραγωγή μοντέλων με χαμηλή ζήτηση, ενώ διαβλέπει «περιθώρια εξοικονόμησης» στο προσωπικό. Σύμφωνα με το μεγαλύτερο σωματείο του κλάδου, την IG – Metall, οι συνακόλουθες αναδιαρθρώσεις μπορεί να επιφέρουν ως και 200.000 απολύσεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως η εξέλιξη της τεχνολογίας, αντί να γίνεται ευλογία για τους εργαζόμενους, μετατρέπεται σε κατάρα, εξαιτίας ενός κοινωνικού συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση και τη μεγιστοποίηση του κέρδους, αδιαφορώντας για τη μοίρα όσων παράγουν τον πλούτο.
Θεωρητικά ως το 2028 υπάρχει συμφωνία τήρησης των θέσεων εργασίας στα δύο εργοστάσια, ωστόσο επίμονες δημοσιογραφικές πληροφορίες κάνουν λόγο για πρόγραμμα «εθελουσίας εξόδου», που θα αφορά 4000 εργαζόμενους στο Αννόβερο και 3000 στο Έμντεν.
Τουλάχιστον ανησυχητική είναι και η στάση του επιχειρησιακού σωματείου, με επικεφαλής τον Μπερντ Όστερλο, που από τη μια αναγνωρίζει τον μεγάλο κίνδυνο μαζικών απολύσεων, από την άλλη ουσιαστικά επιρρίπτει ευθύνες μονομερώς στις αποφάσεις της ΕΕ για το CO2 και την περιβαλλοντική πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης: «Αναρωτιέμαι, αν τα κέντρα αποφάσεων των Βρυξελλών και του Βερολίνου έχουν συναίσθηση για το τι κάνουν στους εργαζόμενους της αυτοκινητοβιομηχανίας» έγραψε στη χριστουγεννιάτικη επιστολή του προς τους εργαζόμενους. Προειδοποίησε για «ανεξέλεγκτη απώλεια θέσεων εργασίας». Διακήρυξε πως το σωματείο δε θα συναινέσει στις απολύσεις και τονίζει πως φέτος προσελήφθησαν 2000 εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου. Η επιχείρηση στις αρχές του μήνα ανακοίνωσε πρόγραμμα περικοπών, σταματώντας την παραγωγή μοντέλων με χαμηλή ζήτηση, ενώ διαβλέπει «περιθώρια εξοικονόμησης» στο προσωπικό. Σύμφωνα με το μεγαλύτερο σωματείο του κλάδου, την IG – Metall, οι συνακόλουθες αναδιαρθρώσεις μπορεί να επιφέρουν ως και 200.000 απολύσεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως η εξέλιξη της τεχνολογίας, αντί να γίνεται ευλογία για τους εργαζόμενους, μετατρέπεται σε κατάρα, εξαιτίας ενός κοινωνικού συστήματος που βασίζεται στην εκμετάλλευση και τη μεγιστοποίηση του κέρδους, αδιαφορώντας για τη μοίρα όσων παράγουν τον πλούτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου