Σχετικά με το «Παγκόσμιο Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών για την ασφαλή, ομαλή και τακτική

μετανάστευση»

INTIME NEWS

Από τη Σύνοδο στο Μαρακές για την υιοθέτηση του αντιδραστικού Συμφώνου για τη μετανάστευση

Στις 10 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε στο Μαρακές του Μαρόκου η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το «Παγκόσμιο Σύμφωνο των Ηνωμένων Εθνών για την ασφαλή, ομαλή και τακτική μετανάστευση». Πρόκειται για ένα αντιδραστικό, φιλομονοπωλιακό και αντιμεταναστευτικό κείμενο, νομικά μη δεσμευτικό, το οποίο ορίζει 23 στόχους που τα συμβαλλόμενα μέρη - κράτη δηλώνουν ότι θα προωθήσουν για τη διαχείριση του Μεταναστευτικού. Η σύμπλευση της ΕΕ στις ίδιες απαράδεκτες κατευθύνσεις του Συμφώνου φανερώνεται και από το ότι εξαρχής δήλωσε πως θα συμμετάσχει στις σχετικές διαπραγματεύσεις. Το Ευρωκοινοβούλιο έσπευσε μάλιστα να καλωσορίσει την έγκρισή του.
Σειρά δημοσιευμάτων περιορίζουν τη συζήτηση γύρω από τις αποφάσεις αποχώρησης συγκεκριμένων αστικών κυβερνήσεων (ΗΠΑ, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Αυστρία κ.ά.) στις οποίες συμμετέχουν φιλελεύθερες ή και ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις, προκειμένου να υπερασπιστούν το Σύμφωνο, να το εμφανίσουν ως μια δήθεν «κατάκτηση» για τα δικαιώματα των μεταναστών. Στην πραγματικότητα, αποπροσανατολίζουν για τις πραγματικές αντιδραστικές κατευθύνσεις του, οι οποίες μάλιστα επιχειρείται να «καλυφθούν» με την καταγραφή ορισμένων ελάχιστων και αυτονόητων δικαιωμάτων, που βρίσκονται πολύ πίσω από τις πραγματικές ανάγκες των μεταναστών και που έχουν καθαρά χαρακτήρα ευχολογίου και ανέξοδων διακηρύξεων.

Σύμφωνο - υπηρέτης της στρατηγικής για μετανάστευση στα «μέτρα» των επιχειρηματικών ομίλων

Από τις πρώτες γραμμές του Συμφώνου και συγκεκριμένα στην παράγραφο 6 ξεκαθαρίζονται οι πραγματικές στοχεύσεις του, καθώς ορίζεται ότι στηρίζεται στην παγκόσμια «Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη», η οποία στο όνομα της αντιμετώπισης της φτώχειας ανοίγει νέες αγορές και πεδία κερδοφορίας για τα μονοπώλια, ιδιαίτερα με τη διείσδυσή τους στις λεγόμενες «τρίτες χώρες», εντείνοντας την εργασιακή εκμετάλλευση.
Το δήθεν ...προοδευτικό Σύμφωνο, που αποτελεί μνημείο της λεγόμενης «επιλεκτικής μετανάστευσης», σπεύδει να καταγράψει ότι αποδέχεται την απαράδεκτη διάκριση ανάμεσα σε «νόμιμη» και «παράνομη» μετανάστευση, που και οι δύο βέβαια αξιοποιούνται από τους καπιταλιστές ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
Χωρίς περιστροφές, ο στόχος 5 για την «ενδυνάμωση της διαθεσιμότητας και της ευελιξίας των διαδρόμων για νόμιμη μετανάστευση» τίθεται ως όρος για τη «διευκόλυνση της εργασιακής κινητικότητας», η οποία υπηρετεί την καπιταλιστική κερδοφορία. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 21 παρ. δ' αναφέρεται ότι τα συμβαλλόμενα κράτη θα πρέπει να προωθήσουν την «ανάπτυξη προγραμμάτων ευέλικτης εργασίας για τους μετανάστες, με γνώμονα τα δικαιώματα και το φύλο, σύμφωνα με τις τοπικές και εθνικές ανάγκες της αγοράς εργασίας και την προσφορά δεξιοτήτων σε όλα τα επίπεδα δεξιοτήτων, συμπεριλαμβανομένων των προσωρινών, εποχιακών, κυκλικών και ταχέων προγραμμάτων σε τομείς έλλειψης εργατικού δυναμικού, παρέχοντας ευέλικτες, μετατρέψιμες και χωρίς διακρίσεις επιλογές θεώρησης και αδειών διαμονής, όπως για μόνιμη και προσωρινή εργασία, για πολλαπλές εισόδους για εκπαίδευση, για επιχειρήσεις, για επισκέψεις, για επενδύσεις και για επιχειρηματικότητα».
Για την προσέλκυση όχι μόνο φθηνού αλλά και εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, προωθείται η ανάπτυξη της συνεργασίας των κρατών για την «αποτελεσματική αντιστοίχιση των τοπικών και εθνικών αναγκών της αγοράς εργασίας με τις δεξιότητες των μεταναστών», που θα διευκολύνεται από τον στόχο 1 για τη «συγκέντρωση και αξιοποίηση ακριβών και αναλυτικών στοιχείων ως βάση για τις πολιτικές που στηρίζονται σε αποδεικτικάστοιχεία». Αυτό σημαίνει, όπως αναλύεται στο άρθρο 17 παρ. ι', ότι τα κράτη θα συγκεντρώνουν και θα ανταλλάσσουν στοιχεία προκειμένου να προχωρήσουν στην «ανάπτυξη και χρήση προφίλ μετανάστευσης ανά χώρα, τα οποία θα περιλαμβάνουν αναλυτικά στοιχεία για όλες τις πτυχές που σχετίζονται με τη μετανάστευση σε εθνικό επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που αφορούν τις ανάγκες της αγοράς εργασίας, τη ζήτηση και τη διαθεσιμότητα δεξιοτήτων, τις οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις της μετανάστευσης, το κόστος, την υγεία, την εκπαίδευση, το επάγγελμα, τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, τους μισθούς και τις ανάγκες των μεταναστών και των κοινοτήτων που λαμβάνουν, προκειμένου να αναπτυχθούν πολιτικές μετανάστευσης που βασίζονται σε τεκμήρια». Στον ίδιο σκοπό αντιστοίχισης αναγκών της αγοράς εργασίας - δεξιοτήτων θα συμβάλλει και ο στόχος 18 για την «επένδυση στις δεξιότητες και τη διευκόλυνση της αμοιβαίας αναγνώρισης δεξιοτήτων, προσόντων, ικανοτήτων».
Παραπέρα, ο στόχος 11 για τη «διαχείριση των συνόρων με έναν ολοκληρωμένο, ασφαλή και συντονισμένο τρόπο» απαριθμεί σειρά μέτρων για την ενίσχυση της καταστολής στα σύνορα και για την «πρόληψη της παράνομης μετανάστευσης». Μεταξύ άλλων τα συμβαλλόμενα κράτη δηλώνουν ότι θα προχωρήσουν στη «δημιουργία κατάλληλων δομών και μηχανισμών για αποτελεσματική, ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων, με τη διασφάλιση ολοκληρωμένων και αποτελεσματικών διαδικασιών διέλευσης των συνόρων, συμπεριλαμβανομένης της προκαταρκτικής εξέτασης των προσώπων που φτάνουν, της προκαταρκτικής ενημέρωσης από τους μεταφορείς επιβατών και της χρήσης τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών», καθώς και στην αναθεώρηση της νομοθεσίας τους προκειμένου να υπάρχουν «αναλογικές κυρώσεις» για τις «παράνομες διελεύσεις». Απαράδεκτο περιεχόμενο έχει και ο στόχος 13, ο οποίος αποδέχεται τη φυλάκιση μεταναστών, για το μόνο λόγο ότι δεν «χωράνε» στα κριτήρια επιλεξιμότητας των καπιταλιστών.
«Τακτική μετανάστευση» σημαίνει λοιπόν όσοι δεν κάνουν για φθηνή ως επί το πλείστον εργατική δύναμη για τα μονοπώλια να αντιμετωπίζουν καταστολή, κρατήσεις, απελάσεις, να πεθαίνουν στο δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς.
Σημειώνεται ακόμη ότι στο άρθρο 40 προβλέπεται η «σύσταση μηχανισμού στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών» που θα ενισχύει τις «δυνατότητες και τη συνεργασία των κρατών - μελών» για την «αποτελεσματική εφαρμογή του Συμφώνου». Στο μηχανισμό αυτό, που θα συγκροτηθεί σε «εθελοντική βάση», θα συμμετέχουν μεταξύ άλλων «ο ιδιωτικός τομέας και φιλανθρωπικά ιδρύματα».

Οι αντιθέσεις γύρω από το Σύμφωνο

Η ανάδειξη του συγκεκριμένου θέματος που περιορίζεται στις αποφάσεις ή δηλώσεις αποχώρησης από το Σύμφωνο ορισμένων κρατών επιχειρεί να αποκρύψει το αντιδραστικό, υπέρ των εργοδοτών, αντιμεταναστευτικό περιεχόμενό του. Ιδιαίτερα στην ΕΕ, η σχετική συζήτηση (βλ. αποχώρηση Ουγγαρίας, Πολωνίας, Τσεχίας, Αυστρίας κ.ά.) αναπαράγεται και αξιοποιείται - ενόψει και των ευρωεκλογών - προκειμένου να εγκλωβιστεί η εργατική - λαϊκή συνείδηση στο κάλπικο δίλημμα περί «προόδου και συντήρησης». Με λίγα λόγια, αν «συντήρηση» υποστηρίζουν ότι είναι η μη υπογραφή του Συμφώνου, τότε «πρόοδος» ισχυρίζονται ότι είναι... το άνοιγμα και το κλείσιμο των συνόρων με αποκλειστικό κριτήριο τα κέρδη των μονοπωλίων, οι απελάσεις, η καταστολή.
Σε κάθε περίπτωση, τόσο η συμμετοχή όσο και η αποχώρηση από το Σύμφωνο εκφράζουν διαφορετικές τοποθετήσεις ως προς το τι εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα της αστικής τάξης του κάθε κράτους - μέλους. Η διαμόρφωση των όρων (αυστηροί, λιγότερο αυστηροί κ.λπ.) για την κίνηση του εργατικού δυναμικού είναι το εργαλείο που στρώνει το έδαφος της καπιταλιστικής κερδοφορίας, και από αυτήν τη σκοπιά υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Παράλληλα, βέβαια, οι αντιπαραθέσεις των κρατών - μελών στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό εκδηλώνουν πολλές φορές και συνδέονται με βαθύτερες αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, ιδίως για τα ζητήματα της περαιτέρω «εμβάθυνσης» και «ολοκλήρωσης» της οικονομικής και νομισματικής ένωσης. Σε αυτό το πλαίσιο, η διεξαγόμενη πολιτική συζήτηση έφερε στην επιφάνεια υπάρχουσες αντιθέσεις όχι μόνο μεταξύ κρατών - μελών αλλά και στο εσωτερικό ορισμένων κρατών - μελών (π.χ. στη Σλοβακία, με την απειλή παραίτησης του υπουργού Εξωτερικών σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν υπογράψει, ή στο Βέλγιο, με την παραίτηση των υπουργών του εθνικιστικού κόμματος NVA από την κυβερνητική συμμαχία λόγω της διαφωνίας για την υπογραφή του Συμφώνου).
Είναι ξεκάθαρο βέβαια ότι ο κοινός σκοπός που υπηρετούν οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου, η καπιταλιστική κερδοφορία, ανεξαρτήτως των διαφορετικών ενδεχομένως τοποθετήσεών τους για τη διαχείριση του Μεταναστευτικού - Προσφυγικού, τους κάνει να ομονοούν σε βασικές κατευθύνσεις που προωθούνται στο πλαίσιο αυτό, όπως είναι η ενίσχυση και η στρατιωτικοποίηση των συνόρων, που γίνεται όχι μόνο για την καταστολή σε βάρος μεταναστών και προσφύγων, αλλά και με τα μάτια στραμμένα στους εντεινόμενους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να ανάψουν τη σπίθα πολεμικών εμπλοκών.

Η θέση του ΚΚΕ

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή αποκάλυψε τον αντιδραστικό και αντιμεταναστευτικό χαρακτήρα τόσο του Συμφώνου όσο και της πολιτικής της ΕΕ στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, καταγγέλλοντας τις πολιτικές δυνάμεις (σοσιαλδημοκράτες, φιλελεύθερους, εθνικιστές και κάθε λογής οπορτουνιστές) που αποπροσανατολίζουν προκειμένου να αποκρύψουν το αποκρουστικό πρόσωπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Σε συζήτηση του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με «τις κατευθυντήριες γραμμές της διαπραγμάτευσης της ΕΕ» για το Σύμφωνο, στις 17/4/2018, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος ανέδειξε ανάμεσα σε άλλα πως «τακτική μετανάστευση» για την ΕΕ είναι να ανοιγοκλείνει η κάνουλα, και όσοι μετανάστες περισσεύουν και δεν χρειάζονται άμεσα ως «καύσιμη ύλη» για τα κέρδη των ευρωπαϊκών μονοπωλίων να θεωρούνται «παράνομοι».
Το ΚΚΕ αναδεικνύει τις πραγματικές αιτίες που οδηγούν χιλιάδες στο δρόμο της μετανάστευσης και της προσφυγιάς: Τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η καπιταλιστική κερδοφορία, που οι αστικές κυβερνήσεις υπηρετούν, είναι αυτή που γεννά τόσο τα κύματα προσφύγων και μεταναστών όσο και τις απαράδεκτες πολιτικές που εφαρμόζονται για την αντιμετώπισή τους.
Το ΚΚΕ καλεί τους εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες που ζουν και εργάζονται σκληρά στη χώρα μας, τους εγκλωβισμένους πρόσφυγες από τις πολιτικές της ΕΕ και τη συμφωνία ΕΕ - Ελλάδας - Τουρκίας, να παλέψουν μέσα από τα ταξικά συνδικάτα και τις άλλες λαϊκές συσπειρώσεις, να συμπορευθούν στον αγώνα με το ΚΚΕ έτσι ώστε: Να κλείσουν άμεσα τα hot spots. Να απεγκλωβιστούν οι πρόσφυγες και μετανάστες από τα νησιά. Να μεταφέρονται στην ηπειρωτική χώρα, όπως και οι υπηρεσίες ασύλου. Εκεί να διατυπώνουν τα αιτήματα ασύλου κ.λπ., και σε σύντομο χρόνο να μεταβαίνουν στις χώρες προορισμού τους. Να δυναμώσει η αλληλεγγύη. Ανθρώπινες συνθήκες ζωής στους προσφυγικούς καταυλισμούς και τις δομές. Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, με απλές και δωρεάν διαδικασίες. Ισότιμα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Απομόνωση των φασιστών και ρατσιστών.
Οι οικονομικοί μετανάστες και οι πρόσφυγες είναι θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, όπως είναι και οι εργαζόμενοι της Ελλάδας και των άλλων καπιταλιστικών χωρών υποδοχής. Γι' αυτό και δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν. Αντίθετα, έχουν κάθε λόγο να παλέψουν μαζί ενάντια στον κοινό αντίπαλο: Το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του και τις διεθνείς συμμαχίες του, όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.