Επικίνδυνες εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή

Σε τροχιά υλοποίησης του νόμου που υποβαθμίζει παραπέρα την Ειδική Αγωγή, κινείται η εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που στάλθηκε στα σχολεία προς τους Συλλόγους Διδασκόντων για να συγκροτήσουν Ομάδες Εκπαιδευτικής Υποστήριξης. Οι εκπαιδευτικοί αγανακτούν. Οι γονείς ανησυχούν. Τι γίνεται τελικά; Οι ομάδες αυτές ουσιαστικά έρχονται να υποκαταστήσουν, σε βάρος των παιδιών με ειδικές ανάγκες, την αναγκαία ύπαρξη διεπιστημονικής ομάδας, που πρέπει να έχει στην ευθύνη της την έγκαιρη διάγνωση, την παρέμβαση, την εκπαιδευτική υποστήριξη μέσα στο κατάλληλο, με βάση τις ανάγκες του παιδιού, σχολικό πλαίσιο. Αντ' αυτού εκπαιδευτικοί, ακόμα και χωρίς καμία γνώση του αντικειμένου, καλούνται να ετοιμάζουν αξιολογικές εκθέσεις για τα παιδιά που παρουσιάζουν κάποια δυσκολία, σε συνεργασία με τα ΚΕΣΥ να διαμορφώνουν και να υλοποιούν εξατομικευμένα προγράμματα, αποκλειστικά εντός του γενικού σχολείου και, εφόσον αυτά αποτύχουν, με τεκμηριωμένη παραπομπή στο ΚΕΣΥ θα γίνεται η αξιολογική έκθεση του παιδιού.

***

Αυτή η εξέλιξη συνιστά παραπέρα υποβάθμιση της Ειδικής Αγωγής και εντάσσεται στο γενικό στρατηγικό πλαίσιο της ΕΕ, που πιστά υλοποίησαν όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή, του ΣΥΡΙΖΑ. Τι λένε λοιπόν υποκριτικά; Οτι στο όνομα της «ισότιμης» αντιμετώπισης των μαθητών, πρέπει όλα τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να εντάσσονται - ουσιαστικά αδιακρίτως - στο γενικό σχολείο. Γλαφυρά το περιέγραψε ο υπεύθυνος της Ειδικής Αγωγής του υπουργείου Παιδείας δηλώνοντας: «Εμείς δεν επιθυμούμε αυτήν την κοινωνία, μια κοινωνία που αναπαράγει στερεότυπα. Ενα σχολείο το οποίο είναι ένα σχολείο διαχωριστικό, ένα σχολείο αποκλεισμού, δεν μπορεί να είναι ένα σύγχρονο σχολείο, γιατί η ένταξη των μαθητών, όλων των μαθητών (σ.σ. υπογράμμιση δική μας), μέσα στο "τυπικό" στο εκπαιδευτικό σύστημα είναι υποχρέωσή μας, που απορρέει από βασικές ουμανιστικές αρχές μας».

***

Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν τόσο εκνευριστικά υποκριτικό! Αναρωτιόμαστε: Είναι ουμανισμός χιλιάδες παιδιά με τις οικογένειές τους να αναμένουν ένα «χαρτί» (δεν το λέμε γνωμάτευση γιατί αναπαράγει στερεότυπα...), παραπέμποντάς τους, πλέον, αποκλειστικά και με τη βούλα του νόμου στα νοσοκομεία, στα ιατροπαιδαγωγικά κέντρα ή πιο σύντομα και δαπανηρά στους ιδιώτες; Πόσο ουμανιστικό είναι, οι γονείς που έχουν παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες να κάνουν έναν απογευματινό αγώνα δρόμου, για να καλύψουν τα κενά του κατά τ' άλλα «σύγχρονου» τυπικού σχολείου, πηγαίνοντας τα παιδιά τους «πελάτες» για να κάνουν τις αναγκαίες και απαιτούμενες επιστημονικές παρεμβάσεις; Φαίνεται ότι το κόστος και η δαπάνη της οικογένειας είναι ένα στερεότυπο στον καπιταλισμό, που τόσο αυτή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις το υπηρετούν μια χαρά. Ομοίως πόσο ουμανιστικά είναι: Η ιδιωτική παράλληλη στήριξη μέσα στα σχολεία που έχει γενικευτεί και τείνει να γίνει καθεστώς; Τα ειδικά σχολεία που δεν επαρκούν και οι μαθητές συνωστίζονται; Οι χιλιάδες αναπληρωτές όλων των ειδικοτήτων που εργάζονται ως περιφερόμενοι στην Ειδική Αγωγή; Αν έτσι εννοούν τον ουμανισμό, τους τον επιστρέφουμε ως βαθύτατα αναχρονιστικό, μακριά από τα ίδια τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και ταυτόχρονα αντιδραστικό γιατί αφορά μια ευάλωτη κοινωνική ομάδα, τα παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν υπάρχουν σχολεία του αποκλεισμού και του διαχωρισμού, αλλά κοινωνία του αποκλεισμού και του διαχωρισμού. Κυρίως, υπάρχει μια ταξική πολιτική που υλοποιεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που δουλεύει για τα συμφέροντα των λίγων έναντι των πολλών. Σε αυτή την ταξική κοινωνία, η αναγκαία ευνοϊκά ανισότιμη μεταχείριση των παιδιών με ειδικές ανάγκες καταγγέλλεται ως στερεότυπο!

***

Κόντρα, λοιπόν, στην υποκρισία του δήθεν ανθρωπισμού και της «ένταξης» και «συμπερίληψης» όπως - όπως, που τελικά οδηγεί ακόμα περισσότερο στην περιθωριοποίηση, προτάσσουμε τις ανάγκες μας και τις διεκδικήσεις μας. Απαιτείται: Εδώ και τώρα αναβαθμισμένη διεπιστημονική πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση για κάθε παιδί που το έχει ανάγκη, ίδρυση και λειτουργία όλων των αναγκαίων ειδικών δομών σε Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, Δευτεροβάθμια και μεταλυκειακή, ώστε όλα τα παιδιά να προετοιμάζονται για την αυτόνομη διαβίωση και ένταξή τους στην κοινωνία, πρόσληψη χιλιάδων μόνιμων εργαζομένων όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων για την Ειδική Αγωγή, καμία οικονομική επιβάρυνση των γονέων για τη στήριξη των παιδιών τους.
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ειδική Αγωγή έρχονται να προστεθούν αρνητικά στην ήδη βεβαρημένη κατάσταση στα σχολεία, στη ζωή των λαϊκών οικογενειών. Αποδεικνύουν τελικά ότι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι κόντρα στις ανάγκες των πολλών. Το ζύγι γέρνει υπέρ του κέρδους. Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει ο αγώνας. Να βάλουμε τις ανάγκες μας μπροστά, με ΚΚΕ ισχυρό παντού.

Α. Γκ.