Όσα δε φτάνει η αλεπού…

Ελένη Γερασιμίδου

Βρε τι γίνεται κάθε που πλησιάζουν οι εκλογές με όλους αυτούς του αυτοπροσδιοριζόμενους «δημοκρατικού τόξου». Ο μεγάλος εχθρός, ο μέγιστος αντίπαλος είναι το ΚΚΕ! Το «δογματικό», το «συγκεντρωτικό», το «καπελωτικό». Που χαλάει τραμπούκικα τα συνέδρια του διαπλεκόμενου συνδικαλισμού αντί να κάνει μόκο και να το βουλώνει. Οι τραμπούκοι, οι αγροίκοι του ΠΑΜΕ εισβάλουν με τσαμπουκά και χαλάνε το παιχνίδι των μικρούληδων που παίζουν τους συνδικαλιστές, όπως μικρά παιδιά παίζουν τους μεγάλους. Μέσα από την υποκριτική δημοκρατικότητα, όταν δεν έχουν τι άλλο να προσάψουν, στρέφουν και σημαδεύουν με ψεύδη όσους παλεύουν για την αλήθεια. Ο επί της ουσίας λαοφιλής Δήμαρχος πρέπει να απαξιωθεί. Ξέρεις τι είναι να σε ψηφίζουν και να επαινούν το έργο σου πολίτες που δεν ανήκουν στο ίδιο Κόμμα; Παρουσίασέ τον λοιπόν ως οπισθοδρομικό, ως συντηρητικό, ως άνθρωπο που ταυτίζεται με τις μανταμίτσες του Κατηχητικού κι αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας ό,τι μοντέρνο και προοδευτικό.
Αυτή η αφ’ υψηλού ειρωνική επίδειξη της μοντερνιάς που μονοπωλούν κάποιοι τόσο αεράτοι, τόσο σίγουροι, τόσο …επιφανειακοί… Που χαμογελούν μ΄ ευγενική συγκατάβαση και κολλάνε γραφικές επωνυμίες σε ό,τι αυθεντικά αγωνιστικό με στόχο να το απαξιώσουν.
Όσα δε φτάνει η αλεπού….