Ματωμένες μετοχές

Η δήλωση του υπουργού Αμυνας, ότι «αν χρειαστεί θα ξαναματώσουμε μαζί με τις ΗΠΑ, όπως κάναμε και στο παρελθόν», προκαλεί πραγματική ανατριχίλα και δεν αφήνει κανένα περιθώριο εφησυχασμού και υποτίμησης των κινδύνων από το λαό.
Η δήλωση αυτή δεν αποτελεί μόνο έκφραση της αποφασιστικότητας της κυβέρνησης να πάει πολλά βήματα πιο πέρα την ιμπεριαλιστική εμπλοκή της χώρας, πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησαν οι προηγούμενοι.
Προπάντων, είναι μια ακόμα διαβεβαίωση στην αστική τάξη ότι δεν θα διστάσει να εγκλωβίσει το λαό σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες και στρατιωτικές εμπλοκές, στο πλευρό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, προκειμένου να υπερασπιστεί και να προωθήσει τα συμφέροντά της.
Αυτό είναι το ζουμί της δήλωσης Παναγιωτόπουλου. Και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι υπερβολή ή ότι έγινε στην αποστροφή του λόγου του.
Τα «έργα» της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, με αποκορύφωμα την προετοιμασία και υπογραφή της νέας στρατιωτικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ, αποτελούν τεκμήριο ότι η χώρα οδηγείται όλο και πιο βαθιά στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, εκθέτοντας το λαό σε μεγάλους κινδύνους.
Αλλωστε, τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι του λαού είναι αυτά που διαχρονικά επιβάλλουν τη συμμετοχή ή την ενεργή στήριξη των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων και αποστολών στο πλευρό των ΗΠΑ και των άλλων ευρωατλαντικών «συμμάχων».

* * *

Τι δουλειά είχαν για παράδειγμα οι Ελληνες φαντάροι στην Κορέα; Ποια συμφέροντα του ελληνικού λαού διακυβεύονταν σ' αυτήν τη μακρινή χώρα, που είχε μπει στο στόχαστρο του αμερικανικού ιμπεριαλισμού;
Στην πραγματικότητα, το ελληνικό στρατιωτικό σώμα στην Κορέα ήταν η συμβολή της ελληνικής αστικής τάξης στην αντικομμουνιστική εκστρατεία των ΗΠΑ και η «ανταπόδοση» της στήριξης που δέχτηκε από τον αμερικανικό παράγοντα για την ήττα του ένοπλου λαϊκού κινήματος την περίοδο 1946 - 1949, τη σταθεροποίηση της εξουσίας της τα επόμενα χρόνια.
Τι ήταν η επιχειρησιακή στήριξη που πρόσφερε η Ελλάδα στους ΝΑΤΟικούς την περίοδο που βομβάρδιζαν και διαμέλιζαν τη Γιουγκοσλαβία;
Τα λιμάνια και τα αεροδρόμια, που δόθηκαν στην ευρωατλαντική στρατιωτική μηχανή για να μακελέψει τους λαούς της Βαλκανικής, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που υπηρέτησαν στη συνέχεια ως ΝΑΤΟικές δυνάμεις στο Κόσοβο και αλλού, ήταν οι «μετοχές» της ελληνικής αστικής τάξης για την απόσπαση μερίσματος στη μοιρασιά της λείας των βαλκανικών αγορών που ακολούθησε, η ματωμένη σφραγίδα στο διαβατήριό της, για να γίνει «ηγέτιδα δύναμη» στην περιοχή.
Γι' αυτό, άλλωστε, το γραφείο της ΕΕ για την ανασυγκρότηση των Βαλκανίων στήθηκε «τιμής ένεκεν» στη Θεσσαλονίκη, όπου έγινε επίσης η Ευρωπαϊκή Σύνοδος για τη διεύρυνση και την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της Βαλκανικής. Αποτέλεσμα και κρίκος σ' αυτήν την αλυσίδα των εξελίξεων ήταν η υπογραφή της ΝΑΤΟικής Συμφωνίας των Πρεσπών πριν από έναν και πλέον χρόνο.
Κατά τ' άλλα, στο πλαίσιο των «συμβατικών της υποχρεώσεων», όπως λένε η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, η Ελλάδα συμμετέχει σήμερα με στρατό σε δεκάδες αποστολές του ΝΑΤΟ, ενώ αποτελεί εδώ και δεκαετίες πυλώνα του αμερικανοΝΑΤΟικού πολεμικού σχεδιασμού στην ευρύτερη περιοχή, με τις βάσεις, τα μέσα και τις άλλες υποστηρικτικές υποδομές που διαθέτει στην ιμπεριαλιστική συμμαχία.

* * *

Σε μια περίοδο που τα σύννεφα του ιμπεριαλιστικού πολέμου πυκνώνουν απειλητικά, στο πλαίσιο ανταγωνισμών και αντιθέσεων που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρουν συμβιβασμό, η δήλωση του υπουργού Αμυνας πρέπει να σημάνει συναγερμό στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.
Μπροστά μας παραμονεύει ο κίνδυνος εμπλοκής των στρατευμένων και του λαού σε μια γενικευμένη ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση, για να προασπίσουν συμφέροντα αλλότρια προς τα δικά τους λαϊκά συμφέροντα, υπηρετώντας τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που είναι παράγοντας αστάθειας και πολέμου στην περιοχή.
Γι' αυτό χρειάζεται τώρα να πάρουν αποφασιστική απάντηση οι πολεμοκάπηλες δηλώσεις της κυβέρνησης και η πολιτική της βαθύτερης εμπλοκής. Να ανέβει η στάθμη της αντιπολεμικής - αντιιμπεριαλιστικής πάλης, του αγώνα ενάντια στις πραγματικές αιτίες και την εξουσία της αστικής τάξης που γεννάει πόλεμο, εκμετάλλευση, φτώχεια και προσφυγιά.

Κ. Μ.