Στην πιο
“ελεύθερη χώρα το κόσμου”, όχι μόνο δεν αποτελεί δικαίωμα η δωρεάν
ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, όχι μόνο θεωρείται δεδομένο ότι όποιος δεν
έχει να πληρώσει για την υγεία του πεθαίνει, αλλά πλέον φαίνεται πως η
αδυναμία πληρωμής της πανάκριβης ιδιωτικής υγείας μπορεί να σε στείλει
πίσω από τα κάγκελα.
Στις ΗΠΑ
όπου εκατομμύρια άνθρωποι παραμένουν ανασφάλιστοι για οικονομικούς
λόγους, το 90% των ερωτηθέντων συμφωνούν ότι η υγεία πρέπει να γίνει πιο
προσιτή, παρά τους δισταγμούς που παραμένουν σε πολλούς, χάρη σε ένα
καλά εδραιωμένο σύστημα προπαγάνδας, για τη σημασία ύπαρξης ενός
καθολικού δημόσιου συστήματος υγείας.
Οι τραγικές
συνέπειες του συστήματος που μετατρέπει σε απλησίαστη πολυτέλεια την
υγεία αναδεικνύονται δραματικά από την περίπτωση του Τρες Μπιγκς, που
μπήκε στη φυλακή επειδή δεν μπορούσε να καλύψει τα ιατρικά έξοδα για το
γιο του Λέιν. Ο μικρός Λέιν, γιος του Τρες και της Χέδερ Μπιγκς στο
Κόφιβιλ του Κάνσας, στα πέντε του χρόνια διαγνώστηκε με λευχαιμία, ενώ
και η μητέρα του υπέφερε από κρίσεις λόγω της νόσου Lyme. Tα πολλαπλά
προβλήματα υγείας μέσα στην οικογένεια καθιστούσαν απαγορευτικό το
κόστος ασφάλισης. “Δε θα είχε νόημα” λέει η Χέδερ Μπίγκς, αφού “Δε θα
είχαμε να φάμε, δε θα είχαμε σπίτι”. Παρότι ο Τρες Μπιγκς εργαζόταν σε
δύο δουλειές, η οικογένεια αδυνατούσε να πληρώσει τους ιατρικούς
λογαριασμούς.
Τελικά ο
Μπιγκς συνελήφθη και οδηγήθηκε στη φυλακή, καθώς δεν εμφανίστηκε στο
δικαστήριο για τους απλήρωτους ιατρικούς λογαριασμούς Ο ίδιος παρουσίασε
την εμπειρία του ως “τρομαχτική’. “Ήμουν έντρομος μέχρι θανάτου” δήλωσε
ο πατέρας. “Είμαι παιδί απ’ το χωριό – έπρεπε να γδυθώ να με λούσουν με
λάστιχο και να βάλω μια φόρμα”. Η οικογένειά του αδυνατούσε να πληρώσει
την εγγύηση των 500 δολαρίων, καθώς εκείνη την εποχή είχε στην άκρη
“ίσως 50 ή 100 δολάρια”.
Η φάμπρικα
των φυλακίσεων στο Κόφιβιλ, μια περιοχή με ποσοστό φτώχειας διπλάσιο από
τον εθνικό μέσο όρο των ΗΠΑ, έχει ως κινητήριο δύναμη δικηγορικά
γραφεία που βασίζουν την καριέρα του συλλέγοντας χρέη από τους
συμπολίτες τους για λογαριασμό παρόχων υγείας.
Ένα από
αυτά τα γραφεία ανήκουν στο Μάικλ Χάσενπλαγκ, ο οποίος υποστηρίζει πως
“κάνει απλά τη δουλειά του”: “Θέλουν να μαζέψουν τα λεφτά τους, κι εγώ
προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ, ακολουθώντας το
νόμο”. Πράγματι ο νόμος δίνει ελευθερία κινήσεων σε δικηγόρους σαν τον
Χάσενπλαγκ, ο βέβαια προσθέτει και τον προσωπικό του ζήλο, πείθοντας
τους τοπικούς δικαστές να τον εφαρμόσουν, εξαναγκάζοντας όσους χρωστούν
ιατρικούς λογαριασμούς να εμφανίζονται ανά τρίμηνο στο δικαστήριο. Εκεί
μπορούν να δηλώσουν υπερβολική ένδεια και να υποστούν δοκιμασίες σχετικά
με την δυνατότητα ή μη αποπληρωμής των χρεών τους. Αν τα άτομα αυτά δεν
εμφανιστούν σε δυο συνεχείς ακροαματικές διαδικασίες, συλλαμβάνονται
για “περιφρόνηση” και καλούνται να πληρώσουν 500 δολάρια εγγύηση.
Συνήθως τα χρήματα της εγγύησης επιστρέφονται όταν οι κατηγορούμενοι
εμφανιστούν στο δικαστήριο, στο Κόφιβιλ ωστόσο, αυτά χρήματα πληρώνουν
τον Χάσενπλαγκ και τις εταιρείες που εκπροσωπεί.
Η
ποινικοποίηση του ιδιωτικού δικαίου είναι κάτι που προκαλεί ανησυχία σε
οργανώσεις δικαιωμάτων του πολίτη όπως η ACLU, που περιγράφει την
κατάσταση ως εκβιασμό για τα λεφτά.
Το δελτίο
ειδήσεων του CBS έστειλε ρεπόρτερ σε μια από τις δικασίμους, ωστόσο δεν
επιτράπηκε η παρουσία τηλεοπτικού συνεργείου. Ωστόσο σύμφωνα με τις
μαρτυρίες των δημοσιογράφων, εκείνη τη μέρα πέρασαν περίπου 60 άνθρωποι,
οι οποίοι ορκίστηκαν πως δεν είχαν αρκετά χρήματα για να πληρώσουν, και
μόνο ένας εξ αυτών είχε στο πλευρό του δικηγόρο.
Με πληροφορίες από cbsnews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου