Με αφορμή την κυκλοφορία της ποιητικής ανθολογίας «Γράμματα της ποίησης» το Ατέχνως μίλησε με την Ηλέκτρα Στρατωνίου. Τη συνέντευξη επιμελήθηκε ο Ειρηναίος Μάρακης.

***

— Σε μια εποχή που μας θέλουν σιωπηλούς και να σκύβουμε κεφάλι και ενώ διάφοροι ισχυρίζονται ότι η ποίηση πεθαίνει, μιλάνε οι ποιητές; Κι αν μιλάνε, τι λένε;
-Η ποίηση γεννήθηκε στην Ελλάδα, από την στιγμή της ύπαρξης τους οι Έλληνες έγραφαν!
Τρανή απόδειξη ο Όμηρος με την Οδύσσεια του, ένα έργο που το γνωρίζει, το διδάσκεται και το μελετάει ο κόσμος σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της γης ! Από τότε ως σήμερα χιλιάδες ποιητές δεν έπαψαν να γράφουν για όλα όσα οι άνθρωποι ζούνε, ιστορικές, πολιτικές, κοινωνικές καθημερινές καταστάσεις, για θανάτους, αγάπες, έρωτες, πολέμους, προδοσίες, ηρωισμούς, θυσίες, ελπίδες, όνειρα, αγώνες ! Έτσι λοιπό όχι μόνον δεν πεθαίνει η ποίηση αλλά, ανθεί , εξελίσσεται και γίνετε δυνατή φωνή, που κανείς δεν μπορεί να την φιμώσει!
Με λίγα λόγια οι ποιητές έγραφαν, γράφουν και θα γράφουν, για Όλα αυτά !
— Πες μας Ηλέκτρα, τι σε εμπνέει στην ποίηση σου. Αλήθεια, αρκεί η έμπνευση για να γραφτεί ένα καλό ποίημα ή χρειάζεται και κάτι περισσότερο;
— Τα θέματα μου είναι ανθρωποκεντρικά, με ενδιαφέρει κάθε τι που έχει να κάνει με την ύπαρξη του, την κοινωνικοπολιτική του κατάσταση, τα πάθη του, τις αγωνίες του , τα όνειρα του ! Εμπνέομαι από τους αγώνες του για την ελευθερία, την ειρήνη, την ισότητα, την δικαιοσύνη ! Σκληρά και άγρια τα χρόνια που ζούμε! Η Παγκοσμιοποίηση είναι ένα όπλο θανάτου στα χέρια των καπιταλιστών και των ιμπεριαλιστών, έγινε για να χωρίσει –να εξαφανίσει – τους λαούς της γης και όχι να τους ενώσει, μετέτρεψαν το όνειρο των ανθρώπων για μια Σοσιαλιστική κοινωνία, σε έναν αιματοβαμμένο εφιάλτη. Παρ΄ όλα αυτά πάντα υπάρχει χώρος στα ποιήματα μου για την ομορφιά του κόσμου, ανοίγω παράθυρα στον έρωτα ,την αγάπη, την ελπίδα, στους αγώνες αντίστασης και πάλης των εργατών, γράφω συνθήματα των φοιτητών, σκουπίζω δάκρυα πένθους και ξενιτιάς στα μάτια των μανάδων, των ορφανών και καλωσορίζω τους πρόσφυγες στ’ ακρογιάλια του Αιγαίου! Σίγουρα για να γράψεις ποίηση δεν φτάνει η έμπνευση, πρέπει να έχεις οργώσει , να έχεις σπείρει, να έχεις θερίσει στις καρδιές και στις γειτονιές των ανθρώπων, τα σοκάκια της κοινωνίας όπου ζεις να έχεις περπατήσει, τότε μόνο μπορείς να «ζυμώσεις» και να φας –να ταΐσεις- γλυκές φέτες ψωμί της ποίησης ! Χρειάζεται λοιπόν δουλειά επίπονη και διαρκής!
— Συμμετέχεις στην ποιητική ανθολογία «Γράμματα της ποίησης» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Ατέχνως και στην οποία παλιότεροι ποιητές συνυπάρχετε με νεότερους δημιουργούς. Μίλησε μας για αυτή την συνύπαρξη.
— Η αλήθεια είναι πως τέτοιου είδους συνυπάρξεις σε μια ποιητική ανθολογία, σπάνια συμβαίνουν ! Εγώ θα το έλεγα «δημιουργικό μπόλιασμα» κάτι σαν μυστική συναλλαγή, μεταξύ παλαιότερων και καινούργιων δημιουργών! Εμείς δείχνουμε αγάπη, εμπιστοσύνη και περηφάνια καλωσορίζοντας τους νέους ποιητές, προσθέτοντας τους σαν κρίκους στην ατσάλινη αλυσίδα, που πριν πολλά χρόνια έφτιαξαν οι Σπουδαίοι Ποιητές μας ! Εκείνοι πάλι μας έδωσαν ανάσες φρέσκες, χαμόγελα χαράς και υποσχέσεις πως θα παλέψουν μέσα από τα γραπτά τους, να φτιάξουν πιο όμορφο το αύριο! Η ποιητική ανθολογία «Γράμματα της ποίησης» με τους 19 συμμετέχοντες, είναι το βιβλίο που αξίζει κάποιος να διαβάσει!
____________________________________________________________________ 
Η Ηλέκτρα Στρατωνίου γεννήθηκε στη Χαλκιδική, έζησε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό. Είναι ζωγράφος, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδώσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Ποιήματα» (1989, Γερμανία), «Στο ναρκοπέδιο του μυαλού» (2011, Αθήνα) και «Σςςς… ο Θεός κοιμάται» (2014, Αθήνα). Η Ηλέκτρα είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών (ΕΕΛ).
____________________________________________________________________