Ένα από τα ιδεολογήματα που κυκλοφορούν ευρέως το διάστημα αυτό είναι ότι « ο «κορονοϊος δεν γνωρίζει τάξεις και ιδεολογίες αλλά χτυπά όλους ανεξαιρέτως».
Φυσικά οι διακινητές παρόμοιων ιδεολογημάτων συχνά «ξεχνούν» να πουν ότι οι συνέπιες είναι διαφορετικές καθώς ότι αν και οι πλούσιοι και οι φτωχοί αρρωσταίνουν με τον ίδιο τρόπο λόγω κορονοϊου (δεν κάνουμε γενικότερο λόγο για π.χ «επαγγελματικές ασθένειες ή άλλες λόγω του τρόπου ζωής, εργασίας κλπ), αυτό δεν συνεπάγεται ότι και με τον ίδιο τρόπο γιατρεύονται κιόλας (ή πεθαίνουν).
Έξαλλου όπως λέει και η λαϊκή παροιμία, στο σύστημα που ζούμε, «ο πλούσιος πεθαίνει μία φορά, ενώ ο φτωχός κάθε μέρα»
Έρχεται όμως ο κ. πρωθυπουργός στη συνέντευξη του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (18/4) και να ομολογήσει έστω και μισή την αλήθεια:
«Και πιστεύω ότι μέσα σε αυτή τη δοκιμασία δείξαμε ότι η κοινωνία μας δεν έχει τόσες διακρίσεις όσο ενδεχομένως άλλες κοινωνίες στο εξωτερικό. Ας πούμε στην Αμερική, πλήττονται μεγάλα ποσοστά των πιο φτωχών Αμερικανών, Αφροαμερικανών πολιτών, οι οποίοι ήταν πάντα στο περιθώριο. Εδώ δεν έχουμε ευτυχώς τέτοια περιστατικά…»
Φυσικά εδώ ο κ. πρωθυπουργός δεν μπορεί να αρνηθεί την υπάρχουσα και καταγεγραμμένη πραγματικότητα στην «μητρόπολη του καπιταλισμού» ΗΠΑ. Το ότι εκεί «θερίζει» η πανδημία πρώτιστα τους φτωχούς, στις υποβαθμισμένες συνοικίες της Ν.Υ, εκεί όπου οι πολλοί είναι ανασφάλιστοι, εκεί όπου οι πολλοί είναι πράγματι «Αφροαμερικάνοι»…Και φυσικά δεν μπορεί ουσιαστικά να μην παραδεχτεί το εκεί διαλυμένο και ουσιαστικά ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας!
Η ομολογία αυτή έρχεται να «καλύψει» ουσιαστικά την κατάσταση στη χώρα μας. Να την εμφανίσει δηλαδή όχι και τόσο «ταξική κοινωνία» που φροντίζει για όλους, ενώ να βγάλει «λάδι» και την ακολουθούμενη κυβερνητική πολιτική. Φυσικά το ταξικό χρώμα και της κυβερνητικής πολιτικής φαίνεται και στην περίοδο της πανδημίας. Με παραδείγματα τόσο στα «δωράκια» που δίνονται σε τμήματα της ολιγαρχίας (π.χ ιδιωτικές κλινικές, εφοπλιστές, καναλάρχες κ.α) αλλά και ο συνολικός οικονομικός προσανατολισμός της για την «μετα-κορονοϊο εποχή, από την άποψη ότι θα κλιθούν να πληρώσουν τις συνέπιες οι πολλοί, οι φτωχοί και πάλι. (Φυσικά στη χώρα μας πιστεύουμε να υπάρχουν μετά και κοινωνιολογικές μελέτες σχετικά με τα θύματα της πανδημίας…)
Πολλοί , ιστορικά, προσπάθησαν να εμφανίσουν στη χώρα αυτή την… «ανυπαρξία» τάξεων, ξορκίζοντας φυσικά την ταξική πάλη την οποία και φοβούνται πραγματικά. Όμως όπως λέει και ο λαός συνήθως «πηγαίνει κάποιος, από αυτό που φοβάται»…