Γράφει ο Ανδρέας Κολλιαράκης //
Και ξαφνικά… μια δειλή “κανονικότητα”. Μια “νέα κανονικότητα”. Μετά την τρομοκρατία τόσων ημερών, τους περιορισμούς, τους θανάτους που συνεχίζονται κτλ. Μόνο που ο αυταρχισμός και η αυξημένη αστυνομοκρατία, ήρθαν για να μείνουν. Μαγαζιά θα μείνουν κλειστά, οι απολυμένοι άνεργοι, η εξαθλίωση στα λαϊκά στρώματα έντονη. Τι θα μείνει ακόμα; Οι αντεργατικοί νόμοι που πέρασε η κυβέρνηση, η διάλυση της Παιδείας, το κουρασμένο και απλήρωτο προσωπικό των νοσοκομείων κτλ. Με το “καλημέρα” αναβάλουν την Εργατική Πρωτομαγιά σαν κάτι “συμβολικό”, όπως λένε. Και γιατί τώρα η χαλάρωση των μέτρων; Γιατί πώς θα “μένουμε σπίτι”, όταν από 1/5 οι τράπεζες θα πέσουν σαν τα όρνια αφού τελειώνει η προστασία της πρώτης κατοικίας.Τα δικαστήρια, άλλωστε, δεν θα ανοίξουν όλες τις λειτουργίες τους. Προτεραιότητα έχει το φαγοπότι των τραπεζών. Ο ιός τους βόλεψε όσο τους βόλεψε. Ας ψοφήσουμε τώρα. Άνεργοι, άστεγοι, πεινασμένοι. Σάμπως πότε ενδιαφέρθηκε πραγματικά η αστική εξουσία για τις ανάγκες του λαού; Πότε ο καπιταλισμός είχε “ανθρώπινο πρόσωπο”; Τόσα εκατομμύρια εδωσαν στα ΜΜΕ για την προπαγάνδα τους και ούτε ένα ευρώ στο ΕΣΥ.Ίσα-Ίσα που παραμένουν εργαζόμενοι στα νοσοκομεία απλήρωτοι και με ελλείψεις σε βασικά υλικά. Δεν θα τους περάσει. Η Εργατική Πρωτομαγιά δεν παίρνει αναβολές. Η ταξική πάλη δεν παίρνει αναβολές. Οι ζωές μας δεν παίρνουν αναβολές.  Αντεπίθεση και ανατροπή τώρα. Τον φασισμό βαθιά κατάλαβε τον. Η εικόνα είναι Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα.