alt.gr
«Πατριωτικό καθήκον». Τι μας θυμίζει άραγε…
Πόσες αμέτρητες φορές η εκάστοτε κυβέρνηση και οι παρατρεχάμενοί της αλλά και άλλες δυνάμεις το έχουν «ρίξει» σαν παραγάδι για να…ψαρέψουν τη στήριξη του λαού στην αντιλαϊκή πολιτική;
Τα καλέσματα περί πατριωτισμού έχουν διαχρονικά κλιθεί σε όλες τις πτώσεις. Με πολύ συγκεκριμένο αποδέκτη και στόχο. Να βάλει πλάτη ο λαός σε μέτρα που είναι εις βάρος του, όπου μοναδικός ευνοούμενος είναι το μεγάλο κεφάλαιο.
Πόσες φορές έχει βαφτιστεί πατριωτισμός το να πληρώνει κανείς τους αβάσταχτους και άδικους φόρους, τον ΕΝΦΙΑ (βλ. ΣΥΡΙΖΑ 2015), τα διάφορα χαράτσια που ζητούν από το λαό, σα «σωστός πολίτης»;
Ενώ από την άλλη πλευρά, οι…«πατριώτες» εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλοξενοδόχοι και άλλα..φτωχαδάκια, ενώ θησαυρίζουν από τον ιδρώτα των εργαζόμενων, πληρώνουν μόλις το 5% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κράτους. Βέβαια όλοι αυτοί οι γενναιόδωροι «πατριώτες», μόλις σταματήσουν να έχουν τα κέρδη που θέλουν στην Ελλάδα, μαζεύουν τα μπογαλάκια τους και στήνουν σε άλλες χώρες μαγαζιά, αφήνοντας έτσι στον αέρα χιλιάδες οικογένειες. Κι αυτό με τις ευλογίες ή ακόμα και τις επιδοτήσεις των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πόσο «πατριωτικά» βλέπουν τα πράγματα όλοι αυτοί αποτελεί η περίπτωση των εφοπλιστών. Οι Έλληνες εφοπλιστές (σημειωτέον, 2οι στον κόσμο σε αξία στόλου) έχουν τη δυνατότητα να βάζουν ξένη σημαία στα πλοία τους και να τα ναυπηγούν οπουδήποτε αλλού. Έτσι, τους δίνεται η δυνατότητα να εκμεταλλεύονται μέχρι τελικής πτώσεως και με κανέναν έλεγχο την εργασία χιλιάδων ναυτεργατών. Άρα, μήπως η επιθυμία για μεγιστοποίηση των κερδών- και όχι οι αγώνες και οι απεργίες των ναυτεργατών για τα δικαιώματά τους, όπως λένε κάποιοι άλλοι «πατριώτες»- «διώχνουν» τους εφοπλιστές από τα ελληνικά λιμάνια; Τόσος «πατριωτισμός» πια, περισσεύει…
Πόσες φορές με πατριωτικές κορώνες έχουν διαχρονικά προσπαθήσει
να στοιχίσουν το λαό πίσω από τα δολοφονικά σχέδια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή; Ξεχάσαμε τη συμφωνία των Πρεσπών που σαν τον καλό μεσάζοντα του ΝΑΤΟ έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και υλοποίησε η ΝΔ; Για να υλοποιηθούν τα σχέδια ΝΑΤΟποίησης της Β. Μακεδονίας, η Ελλάδα έγινε «ντίλερ» των προταγμάτων των αμερικανονατοϊκών.
Βαφτίστηκε πατριωτισμός η συμμετοχή σε πολέμους, στο ξαναμοίρασμα των αγορών και των πηγών ενέργειας. Ο στόχος της γεωστρατηγικής αναβάθμισης. Αλήθεια, μπορεί να είναι πατριωτική μια πολιτική επιλογή που δένει χειροπόδαρα τη χώρα μας σε επικίνδυνες εξελίξεις; Που μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο θανάτου, που από εδώ οι δολοφονικές μηχανές του ΝΑΤΟ σκορπούν τη δυστυχία και τον ξεριζωμό σε χιλιάδες κατατρεγμένους; Που καθιστά τη χώρα στόχο σε ενδεχόμενο σύγκρουσης των ανταγωνιστριών δυνάμεων στην περιοχή;
Δε συνιστά πατριωτική στάση η στήριξη οργανισμών σαν το ΝΑΤΟ, που υπό την ομπρέλα του γκριζάρεται το Αιγαίο, που δίνει άλλοθι στις τουρκικές προκλήσεις αφού θεωρεί την Τουρκία
«σημαντικό σύμμαχο» στην περιοχή.
Ακόμα, γράφεται πως πατριωτισμός είναι να τηρούμε τις υποδείξεις των επιστημόνων, ώστε να μην επιβαρύνουμε κι άλλο αυτούς που μάχονται ενάντια στην πανδημία. Ας μη σταθούμε στο γεγονός ότι μιλάμε για ένα διαλυμένο και πλήρως υποβαθμισμένο σύστημα υγείας, λόγω των πολιτικών όλων των κυβερνήσεων.
Ας σταθούμε στο ότι αυτές οι «υποδείξεις των επιστημόνων» υποδεικνύουν τώρα γεμάτα αεροπλάνα, χωρίς κανένα μέτρο, ανοιχτά σχολεία χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο με ευθύνη (ή με ανευθυνότητα) του κράτους, χώρους δουλειάς που από πριν δεν τηρούνταν τα μέτρα, πόσο μάλλον τώρα που «η πανδημία κάπως ξεπερνιέται», όπως κάποιοι τραγικοί τύποι λένε.
Άρα ας σταματήσουν να πουλάνε τα κέρδη των λίγων με την ετικέτα του πατριωτισμού. Δε θα πάρουμε.
Δεν μπορούν να έχουν σχέση με το λαϊκό πατριωτισμό, οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι φασίστες, οι πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών, των κουκουλοφόρων, των συνεργατών των Γερμανών. Οι κάθε λογής ρατσιστές. Ο γνήσιος λαϊκός πατριωτισμός αντιμάχεται τον εθνικισμό. Όποιος αγαπάει πραγματικά την πατρίδα του, αγαπάει και δε βάζει στο στόχαστρο και τις πατρίδες των άλλων ανθρώπων. Τίποτα δεν έχουν να χωρίσουν άλλωστε οι λαοί.
Όσα μορφώματα κι αν φτιάξουν για να ρετουσάρουν το προφίλ τους, θα είναι για πάντα εγκληματίες γιατί είναι φασίστες. Ο λαός αλλά και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας θα πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη και να τους απομονώσουν. Εξάλλου, αποδεδειγμένη είναι η διασύνδεση με τους ανθρώπους του κεφαλαίου, αυτούς που καταδυναστεύουν το λαό. Είναι η μπράβοι τους, τα μαντρόσκυλά τους. Και η ιδεολογία τους είναι το πιο σάπιο και απάνθρωπο πράγμα που έχει γεννήσει αυτό το σύστημα.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει τη θέση πως οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να στρέφονται ενάντια στο λαό και στους αγώνες του. Υποστηρίζει ακόμα τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αποστολές εκτός συνόρων, σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Τι σχέση έχει αυτό με την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας;
Εν κατακλείδι, τα παραμύθια σχετικά με τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο λαός για «το καλό του τόπου» πρέπει να τελειώσουν. Ο λαός και οι δυνάστες του δε μοιράζονται την ίδια πατρίδα.
Δεν είμαστε «όλοι μαζί», γιατί για να κερδίσει ο ένας πρέπει να χάσει ο άλλος. Και δυστυχώς, μόνο τα τελευταία χρόνια να δούμε, είτε στην ανάπτυξη είτε στην κρίση, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ποιος χάνει και ποιος κερδίζει σε αυτή την ιστορία.
«Πατριωτικό καθήκον». Τι μας θυμίζει άραγε…
Πόσες αμέτρητες φορές η εκάστοτε κυβέρνηση και οι παρατρεχάμενοί της αλλά και άλλες δυνάμεις το έχουν «ρίξει» σαν παραγάδι για να…ψαρέψουν τη στήριξη του λαού στην αντιλαϊκή πολιτική;
Τα καλέσματα περί πατριωτισμού έχουν διαχρονικά κλιθεί σε όλες τις πτώσεις. Με πολύ συγκεκριμένο αποδέκτη και στόχο. Να βάλει πλάτη ο λαός σε μέτρα που είναι εις βάρος του, όπου μοναδικός ευνοούμενος είναι το μεγάλο κεφάλαιο.
Πόσες φορές έχει βαφτιστεί πατριωτισμός το να πληρώνει κανείς τους αβάσταχτους και άδικους φόρους, τον ΕΝΦΙΑ (βλ. ΣΥΡΙΖΑ 2015), τα διάφορα χαράτσια που ζητούν από το λαό, σα «σωστός πολίτης»;
Ενώ από την άλλη πλευρά, οι…«πατριώτες» εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλοξενοδόχοι και άλλα..φτωχαδάκια, ενώ θησαυρίζουν από τον ιδρώτα των εργαζόμενων, πληρώνουν μόλις το 5% των συνολικών φορολογικών εσόδων του κράτους. Βέβαια όλοι αυτοί οι γενναιόδωροι «πατριώτες», μόλις σταματήσουν να έχουν τα κέρδη που θέλουν στην Ελλάδα, μαζεύουν τα μπογαλάκια τους και στήνουν σε άλλες χώρες μαγαζιά, αφήνοντας έτσι στον αέρα χιλιάδες οικογένειες. Κι αυτό με τις ευλογίες ή ακόμα και τις επιδοτήσεις των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πόσο «πατριωτικά» βλέπουν τα πράγματα όλοι αυτοί αποτελεί η περίπτωση των εφοπλιστών. Οι Έλληνες εφοπλιστές (σημειωτέον, 2οι στον κόσμο σε αξία στόλου) έχουν τη δυνατότητα να βάζουν ξένη σημαία στα πλοία τους και να τα ναυπηγούν οπουδήποτε αλλού. Έτσι, τους δίνεται η δυνατότητα να εκμεταλλεύονται μέχρι τελικής πτώσεως και με κανέναν έλεγχο την εργασία χιλιάδων ναυτεργατών. Άρα, μήπως η επιθυμία για μεγιστοποίηση των κερδών- και όχι οι αγώνες και οι απεργίες των ναυτεργατών για τα δικαιώματά τους, όπως λένε κάποιοι άλλοι «πατριώτες»- «διώχνουν» τους εφοπλιστές από τα ελληνικά λιμάνια; Τόσος «πατριωτισμός» πια, περισσεύει…
Πόσες φορές με πατριωτικές κορώνες έχουν διαχρονικά προσπαθήσει
να στοιχίσουν το λαό πίσω από τα δολοφονικά σχέδια του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή; Ξεχάσαμε τη συμφωνία των Πρεσπών που σαν τον καλό μεσάζοντα του ΝΑΤΟ έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και υλοποίησε η ΝΔ; Για να υλοποιηθούν τα σχέδια ΝΑΤΟποίησης της Β. Μακεδονίας, η Ελλάδα έγινε «ντίλερ» των προταγμάτων των αμερικανονατοϊκών.
Βαφτίστηκε πατριωτισμός η συμμετοχή σε πολέμους, στο ξαναμοίρασμα των αγορών και των πηγών ενέργειας. Ο στόχος της γεωστρατηγικής αναβάθμισης. Αλήθεια, μπορεί να είναι πατριωτική μια πολιτική επιλογή που δένει χειροπόδαρα τη χώρα μας σε επικίνδυνες εξελίξεις; Που μετατρέπει τη χώρα σε ορμητήριο θανάτου, που από εδώ οι δολοφονικές μηχανές του ΝΑΤΟ σκορπούν τη δυστυχία και τον ξεριζωμό σε χιλιάδες κατατρεγμένους; Που καθιστά τη χώρα στόχο σε ενδεχόμενο σύγκρουσης των ανταγωνιστριών δυνάμεων στην περιοχή;
Δε συνιστά πατριωτική στάση η στήριξη οργανισμών σαν το ΝΑΤΟ, που υπό την ομπρέλα του γκριζάρεται το Αιγαίο, που δίνει άλλοθι στις τουρκικές προκλήσεις αφού θεωρεί την Τουρκία
«σημαντικό σύμμαχο» στην περιοχή.
Ακόμα, γράφεται πως πατριωτισμός είναι να τηρούμε τις υποδείξεις των επιστημόνων, ώστε να μην επιβαρύνουμε κι άλλο αυτούς που μάχονται ενάντια στην πανδημία. Ας μη σταθούμε στο γεγονός ότι μιλάμε για ένα διαλυμένο και πλήρως υποβαθμισμένο σύστημα υγείας, λόγω των πολιτικών όλων των κυβερνήσεων.
Ας σταθούμε στο ότι αυτές οι «υποδείξεις των επιστημόνων» υποδεικνύουν τώρα γεμάτα αεροπλάνα, χωρίς κανένα μέτρο, ανοιχτά σχολεία χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο με ευθύνη (ή με ανευθυνότητα) του κράτους, χώρους δουλειάς που από πριν δεν τηρούνταν τα μέτρα, πόσο μάλλον τώρα που «η πανδημία κάπως ξεπερνιέται», όπως κάποιοι τραγικοί τύποι λένε.
Άρα ας σταματήσουν να πουλάνε τα κέρδη των λίγων με την ετικέτα του πατριωτισμού. Δε θα πάρουμε.
Δεν μπορούν να έχουν σχέση με το λαϊκό πατριωτισμό, οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι φασίστες, οι πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών, των κουκουλοφόρων, των συνεργατών των Γερμανών. Οι κάθε λογής ρατσιστές. Ο γνήσιος λαϊκός πατριωτισμός αντιμάχεται τον εθνικισμό. Όποιος αγαπάει πραγματικά την πατρίδα του, αγαπάει και δε βάζει στο στόχαστρο και τις πατρίδες των άλλων ανθρώπων. Τίποτα δεν έχουν να χωρίσουν άλλωστε οι λαοί.
Όσα μορφώματα κι αν φτιάξουν για να ρετουσάρουν το προφίλ τους, θα είναι για πάντα εγκληματίες γιατί είναι φασίστες. Ο λαός αλλά και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας θα πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη και να τους απομονώσουν. Εξάλλου, αποδεδειγμένη είναι η διασύνδεση με τους ανθρώπους του κεφαλαίου, αυτούς που καταδυναστεύουν το λαό. Είναι η μπράβοι τους, τα μαντρόσκυλά τους. Και η ιδεολογία τους είναι το πιο σάπιο και απάνθρωπο πράγμα που έχει γεννήσει αυτό το σύστημα.
Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Χρυσή Αυγή υποστηρίζει τη θέση πως οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να στρέφονται ενάντια στο λαό και στους αγώνες του. Υποστηρίζει ακόμα τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αποστολές εκτός συνόρων, σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους. Τι σχέση έχει αυτό με την αποστολή των Ενόπλων Δυνάμεων για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας;
Εν κατακλείδι, τα παραμύθια σχετικά με τις θυσίες που πρέπει να κάνει ο λαός για «το καλό του τόπου» πρέπει να τελειώσουν. Ο λαός και οι δυνάστες του δε μοιράζονται την ίδια πατρίδα.
Δεν είμαστε «όλοι μαζί», γιατί για να κερδίσει ο ένας πρέπει να χάσει ο άλλος. Και δυστυχώς, μόνο τα τελευταία χρόνια να δούμε, είτε στην ανάπτυξη είτε στην κρίση, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ποιος χάνει και ποιος κερδίζει σε αυτή την ιστορία.
