«Νέα εποχή»

Δύο χρόνια συμπληρώθηκαν την Τετάρτη από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, και οι τότε εκτιμήσεις και προειδοποιήσεις του ΚΚΕ για τη ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία επιβεβαιώνονται στο ακέραιο.
Η Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία χαιρέτισαν πανηγυρικά οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, όπως αποτυπωνόταν στο δεύτερο κιόλας άρθρο της είχε βασικό αντικείμενο την ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στην ιμπεριαλιστική συμμαχία, ως ένα ακόμα βήμα για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων, απέναντι στον σχεδιασμό Κίνας και Ρωσίας για μεγαλύτερη διείσδυση στην περιοχή.
Δυο χρόνια μετά, στέκουν ακόμα πιο γυμνές οι διακηρύξεις της τότε κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ περί «νέας εποχής», «νίκης για τη σταθερότητα και την ασφάλεια στα Βαλκάνια», για Συμφωνία που δίνει τάχα «πλήγμα» στους εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς. Το ίδιο και η άθλια προσπάθεια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να παρουσιάσουν την καραμπινάτη αμερικανοΝΑΤΟική Συμφωνία ως ...αντιιμπεριαλιστική!
Οχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκε τίποτα απ' αυτά, αλλά στην πραγματικότητα η Συμφωνία αποτέλεσε έναν ακόμα «κρίκο» στην επικίνδυνη αλυσίδα των ευρωατλαντικών σχεδιασμών: Προβάλλεται από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ως «πρότυπο» και για άλλες διευθετήσεις στην περιοχή, με πιο χαρακτηριστική αυτή που επιχειρείται ανάμεσα σε Σερβία και Κόσοβο, με σχέδια ακόμα και για αλλαγές συνόρων, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου για «ντόμινο» στη Βαλκανική.
Θωράκισε παραπέρα τα στρατιωτικά σχέδια του ΝΑΤΟ, με στρατηγικό στόχο την περικύκλωση της Ρωσίας. Πρόκειται για σχεδιασμούς όπου πρωτοστατούν οι ελληνικές κυβερνήσεις, μεταξύ άλλων και με τη μετατροπή της Ελλάδας σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση, που εκθέτει το λαό σε μεγάλο κίνδυνο, τον καθιστά στόχο.
Η Συμφωνία δεν εξάλειψε, αντίθετα όξυνε τις αντιθέσεις για τον έλεγχο στρατηγικών υποδομών και σφαιρών επιρροής, αφού στην περιοχή διασταυρώνονται ανταγωνιστικά σχέδια, όπως αυτό για την «ενεργειακή απεξάρτηση» της ΕΕ από τη Ρωσία, ο κινεζικός «Δρόμος του Μεταξιού», η μετατροπή της Βαλκανικής σε εμπορική και στρατιωτική πύλη των ΗΠΑ προς την Ανατ. Ευρώπη και τη Μαύρη Θάλασσα.
Τέτοια «ασφάλεια» και τέτοια «σταθερότητα» χαρίζουν οι συμφωνίες των ιμπεριαλιστών στους λαούς.
Οπως βέβαια πανηγυρικά χρεοκόπησαν και τα παραμύθια ότι με το «κλείσιμο» της Συμφωνίας απελευθερωνόταν τάχα «πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο» για να αξιοποιηθεί απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας, και ότι «κλείνει η πόρτα για την Τουρκία» στα Βαλκάνια. Οι εξελίξεις ακριβώς το αντίθετο δείχνουν.
Στο ίδιο «θερμοκήπιο» των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδιασμών, όπου προετοιμάστηκε η Συμφωνία Ελλάδας - Βόρειας Μακεδονίας, προετοιμάζονται και οι επικίνδυνες «διευθετήσεις» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, που απειλούν ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και προωθούν τη συνεκμετάλλευση.
Αποκαλυπτική εξάλλου είναι και η στάση της ΝΔ, που ως αντιπολίτευση τότε σήκωσε τον «αχό» της ονοματολογίας, επιχειρώντας να κρύψει την πλήρη σύμπλευσή της με το αμερικανοΝΑΤΟικό «μεδούλι» της Συμφωνίας, και δύο χρόνια μετά, από τη θέση της κυβέρνησης, εμφανίζεται ακριβώς ως «θεματοφύλακάς» της.
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε ότι κοσμοπολιτισμός και εθνικισμός όχι μόνο δεν χωρίζονται με «σινικά τείχη», αλλά στέκουν στην ίδια όχθη, αυτή των συμφερόντων του κεφαλαίου. Γι' αυτό άλλωστε και ο ΣΥΡΙΖΑ, που κατήγγειλε τη ΝΔ για τη στάση της στο «Μακεδονικό», δηλώνει τώρα διατεθειμένος να δώσει συναίνεση «σε κρίσιμες αποφάσεις που δεν μπορεί να τις πάρει η κυβέρνηση» για διευθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην περιοχή.
Το πραγματικό αντίβαρο σε όλα αυτά δεν μπορεί να είναι άλλο από τον οργανωμένο αγώνα του λαού, την αλληλεγγύη και την κοινή πάλη με τους γείτονες λαούς ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για αλλαγές συνόρων και άλλες επικίνδυνες διευθετήσεις. Ο αγώνας για αποδέσμευση από όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του, μπορεί να ανοίξει μια πραγματικά νέα εποχή για τους λαούς της περιοχής.