Η εικόνα που φιλοτεχνούν
και οι προσδοκίες που καλλιεργούν τα αστικά επιτελεία για τη «φίλη
Γαλλία», ότι αποτελεί «τον πιο αξιόπιστο σύμμαχο της Ελλάδας» στην
αντιπαράθεση με την Τουρκία, παίρνουν τις πραγματικές τους διαστάσεις
όταν διαβάζει κανείς τις δηλώσεις Γάλλων αξιωματούχων για τα σχέδια και
τα συμφέροντα της γαλλικής αστικής τάξης στην περιοχή. Η υπουργός Αμυνας
Φλοράνς Παρλί, με ευκαιρία την έναρξη της άσκησης ΕΥΝΟΜΙΑ (Γαλλίας -
Ιταλίας - Ελλάδας - Κύπρου) στα ανοιχτά της Κύπρου, δήλωσε ότι η
Ανατολική Μεσόγειος «είναι ένα κοινό αγαθό και δεν πρέπει να αποτελέσει
πεδίο παιχνιδιών για τις φιλοδοξίες ορισμένων». Εβαλε έτσι από την
...μπροστά πόρτα την προοπτική της συνεκμετάλλευσης, με τα γαλλικά
μονοπώλια να διεκδικούν μερίδιο από τη μοιρασιά της λείας. Η ενίσχυση
όμως του περιφερειακού ρόλου της Τουρκίας, η επιθετικότητά της στο
παζάρι για τους όρους της συνεκμετάλλευσης, οι παρασκηνιακές συμμαχίες
της για να κερδίσει χώρο στους ανταγωνισμούς που οξύνονται, απειλούν τα
γαλλικά συμφέροντα κι αυτό ανεβάζει την ένταση ανάμεσα στα δύο κράτη.
* * *
Πριν λίγες μέρες, επίσης,
η πρέσβειρα της Γαλλίας στη Λευκωσία, Ιζαμπέλ Ντιμόν, παραχώρησε στο
Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ) μια συνέντευξη, λίγο πριν φύγει από
την Κύπρο για να αναλάβει χρέη συμβούλου της γαλλικής Προεδρίας, με
ευθύνη τα Βαλκάνια και την Τουρκία. Εξήγησε κι εκείνη ότι η χώρα της,
όπως όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που διεκδικούν ισχυρό ρόλο στην
περιοχή, αναγνωρίζει την ανάγκη διαπραγμάτευσης με την Τουρκία. Ετσι,
σχολιάζοντας το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων κατά της Τουρκίας, είπε ότι
«υπάρχουν ορισμένα εργαλεία που έχουν αποφασιστεί από την ΕΕ» και τα
οποία ίσως αξιοποιηθούν, «ανάλογα με την εξέλιξη της κατάστασης». «Δεν
είναι στόχος μας η επιβολή κυρώσεων», ξεκαθάρισε. «Αυτό που θέλουμε
είναι η χρησιμοποίηση όλων των δυνατών εργαλείων ώστε να μειωθούν οι
εντάσεις». Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι και στην περίπτωση των εντάσεων με
την Ελλάδα, αποδείχθηκε ο ρόλος που μπορεί να διαδραματίσει ο διάλογος
για την «αλλαγή της κατάστασης». Αυτό που δεν λένε, βέβαια, είναι ότι ο
διάλογος που στρώνεται από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς με τις αστικές τάξεις
Ελλάδας και Τουρκίας βάζει στο τραπέζι διευθετήσεις που θίγουν τον
πυρήνα των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και προωθεί τη
συνεκμετάλλευση.
* * *
Το παζάρι λοιπόν φουντώνει.
Κι επειδή έτσι έχουν τα πράγματα, η Ντιμόν ξεκαθάρισε στην ίδια
συνέντευξη ότι «πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε σταθεροί, ότι είμαστε
εδώ, παρόντες στο χώρο, έτοιμοι για διάλογο». Διόλου τυχαία, μάλιστα,
ξεχώρισε τη σημασία της αναβαθμισμένης γαλλικής στρατιωτικής παρουσίας
στην Κύπρο, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την άσκηση ΕΥΝΟΜΙΑ, που
προβάλλεται ως μεγάλη «τετραμερής πρωτοβουλία» στο πλαίσιο μιας
«πολιτικής αποκλιμάκωσης». Πρόκειται στην πραγματικότητα για ένα σχήμα
στενότερης στρατιωτικής συνεργασίας της Ελλάδας και της Κύπρου με δύο
κράτη που τα μονοπώλιά τους έχουν ήδη επενδύσει στους υδρογονάνθρακες
της κυπριακής ΑΟΖ και παζαρεύουν μερτικό απ' όλη την Ανατ. Μεσόγειο.
Οπως όλα δείχνουν, μάλιστα, η Γαλλία σκοπεύει να ενισχύσει παραπέρα τη
στρατιωτική της παρουσία στην Κύπρο. Αν και απέφυγε να επιβεβαιώσει τα
σχέδια για στρατιωτική βάση στο νησί, η Γαλλίδα διπλωμάτης χαρακτήρισε
«εντυπωσιακό» το «πόσο κοντά» βρίσκονται τα «οράματα» των δύο χωρών για
την περιοχή και ομολόγησε ότι «είναι πολύ σημαντικό να έχουμε πρόσβαση
στην Κύπρο για τις επισκέψεις των φρεγατών μας στα λιμάνια όταν έρχονται
στην περιοχή. Τώρα υπάρχουν γαλλικές φρεγάτες συνεχώς στην περιοχή,
κατ' ακρίβεια σχεδόν σε συνεχή βάση». Να σημειωθεί ότι από τις αρχές
Αυγούστου Γάλλοι εμπειρογνώμονες άρχισαν εκ νέου επισκέψεις σε Λάρνακα
και Λεμεσό, ενώ γαλλικά πολεμικά αεροσκάφη κάνουν «αναγνωριστικές»
επισκέψεις στην αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο.
* * *
Η Γαλλία επομένως «έχει τους λόγους της»
να επιδιώκει σύσφιξη των σχέσεων με την ελληνική και την κυπριακή
πλευρά. Κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τα ιδιαίτερα συμφέροντα των
μονοπωλίων της στην περιοχή, έναντι των ανταγωνιστών τους, στο πλαίσιο
πάντα του ευρωατλαντικού σχεδιασμού, που σπρώχνει ως «λύση» τη
συνεκμετάλλευση. Καμία προσδοκία, συνεπώς, δεν πρέπει να τρέφει ο λαός
για το «Ελλάς - Γαλλία συμμαχία», που ξαναζεσταίνουν τα αστικά
επιτελεία, ως το δήθεν «δυνατό χαρτί» της χώρας απέναντι στην
προκλητικότητα της τουρκικής κυβέρνησης. Αλλωστε, ο λαός το έχει ξαναδεί
το έργο, με τη «συμμαχία των χωρών του Νότου», που θα έμπαινε «σφήνα»
στον γαλλογερμανικό ανταγωνισμό και θα μας «έσωζε» τάχα από την κρίση
και τα μνημόνια. Ακόμα και τώρα, όμως, η καλλιέργεια από τα αστικά
επιτελεία στην Ελλάδα φρούδων προσδοκιών για το ρόλο της Γαλλίας
μεταφράζεται για το λαό σε βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους
ανταγωνισμούς, είτε πρόκειται για τη συμμετοχή στρατιωτικών δυνάμεων
στο εμπόλεμο Μάλι, όπως έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση, είτε για τις αγορές
εξοπλισμών, όπου «πέφτουν κορμιά» για το ποιος θα πουλήσει σε ποιον.
Σωτηρία και διέξοδος για το λαό, ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή, δεν
μπορούν να υπάρξουν μέσα σ' αυτόν τον φαύλο κύκλο των λυκοσυμμαχιών της
αστικής τάξης, όπου τα πάντα καθορίζονται από τα συμφέροντα και τους
ανταγωνισμούς των μονοπωλίων. Η πάλη του λαού ενάντια στο κεφάλαιο και
τις συμμαχίες του είναι όρος αναγκαίος για να μπορέσει να «ανασάνει».
Α. Μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου