Τα “ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι” είναι η χαρά του ΔΑΠίτη – Με Λεωνίδα Κύρκο “τρόλαρε” το γραμματέα της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ ο Παύλος Μαρινάκης της ΟΝΝΕΔ (VIDEO)

Κατιούσα

Θέλει πραγματικά κόπο για να καταφέρει κανείς να χάσει τις εντυπώσεις σε στιχομυθία με οννεδίτη, αλλά αν οι ιδεολογικοί σου πρόγονοι έχουν φροντίσει να τον εφοδιάσουν με επιχειρήματα, τα πράγματα γίνονται πολύ πιο απλά. Ο λόγος για διάλογο σε πάνελ εκπομπής της ΕΡΤ, με καλεσμένους το Σωτήρη Αλεξίου, γραμματέα της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ και τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Παύλο Μαρινάκη. Κάποια στιγμή, ο δημοσιογράφος Κώστας Παπαχλιμίντζος, ως γνωστόν πιο γαλάζιος κι από το Αιγαίο, αποφάσισε να θέσει το ζήτημα του πολυσυζητημένου “εναλλακτικού κάμπινγκ” της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στο Γράμμο, μιλώντας για εποχές “που θα θέλαμε όλοι να έχουμε αφήσει πίσω μας”, “Έλληνες που σκοτώναν Έλληνες” κι άλλα φιλελέδικα κλισέ για τον Εμφύλιο. Θα περίμενε κανείς ότι ο γραμματέας θα αξιοποιούσε τη ρητορική Παπαχλιμίντζου για μια ανέξοδη επίδειξη “ριζοσπαστισμού” και “αριστεροσύνης”, όπως είναι το ίδιο το κάμπινγκ εξάλλου.
Αντ’ αυτού, ο Σωτήρης Αλεξίου, υιοθέτησε εξαρχής αμυντική στάση, διαψεύδοντας καταρχάς ότι “έχει τόσο διαφορετική άποψη” από τον Παπαχλιμίντζο, πράγμα που είναι και αλήθεια εξάλλου σε ό,τι αφορά το ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνέχεια επιχείρησε να αλλάξει τη συζήτηση αναφέροντας άσχετα θέματα, καταλήγοντας εντέλει πως όλα είναι επίθεση των τρολ της ΝΔ για “ένα κάμπινγκ μικρού βεληνεκούς”, το οποίο μάλιστα αμέσως μετά συνέκρινε με τα “ρίβερ πάρτι” (!) που διοργανώνονται κι αυτά στο Νεστόριο κάθε χρόνο. Όχι ότι είχαμε καμιά αυταπάτη για το πώς ακριβώς αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ την απόδοση τιμής στους αγωνιστές του ΔΣΕ, αλλά ευχαριστούμε τον κύριο γραμματέα που έβαλε τα πράγματα ακριβώς στη θέση τους από πλευράς αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ δε θα μπορούσε να αφήσει τέτοια πάσα ανεκμετάλλευτη. Ο Παύλος Μαρινάκης, μετά από ένα ακροδεξιό ψυχροπολεμικό λογύδριο για “φαντασιακά του παρελθόντος”, “Έλληνες που σκότωναν Έλληνες” και συκοφαντίες για το Δημοκρατικό Στρατό, κατέληξε ότι “δεν πρέπει να αναβιώνουμε εποχές που κάποιοι ήθελαν να κάνουν την Ελλάδα Σοβιετία”. Προς επίρρωση των “ατράνταχτων” επιχειρημάτων του, ο οννεδίτης επικαλέστηκε – ποιον άλλον – το Λεωνίδα Κύρκο, παραφράζοντας αναφορές του στον εμφύλιο και “ανθρωπάκια που ευτυχώς δεν κέρδισαν”, υποθέτουμε από συνέντευξή του εκλιπόντος στον Αλέξη Παπαχελά, όπου αναφερόταν ονομαστικά σε στελέχη του ΔΣΕ ως “γελοίους και ανεκδιήγητους”. Μπορεί ο Κύρκος να μην ήταν εκείνος που έγραψε το βιβλίο “Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι”, αλλά το πνεύμα των λεγομένων του τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του ενσάρκωνε πλήρως αυτό ακριβώς. Κι όσο κι αν ο Αλεξίου τόλμησε εμμέσως πλην σαφώς να επικαλεστεί τους μαχητές του ΔΣΕ ως “ιδεολογικούς του προγόνους”, η πραγματικότητα είναι πως αποτελούν γνήσιο τέκνο αυτών που δίνουν επιχειρήματα στο δαπιτολόι και τους εκπροσώπους του. Να χαίρονται τους πολιτικούς τους προπάτορες λοιπόν, αλλά τουλάχιστον ας αφήσουν ήσυχους αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους για μια ελεύθερη σοσιαλιστική Ελλάδα, κι όχι για αλτέρνατιβ ρίβερ πάρτι όσων “δε διαφωνούν και τόσο” με κάθε λογής Παπαχλιμίντζους.