Και μια φωνή λογικής

Έχοντας πλέον αναρρώσει από επιβεβαιωμενη λοίμωξη με τον κορονοιο, θέλω να πω 2-3 πράγματα σε γνωστούς και φίλους προς γνώση και συμμόρφωση.

1) Δεν ξέρουμε σίγουρα ποιος θα νοσησει σοβαρά και ποιος όχι. Είμαι σχετικά νέος ακόμα (42 ετών), χωρίς χρόνια προβλήματα υγείας και χωρίς επιβαρυντικους παράγοντες εκτός του ότι είμαι άνδρας. Επί δέκα μέρες δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, και την 5η-6η μέρα όταν έφτασα 39 πυρετό και το οξυγόνο μου έπεσε ελαφρώς πίστεψα ότι θα καταλήξω στο νοσοκομείο.

2) Δεν ξέρουμε που μπορεί να κολλήσουμε. Εγώ μπορεί να κόλλησα στο κάμπινγκ, στην δουλειά ή και σε σύντομη επίσκεψη στο μίνι μάρκετ της γειτονιάς. Προσοχή χρειάζεται παντού.

3) Αφήστε τις συνωμοσιολογικες σαχλαμάρες. Δεν θέλει κανένας να σας τσιπαρει, δεν θέλει κανένας να σας στερήσει την "ελευθερία" σας ή τα εργασιακά σας δικαιώματα. Είναι μία ακόμα από τις εκατοντάδες πανδημίες που έχει αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, από τότε που δεν υπήρχαν τσιπ, δεν υπήρχε ελευθερία, δεν υπήρχαν εργασιακά δικαιώματα. Διεκδικήστε ότι θέλετε να διεκδικήσετε, αλλά επιπλέον των μέτρων προστασίας και όχι ΑΝΤΊ αυτών. Ο κορονοιος σκοτώνει ΕΠΙΠΛΈΟΝ της ελονοσίας, της φυματίωσης, της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, σκοτώνει ΕΠΙΠΛΈΟΝ όλων αυτών και πολλών άλλων σχετικών και άσχετων αιτιων θανάτου που βλέπω να προφασιζονται οι Ταλιμπαν της "ελευθερίας", και όχι ΑΝΤΊ αυτών. Όταν δεν προστατεύετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας, ποιον τιμωρείτε αν νοσησετε εσείς και οι γύρω σας? Το "σύστημα" ή τους ίδιους σας τους εαυτούς και τους γύρω σας?

3+) Αν πιστεύετε στις παραπάνω συνωμοσιολογικες σαχλαμάρες, παρακαλώ αφαιρέστε με απ την λίστα των φίλων σας. Έχω δει αρκετούς θανάτους από κορονοιο, και έχοντας πλέον περάσει την λοίμωξη και έχοντας φοβηθεί και για την δική μου ζωή, δεν θέλω να συναναστρεφομαι με ανθρώπους που προτιμούν να ακούνε συνωμοσιολογους και τους ελάχιστους εκκεντρικούς υγειονομικους από σοβαρούς και αμερόληπτους επιστήμονες.

4) Αφήστε τις αηδίες τύπου "μόνο όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα πεθαίνουν". Αφενός αυτό δεν ισχύει, υπάρχουν πολλοί νέοι άνθρωποι παγκοσμίως χωρίς κανένα γνωστό πρόβλημα υγείας που έφυγαν πολύ πριν την ώρα τους. Αφετέρου όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα, είναι αποδεκτό να πεθάνουν προωρα? Όταν βασικοί παράγοντες κινδύνου είναι η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης, το γήρας και οι μισοί σχεδόν Έλληνες έχουν τουλάχιστον έναν από αυτούς τους παράγοντες, είναι αποδεκτό να χάσουμε διψήφιο ποσοστό τους λόγω "υποκείμενων" νοσημάτων? Ή και πιο γενικά ακόμα, από πότε ως κοινωνία αποδεχόμαστε τον πρόωρο, προλαμβανομενο θάνατο?

*Μην ζητάτε άδεια για να κοινοποιήσετε, κάντε το ελεύθερα.

Θοδωρής Βρούχος, κλινικός μικροβιολογος, ΗΒ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ facebook