Εβαλε και βάζει πλάτη..

.

Οσο επικίνδυνη είναι η πολιτική της κυβέρνησης, που βάζει τα μέτρα προστασίας του λαού από την πανδημία στη ζυγαριά του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, άλλο τόσο προκλητική είναι η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «ξεπλύνει» τις δικές του ευθύνες για την εκρηκτική κατάσταση που ζουν σήμερα οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, στην Υγεία, στους χώρους δουλειάς και Εκπαίδευσης, στις μετακινήσεις τους με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς από και προς τη δουλειά.

Τώρα που γίνονται πιο φανερές οι σωρευτικές συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει το ξεπατωμένο σύστημα Υγείας, τα κενά στα σχολεία, την εργοδοτική επιθετικότητα και αυθαιρεσία, τα ρημαγμένα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ως αποτέλεσμα της «ανικανότητας» της κυβέρνησης να διαχειριστεί αποτελεσματικά την πανδημία. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρύψει τα αδιέξοδα που έχει για το λαό η στρατηγική που και ο ίδιος υπηρέτησε και υπηρετεί, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση.

* * *

Η ασφυκτική κατάσταση που διαμορφώνεται όσο προχωράει η πανδημία δεν είναι ουρανοκατέβατη. Είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της πολιτικής στήριξης του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του, βάζοντας τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού στην πρέσα των περικοπών και της «δημοσιονομικής πειθαρχίας», όπως γίνεται άλλωστε και σε όλα τα άλλα κράτη.

Αυτή είναι η πολιτική που προκάλεσε τη γύμνια στα δημόσια νοσοκομεία και ξεδόντιασε την όποια πρωτοβάθμια Υγεία. Που παρέχει ασυλία στη μεγαλοεργοδοσία για να ξεσαλώνει στους χώρους δουλειάς. Που ενισχύει την επιχειρηματική λειτουργία σε μεταφορές, Υγεία, Παιδεία, αφήνει τα σχολεία να λειτουργούν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Μια κατάσταση δηλαδή οριακή σε όλους τους νευραλγικούς τομείς που κρίνουν σήμερα την πορεία της πανδημίας.

Κι αν σε «φυσιολογικές συνθήκες» αυτή η πραγματικότητα βασάνιζε καθημερινά τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, σήμερα, σε έκτακτες συνθήκες, προκαλεί «έμφραγμα».

Μήπως όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση πολιτεύτηκε αλλιώς; Εφάρμοσε ή όχι τον «δημοσιονομικό κόφτη» σε «περιττές» για το κεφάλαιο κρατικές «δαπάνες», μεταξύ των οποίων και στην Υγεία; Προώθησε ή όχι την παραπέρα λειτουργία των κρατικών μονάδων Υγείας με «επιχειρηματικά κριτήρια», με χαρακτηριστικό παράδειγμα το περίφημο Νοσοκομείο Σαντορίνης; Θωράκισε ή όχι τους επιχειρηματικούς ομίλους με αντεργατικές διατάξεις που σήμερα συνεχίζει και ενισχύει η κυβέρνηση της ΝΔ; Μήπως επί των ημερών του πάρθηκαν μέτρα για την ενίσχυση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς; Μήπως επί των ημερών του δεν συνεχίστηκε η στρατηγική «απελευθέρωσης» των μεταφορών με επιπτώσεις στη λειτουργία των ΜΜΜ σαν αυτές που ζούμε σήμερα; Μήπως δεν έχει ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στα σχολεία, τις ελλείψεις σε καθηγητές, στην καθαριότητα, τις αίθουσες των 25 και 30 μαθητών;

* * *

Δεν είναι όμως μόνο όσα έκανε ως κυβέρνηση, αφού κι ως αντιπολίτευση έχει δώσει ανέλπιστη βοήθεια στην κυβέρνηση, σε κρίσιμες στιγμές για τη διαχείριση της πανδημίας. Τις πρώτες βδομάδες, όταν εργαζόμενοι και σωματεία φώναζαν κάτω από τις μάσκες τους για την ανάγκη να παρθούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας στην Υγεία, στην Παιδεία, στους χώρους δουλειάς, ο ΣΥΡΙΖΑ καλούσε σε σιωπητήριο, ρίχνοντας το σύνθημα «θα λογαριαστούμε μετά», στηρίζοντας τις κυβερνητικές επιλογές.

Το «βάζουμε πλάτη» του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίστηκε και μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας, όταν σιγόνταρε την κυβέρνηση στο άνευ όρων για τα μονοπώλια άνοιγμα του Τουρισμού, που αναζωπύρωσε τη διασπορά. Εφτασε μάλιστα να κουνάει το δάχτυλο στην κυβέρνηση, καλώντας την να καταργήσει ακόμα και τα ημίμετρα που πήρε στις πρώτες αφίξεις τουριστών, με κριτήριο να στηριχτεί η κερδοφορία των τουριστικών επιχειρηματικών ομίλων, όπως επιδίωκε άλλωστε και η ΝΔ.

Αλήθεια, πώς απαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ; Μα καλώντας την να εφαρμόσει τις κατευθύνσεις της ΕΕ, να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων, να στηρίξει τα επενδυτικά σχέδια κ.λπ.

Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η συκοφάντηση από τον ΣΥΡΙΖΑ των μαθητικών κινητοποιήσεων που είναι σε εξέλιξη, με την «Αυγή» να χαρακτηρίζει τους αγωνιστές μαθητές «αρνητές της μάσκας», συμβάλλοντας στο άθλιο τσουβάλιασμα που επιχειρεί η κυβέρνηση, βάζοντας τις δίκαιες κινητοποιήσεις μαζί με τις περιθωριακές σκοταδιστικές μαζώξεις των ψεκασμένων.

* * *

Ολη αυτή η πορεία δεν είναι δείγμα «ασυνέπειας» του ΣΥΡΙΖΑ μ' αυτά που λέει σήμερα, αλλά η απόδειξη της συνέπειάς του στα «θέλω» των επιχειρηματικών ομίλων. Οσους μύδρους κι αν εκτοξεύει για τις ελλείψεις σε ΜΕΘ, η λειτουργία των νοσοκομείων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, οι μειωμένοι προϋπολογισμοί, η επιχειρηματική δράση στην Υγεία είναι αυτά που εμποδίζουν τη λήψη ακόμα και των πιο στοιχειωδών μέτρων ανακούφισης. Οσο κι αν υιοθετεί σήμερα εκ των υστέρων και στα λόγια αυτονόητα αιτήματα των εργαζομένων, των μαθητών και του λαού, δεν μπορεί να κρύψει ότι με τη στρατηγική του υπηρετεί όλες τις αιτίες που γεννούν τα σημερινά οξυμένα προβλήματα και αδιέξοδα, όσα υπονομεύουν την ασφάλεια και την υγεία εργαζομένων, μαθητών, εκπαιδευτικών, υγειονομικών.

Γιατί είναι η «απελευθέρωση» - ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών, η λειτουργία τους με επιχειρηματικά κριτήρια που υπονομεύει την ασφαλή και φθηνή μεταφορά των επιβατών.

Γιατί είναι η λειτουργία της Εκπαίδευσης με κριτήριο την εξοικονόμηση πόρων και τη «δημοσιονομική σταθερότητα» που κάνει απαγορευτική την υλοποίηση αιτημάτων των μαθητών και εκπαιδευτικών για περισσότερες τάξεις με λιγότερους μαθητές, για μόνιμο προσωπικό καθαριότητας κ.λπ.

Γιατί είναι η εργοδοτική αυθαιρεσία σε χώρους δουλειάς, η επέκταση της «ευελιξίας», το «δουλειά όπως, όποτε και όπου θέλει ο εργοδότης», η εντατικοποίηση, η τρομοκρατία που επιβάλλουν επικίνδυνες συνθήκες εργασίας σε όλους τους κλάδους.

Ολα αυτά έχουν και τη σφραγίδα ΣΥΡΙΖΑ, είτε ως κυβέρνησης είτε ως αντιπολίτευσης.

Η θωράκιση των συμφερόντων του κεφαλαίου είναι ο πυρήνας της πολιτικής και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και όλων των αστικών κομμάτων, ο απόλυτος κριτής για τα όποια μέτρα προστασίας του λαού από την πανδημία. Υπηρετούν ένα σύστημα σάπιο μέχρι το μεδούλι, που δεν διορθώνεται, δεν μερεμετίζεται, παρά μόνο σαρώνεται και ανατρέπεται. Εκεί πρέπει να συγκεντρώσει τις δυνάμεις του ο λαός, παλεύοντας σήμερα για ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας, της ίδιας της ζωής του.