Το σημερινό επεισόδιο του Ζαρα ξεκινά με αμερικάνικες εκλογές, σαν καλή 51η πολιτεία των ΗΠΑ που είμαστε. Οι Αμερικάνοι είναι πολύ αισιόδοξοι, με 42 όπλα ο καθένας για τη γιορτή της δημοκρατίας και αποφασίζουν ποιος από τους δύο υποψήφιους που είναι με το ένα πόδι στον τάφο, θα πάρει μαζί του κι εμάς -όπως κάποτε οι Φαραώ.
Συνεχίζει με ευχάριστες ειδήσεις για το τε-θωρακισμένο σύστημα Υγείας και το μαχαίρι στα χειρουργεία, που βάζει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και τους κλινικάρχες. Και αυτοί άνθρωποι είναι, να μη χτίσουν μια βίλα στη Μύκονο δηλαδή;
Καταπιάνεται με τις λεκάνες του ΣΕΒ, που δεν ήταν ποτέ τόσο καθαρές, όσο τώρα με τον Βρούτση, που εγγυάται πως θα πάρουμε τα ρεπό μας μια και καλή στον παράδεισο.
Διακρίνει τους χώρους λατρείας από τους χώρους λαγνείας και αναρωτιέται αν οι μητροπολίτες κόλλησαν τον ιό σε κάνα κωλόμπαρο, αφού δεν κολλάει στις εκκλησίες.
Παραδίδει μαθήματα ιστορίας, θυμίζει πως ο Καποδίστριας στην επιδημία πανώλης είχε απογορεύσει να χτυπάνε και οι καμπάνες κι απορεί αν είχαν κάτι να χωρίσουν οι Ναζί με τις εκκλησίες για να τις κλείσουν.
Καμαρώνει για τον Άγιο Τσιόδρα τον συγκοινωνιολόγο και τον ιερό τσιμεντόβραχο της Ακρόπολης. Εξηγεί πως αν πολεμούσαμε την πανδημία όπως το ’40, η μισή κυβέρνηση θα συνεργαζόταν με τον κατακτητή κορονοϊό. Θυμίζει πως εκτός από τους Ισλαμιστές με την χατζάρα, έχουμε κι εμείς βλαμμένους. Και θυμάται πως είχε κι αυτός το ίδιο φοβισμένο βλέμμα με τον Πρύτανη της ΑΣΟΕΕ, όταν τον είχαν στριμώξει 15 ασφαλίτες -τυχαίο, δε νομίζω…
Παίρνει έτσι την πάσα για θεαματικό επίλογο, με την ΕΛ.ΑΣ. Που δεν βρήκε πέντε λεπτά να πάει απέναντι στα γραφεία της Χρυσής Αυγής, αλλά έχει χρόνο για να την πέφτει στα γραφεία του ΣΕΚ και να στριμώχνει απλό κόσμο σε πεζόδρομο-φάκα στην Λαμπρινή. Και σπάει τα μαγαζιά μέρα μεσημέρι, σαν τους χούλιγκαν που ξεσπάνε για την ομάδα τους -που υποβιβάστηκε στις φυλακές Δομοκού- και τους μπράβους που πουλάνε προστασία. Άλλωστε, η ηγεσία της ΧΑ είναι μέσα, όχι οι απλοί εισπράκτορες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου