Είναι σύνηθες φαινόμενο οι συντηρητικοί να αμφισβητούν τη σοβαρότητα των επιδιώξεων των νέων, κυρίως των μαθητών. Αυτό μπορεί να είναι ανεκτό μέχρι το σημείο που απορρίπτει αυτές τις επιδιώξεις και τις εκφάνσεις τους με πραγματικά αστεία επιχειρήματα. Ενα τέτοιο παράδειγμα μπορούμε να δούμε και σε άρθρο της διαδικτυακής εφημερίδας Liberal.
Στο άρθρο του λοιπόν ο συντάκτης βασιζόμενος σε ανυπόστατες εικασίες προσπαθεί να αναιρέσει τον μαθητικό-φοιτιτικο αγώνα,τα αποτελέσματα δε είναι τραγελαφικά.
Θίγοντας λοιπόν το ζήτημα της αντίληψης της σοβαρότητας του ιού συντάσσει την εξής θέση
«Το πιο δυσάρεστο στην όλη υπόθεση είναι ότι μέσα σε αυτήν την παγίδα, φαίνεται να έχουν πέσει και πολλά νέα σε ηλικία άτομα. Από μια άποψη ήταν αναμενόμενο, διότι ο νέος πολύ πιο εύκολα αμφισβητεί ή ωραιοποιεί τον θάνατο.»
Ο νέος λοιπόν, σύμφωνα με τον αρθρογράφο,’’ωραιοποιει’’ τον θάνατο (παύση για ειρωνεία). Καλό είναι να σκεφτόμαστε πριν εκφέρουμε δημόσιο λόγο, ειδικά όταν δημοσιεύουμε μια ανόητη γενίκευση, στερεοτυπικά γραμμένη που μέχρι και ένα νήπιο μπορεί να αποδομήσει και να διαψεύσει. Όχι, ο νέος δεν ωραιοποιεί τον θάνατο, το άρθρο ανάγει ακραία παραδείγματα στον γενικό κανόνα, κάτι που παρεμπιπτόντως δείχνει και το επίπεδο του ιστότοπου.
Μιλώντας για γενικεύσεις, παρακάτω μπορούμε να διακρίνουμε το εξής αποσπάσμα.
Τους τελευταίους μήνες γίναμε όλοι μάρτυρες αλλεπάλληλων και συχνά καθημερινών πορειών, διαδηλώσεων και κρυφών πάρτι (…)
Το να μην διακρίνεις την διαφορά ανάμεσα σε εκφράσεις διαμαρτυρίας και σε πάρτι υποδεικνύει το επίπεδο της αντίληψης. Ειναι τρομερό το πώς υποβαθμίζουν τον ρόλο της διαμαρτυρίας, της εναντίωσης προς το σύστημα. Αυτό βέβαια συνεπάγεται και αμφισβήτηση της έννοιας του πολίτη και αντικατάστασή της από την έννοια του φορολογούμενου, φαντάζομαι είναι λογικό ο πολίτης να πολιτεύεται (μάλλον όχι για τους συντάκτες του Liberal)
Το άρθρο είναι γεμάτο από αβάσιμες εικασίες, κάνει λόγο για υποκινούμενες καταλήψεις και δράσεις φοιτητών από καθηγητές οι οποίοι αντιτίθενται στο νομοσχέδιο γιατί θέλουν να κρύψουν τις δικές τους αυθαιρεσίες. Ουσιαστικά ισχυρίζεται ότι οι φοιτητές, οι οποίοι όπως λέει στην πλειονότητά τους ανήκουν σε αριστερές παρατάξεις, είναι μαριονέτες στα χέρια των καθηγητών οι οποίοι τους ποδηγετούν για να φέρουν σε πέρας τα απεχθή σχέδια τους.
Αυτό που παραλείπει να αναφερει (δεν το ξεχνάει απλά το προσπερνά) είναι όλοι οι υπόλοιποι παράγοντες που οδήγησαν στις καταλήψεις. Δεν αναφέρεται πουθενά η αγανάκτηση των σπουδαστών από την ακραία κρατική καταστολή της οποίας γίνονταν και γίνονται μάρτυρες καθημερινά, δεν αναφέρει τα προβληματα που αντιμετωπίζουν στην διεξαγωγή του ακαδημαϊκού μαθήματος -το οποίο είναι λάθος να θεωρούμε ότι μπορεί έστω και στο ελάχιστο να υποκατασταθεί από την τηλεκπαίδευση. Για τον συντάκτη οι ρομαντικοί φοιτητές που ‘’ωραιοποιούν’’ τον θάνατο είναι τα τέλεια εργαλεία στα χέρια των καθηγητών που έχουν ‘’λερωμένη τη φωλιά τους’’. Παλιά τακτική να εθελοτυφλείς απέναντι σε ένα ζήτημα και να χρησιμοποιείς αστεία επιχειρήματα για να στηρίξεις την θέση, αλλά ας καταδικάσουμε την βλακεία απ’ όποιον φιλελεύθερο κι αν προέρχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου