Τις προάλλες, ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης Φλορεντίνο Πέρεθ έδωσε μια συνέντευξη -πριν ακόμα διαφανεί το ναυάγιο του εγχειρήματος της Ευρωπαϊκής Σούπερ Λίγκας, όπου ανέδειξε το μεγαλύτερο ίσως προτερημά του: την ωμή, κυνική ειλικρίνειά του, σε ό,τι έχει να κάνει με τις επιχειρήσεις του -και η Ρεάλ είναι ασφαλώς μία από αυτές.
Μεταξύ άλλων είπε:
Όταν δεν έχεις κανένα εισόδημα, πέρα από τα τηλεοπτικά, η λύση είναι περισσότεροι ανταγωνιστικοί αγώνες στη σεζόν, με όλους τους μεγάλους συλλόγους.
Η πανδημία μας οδήγησε σε μια κατάσταση, που δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο και επιτάχυνες τις διαδικασίες. Το ποδόσφαιρο πρέπει να εξελιχθεί, όπως οι εταιρείες, οι άνθρωποι, οι νοοτροπίες.
Έχουμε οπαδούς στην Κίνα, στη Σιγγαπούρη, σε όλο τον πλανήτη. Αυτός μας δίνει τα χρήματα, δεν έρχονται από άλλη διοργάνωση. Και αυτά τα χρήματα είναι για όλους, είναι μια πυραμίδα. Αν έχουμε εμείς στην κορυφή χρήματα, ρέουν προς όλους, με μεταγραφές παικτών κτλ. Αν δεν υπάρχουν έσοδα όμως, η πυραμίδα δεν υφίσταται.
Δεν είναι μια λίγκα πλουσίων, αλλά μια λίγκα που θέλει να σώσει το ποδόσφαιρο. Δε γίνεται να λένε ότι θα γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι…
Ασφαλώς, δεν είναι απολύτως ειλικρινής όταν λέει πως θέλει να σώσει το ποδόσφαιρο και πως η Ρεάλ δεν ανήκει στον ίδιο αλλά στα μέλη του Συλλόγου. Μπορεί και να μη λέει ψέματα, όμως. Δεν είναι ο μόνος που ταυτίζει το “καλό του αθλήματος” με την τύχη των συλλόγων και του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, που πλήττεται άμεσα από την πανδημία και την κρίση και αναζητεί απεγνωσμένα νέες πηγές εσόδων. Οι ομάδες που προχώρησαν στη θνησιγενή Σούπερ Λίγκα (που μπορεί να επανέλθει ανά πάσα στιγμή στο προσκήνιο, ακόμα και με άλλο μανδύα) δεν προδίδουν ακριβώς την ψυχή του αθλήματος, υπηρετούν απλώς τις αξίες της επαγγελματικής εκδοχής του. Και ακολουθούν τον γενικό κανόνα που κινεί την καπιταλιστική κοινωνία: το μέγιστο κέρδος.
Η περιγραφή που δίνει ο Πέρεθ για το ποδοσφαιρικό σύστημα δεν είναι ένα νέο ιδεολόγημα που δεν έχουμε ακούσει. Παραδέχεται πως υπάρχει η δομή μιας πυραμίδας, αντί να μιλήσει όμως για ανισότητες, ισχυρίζεται πως όταν υπάρχουν κέρδη για τους ισχυρούς, τότε “ρέουν” χρήματα και οφέλη και προς τους πιο “ταπεινούς” συλλόγους, κατά συνέπεια βγαίνουν όλοι ωφελημένοι. Είναι ακριβώς η θεωρία της “πίτας” της οικονομίας και το φιλελεύθερο ιδεολόγημα πως αν μεγαλώσει, θα έχουμε μεγαλύτερη ευημερία για το σύνολο του πληθυσμού -και όχι μόνο για τους καπιταλιστές που κερδίζουν από αυτή την υπόθεση.
Το Κόμμα των Κοινοτήτων στην Κολομβία -που είναι ο πολιτικός βραχίονας του πάλαι ποτέ ένοπλου αντάρτικου των FARC στην Κολομβία, σχολίασε αυτή την αποστροφή του Πέρεθ, ως εξής:
Ο Πέρεθ λέει πως το ποδόσφαιρο είναι μια πυραμίδα και πως στο βαθμό που πάνε καλά τα πράγματα για τις πλούσιες ομάδες, θα ρίχνουν μερικά ψίχουλα στους φτωχούς και έτσι όλοι θα είξναι χαρούμενοι. Εξήγησε με ωμή ειλικρίνεια τι είναι μια “Σούπερ Λίγκα”, που δεν έχει καμία σχέση με το ποδόσφαιρο.
Ο αθλητισμός είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας. Όσοι ενδιαφέρονται να σώσουν την ψυχή του αθλήματος δεν έχουν παρά ένα μόνο δρόμο: να παλέψουν για μια άλλη κοινωνία, όπου το χρήμα δε θα λερώνει τις φανέλες, το φίλαθλο συναίσθημα και τις ανθρώπινες σχέσεις εν γένει. Κι είναι περιττό να πούμε πως ο αγώνας αυτός δε δικαιώθηκε με την (προσωρινή;) ματαίωση του σχεδίου για την ESL.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου