ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ
Συνθήκες ... γαλέρας θέλουν οι επιχειρηματίες
Motion Team |
Υπάρχει σωρεία παραδειγμάτων ότι και εδώ η «ελεύθερη οικονομία» και οι νόμοι της αγοράς έχουν μόνο ένα στόχο. Τη δράση και την κερδοφορία των επιχειρηματιών που εμπλέκονται (και) σ' αυτό. Καθώς επίσης την προπαγανδιστική αξιοποίησή του, για εμπέδωση - αποδοχή των σταθερών του συστήματος. Πριν και πολύ περισσότερο τώρα κατά τη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης.
Σάπιο οικοδόμημα
Από τη γέννησή του το οικοδόμημα (κατ' εφαρμογή των γενικών - θεμελιωδών «αρχών» του καπιταλισμού) στηρίχθηκε στο ιδεολόγημα της ανάγκης ενός ή ομάδας επιχειρηματιών που «από αγάπη» στηρίζουν την ομάδα, η οποία δε ζει χωρίς αυτόν/αυτούς. Αν τώρα... κατά τύχη έχουν και οφέλη (άμεσα οικονομικά και άλλα) «μαγκιά» τους. Ηταν, είναι «σωτήρες», καπάτσοι, ικανοί και άξιοι (σύμφωνα με τα καπιταλιστικά παραμύθια). Για την... τύχη των «σωτήρων» - καπάτσων βέβαια... εντελώς συμπτωματικά, φρόντιζε και φροντίζει το αστικό κράτος.
Μ' ένα... τσουβάλι παροχές. Π.χ. φοροαπαλλαγές, χάρισμα δημόσιας περιουσίας για υποδομές, άμεση χρηματοδότηση (ΟΠΑΠ, κρατικά κανάλια, κ.ά.), μη τήρηση των νόμων (που οι «ταγοί» θέσπισαν). Κάθε χρόνο η πλειοψηφία των αθλητικών εταιρειών θα έπρεπε να κλείνουν - σύμφωνα με τις διατάξεις που το πολιτικό προσωπικό του συστήματος ψηφίζει - όπως και δημόσια παραδέχονται. Ποτέ όμως δεν υπάρχει εφαρμογή, παρά κούφια λόγια για τη δημιουργία εντυπώσεων.
Και «φυσικά» αλλεπάλληλα χαρίσματα χρεών (και προς το Δημόσιο...) ή ανάληψη εξόφλησής τους. Μεταξύ των γαλαντόμων και ο Ε. Βενιζέλος. Ναι, ο ίδιος που τώρα «μάχεται για τη σωτηρία» κ.λπ., κ.λπ. και συναινεί «από ανάγκη» στην εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Ο νόμος του περί ειδικής εκκαθάρισης (2001) έδωσε το δικαίωμα σε ΠΑΕ και ΚΑΕ να (ξανα)γράψουν στο χιόνι... ένα τελωνείο χρέη. Και σαν να μην έφτανε αυτό, το πόνημα του συνταγματολόγου βγήκε - από τους αρμόδιους - αντισυνταγματικό (ακόμα και για το αστικό Σύνταγμα)... Και ο λογαριασμός (των οφειλομένων) χρεώθηκε στον δημόσιο κορβανά...
Παρ' όλα αυτά - και πολλά άλλα - οι αθλητικές εταιρείες (σε αντίθεση με τους επιχειρηματίες τους) παρουσιάζονται πάντα μείον. Ετσι το «μάρμαρο» πληρώνει ο λαός και περισσότερο οι φίλαθλοι και οι αθλητές/εργαζόμενοι. Ενδεικτικό παράδειγμα της ζώσας πραγματικότητας (για να μην απλωθούμε) η ΑΕΚ. Χάρη στους «σωτήρες» οι εργαζόμενοι/ποδοσφαιριστές της έχουν ξεχάσει το χρώμα του χρήματος.
Οι εφοπλιστές - βιομήχανοι ιδιοκτήτες της εταιρείας (οι οποίοι προσωπικά ευημερούν) και οι διοικούντες/υπάλληλοί τους ζητούν (κατ' επανάληψη) από τους παίχτες - πολλοί από τους οποίους αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα βιοπορισμού - να βάλουν πλάτη... Λιγότερο ή περισσότερο τα ίδια ισχύουν στις περισσότερες ΠΑΕ της Super League. Οι 13 από τις 16 εκ των οποίων, σύμφωνα με πληροφορίες, θα έπρεπε (με τα δεδομένα που παρουσιάζουν, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις) να κλείσουν προχτές.
Οι παίκτες πληρώνουν ...το μάρμαρο
Οσο για τη Football League 1/Football League 2; Τα χρωστούμενα είναι πάρα πολλά σε πολλούς, οι συνθήκες εργασίας από κακές ως τραγικές. «...ΠΑΕ που αδυνατούν να καλύψουν τις στοιχειώδεις ανάγκες τους, αγώνες πρωταθλήματος που αρχίζουν με καθυστέρηση μέχρι να ολοκληρωθεί ο "έρανος" για τις αμοιβές των διαιτητών, ποδοσφαιριστές, προπονητές, υπάλληλοι απλήρωτοι επί μήνες». Η περιγραφή ανήκει στην ΠΑΕ Καλλιθέα (29/1).
Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (ΠΣΑΠ) προχώρησε σε αποχή - για δύο αγωνιστικές - αφού τα μέλη του ήταν ανασφάλιστα. Ο πρόεδρός του, Στ. Γιαννακόπουλος, έχει μιλήσει (Sport FM Χανίων) για παίχτες που «δεν έχουν να φάνε και κινδυνεύει η σωματική τους ακεραιότητα κάθε φορά που μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο».
Ο τερματοφύλακας του Βύζαντα Μεγάρων, Δ. Κοτταράς, αναφέρθηκε (Nova ΣΠΟΡ FM 94,6) σε «τριτοκοσμική εργασιακή σχέση. Φέτος έχω δει όσα δεν είδα τα τελευταία 15 χρόνια που είμαι επαγγελματίας. Ούτε τα στοιχειώδη δεν θεωρούνται δεδομένα. Οχι να πληρωνόμαστε στην ώρα μας, αλλά να είμαστε ασφαλισμένοι.
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Υπάρχουν παιδιά που έχουν χτυπήσει που δεν έχουν λεφτά να κάνουν την εγχείρηση. Φτάσαμε σε σημείο μηδέν. Φτάσαμε σε κωμικοτραγική κατάσταση. Απλήρωτοι, ανασφάλιστοι σε ποσοστό 90%, για να μη βγει κανείς πονηρός και πει "εγώ πληρώνω". Ειδικά οι πιο νέοι κάνουν άλλη δουλειά για να ζήσουν».
Σε ανακοίνωσή τους (6/2) οι παίχτες της Αναγέννησης Γιαννιτσών γνωστοποιούσαν πως «οι ποδοσφαιριστές και το τεχνικό τιμ είναι σε οριακό σημείο και οι αντοχές μας έχουν ήδη εξαντληθεί εδώ και καιρό. Δεν υπάρχει θέρμανση και ζεστό νερό για μπάνιο. Δεν νοείται 4 άτομα να μένουν στο ίδιο σπίτι χωρίς θέρμανση, ούτε νοείται κάθε μέρα να ψάχνουμε 10 ευρώ για βενζίνη για να έρθουμε στην προπόνηση».
Συνθήκες... γαλέρας
Η κακή ζώσα πραγματικότητα (και) στο ποδόσφαιρο, γίνεται ακόμα χειρότερη με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση. Την οποία θέλουν οι επιχειρηματίες - εργοδότες (και) σ' αυτό τον τομέα να αξιοποιήσουν, ώστε να δημιουργήσουν (και εδώ) εργασιακό μεσαίωνα. Με στόχο τη λιγότερη χασούρα ή/και τη μεγαλύτερη κερδοφορία. Κάνουν ξανά προσπάθειες ανατροπής - υπέρ των ποδοσφαιρικών τους επιχειρήσεων - των δεδομένων που είχαν αποτύχει και (όπως αποδεικνύεται προσωρινά) είχαν σταματήσει.
Οι βλέψεις των εργοδοτικών ενώσεων (Super League, Football League 1/Football League 2) στις συζητήσεις με τον ΠΣΑΠ είναι συγκεκριμένες. Και, τι σύμπτωση... αφορούν σε μείωση του «εργασιακού κόστους», των παροχών, δημιουργία πλαισίου συνθηκών γαλέρας.
«Θέλουμε να επανεξετάσουμε την σχέση παιχτών - εργοδοτών, ώστε να είναι βιώσιμες οι ομάδες (σ.σ. επιχειρήσεις)» είναι η χαρακτηριστική τοποθέτηση μέλους της Football League/Football League 2, αναφορικά με την κατεύθυνση των προτάσεων από τις ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις. Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ Παναχαϊκή, Αλ. Κούγιας, περιμένει/απαιτεί (σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας) πως «η νέα διοίκηση του ΠΣΑΠ και ο κύριος Γιαννακόπουλος θα συμπαρασταθούν αντιστοίχως και θα προκηρύξουν αποχές και σε δίκαια αιτήματα των ΠΑΕ όπως π.χ. την μείωση των μισθών σύμφωνα με τις απαιτήσεις της τραγικής οικονομικής κρίσης που διάγουμε»...
Στο τραπέζι - μεταξύ άλλων - (επανέρχεται) η μείωση αποδοχών και η χρονική διάρκεια των συμβολαίων... Να μπορούν δηλαδή οι εργοδότες να «σπάσουν» τα συμβόλαια ακόμα και όταν δε συμφωνούν οι παίχτες... Η αναμόρφωση του άρθρου 17 (συνέπειες λύσης συμβολαίου χωρίς νόμιμη αιτία) στον Κανονισμό Ιδιότητας Μετεγγραφών. Οι ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις στοχεύουν σε μείωση ως εξάλειψη των συνεπειών...
Θέλουν να συμφωνήσει ο ΠΣΑΠ σε αναστολή εκτέλεσης των αποφάσεων δικαιοδοτικών οργάνων (για καταβολή οφειλομένων) τουλάχιστον ως τον Ιούνη (με το πρόσχημα της μη - από τις προβλεπόμενες συνέπειες - διατάραξης στην ομαλή διεξαγωγή των πρωταθλημάτων).
Από την πλευρά της η κυβέρνηση προφανώς και δεν είναι αντίθετη. Συγκεκριμένα συμφέροντα, μιας τάξης (της άρχουσας) εξυπηρετεί. Με γενικούς μπούσουλες αλλά και εξειδικεύσεις σε κάθε τομέα που αυτά δρουν. Ακόμα επιδίδεται σε προπαγάνδα. Στην προκειμένη περίπτωση διά του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού, Π. Γερουλάνου.
Σε πρόσφατη συνάντηση με τον ΠΣΑΠ, μεταξύ άλλων, συζητήθηκαν τα αποκαλυπτικά (και για την Ελλάδα) στοιχεία της έρευνας («Μαύρη Βίβλος») που έκανε η Διεθνής Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών (FIFPro). Ο πολιτικός προϊστάμενος του αθλητισμού σχολίασε πως η έρευνα «δείχνει με τον πιο γλαφυρό τρόπο πόσο χρησιμοποιούνται οι Ελληνες παίκτες (σ.σ. και οι αλλοδαποί) για να εξυπηρετήσουν συμφέροντα ανθρώπων που μπορεί να τους εκβιάσουν με τους μισθούς τους ή με τα μπόνους τους ή με τον τρόπο με τον οποίο προπονούνται».
Και ισχυρίστηκε πως με τον - πλέον νέο - αθλητικό νόμο η κυβέρνηση «παίρνει τα μέτρα που χρειάζονται ώστε να προστατεύσει τους Ελληνες παίκτες και τους Ελληνες αθλητές από αυτά τα φαινόμενα». Μόνο που στο αναφερόμενο πόνημα - για τα περισσότερα - δεν υπάρχουν όχι μέτρα, ούτε καν αναφορά. Π.χ. για τις οφειλές, την ανασφάλιστη εργασία, τις μεσαιωνικές συνθήκες, τους εκβιασμούς... Πώς θα μπορούσε άλλωστε να διαφοροποιηθεί από τη γενικότερη στρατηγική της;
Τι κυρίως κάνει και αυτό το νομοσχέδιο, ποια είναι η κατεύθυνση (των υπηρετών του συστήματος) και στο ποδόσφαιρο; Οπως ανέφερε - κατά τη σχετική συζήτηση - ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Γκιόκας, να «διαμορφωθεί ένα ευνοϊκό επιχειρηματικό περιβάλλον, ώστε να γίνει το ελληνικό ποδόσφαιρο πηγή επενδυτικού πλούτου. Να προχωρήσει μια πολιτική, η οποία θα ευνοεί την επιχειρηματική δράση και από την οποία πολιτική οι μόνοι κερδισμένοι, οι μόνοι ωφελημένοι θα είναι οι μεγαλοπαράγοντες του χώρου, οι μεγαλοεπιχειρηματίες».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου