Ρεπορτάζ και ανταποκρίσεις
Καθώς προχωράει η οργάνωση της αντιδιχτατορικής πάλης, η συχνότητα που εκπέμπει η «Φωνή της Αλήθειας» (τα «κύματα», όπως τα έλεγαν τότε) γίνεται το παράθυρο απ' όπου γίνονται γνωστές μικρές και μεγάλες πράξεις της αντίστασης. Αλλοτε με τη μορφή οργανωμένης συλλογής πληροφοριών κι άλλοτε άμεσα μέσα από τα ίδια τα γράμματα που φτάνουν με διάφορους τρόπους στη σύνταξη του σταθμού.
Παραθέτουμε ορισμένες τέτοιες ανταποκρίσεις:
Στις 17 Σεπτέμβρη 1967 διαβάζεται ένα γράμμα με υπογραφή «ένας παράνομος αγωνιστής» προς τη «Φωνή»:
«Αγαπητή Φωνή της Αλήθειας
Μια σειρά γεγονότα και περιστατικά από την πολιτεία της Χούντας και την αντίσταση του λαού δεν τα έμαθες. Σου τα γράφω και ελπίζω να λάβεις το γράμμα μου.
-- Στην Αθήνα ένα από τα πρώτα θύματα της «αναιμάκτου επαναστάσεως» ήταν ένας οδηγός ταξί (...) στους Αμπελόκηπους ένας αξιωματικός του φώναξε να σταματήσει. Αλλά ο ταξιτζής ανυποψίαστος είτε γιατί δεν άκουσε, είτε γιατί αδιαφόρησε δεν σταμάτησε. Ο παλληκαράς αξιωματικός έρριξε και τον σκότωσε. Η είδηση διαδόθηκε αμέσως. Αλλά η χούντα δεν ανακοίνωσε τίποτα.
-- Στις 22 Μάη βρέθηκε νεκρός ο ταγματάρχης Γούλας (...) αρμοδίως δόθηκε η εξήγηση στους οικείους του ότι πέθανε από συγκοπή καρδιάς. Αλλά τόσο η οικογένειά του όσο και οι συμπατριώτες του θεωρούν ότι τον δολοφόνησαν γιατί αντιτάχθηκε στους κινηματίες.
-- Στα τέλη Απρίλη βρέθηκε νεκρός ο ταγματάρχης Δράκος. Για το θάνατό του δόθηκε αρμοδίως η εξήγηση ότι τον παρέσυρε ένα αυτοκίνητο καθώς έδενε τα κορδόνια των παπουτσιών του στο δρόμο. Φυσικά, κανείς δεν τα πιστεύει αυτά.
-- Σχετικά με τη μαγνητοφωνημένη εκπομπή του Πατριωτικού Μετώπου.
Στα λεωφορεία γύρω από το Πανεπιστήμιο, όπου οι αφετηρίες πολλών γραμμών ο κόσμος είχε ενθουσιαστεί αφάνταστα. Και κοροϊδεύαν τους αστυνομικούς που δεν μπορούσαν να ξηλώσουν την εγκατάσταση από το φόβο της επιγραφής: Μην πλησιάζετε θα γίνει έκρηξη. Η εκτέλεση των δρομολογίων των αυτοκινήτων καθυστέρησε.
-- Σχετικά με τη διαδήλωση των νέων στο Σύνταγμα.
Από διάφορες μεριές κατευθύνθηκαν μπροστά στο κέντρο Παπασπύρου και άρχισαν τα συνθήματα (...) ο κόσμος και οι ξένοι τουρίστες αιφνιδιάστηκαν. Εκείνη την ώρα έκλειναν τα καταστήματα αλλά οι καταστηματάρχες στάθηκαν με τα ρολά μισοκατεβασμένα. Κανένας δεν ήθελε να απομακρυνθεί από το χώρο αυτό (...) Επίσης, κανένας δεν κινήθηκε εναντίον των διαδηλωτών, μέχρις ότου έφτασε η αστυνομία. Μόνο ένας λοχίας ή δεκανέας κινήθηκε εναντίον των νέων να τους χτυπήσει χρησιμοποιώντας τη ζωστήρα του. Αλλά οι διαδηλωτές έπεσαν πάνω του και τον ξυλοφόρτωσαν όπως του άξιζε.
-- Στο εργοστάσιο ΕΣΚΙΜΟ, μια νύχτα οι τοίχοι ορισμένων εσωτερικών χώρων γέμισαν συνθήματα και γελοιογραφίες εναντίον της χούντας. Κλήθηκε η αστυνομία, έκαναν τρεις συλλήψεις υπόπτων. Διέταξε να ασβεστωθούν οι τοίχοι. Σβήστηκαν τα συνθήματα αλλά την άλλη μέρα τα συνθήματα ήταν πάλι γραμμένα.
-- Ενας κάτοικος Πολυγώνου Αττικής ηλικίας 55 ετών περίπου απολύθηκε από τη γενική ασφάλεια στα μέσα Ιούλη αφού κρατήθηκε και βασανίστηκε στα υπόγειά της από τη μέρα του πραξικοπήματος. Οσοι τον είδαν δεν τον γνώρισαν. Σκελετός της κατοχής και σακατεμένος από το ξύλο, τη φάλαγγα κλπ. Ολα αυτά για να κάνει δήλωση υποταγής, αλλά δεν έκανε ο λεβεντόγερος».
Ανταπόκριση από τη Θεσσαλονίκη
Το Νοέμβρη του '67, το δελτίο της «Φωνής», με τις ειδήσεις για τη δίκη των 41 πατριωτών που κατηγορούνταν με χαλκευμένα στοιχεία για τη δολοφονία του Κόλλια και γίνονταν κεκλεισμένων των θυρών στο Παλαί ντε Σπορ, χαρακτηρίζει τη Θεσσαλονίκη «αμερικάνικο νότο της χούντας», με αφορμή το όργιο της τρομοκρατίας που είχε απλωθεί.
Παρ' όλα αυτά, σημείωνε, το Πατριωτικό Αντιδιχτατορικό Μέτωπο ρίζωσε στις συνειδήσεις των πατριωτών της Θεσσαλονίκης. Απλώνει όλο και πιο βαθιά τις ρίζες του στο λαό και κατακτά καθημερινά καινούργιους φανατικούς οπαδούς και αγωνιστές. Σε κάθε συνοικία σε κάθε περιοχή σε κάθε τομέα της πόλης υπάρχει η Επιτροπή του Μετώπου.
Αγωνιστές του Μετώπου κάθε βράδυ σκορπούν τρικ με αντιδιχτατορικά συνθήματα, σ' όλη την πόλη από την Καλαμαριά ως τον Εύοσμο, τη Νεάπολη, Ξηροκρίνη, Συκιές, Ανω Πόλη, Τούμπα.
«Κάτω η Χούντα - Δημοκρατία» φωνάζουν οι τοίχοι, ακόμα και της πλατείας Αριστοτέλους!!!
Το Μέτωπο έγινε ο εφιάλτης της χούντας. Το Μέτωπο δεν εξολοθρεύεται στις αίθουσες των θανατοποινιτών. Το Μέτωπο γιγαντώνεται μέσα στις καρδιές των Ελλήνων. Το Μέτωπο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ολοκληρωτική συντριβή των στραγγαλιστών της λαϊκής θέλησης (...) Το Μέτωπο έγινε η ζεστή ελπίδα του κάθε Ελληνα. Γι' αυτό ο λαός της Θεσσαλονίκης αντιστέκεται στη Χούντα και καθημερινά όλο και περισσότερο εμπιστεύεται τον αγώνα του στο Μέτωπο. Ο αμερικάνικος νότος της χούντας γίνεται κάστρο της λευτεριάς και της δημοκρατίας.
Η τρομοκρατία στους δρόμους και η αντίσταση
Στις 16 Δεκέμβρη '67 μεταδίδεται το παρακάτω γράμμα που προέρχεται επίσης από τη Θεσσαλονίκη:
«Αγαπητή Φωνή
Σου γνωστοποιούμε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις που δείχνουν το κύμα τρομοκρατίας που έχει εξαπολύσει στην πόλη μας η χούντα (...) Πριν απ' αυτά όμως σου δίνουμε μια εικόνα του τριήμερου γιορτασμού στην πόλη μας: Γενική ατμόσφαιρα στρατοκρατίας και αστυνομοκρατίας. Μοναδικός θεατής ο μαθητόκοσμος και οι δημόσιοι υπάλληλοι υποχρεωτικά και παγερότητα από την πλευρά του κόσμου. Σφιγμένες γροθιές μέσα στις τσέπες. Ματιές γεμάτες οργή και αγανάκτηση. Χειροκροτήματα μηδέν. Η πόλη ζωσμένη γύρω γύρω από στρατό. Φαντάροι και χωροφύλακες έχουν καταλάβει και τους πιο στενούς δρόμους. Ενισχύσεις κουβάλησαν ακόμα και από τη Δράμα και Κοζάνη. Τα αυτοκίνητα των επισήμων θεόκλειστα και πίσω από το καθένα ένα τζιπ ανοιχτό με όρθιους "Γορίλες". Κάτι παρόμοιο ποτέ δεν είδε η Θεσσαλονίκη. Η τρομοκρατία ξέσπασε πριν από τις γιορτές οπότε συνέλαβαν προληπτικά 100 περίπου άτομα (...) στα σπίτια πολλών αριστερών οικογενειών τοποθέτησαν φρουρούς και απαγόρεψαν κάθε έξοδό τους τη μέρα της εθνικής γιορτής. Παρ' όλα όμως τα σκληρά μέτρα την παραμονή του Αγ. Δημητρίου κυκλοφόρησαν στις συνοικίες της Θεσσαλονίκης προκηρύξεις με αντιδιχτατορικά και αντιαμερικάνικα συνθήματα. Εντρομη η χούντα από την οργή του λαού (...) σκληραίνει τη στάση της (...) ύστερα από τη δολοφονία του Χαλκίδη, του νεαρού Λαμπράκη γραμματέα της Επταλόφου και σ' όλο το διάστημα μέχρι σήμερα έχουν συλλάβει πάνω από 100 νεολαίους, εργάτες, φοιτητές, επιστήμονες και πολλές γυναίκες που τους παραπέμπουν σε δίκη για δολοφονική απόπειρα κατά του Κόλλια (...) τα κρατητήρια όλων των αστυνομικών τμημάτων είναι γεμάτα (...)
Μερικά άλλα νέα της Θεσσαλονίκης:
Στο σύνταγμα που εδρεύει στο (...) γράφτηκαν συνθήματα αντιδιχτατορικά. Αν και πήραν δείγμα γραφής απ' όλους τους "ύποπτους" φαντάρους δεν κατόρθωσαν να βρουν εκείνον που τάγραψε.
Νέος 17 ετών περίπου έγραφε συνθήματα αντιδιχτατορικά στους τοίχους των πανεπιστημιακών κτιρίων στις 7 π.μ. (!!!) πολλοί τον είδαν μα κανένας δεν τηλεφώνησε στην ασφάλεια κι έτσι ο θαρραλέος νέος δεν πιάστηκε».
Νέα από την «Αδούλωτη Αθήνα»
Στις 16 Ιούλη 1968 η «Φωνή της Αλήθειας» αποδελτιώνει την εφημερίδα «Αδούλωτη Αθήνα», που κυκλοφορούσε παράνομα, και μεταδίδει στο πανελλήνιο αλλά και στο εξωτερικό ότι: η πινακίδα με το σύνθημα «ζήτω η 21η Απριλίου» που είχε βάλει η χούντα στον Λυκαβηττό γκρεμίστηκε...
Νέοι και νέες, φοιτητές και εργάτες έκαναν εξορμήσεις σ' όλο το χώρο της Αθήνας και των συνοικιών και έσχισαν τις αφίσες της χούντας και όσες δεν μπόρεσαν να τις σχίσουν ζωγράφιζαν επάνω τον αγκυλωτό σταυρό.
Σε πολλούς τοίχους και δρόμους γράφτηκαν αντιδικτατορικά συνθήματα. Μοιράστηκαν χιλιάδες προκηρύξεις στον Βύρωνα, στο Μετς, στα Πατήσια, στη Νέα Ιωνία, στην Ηλιούπολη, στην Καλλιθέα, στο κέντρο της Αθήνας και αλλού.
Μαγνητόφωνο μετέδωσε αντιδικτατορικά συνθήματα σε αίθουσα του Πολυτεχνείου κατά τη διδασκαλία του κυρίου Πιπέρη.
Πλήθυναν τα αντιστασιακά έντυπα και κυκλοφόρησαν κλαδικά εργατικά δελτία. Επίσης, εργατικοί κλάδοι όπως οι οικοδόμοι, οι τσαγκαράδες και άλλοι κυκλοφόρησαν την πρωτομαγιά προκηρύξεις.
Στην αναπτυσσόμενη πάλη του λαού και της νεολαίας μας η χούντα απαντά με ένταση της τρομοκρατίας. Δεκάδες φοιτητές του πολυτεχνείου, άλλων σχολών έχουν συλληφθεί.
Συνεχίζονται οι κλήσεις πολιτών στα τμήματα για δηλώσεις υποταγής καθώς και τα βασανιστήρια. Πολλές συλλήψεις έγιναν στη Ριζούπολη. Μπλόκα έγιναν στα Πατήσια και σε άλλες συνοικίες. Επίσης, στη λεωφόρο Κηφισίας και κοντά στο Γηροκομείο αστυνομικοί έστησαν πόστο - μπλόκο στις 10 τη νύχτα όπου σταμάτησαν οχήματα και έκαναν έλεγχο ταυτοτήτων.
Προκηρύξεις σ' όλες τις γειτονιές
Στις 5 Σεπτέμβρη του 1968 μεταδίδεται:
Οι δρόμοι της Αθήνας και άλλων πόλεων πλημμυρίζουν τις νύχτες από προκηρύξεις που οι πατριώτες τις διαβάζουν με ενθουσιασμό, παντού στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα καταστήματα, στα γραφεία, ακόμα και στα δημόσια γραφεία κυκλοφορούν τα παράνομα έντυπα και στα κρυφά ή φανερά γίνονται συζητήσεις για το περιεχόμενό τους και για το φούντωμα της αντίστασης στη χούντα.
Κυκλοφορούν ήδη πολλά έντυπα πατριωτικού περιεχομένου. Τελευταία κυκλοφόρησε στην Αθήνα το πρώτο φύλλο της εφημερίδας ΛΕΥΤΕΡΙΑ οργάνου του ΠΑΜ περιοχής πρωτευούσης. Τα φύλλα της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ έγιναν ανάρπαστα και χαιρετήθηκε η έκδοσή της από τους πατριώτες. Παράλληλα, το ΠΑΜ της Αθήνας κυκλοφόρησε χιλιάδες προκηρύξεις στη Νέα Φιλαδέλφεια, τα Πατήσια, το Μεταξουργείο, το Περιστέρι, το Παγκράτι, ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Με τις προκηρύξεις αυτές καλείται ο λαός να δυναμώσει τον αγώνα του για την ανατροπή της χούντας, την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης και την απελευθέρωση των κρατουμένων πατριωτών. Εξάλλου στο Παγκράτι σκορπίστηκαν και τοιχοκολλήθηκαν στους στύλους της ΔΕΗ προκηρύξεις του ΚΚΕ που καλούσαν τους εργαζόμενους σε μαζικούς αγώνες κατά της χούντας. Συνεργεία νέων του ΠΑΜ έγραψαν στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας τα συνθήματα «114», «κάτω το ψευτοσύνταγμα» «όχι στο δημοψήφισμα» «κάτω η χούντα».
Η αντιστασιακή πάλη του ελληνικού λαού στρέφεται και κατά των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Ετσι, σε δημόσιο χώρο κοντά στην οδό Τσώρτσιλ του Φαλήρου απέναντι από το σημείο όπου ήταν αγκυροβολημένα πλοία του 6ου αμερικάνικου στόλου, μέλη του ΠΑΜ από τον Πειραιά τοποθέτησαν μαγνητόφωνα που για πολλή ώρα μετέδιδαν στην ελληνική και αγγλική γλώσσα τα συνθήματα: «έξω οι γιάγκηδες ιμπεριαλιστές από την Ελλάδα» «όχι πυραυλικές βάσεις του ΝΑΤΟ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου