ΚΙΝΑ Κοινωνικές αντιθέσεις από τη… γέννα

ΚΙΝΑ

Κοινωνικές αντιθέσεις από τη… γέννα

Είναι γνωστό πως στην Κίνα από το 1979 έχουν επιβληθεί μια σειρά μέτρα με στόχο τον έλεγχο της αύξησης του πληθυσμού σε μια χώρα των 1,3 δισεκατομμυρίων κατοίκων.

Ετσι στους πολίτες της Κίνας επιτρέπεται να έχουν 1 παιδί ή 2 στα χωριά, με την προϋπόθεση πως το πρώτο παιδί είναι κορίτσι. Η πολιτική αυτή πλέον έχει διαφοροποιηθεί ανά περιοχές. Για παράδειγμα στο Πεκίνο επιτρέπονται τα 2 παιδιά σε περίπτωση που και οι δύο γονείς ήταν μοναχοπαίδια. Επιπλέον, στις εθνικές μειονότητες επιτρέπονται τα 2 παιδιά και στην ύπαιθρο τα 3. Για πολύ μικρές εθνικές μειονότητες (έως 100 χιλιάδες ανθρώπους) δεν υπάρχουν περιορισμοί στον αριθμό των παιδιών.

Αυτή η πολιτική έχει φέρει αποτελέσματα στη μείωση του αριθμού των γεννήσεων. Ετσι, σε σχέση με το 1970 όταν σε κάθε μάνα αντιστοιχούσαν κατά μέσο όρο 5,8 παιδιά, σήμερα αντιστοιχούν 1,8 παιδιά. Ωστόσο δεν έλειψαν και τα κοινωνικά προβλήματα. Σύμφωνα με την ΟΥΝΕΣΚΟ στη χώρα υπάρχουν 3 εκατομμύρια «αδήλωτα» παιδιά, που μεγαλώνουν χωρίς πιστοποιητικά και, συμπερασματικά, χωρίς δικαιώματα.

Την ίδια ώρα εμφανίζεται ένα νέο πρόβλημα, που έχει να κάνει με την τεράστια κοινωνική διαστρωμάτωση και τις ταξικές αντιθέσεις, που δημιουργούνται στην Κίνα, ως απόρροια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που ακολουθεί.

Ετσι, τα τελευταία πέντε χρόνια όλο και πιο πολλές έγκυες Κινέζες πηγαίνουν στο Χονγκ Κονγκ με σκοπό να γεννήσουν, παρακάμπτοντας έτσι τις απαγορεύσεις, που ισχύουν στην Κίνα. Εάν το 2001 ήταν περίπου 600 τέτοιες γυναίκες, το 2010 ο αριθμός των γυναικών ξεπέρασε τις 30 χιλιάδες. Από τα 88 χιλιάδες παιδιά, που γεννήθηκαν στην πόλη το 2010, το 45% (39,6 χιλιάδες) ήταν από τον «γενετικό τουρισμό». Εννοείται πως το τοπικό δίκαιο δεν επιβάλλει έλεγχο στις γέννες, ενώ κάθε παιδί που γεννιέται στο Χονγκ Κονγκ παίρνει άδεια παραμονής και έχει το δικαίωμα των σπουδών στα τοπικά ΑΕΙ.

Βέβαια, τη γέννα στο Χονγκ Κονγκ δεν μπορεί να την προγραμματίσει η κάθε κινεζική οικογένεια, αφού αυτή στοιχίζει 100 χιλιάδες γιουάν, όταν ο κατώτερος μισθός στην Κίνα κυμαίνεται από 2 έως 20 χιλιάδες γιουάν, αναλόγως την περιοχή.

Να σημειωθεί πως η πόλη του Χονγκ Κονγκ υπήρξε βρετανική αποικία από το 1842 ως το 1997, οπότε μεταβιβάστηκε στην Κίνα κάτω από ειδικό καθεστώς αυτονομίας. Σήμερα είναι ειδική διοικητική περιοχή, με αυτόνομο νομικό σύστημα, νόμισμα, τελωνειακή πολιτική, πολιτιστικές αντιπροσωπείες και διεθνείς αθλητικές αποστολές.

Οι αρχές του Χονγκ Κονγκ είχαν θεσπίσει ποσόστωση στον αριθμό των γυναικών από την Κίνα, που επιτρέπεται να γεννήσουν στα νοσοκομεία του Χονγκ Κονγκ. Ομως τα μέτρα αυτά δεν έφεραν αποτελέσματα. Ολες οι θέσεις στα μαιευτήρια του Χονγκ Κόνγκ είναι κλεισμένες έως το Σεπτέμβρη του 2012.

Οι αρχές της Κίνας, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν το ζήτημα, ανακοίνωσαν πως στις γυναίκες που θα γεννήσουν στο Χονγκ Κονγκ θα επιβάλλονται χρηματικά πρόστιμα που θα ισούνται με μισθούς 6 μηνών, ενώ οι δημόσιοι υπάλληλοι θα βρίσκονται και υπό την απειλή της απόλυσης.

Ωστόσο, γίνεται φανερό πως αυτά τα μέτρα δεν είναι ικανά να αποτρέψουν τους πιο ευκατάστατους Κινέζους να παρακάμπτουν την απαγόρευση, σε αντίθεση με τον υπόλοιπο πληθυσμό.

Ι.Π.

    

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

3/3/2012

 -- Κοινωνικές αντιθέσεις από τη… γέννα

24/7/2005

 -- Ο ιαπωνοκινεζικός πόλεμος και η κινεζική επανάσταση

9/3/2003

 -- Προς εκτόνωση η πληθυσμιακή έκρηξη;