31 Μαΐ 2012

Το γύναιο, τα όρνεα που κράζουν και τα τσιμπούρια που κραυγάζουν


Το γύναιο, τα όρνεα που κράζουν και τα τσιμπούρια που κραυγάζουν 
 Από την Ελληνοφρένεια







 Δυο μέρες τώρα σκέφτομαι τις δηλώσεις αυτού του ξινού γύναιου και δεν μπορώ να γράψω λέξη επ’ αυτών. Με σόκαρε με τον κυνισμό, την υποκρισία, την απανθρωπιά της. Με σοκάρει επίσης και η σκέψη ότι υπάρχουν ακόμα Έλληνες, οι οποίοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν τους εκπροσώπους της. Όλες αυτές τις συνιστώσες της ακροδεξιάς αμορφωσιάς, που ως υποχείρια του γύναιου και των όρνεων της παγκόσμιας διακυβέρνησης κραυγάζουν τον φόβο και τον τρόμο από πάνω μας με μοναδικό στόχο να μας κάνουν να υποκύψουμε και να μετακυλήσουμε στις επόμενες γενιές την ευθύνη που τώρα μας αναλογεί.


 Ήταν απόλυτα σαφές το γύναιο. Με δυο κουβέντες ανέλυσε το σχέδιο των όρνεων του πλανήτη τα οποία εκπροσωπεί.


 Τόσα χρόνια σάς δανείζαμε, ξέροντας ότι δεν θα μπορείτε να αποπληρώσετε το χρέος σας. Γνωρίζοντας ότι σας οδηγούμε σε αδιέξοδο. Είχαμε το σχέδιό μας. Σας χειριζόμασταν έχοντας στο μυαλό μας τον Νίγηρα. Του οποίου τους κατοίκους εξαθλιώσαμε και υποδουλώσαμε με αυτόν τον τρόπο. Των οποίων την πατρίδα και τους φυσικούς πόρους αλώσαμε πλήρως.




 Το γύναιο είπε όλη την αλήθεια. Εδώ και χρόνια άκουγε Ελλάδα και σκεφτόταν Νίγηρα. Όπως τώρα ακούει Ισπανία και σκέφτεται Ελλάδα και στο βάθος Νίγηρα. Σε λίγο θα δηλώνει πως ήρθε η ώρα των Ισπανών να πληρώσουν και πως έχει στο μυαλό της τα παιδάκια της Ελλάδας που κάθονται ανά τρία σε ένα θρανίο ενώ έχουν τόση δίψα για μόρφωση τα καημένα. Τα παιδάκια της Ελλάδας που κάνουν αγοραίο σεξ με τους τουρίστες κάτω από την Ακρόπολη για να βάλουν κάτι στο στόμα τους. Τα παιδιά μας δηλαδή.


 Δεν είπε τίποτε παραπάνω από την πραγματικότητα το γύναιο. Τίποτε παραπάνω από αυτά που έγραφα, έως και προχθές ακόμα, για το μέλλον που προδιαγράφεται για τη χώρα μας και για τα παιδιά μας, αν επιλέξουμε να υποδουλωθούμε ξανά και ψηφίσουμε την κυβέρνησή της.


 Διότι αυτό το αισχρό γλοιώδες γύναιο και η ολιγομελής παρέα του, τα όρνεα του πλανήτη, που έχουν εισόδημα κάμποσες φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ χωρών όπως ο Νίγηρας της Αφρικής και ο Νίγηρας της Ευρώπης, αλλά και τα κατ’ αναλογίαν όμοιά τους εγχώρια παράσιτα, οι υποτακτικοί τους πολιτικάντηδες που τράφηκαν επί δεκαετίες εις βάρος μας ως τσιμπούρια, υπάρχουν ακόμη και ρουφούν το αίμα των ανθρώπων της γης, επειδή ακριβώς συνεχίζει να βαίνει επιτυχώς αυτό τους το σχέδιο.


 Αυτό που ονόμασαν Τρίτος Κόσμος δεν τους αρκεί πια για να ικανοποιούν τα αδηφάγα τους ένστικτα. Και το ήξεραν από χρόνια αυτό. Γι’ αυτό προετοίμαζαν την διεύρυνσή του μετατρέποντας σε τριτοκοσμικές σιγά σιγά κι άλλες χώρες.


 Ως μελλοντικός Νίγηρας της Ευρώπης λοιπόν έχουμε μπροστά μας μια ιστορική ευκαιρία να δείξουμε τσαγανό. Το τσαγανό που πάντα είχαμε ως λαός. Έχουμε μπροστά μας μία και μόνη επιλογή. Πρώτα να διώξουμε τα όρνεα από πάνω μας, σκοτώνοντας τα τσιμπούρια που μας έχουν ρίξει εδώ και χρόνια στον κόρφο μας. Και κατόπιν να ορθοποδήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις.
 Αλλιώς το μέλλον το ξέρουμε. Δικαιολογία απέναντι στα παιδιά μας, που θα δυστυχήσουν, δεν θα υπάρξει καμία. Ήρθε η ώρα να κάνουμε τις επιλογές μας λοιπόν. Διότι η  Ιστορία θα είναι αμείλικτη. Και η τιμωρία επίσης. Είναι πολύ σκληρό να φεύγεις μια μέρα απ’ τη ζωή βλέποντάς τους απογόνους σου να υποφέρουν επειδή εσύ δεν φάνηκες ικανός να τους προφυλάξεις την κατάλληλη στιγμή. Επειδή φοβήθηκες από τις κραυγές των τσιμπουριών και υπέκυψες ξανά στα όρνεα.


Γιάννης Μακριδάκης
 συγγραφέας
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  Redfly

Με το ΚΚΕ μπροστά!

Με το ΚΚΕ μπροστά!






Εργαζόμενοι μισθωτοί, άνεργοι και συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματοβιοτέχνες, έμποροι, επαγγελματίες, αγρότες, νέοι και νέες, γυναίκες.
Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, που, με την ψήφο τους και τη στράτευσή τους, συνέβαλαν και συμβάλλουν στην πολύμορφη στήριξη του ΚΚΕ, που αποτελεί την καθοριστική δύναμη για την οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης.
Καλούμε ιδιαίτερα τους εργατοϋπάλληλους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που, για πολλά χρόνια, ψήφιζαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να προβληματιστούν με βάση και τα νέα δεδομένα.
Καλούμε όλους εσάς, που κάνατε ήδη το πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από την κινδυνολογία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, να μην αφήσετε αυτό το βήμα μετέωρο.
Απευθυνόμαστε σε εσάς, που γνωρίζετε την προσφορά του ΚΚΕ, αλλά δώσατε την ψήφο σας σε άλλο κόμμα, που υποσχέθηκε ότι υπάρχει ελπίδα για άμεση και εύκολη κυβερνητική λύση.
Απευθυνόμαστε σε εσάς, που αισθάνεστε αριστεροί, ριζοσπάστες, που η πείρα σας δείχνει ότι ο ευρωμονόδρομος δε χωρά φιλεργατική, φιλολαϊκή πολιτική. Φιλολαϊκή πολιτική και σεβασμός της λαϊκής κυριαρχίας δε χωρά μέσα στην Ευρωπαϊκη Ενωση και με υπόκλιση στο ΝΑΤΟ.
Ανεξάρτητα από τις διαφορές που έχετε με το ΚΚΕ, μπορείτε να σκεφτείτε με ψυχραιμία τι σημαίνει ανάληψη ευθύνης σε κυβέρνηση διαχείρισης, τι σημαίνει «κυβερνώσα αριστερά». Σημαίνει ότι τα προβλήματα του λαού δε θα λυθούν, θα χειροτερέψουν, καθώς η κρίση στην Ευρωζώνη βαθαίνει και γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η διαχείριση των καθημερινών προβλημάτων των εργαζομένων μέσα σ' αυτήν, στο οικονομικό έδαφος των μονοπωλίων.
Αντισταθείτε στη λογική του μικρότερου κακού, της υποχώρησης, της μείωσης των απαιτήσεων στο όνομα του ρεαλισμού.
Να αψηφήσετε τα παλιά και νέα παραπλανητικά διλήμματα, που αποβλέπουν να παραδοθεί αμαχητί ο ελληνικός λαός στην προσπάθεια αναπαλαίωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού, για να παρεμποδιστεί η αναγέννηση και γιγάντωση του εργατικού, λαϊκού ρεύματος αντεπίθεσης, που διεκδικεί φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, φιλολαϊκή ανάπτυξη.
Μην ταλαντεύεστε μπροστά στα ηττοπαθή κηρύγματα ότι ο λαός δεν έχει ελπίδα να νικήσει. Αυτή η λογική θα σας οδηγήσει σε ήττα και νέα βάσανα ΣΗΜΕΡΑ.
Σας καλούμε να βγάλετε συμπεράσματα από το παιχνίδι που παίχτηκε στις πλάτες των εργαζομένων κατά τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών και τη συγκρότηση εκλογικής υπηρεσιακής κυβέρνησης. Σ' αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, βγήκαν στην επιφάνεια πολλά αποκαλυπτικά στοιχεία, που δε φαίνονταν τόσο και σε τέτοια έκταση τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα στην προηγούμενη εκλογική περίοδο. Κύριος σκοπός των πρωταγωνιστών των διερευνητικών εντολών ήταν η μαζική παραπλάνηση του λαού. Τα ευρωενωσιακά κόμματα κάθε απόχρωσης επιδιώκουν να τον εγκλωβίσουν στη λαϊκή φτώχεια για την εξασφάλιση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ο δρόμος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με το σημερινό ή κάποιο τροποποιημένο Σύμφωνό της, αν βαθύνει η κρίση στην Ευρωζώνη, σημαίνει σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, ανεργία, καταπίεση, μόνιμη ανασφάλεια. Κανένα νέο Σύμφωνο, κανένα νέο Μνημόνιο ή νέα Δανειακή Συμφωνία δε θα έρθει σε αντιπαράθεση με το στρατηγικό στόχο της Ευρωπαϊκής Ενωσης: Ανταγωνιστικότητα επιχειρηματικότητα κερδοφορία που εξυπηρετείται από την πιο βάρβαρη εκμετάλλευση των εργαζομένων. Αυτά τα σενάρια πρέπει να τα αντιμετωπίσει έγκαιρα ο λαός, με παλλαϊκό κίνημα ριζωμένο στους τόπους δουλειάς, στα γραφεία, στις πόλεις και τα χωριά. Εδώ κρίνεται, αν ο λαός θα αποσπάσει παραχωρήσεις, αν τελικά θα νικήσει. Χωρίς ενισχυμένο στο κίνημα και στη Βουλή ΚΚΕ δε θα είναι αποτελεσματική η λαϊκή αντεπίθεση.
Μονόδρομος για τη λαϊκή ευημερία είναι η ρήξη και με την Ευρωπαϊκή Ενωση και με την κυριαρχία των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
ΚΟΙΤΑΞΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΤΕ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ, ΔΩΣΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΚΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΓΑΝΤΩΘΕΙ Ο ΛΑΪΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ, ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Ζητάνε από το ΚΚΕ να βάλει νερό στο κρασί του, για να βάλει πλάτη στη διαχείριση της κρίσης σε βάρος του λαού. Θέλουν και το ΚΚΕ στην κυβέρνηση, για να μην έχουν αντιπολίτευση, να μην υπάρχει ισχυρό αντίβαρο στην κοινωνία. Το ΚΚΕ δεν έχει δικαίωμα να γίνει το κυβερνητικό άλλοθι για τον αφοπλισμό και τη διάλυση του κινήματος.
Ζητάνε να ακυρώσει ό,τι κατέκτησε: Την ικανότητα αντοχής και αγωνιστικής προσαρμογής σε συνθήκες πισωγυρίσματος του εργατικού κινήματος και της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Να ακυρώσει τη συνέπεια στάσης και δράσης κόντρα στο αντιδραστικό ή αποπροσανατολιστικό ρεύμα, να αρνηθεί την αναζωογόνηση της ελπίδας ότι οι λαοί θα κατακτήσουν την εξουσία.
Δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις. Ο δρόμος της ρήξης, της σύγκρουσης απαιτεί θυσίες, αυτές όμως οδηγούν στη λαϊκή ευημερία. Ο δρόμος του συμβιβασμού, της υποταγής απαιτεί δίχως τέλος θυσίες, χωρίς θετική προοπτική για το λαό.
ΣΚΕΨΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΚΚΕ
Το ΚΚΕ διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στη δυναμική ανάπτυξη των εργατικών, λαϊκών κινητοποιήσεων, απεργιακών αγώνων, μαζικών συλλαλητηρίων, στην απο κάλυψη του ταξικού χαρακτήρα της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Ο καθένας και η καθεμιά πρέπει να μετρήσουν και το σήμερα και το αύριο, να αναλογιστούν προς τα πού θα πάνε τα πράγματα, αν το λαϊκό κίνημα μετατραπεί σε στήριγμα και χειροκροτητή μιας κυβέρνησης συνεργασίας του ενός ή του άλλου μίγματος αντιλαϊκής πολιτικής. Μη βάζετε πλάτη στην «αριστερή» διαχείριση της μιζέριας.
ΤΟ ΚΚΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΥΠΟΤΑΞΟΥΝ! ΔΕ ΘΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν ότι αυτήν την κρίσιμη ώρα δε θα αλλάξει η ζωή τους με αλλαγή της κυβερνητικής συγχορδίας, αλλά με αντεπίθεση διεκδίκησης και ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής, για ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με γνώμονα την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που προϋποθέτει ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Και αυτή τη φορά, είτε η μια είτε η άλλη επιλογή κυβερνητικής διαχείρι σης, «δεξιά» ή «αριστερή», κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή, δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ανακούφιση του λαού από τα βάρη του Μνημονίου, της Δανειακής Συνθήκης. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, η αντεργατική, αντιλαϊκή πολιτική θα λειτουργήσει ως οδοστρωτήρας, αφού μπροστά μας είναι το ενδεχόμενο της πτώχευσης και της πιο άγριας αντιλαϊκής προ σαρμογής.
Ο καυγάς μεταξύ τους είναι άδειο πουκάμισο, αφού στηρίζουν τον ευρω μονόδρομο, τα μονοπώλια, όλο το πλέγμα των δεσμεύσεων της χώρας που απορρέουν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ.
Η κεντροδεξιά είναι η δοκιμασμένη αντιλαϊκή λύση, με άξονα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Δεν αλλάζουν, παρά το μετεκλογικό ελιγμό τους. Στον κεντροδεξιό ελιγμό εντάσσεται και το κόμμα του Καμμένου, «Ανεξάρτητοι Ελληνες». Η κεντροαριστερή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με την προσχώρηση και στελεχών του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή η λεγόμενη «αριστερή» διακυβέρνηση συνεργασίας ούτε θέλει, ούτε μπορεί να οδηγήσει το λαό σε σύγκρουση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, των ελληνικών και ξένων μονοπωλιακών ομίλων, σε ριζική αντιπαράθεση με τις επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ.
Η επιλογή μιας τέτοιας κυβέρνησης γίνεται με άλλο τρόπο επικίνδυνη για το λαό, αφού καλλιεργεί αυταπάτες ότι μέσα στα πλαίσια του συστήματος και χωρίς ανατροπές θα υπάρξει ευημερία. Αντικειμενικά, θα επιβάλει νέα μέτρα, στο όνομα της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που τον θεωρεί μονόδρομο, της απατηλής αναμονής για αλλαγή της αντιλαϊκής στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ετσι, η σπορά αβάσιμων προσδοκιών στο λαό θα θερίσει τη λαϊκή απογοήτευση, όπως έγινε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Αποδείχτηκε, για ακόμα μια φορά, ότι ο χώρος του Συνασπισμού/ΣΥΡΙΖΑ είναι δύναμη αφερέγγυα και αναξιόπιστη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ δεν μπορούν και δε θέλουν να σταθούν εμπόδιο σε κάθε μορφής πίεση και εκβιασμό. Σπέρνουν εφησυχασμό ότι οι ηγεσίες τους μπορούν να διαπραγματευτούν, να διεκδικήσουν φιλολαϊκές λύσεις μέσα στα όργανα της λυκοσυμμαχίας, με την πειθώ, τα παρακάλια, χωρίς να συναντήσουν κανέναν αντιπερισπασμό.
Καλλιεργούν σκόπιμα τη λαθεμένη άποψη ότι η οικονομική κρίση οφείλεται στη φιλελεύθερη διαχείριση, συσκοτίζουν την αλήθεια ότι ο λαός ζει την οικονομική κρίση που γεννιέται στα σπλάχνα του καπιταλιστικού συστήματος, ότι η έκταση και το βάθος της σημερινής κρίσης δείχνουν το βάθος της σαπίλας του. Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να απαλλαγεί από τις κρίσεις του, όποιο μίγμα διαχείρισης και αν κυριαρχήσει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και δίπλα του η ΔΗΜΑΡ, καθώς και τα άλλα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα, σιωπούν για τους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται στη γειτονική μας περιοχή, στην Ανατολική Μεσόγειο, που εγκυμονούν πολεμικές συγκρούσεις για το μοίρασμα του πλούτου. Δεν αμφισβητούν τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, στους επιθετικούς σχεδιασμούς του, από τους οποίους προκύπτουν και νέοι τεράστιοι κίνδυνοι.
Ζητούν την ψήφο, θέλουν να κυβερνήσουν με λευκές σελίδες στα προγράμματά τους.
ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΕΧΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗ ΧΑΣΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ Η ΕΛΠΙΔΑ!
Από τη στιγμή που η λαϊκή πλειοψηφία δεν έχει ακόμα αποφασίσει την αναγκαστική, από τα πράγματα, αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την Ευρωπαϊκή Ενωση, ελπίδα αποτελεί η στήριξη του ΚΚΕ στην κάλπη και η συνάντηση με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες στους τόπους δουλειάς, στη λαϊκή γειτονιά, στην ύπαιθρο για την αναγέννηση του κινήματος.
Για να υπάρχει μέσα στο λαό και στη Βουλή μαχητική ριζοσπαστική δύναμη αντιπολίτευσης και αντεπίθεσης.
Ισχυρό ΚΚΕ ΙΣΧΥΡΟ ΛΑΪΚΟ ΑΝΤΙΒΑΡΟ είναι η μόνη επιλογή απέναντι σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, στο πολιτικό σύστημα, που μεταμφιεσμένο θέλει να υποτάξει το λαό, να τον αναγκάσει να παραιτηθεί από τις δίκαιες διεκδικήσεις του.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΠΟΛΥ!
ΕΧΟΥΝ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΥΝ ΤΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙ ΠΑΛΕΥΕΙ ΤΟ ΚΚΕ
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ, και τα άλλα αντιμνημονιακά κόμματα, παρά την όποια κριτική μεταξύ τους, έχουν επιλεγεί από την αστική τάξη ως οι ικανότερες δυνάμεις για το ξελάσπωμα του αστικού πολιτικού συστήματος μετά τη μεγάλη φθορά της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Εχουν επιλεγεί για τον εγκλωβισμό της ριζοσπαστικής διάθεσης, για την απονεύρωση του λαϊκού παράγοντα και για την εκλογική συρρίκνωση του ΚΚΕ, που είναι βασικός στόχος της αστικής τάξης.
Η επίθεση στο ΚΚΕ γίνεται, γιατί αρνείται να μαντρωθεί σε μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού και των παραγωγικών αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας.
Για να παρεμποδιστεί ο πρωτοπόρος ρόλος του ΚΚΕ στη συσπείρωση δυνάμεων και στη συμμαχία της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και στην ύπαιθρο με την ενεργητική συμμετοχή της νεολαίας, των γυναικών.
Για να μειωθεί η πολιτική επιρροή του, να εκβιαστεί και τελικά να μεταλλαχθεί.
Αν το ΚΚΕ, κάθε φορά, πήγαινε με το ρεύμα δε θα υπήρχε εργατικό λαϊκό κίνημα, θα είχε ενσωματωθεί καθολικά.
Καμία πίεση και κανένας κάλπικος εκβιασμός δε θα περάσει!
ΑΦΥΠΝΙΣΗ, ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, ΜΑΧΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ ορθώνεται απέναντι στην ιστορική ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στην προσπάθεια να γίνει συνένοχος σε μια κυβέρνηση διαχείρισης υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων.
Ο λαός δε χρειάζεται το ΚΚΕ στο ρόλο ενός ακόμα υπηρέτη των μονοπωλίων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι χαρακτηριστικά τα ιστορικά παραδείγματα της συμμετοχής των κομμουνιστών στις κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας. Και αυτές οι κυβερνήσεις πήραν αντιλαϊκά μέτρα, χτύπησαν το εργατικό λαϊκό κίνημα, το οδήγησαν σε υποχώρηση.
Το ΚΚΕ έχει την ιστορική ευθύνη να μη γίνει το άλλοθι σε μια κυβέρνηση, που από τώρα είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού, να αντιμετωπίσει τη λιτότητα και την ανεργία, είτε αυτή είναι κεντροδεξιά είτε της κεντροαριστερής «αριστερής» συνεργασίας.
ΤΩΡΑ, ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟ ΤΟ ΚΚΕ! ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ σημαίνει ΠΛΗΓΜΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΜΟΝΟΔΡΟΜΟΥ
Ετσι δυναμώνει η εργατική λαϊκή αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα, για να γίνει ο λαός πρωταγωνιστής στις εξελίξεις, που αποτρέπει τα χειρότερα, που διεκδικεί βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, να ανοίξει ο δρόμος, για να βρεθεί ο ίδιος στην εξουσία.
Η δημιουργία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι η άλλη όψη του νομίσματος των εκβιασμών και του εκφοβισμού της «ακυβερνησίας»
Κάθε κυβέρνηση, σε οποιαδήποτε χώρα, δεν αντιμετωπίζει επιλεκτικά 5 6 ζητήματα, αλλά όλα τα κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι οι γενικότερες δεσμεύσεις από την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, οι υποχρεώσεις που απορρέουν από τη στρατηγική συμμαχία με τις ΗΠΑ. Επομένως, θα κριθεί για τα πάντα.
Η πείρα του κινήματος, των Κομμουνιστικών Κομμάτων στην Ευρώπη έχει δείξει ότι η στρατηγική επιλογή του ευρωμονόδρομου και της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ αποτέλεσε έναν από τους ισχυρούς παράγοντες συμμόρφωσης και συμβιβασμού, παραίτησης από την ταξική πάλη και τη ριζική αλλαγή, με τραγικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους.
ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ `Η ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Με την Ευρωπαϊκή Ενωση και την εξουσία των μονοπωλίων δεν υπάρχει ελπίδα! Περισσότεροι από 24 εκατομμύρια Ευρωπαίοι είναι άνεργοι, 115 εκατομμύρια ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας!
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ
Δεν υπάρχουν κοινές λύσεις που συμφέρουν εργαζόμενο λαό και κεφάλαιο. Δεν υπάρχει πρόοδος και ασφάλεια για το μέλλον χωρίς αντιπαράθεση και σύγκρουση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
Αυτήν την πραγματική διαχωριστική γραμμή συγκαλύπτουν οι ψεύτικοι διαχωρισμοί «ευρωπαϊκός» και «αντιευρωπαϊκός» προσανατολισμός, «δεξιά» και «αριστερά». Και οι μεν και οι δε, παρά τις διαφορές τους, σπέρνουν έωλες ελπίδες ότι η αναδιαπραγμάτευση του Συμφώνου για το Ευρώ, του Μνημονίου και της Δανειακής Συνθήκης, μπορεί να αποβεί συμφέρουσα και για τους επιχειρηματικούς ομίλους και για τους εργαζόμενους. Μετά τις εκλογές, οποιαδήποτε κυβέρνηση κι αν προκύψει δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κατάργησή τους ή σε απαγκίστρωση, όπως λέγεται. Οι συμβάσεις αυτές στηρίζονται από το εγχώριο μονοπωλιακό κεφάλαιο, δεν επιβλήθηκαν από τα έξω και μόνο.
ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ
Οποια τροποποίηση και να γίνει δεν πρόκειται να αντιμετωπίσει την ανεργία, να ανακόψει την επικράτηση της μισοεργασίας μισοανεργίας. Το κύριο χαρακτηριστικό θα είναι η φθηνότερη εργατική δύναμη, η ισοπέδωση των λαϊκών δικαιωμάτων, η επέκταση της δυνατότητας κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου σε νέα πεδία σε βάρος της λαϊκής ευημερίας. Δεν πρόκειται να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι που πέρασαν τα τελευταία χρόνια, καθώς και η εμπορευματοποίηση των Παιδείας Υγείας Πρόνοιας στο πνεύμα και το γράμμα της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι εφαρμοστικοί νόμοι που συνοδεύουν τα Μνημόνια σε συνθήκες κρίσης.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ
Η επίθεση κατάργησης των όποιων κατακτήσεων των λαών της Ευρώπης ξεκίνησε σε όλα τα κράτη μέλη πριν από την κρίση. Σήμερα, η επίθεση κλιμακώνεται παντού, ανεξάρτητα αν έχει υιοθετηθεί Μνημόνιο ή όχι: Στην εργατική τάξη της Γερμανίας που δεν είναι υπερχρεωμένη χώρα, της Βρετανίας που βρίσκεται έξω από το ευρώ, της Ιρλανδίας που υπήρξε ο πιο καλός μαθητής εφαρμογής αυτών των κατευθύνσεων. Δεν είναι φρέσκια η συζήτηση για τονπεριβόητο «νέο ευρωπαϊκό άνεμο»που δήθεν πνέει μετά τις γαλλικές και ελληνικές εκλογές.
Είναι συζήτηση υπό την πίεση των αντιφάσεων και εγγενών δυσκολιών του καπιταλιστικού συστήματος, στη διαχείριση της κρίσης και κυρίως κάτω από το βάρος της λαϊκής δυσαρέσκειας και των αγώνων. Η συζήτηση δεν στοχεύει στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Οι εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν τα βάρη της κρίσης και του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, θα χειροτερέψουν οι κατώτεροι μισθοί και τα μεροκάματα, όλη η κλίμακα των μισθών και μεροκάματων. Θα οδηγήσει στη γενική ισοπέδωση, ενώ τα ψίχουλα δεν πρόκειται να ανακουφίσουν τους πιο εξαθλιωμένους. Οι νέοι και οι νέες των λαϊκών οικογενειών θα βιώσουν μια δραματική ζωή, δε θα ξέρουν αν θα έχουν δουλειά την επόμενη μέρα, τον επόμενο μήνα. Οποια τροποποίηση και να γίνει στο Μνημόνιο δεν πρόκειται να αναιρέσει τις θεμελιακές διαχρονικές κατευθύνσεις που προκύπτουν από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ έως τη «Στρατηγική ΕΕ 2020», που είναι εργαλείο για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου.
ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ
Δεν αποκλείεται, σύμφωνα με τα σενάρια που ήδη συζητούνται, η συρρίκνωση της Ευρωζώνης, με έξωση της Ελλάδας και άλλων χωρών ή με εσωτερική υποτίμηση του ευρώ στη χώρα μας. Οι εκβιασμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΔΝΤ είναι πραγματικοί και η απάντηση δεν μπορεί να είναι ο εφησυχασμός που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ξετυλίγεται ουσιαστική κλιμάκωση της επίθεσης στους μισθωτούς και στους αυτοαπασχολούμενους με επιλεκτικές εξαιρέσεις ομάδων ακραίας φτώχειας που αδυνατούν πλέον να επιβιώσουν με την κατώτατη σύνταξη, τον κατώτατο μισθό πείνας, το επίδομα ανεργίας. Γι' αυτό και ο ΣΕΒ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ στη μετεκλογική φάση των εντολών καλούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ να πρωταγωνιστήσει σε μια κυβέρνηση επαναδιαπραγμάτευσης, στο πλαίσιο του λεγόμενου ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Επαναδιαπραγμάτευση προς όφελος της αστικής τάξης και ψίχουλα στο λαό για τα μάτια του κόσμου.
ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΕΙΤΕ
Η διαπραγμάτευση του Μνημονίου δε συνιστά σωτηρία όπως υποστηρίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε και τομή όπως ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η συνέχεια και συνέπεια του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της αναπόφευκτης κρίσης που προκαλεί. Τα διλήμματα μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, ευρώ ή δραχμή, καταγγελία ή σταδιακή απαγκίστρωση ή αναδιαπραγμάτευση είναι παραπλανητικά, δεν απαλλάσσουν το λαό από τις δεσμεύσεις και τα βάσανα.
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της Αριστεράς που είναι η βασική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε το μεγαλύτερο και πιο ισχυρό Μνημόνιο που ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Το Μνημόνιο περιέχει μέτρα που είναι καθορισμένα και υποχρεωτικά για τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως για τις ιδιωτικοποιήσεις, την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, της Κοινωνικής Ασφάλισης, την παραπέρα εμπορευματοποίηση των Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας κ.λπ.
Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε σε σύγκριση με το Συνασπισμό του 1992. Ελίσσεται και παραπλανά το λαό. Εκφράζει τη θέληση και τη δύναμη εκείνων που πιστεύουν ότι μπορούν να συνυπάρχουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των εργαζομένων, των εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων. Αυτή η εποχή τελείωσε. Η μόνη σταθερότητα που δείχνει είναι στην υπόσχεση να κυβερνήσει σε μια Ελλάδα που θα συμμετέχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία οι λαοί δήθεν μπορούν να συνυπάρχουν ειρηνικά με το κεφάλαιο, τα μονοπώλια.
ΟΙ ΜΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΦΗΣΥΧΑΖΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ
Με το δίλημμα «ελληνική ή ευρωπαϊκή λύση», επιδιώκεται να εφησυχάσει ο ελληνικός λαός, να επιτευχθεί η λεγόμενη κοινωνική συνοχή, δηλαδή η υποταγή των εργαζομένων στη σκληρή καπιταλιστική εργοδοσία, να μεταφερθεί η διεκδίκηση σε επίπεδο διακρατικών συζητήσεων, στα μαγειρεία της λυκοσυμμαχίας.
Η λαϊκή πάλη διεξάγεται πριν απ' όλα στο εσωτερικό της χώρας, στο εθνικό πεδίο και ταυτόχρονα επεκτείνεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να επιτυγχάνονται συντονισμένα πυρά κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Με το δίλημμα «λιτότητα ή ανάπτυξη» που υιοθετούν όλα τα άλλα κόμματα εξαπατούν το λαό, γιατί η όποια ανάκαμψη επιτευχθεί στην καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία θα έχει συστατικό στοιχείο της τη λιτότητα, τις βάρβαρες εργασιακές σχέσεις, την ακριβοπληρωμένη εμπορευματοποιημένη Παιδεία και Υγεία, τις εξαθλιωμένες δημόσιες παροχές, τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, τη λεηλασία του εθνικού πλούτου.
Το δίπολο «δεξιά ή αριστερά» βολεύει απόλυτα τους χειρισμούς των καπιταλιστών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων, των μεσαζόντων. Βολεύει τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ως κόμματα του κεφαλαίου, βολεύει την προσπάθεια συσπείρωσης της κεντροδεξιάς, αλλά και την αναστήλωση της σοσιαλδημοκρατίας με επίκεντρο τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, ώστε να διαμορφωθεί μια σύγχρονη κεντροαριστερά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΚΑΙ ΜΙΜΕΙΤΑΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΣΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΜΕ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ
Η λογοκοπία του είναι φανερή. Με την πρώτη δυσκολία εγκαταλείπει ή τροποποιεί συνθήματα πριν αναλάβει τη διακυβέρνηση όπως στοχεύει. Αποδεικνύεται περίτρανα από την τούμπα που έκανε στην επιστολή προς τον κ. Μπαρόζο. Αποδεικνύεται από τις διαφορετικές και αντιφατικές δηλώσεις των στελεχών του, αντιφάσεις που περιλαμβάνονται και στα κεντρικά προγραμματικά του κείμενα, στις κεντρικές ομιλίες, που συνειδητά στοχεύουν στο κέρδισμα ψήφων με ασάφεια πολιτικής.
Επιβεβαιώνεται το γνωστό φαινόμενο «με άλλα συνθήματα απειλώ, κερδίζω ψήφους, με άλλα κυβερνώ».
Οποιο κόμμα, όπως και αν λέγεται, δεν έχει πρόγραμμα ριζικής αντιπαράθεσης και ρήξης σύγκρουσης με το κεφάλαιο, τους μονοπωλιακούς επιχειρηματικούς ομίλους δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα πιεστικά λαϊκά προβλήματα, στις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ καλούν το λαό να πληρώσει και πάλι ένα μεγάλο μέρος του χρέους για το οποίο δεν ευθύνεται, αλλά και δεν ωφελήθηκε απ' τη μερική διαγραφή του.
Προτείνει τη φορολογία του κεφαλαίου ως πηγή, για να αντλήσει πόρους, όταν όλοι γνωρίζουν ότι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και στην Ελλάδα μια επιλογή κατεύθυνσης ισχύει, η νέα μείωση της φορολογίας των κερδών, η μείωση έως και απαλλαγή από εργοδοτικές εισφορές για τα ασφαλιστικά ταμεία, ως ένας από τους βασικούς όρους για να γίνουν ελληνικές και ξένες επενδύσεις από επιχειρηματικούς ομίλους.
Οι ελάχιστες διορθώσεις της εργατικής νομοθεσίας που προτείνουν διατηρούν λυμένα τα χέρια των καπιταλιστών να επιβάλουν νέα αντεργατικά μέτρα, καλούν τους εργαζόμενους να επιβιώσουν στη ζούγκλα της προσωρινής ευέλικτης απασχόλησης, που αφορά όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ολα αυτά σε συνθήκες όπου ο εφεδρικός στρατός των ανέργων ξεπερνά το 20%.
Η παραγωγική ανασυγκρότηση που προτείνουν δεν καταργεί τις κοινοτικές ποσοστώσειςτης ΚΑΠ, που μετέτρεψαν τη χώρα μας από αυτάρκη σε εισαγωγέα κρέατος, γάλακτος, ζάχαρης, των περισσότερων αγροτικών προϊόντων, και τις κοινοτικές δεσμεύσεις, που οδήγησαν σε συρρίκνωση τα ελληνικά ναυπηγεία, με αποτέλεσμα να μην παράγουν για τις ακτοπλοϊκές ανάγκες.
Δε θέτει στους πρώτους όρους για την κυβέρνηση συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων την κατάργηση της λίστας των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων. Η πρότασή του για δημόσιο έλεγχο των τραπεζών δε συνιστά φιλολαϊκή πολιτική, γιατί αφορά επιλεκτική και συγκυριακή ενίσχυση του κρατικού μεριδίου στο μετοχικό τους κεφάλαιο και στη διοίκησή τους, δεν αλλάζει το ρόλο των τραπεζών στο καπιταλιστικό σύστημα, δε θα δώσει «ανάσα» σε αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, μικρούς επιχειρηματίες. Κρατικοποιήσεις μπορεί να γίνουν όπως πραγματοποιεί ο φιλελεύθερος Ραχόι πρωθυπουργός στην Ισπανία, η πρόεδρος της Αργεντινής για το πετρέλαιο της χώρας, που, ενώ διώχνει τους Ισπανούς επιχειρηματίες, την ίδια ώρα καλεί Αμερικανούς, Κινέζους, Βραζιλιάνους και άλλους επιχειρηματίες να αναλάβουν τον πετρελαϊκό πλούτο της χώρας και μάλιστα σε τιμή ευκαιρίας όπως υποστηρίζει.
Η κρατικοποίηση των προβληματικών επιχειρήσεων δεν συνιστά αριστερή πολιτική, αυτήν την εφάρμοσαν και φιλελεύθερα κόμματα και σοσιαλδημοκρατικά. Αλλο κρατικοποίηση στις συνθήκες του καπιταλισμού και άλλο κοινωνικοποίηση στις συνθήκες της λαϊκής οικονομίας. Κρατικοποιούνται προβληματικές επιχειρήσεις των καπιταλιστών, εξυγιαίνονται με τη φορολογία της λαϊκής πλειοψηφίας και χαρίζονται ως κερδοφόρες σε επιχειρηματικούς ομίλους. Τέτοιου είδους κρατικοποιήσεις δε σχετίζονται με τον κοινωνικοποιημένο τομέα που ανήκει στο λαό, που καταργεί την καπιταλιστική ιδιοκτησία, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για παραγωγική ανασυγκρότηση αφορά τον ίδιο δρόμο ανάπτυξης με κίνητρο το καπιταλιστικό κέρδος, που έφερε την κρίση και έχει καταστήσει ομήρους των τραπεζών τους αυτοαπασχολούμενους, τα λαϊκά νοικοκυριά και τους φτωχούς αγρότες, την ώρα που δέχονται την ασφυκτική πίεση του ανταγωνισμού από τους μονοπωλιακούς ομίλους.
Καμιά «επαναδιαπραγμάτευση» δεν μπορεί να μεταμορφώσει την Ευρωπαϊκή Ενωση από φύλακα της εξουσίας και των κερδών των μονοπωλίων σε Ευρώπη των λαών. Αυτός ο χαρακτήρας της Ευρωπαϊκής Ενωσης καθορίζει και τη στρατηγική της. Η σημερινή ηγετική θέση της «Ντόιτσε Τέλεκομ» στις τηλεπικοινωνίες, της «Κόσκο» στο λιμάνι του Πειραιά, της «Χόχτιφ» στο αεροδρόμιο των Σπάτων, της «Βινσί» στη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου σε συμμαχία με ελληνικούς ομίλους είναι φυσική συνέπεια της απελευθέρωσης της κίνησης κεφαλαίου μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στην οποία υποκλίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η μάχη κρίνεται πρώτα απ'όλα μέσα στην Ελλάδα, στην αντιπαράθεση με την εξουσία των μονοπωλίων και όχι μόνο με τους διεθνείς συμμάχους της
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αποδυναμώθηκαν, πρέπει να συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο, δεν αξίζουν την ψήφο των εργατών, των υπαλλήλων, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών. Το ίδιο δεν αξίζουν τα υποκατάστατά τους, όπως το κόμμα του Καμμένου.
Οι νέοι και οι νέες και γενικότερα οι εργαζόμενοι που υποφέρουν πρέπει να ξανασκεφτούν πολύ σοβαρά και να διορθώσουν την ψήφο που έδωσαν στη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ενώ σίγουρα δε συμφωνούν με τις ναζιστικές απόψεις της. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ είναι συστημική και όχι αντισυστημική δύναμη, αξιοποιείται από το αστικό πολιτικό σύστημα στην τακτική της ανάδειξης τρομοκρατικών διλημμάτων. Τέτοιοι φορείς και μορφώματα ενισχύονται, όταν το εργατικό κίνημα και η συμμαχία του με τις λαϊκές δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και την ύπαιθρο είναι πίσω από τις απαιτήσεις του πολιτικού αγώνα.Οι εργαζόμενοι που υποφέρουν δεν πρέπει να παραπλανώνται με συνθήματα κορόνες κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κατά της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, ενώ με το πρόγραμμά τους στην οικονομία στηρίζουν χωρίς καμιά αναστολή το κεφάλαιο, τα μονοπώλια που δεν έχουν πατρίδα.
ΔΩΣΤΕ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ
Η άρχουσα τάξη επιχειρεί να αναμορφώσει το πολιτικό προσωπικό της, με ένα νέο δικομματικό διπολικό σχήμα που διαδέχεται το δικομματικό σύστημα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Επιχειρείται η αναπαλαίωση της ΝΔ, αλλά και η μεταμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ.
Το ΚΚΕ διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην πολιτική φθορά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με την ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση και αποκάλυψη του ταξικού χαρακτήρα της πολιτικής τους, με τις αγωνιστικές του πρωτοβουλίες, την ενθάρρυνση και τη στήριξη πολύμορφων αγώνων. Οι δυνάμεις του ΚΚΕ αναμετρήθηκαν με τη γραμμή της ταξικής συνεργασίας της ΓΣΕΕ και των άλλων τριτοβάθμιων οργανώσεων του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, που καλούσε τους εργαζόμενους να διαπραγματευτούν πόσα θα χάσουν. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, στο συνδικαλιστικό κίνημα και στην Τοπική Διοίκηση, συνεργάστηκε ανοικτά ή συγκαλυμμένα σε πάρα πολλές περιπτώσεις ακόμα και στην περίοδο της κρίσης με αντάλλαγμα και τη στήριξη στην ανάδειξη στελεχών του στα όργανα.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ
Είναι ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, όλων των μέσων σε κλάδους στρατηγικής σημασίας, που αξιοποιούνται με επιστημονικό κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό της οικονομίας, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και εργατικό έλεγχο.
Αυτός ο δρόμος θα απογειώσει τις αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, που είναι πλούσια σε ενεργειακές πηγές και πρώτες ύλες. Θα κατανείμει τους πόρους, το ανθρώπινο δυναμικό, με κριτήριο και στόχο τη λαϊκή ευημερία και την κατάργηση των περιφερειακών ανισοτήτων. Θα προχωρήσει στη μονομερή διαγραφή του χρέους, στην κατάργηση των δαπανών για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ, θα καταργήσει τις ξένες στρατιωτικές βάσεις και τα προγεφυρώματα στρατιωτικών επιχειρήσεων για τη συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Στο πραγματικό πολιτικό ερώτημα «με τα μονοπώλια ή με το λαό», «με το κεφάλαιο ή την εργασία», το ΚΚΕ δεν πατάει σε δύο βάρκες. Είναι το μόνο κόμμα που με σταθερότητα και συνέπεια έχει αποδείξει για πάνω από εννιά δεκαετίες ότι είναι με το λαό και δε θα τον προδώσει.
Υπάρχει ελπίδα, υπάρχει προοπτική!
Το ΚΚΕ θέτει ακόμα πιο επιτακτικά την πιεστική αναγκαιότητα να πάρουν ενεργό ρόλο όλοι οι εργαζόμενοι στα σωματεία, στους κλάδους, στην εργατική συνέλευση στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο, να αλλάξουν τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στα όργανα του εργατικού κινήματος, του κινήματος των αυτοαπασχολούμενων, της αγροτιάς, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ. Δίπλα σ' αυτό το κύριο μέτωπο ρήξης και αντεπίθεσης με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, σημαντικό ρόλο παίζει η λαϊκή συνέλευση στη γειτονιά, η μαθητική, σπουδαστική και φοιτητική συνέλευση, κάθε διαδικασία μαζικής μορφής, που υψώνει τη λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία που προσελκύει, οργανώνει και κινητοποιεί. Μόνο όταν οι εργαζόμενοι πάρουν την υπόθεσή τους στα δικά τους χέρια, διαμορφώνουν αποφάσεις, ελέγχουν τις αποφάσεις, μόνο τότε θα ανακαλύψουν τη βαθύτερη αιτία των προβλημάτων τους, θα αποκτήσουν πολιτική πείρα, ταξική συνείδηση. Μόνο έτσι θα οικοδομήσουν την ισχυρή κοινωνική συμμαχία της ανατροπής. Θα αποκτήσουν πείρα και εμπειρία των δυνατοτήτων ανάπτυξης της χώρας, της δυνατότητας να κατακτήσουν την κοινωνική λαϊκή ευημερία, μακριά από τις δεσμεύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Σ' αυτό το δρόμο πάλης θα αποσπούν παραχωρήσεις, θα δυσκολεύουν τα χειρότερα, θα αποτρέπουν, βαδίζοντας συνεχώς μπροστά στον ελπιδοφόρο δρόμο της λαϊκής διακυβέρνησης και εξουσίας. Η αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε συνδυασμό με τη μονομερή διαγραφή του χρέους και με τον πλούτο στα χέρια του λαού, αποτελεί την αισιόδοξη προοπτική του λαού. Θα απαλλαγεί από τη θηλιά της Δανειακής Σύμβασης και των Μνημονίων. Ο λαός θα γίνει κυρίαρχος, ανεξάρτητος και πατριώτης διεθνιστής μόνο όταν διαφεντεύει τον πλούτο της χώρας, αποφασίζει τι θα παράγει, καθορίζει ότι σκοπός της παραγωγής είναι η ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών.
Εργαζόμενε, άνεργε, συνταξιούχε, νέε και νέα,
Την επόμενη ημέρα των εκλογών χρειάζεσαι το δικό σου κόμμα, τη δική σου δύναμη για την υπεράσπιση του μισθού μεροκάματου, της σύνταξης, του επιδόματος ανεργίας, για την κάλυψη των πολύ άμεσων αναγκών σου σε φάρμακα, ιατρική περίθαλψη, για προστασία από τα χαράτσια κ.λπ.
Ανάτρεψε στην κάλπη στημένα σκηνικά, κεντροδεξιά και κεντροαριστερά - δεξιάς ή αριστερής διαχείρισης που βάζουν το λαό στη γωνία.

Πινελιές


Πινελιές 




 Όλα τα στοιχεία από τη διεθνή πολιτική και οικονομική επικαιρότητα, μιλάνε για βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης. 
 Κρίση που καταστρέφει και κεφάλαια, αλλά καταστρέφει ολοσχερώς εργατική δύναμη.


 Στην Ελλάδα, στο αστικό στρατόπεδο η μάχη έχει ανάψει, όμως αυτή γίνεται … περί όνου σκιάς.


 Σε μια πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας, τα αστικά κόμματα (κυρίως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά και πρώην βουλευτές τους, που σήμερα … κατοικοεδρεύουν σε άλλα κόμματα) εμφανίζονται σα να έχουν βγει από την … κολυμπήθρα του Σιλωάμ, θεωρούν το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Μάη εξαγνισμό από τις αμαρτίες του παρελθόντος και βγαίνουν ξανά στο στίβο ως άλλοι. Αρκεί βέβαια να συνεχίσουν να «δουλεύουν»  για τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας.
 Φυσικά αυτό μπορούν να το κάνουν γιατί έχουν την πλήρη συμπαράσταση των ΜΜΕ, κυρίως το συγκρότημα Λαμπράκη, αυτό του Αλαφούζου, της «Αυριανής» κλπ.


 Παρόμοιο «μήνυμα» έχει λάβει και ο τρίτος της … παρέας, το ΣΕΚΜ (ΣΥΡΙΖΑ), που είναι καθαρό πια ότι έχει επιλεγεί από ένα τμήμα της αστικής τάξης, παίρνει ήδη θέση στα δεδομένα της επόμενης διακυβέρνησης. Κι από ό,τι φαίνεται,  το έχει μάθει το … μάθημα, απ΄έξω κι ανακωτά !
 Μιλάει ήδη για καμένη γη που θα παραλάβει η επόμενη κυβέρνηση, χρησιμοποιεί ένα πανάρχαιο εφεύρημα για να προετοιμάσει τα μέτρα της επόμενης μέρας.


 Βέβαια, να πούμε ότι τα παραπάνω (δηλαδή η διατήρηση του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος «πάσει θυσία»), είναι η μία πλευρά που στηρίζεται. Η άλλη και σ΄αυτό το σημείο καταλυτικός είναι ο εντελλόμενος ρόλος του ΣΕΚΜ (ΣΥΡΙΖΑ), είναι το χτύπημα του ΚΚ ως βασικού μοχλού στήριξης του λαϊκού κινήματος.


 Εξάλλου, δεν κρύβονται: Ο πνευματικός μέντορας των απανταχού οπαδών του «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο», το περιοδικό «Le Monde Diplomatique», αναφερόμενο στις 8 Μάη 2012 στο στόχο σημείωνε: «Ανομολόγητος σκοπός και ευχή όλων των αριστερών Ελλήνων: να διαλύσουν το ΚΚ και να το αναμορφώσουν σε νέες βάσεις και να δώσουν στην ελληνική Αριστερά τη σωστή της θέση στην κοινωνία».


 Στις 18 Ιούνη ο λαός έχει τη δυνατότητα να χαλάσει, να στραπατσάρει τα παραπάνω σχέδια της άρχουσας τάξης, να τραβήξει μπροστά, με εμπιστοσύνη στη δύναμή του, με το ΚΚΕ ισχυρότερο - ικανό να παίξει έναν καταλυτικό ρόλο.


 Γιατί, το ΚΚΕ, είναι ξεκάθαρο, αποκαλύπτει στον λαό την αλήθεια.


 Τονίζει πως καμιά λύση για το λαό δεν υπάρχει μέσα στην Ευρωζώνη. Προοπτική υπάρχει μόνο στη μονομερή διαγραφή του χρέους με αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία.


Αυτό είναι το μήνυμα του ΚΚΕ. Μήνυμα που οργανώνει το λαό. Γι' αυτό ακριβώς και εξαφανίζεται από τα αστικά μέσα ενημέρωσης.

Απαντήσεις στα γρήγορα: Το νόημα του αγώνα


Απαντήσεις στα γρήγορα: Το νόημα του αγώνα


Αμέτε να αγωνιστείτε, τι περιμένετε;
Του Poexania

Tην Δευτέρα που μας πέρασε, καθόμουν στο μαγαζί που εργάζομαι και προσπαθούσα να πείσω δυο φίλους μου να έρθουν σε κάποιες κινητοποιήσεις του κόμματος(τι, ποιο κόμμα; Ένα είν’ το κόμμα). Πάνω στην κουβέντα, αρχίσανε πάλι τα γνωστά, «όλοι ίδιοι είναι», «μα τι νομίζεις ότι θα καταφέρεις;», «δεν έχει νόημα» κλπ. Πάνω εκεί εγώ τα πήρα, και τους απάντησα με έντονο ύφος ότι ούτε όλοι ίδιοι δεν είναι, ούτε μάταιο είναι να αγωνίζεσαι. Το γεγονός ότι έχασα την ψυχραιμία μου, δεν βοήθησε να τους μεταδώσω αυτό που ήθελα να τους πω με τον καλύτερο τρόπο, για αυτό και κατόπιν ωρίμου σκέψεως αποφάσισα να κάνω γραπτή την «ήρεμη» εκδοχή της απάντησης μου, τόσο για τους συγκεκριμένους φίλους μου(που τους έχω και σε εκτίμηση ως άτομα) όσο και για όλους τους άλλους που θα καταλήξουν να διαβάσουν τελικά αυτό το άρθρο. Στο «όλοι ίδιοι είναι» δεν θα απαντήσω γιατί είναι πασιφανές(ή τουλάχιστον θα έπρεπε να είναι πασιφανές) ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, αλλά θα ασχοληθώ με το αν τελικά μπορούμε σε αυτή την φάση να καταφέρουμε κάτι και με το αν έχει νόημα να αγωνιζόμαστε.
Προσωπικά, εδώ και πολύ καιρό ξέρω τόσο ποιος είναι ο λόγος, όσο και ποιο είναι το νόημα του αγώνα μου/μας, στο συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν θα αναφερθώ στο λόγο αλλά στο νόημα του αγώνα, μιας και οι λόγοι μπορεί να ποικίλουν από άτομο σε άτομο, αλλά και για κάθε άτομο είναι συνήθως περισσότεροι από ένας.

Εμείς οι κομμουνιστές, διακρίνουμε μπορεί να πει κανείς για την ανθρώπινη κοινωνία έναν «τελικό σκοπό», τον τελικό αυτό σκοπό[1] τον ονομάζουμε κομμουνιστική κοινωνία και τον θεωρούμε, όχι τυχαία[2], ως το ανώτερο και τελικό στάδιο της εξέλιξης των κοινωνικο-πολιτικό-οικονομικών δομών. Η διαδρομή όμως μέχρι εκεί, δεν είναι ούτε στρωμένη με ροδοπέταλα, ούτε και είναι μια απλή ευθεία γραμμή, να δώσουμε όμως ένα παράδειγμα.

Ας πούμε ότι έχουμε έναν ορειβάτη που προσπαθεί να φτάσει στην απάτητη κορυφή ενός βουνού. Ανάλογα με τα εμπόδια που θα συναντήσει θα κανονίσει την πορεία του, προσπαθώντας να διαλέξει την καλύτερη δυνατή, αλλά ποτέ δεν θα είναι αυτή η πορεία μια ευθεία γραμμή. Ο ορειβάτης λοιπόν θα σταματήσει, θα λοξοδρομήσει, θα πισωγυρίσει, ίσως και να μην τα καταφέρει. Ακόμα όμως και αν δεν τα καταφέρει να φτάσει στην κορυφή, θα έχει βάλει το λιθαράκι του για την κατάκτηση του βουνού αν έχει φροντίσει να:

- Μαρκάρει την διαδρομή

- Σημειώσει τα αδιέξοδα

- Καρφώσει κρίκους που θα χρησιμεύσουν ως πατήματα για τον επόμενο ορειβάτη

- Μαρκάρει τα επικίνδυνα σημεία

- Κλπ

Έτσι λοιπόν, και ο δικός μας αγώνας, όπως και των προηγούμενων από εμάς, άσχετα αν δεν ολοκληρώσει τον τελικό σκοπό, γίνεται κομμάτι της διαδρομής προς την ολοκλήρωση του, ένα κομμάτι που χωρίς αυτό δεν πρόκειται να κατακτηθεί ποτέ η κορυφή, ένα κομμάτι που όσο καθυστερούμε να το «διανύσουμε» τόσο περισσότερο θα καθυστερήσει να εκπληρωθεί και ο τελικός μας σκοπός/στόχος.

Ο σωστός κομμουνιστής συνεπώς, γνωρίζοντας τα αυτά, καταλαβαίνει ότι το νόημα του «αγωνίζεσθε» δεν είναι μόνο να φτάσει στην γραμμή τερματισμού, αλλά να γίνει κομμάτι της όλης προσπάθειας για την επιτυχία του σκοπού και να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο εκείνους που θα ακολουθήσουν. Φυσικά στον δρόμο για τον κομμουνισμό υπάρχουν και μικρότεροι «στόχοι» τους οποίους πιθανόν να δει κάποιος να εκπληρώνονται, όπως ήταν για παράδειγμα η μπολσεβίκικη επανάσταση και η οικοδόμηση του σοσιαλισμού στις χώρες εκείνες του “υπαρκτού”, που άσχετα με το αποτέλεσμα και τα όποια λάθη, μπορεί να χρησιμεύσει στους τωρινούς κομμουνιστές ως ένας πολύτιμος χάρτης με πολλά στοιχεία για την ανάβαση ικανά να προφυλάξουν αυτούς και το κίνημα από αρκετές κακοτοπιές(βέβαια ακόμα ένα ζήτημα είναι το πως θα καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε αυτήν την πολύτιμη εμπειρία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να την προσλάβουμε σωστά δηλαδή εμείς οι μεταγενέστεροι).

Αυτά τα ολίγα προς απάντηση του συγκεκριμένου προβληματισμού, ελπίζω να πιάσουν τόπο.

Λαγωνικάκης Φραγκίσκος(Poexania)

Η βρώμικη συκοφαντία και διαστρέβλωση, ο αέρας τους


Η βρώμικη συκοφαντία και διαστρέβλωση, ο αέρας τους 





 Σε μια εφημερίδα με την επωνυμία «Επικαιρότητα», εμφανίστηκε χτες πρωτοσέλιδα ένα ανεκδιήγητο «ρεπορτάζ», με τον τίτλο:


 «Υπό παραίτηση η Αλέκα Παπαρήγα». (σ.σ.: !!!!!!!!!!!!)


Στον πυρήνα του το άρθρο αναπαράγει όλες τις βρωμιές που διοχετεύουν προεκλογικά τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (για όποιον αμφιβάλλει, ας πάει στο παρακάτω λινκ http://astyanaktas-astyanaktas.blogspot.com/) για να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ.


Μεταξύ άλλων το ρεπορτάζ επικαλείται «πληροφορίες» (η άτιμη δημοσιογραφία της φήμης που σπέρνεται γκαιμπελίστικα και που “πατάει” στην κατά τα άλλα σωστή θέση ότι δεν αποκαλύπτονται οι πηγής), σύμφωνα με τις οποίες:
  
 «την παραίτησή της από τη θέση της ΓΓ του ΚΚΕ θα υποβάλει η Αλέκα Παπαρήγα εάν η κάλπη της 17ης Ιουνίου επιβεβαιώσει την “κατρακύλα” του Κόμματος, όπως αυτή κατεγράφη τόσο στην κάλπη της 6ης Μαΐου, όσο και σε όλες τις ως τώρα μετρήσεις (…)
  
 Η κυριαρχία του Αλέξη Τσίπρα στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό (…) Το μήνυμα αυτής της πολιτικής νίκης πέρασε, πρώτα, από την πλήρη επικράτησή του στη μάχη της Αριστερής όχθης του πολιτικού χάρτη, αποκαλύπτοντας τον κατ’ ουσία φιλο-συστημικό ρόλο του ΚΚΕ (…)
  
 Το ΚΚΕ πρόκειται να αποσυντεθεί ως “μπαγιάτικο” προϊόν, αν δεν δείξει αντανακλαστικά τόσο πολιτικής όσο και ηλικιακής ανανέωσης – ή μάλλον “αυτοσυντήρησης”».
  
 Εμφανέστατος ο ευσεβής πόθος του συντάκτη να «ανανεωθεί» το ΚΚΕ, να εγκαταλείψει δηλαδή τη στρατηγική του και να γίνει σαν τα μούτρα των αστικών κομμάτων και του ΣΥΡΙΖΑ, να μετατραπεί σε μια ακόμα δύναμη διαχείρισης του συστήματος. 
Αλλά επειδή δεν τολμούν να πουν ευθέως ότι θέλουν το ΚΚΕ να είναι του χεριού τους, το προσπαθούν με αθλιότητες και ψέματα για τα στελέχη του, το πρόγραμμά του, την ΓΓ της ΚΕ.



 Αλλωστε, η επίθεση των αστών και η επιδίωξη χτυπήματος του ΚΚΕ είναι ενιαία, στη στρατηγική του, στην ΚΕ και το ΠΓ, στην ΓΓ της ΚΕ. Δεν πέρασαν άλλωστε πολλές μέρες από όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – γνωστά στην εφημερίδα μας – διέδιδαν σε εκδότες και δημοσιογράφους ότι το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ είναι δήθεν διαιρεμένο στα δύο για το ζήτημα της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
  
 Είναι αδίστακτοι όταν πρόκειται να βάλουν στο παιχνίδι της συκοφάντησης του ΚΚΕ ακόμα και την τελευταία φυλλάδα στα πλαίσια του σχεδίου των αστών για χτύπημά του για να ‘χουν τα χέρια τους λυμένα στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ενταγμένος σ’ αυτό τον πόλεμο. Και μια λεπτομέρεια: 



 Ο συντάκτης του κατάπτυστου ρεπορτάζ (Γιάννης Βασιλακόπουλος) εμφανίζεται να αρθρογραφεί στο διαδίκτυο ένθερμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά του Αλ. Τσίπρα. Φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και το σύστημα γενικότερα έχουν μεγάλη δεξαμενή από συκοφάντες «δημοσιογράφους», που αναλαμβάνουν να βγάλουν τη βρώμικη δουλειά ενάντια στο ΚΚΕ.
  
!

"Ο ψευτης βοσκός" και η προεκλογική έκθεση σκιάχτρο της ΕΤΕ


"Ο ψευτης βοσκός" και η προεκλογική έκθεση σκιάχτρο της ΕΤΕ


Ειδαν οτι η τρομοκρατία που ασκούσαν ως τώρα δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και είπαν να αυξήσουν τη δόση στα άκρα!
Ξαφνικα η ΕΤΕ έβγαλε έκθεση πρόβλεψης "ακριβείας" για το τι θα μας συμβεί αν βγούμε από το ευρώ.
Κι εκεί ποιος είδε το Θεό (του κρατικού εκφοβισμού και τρόμου) και δεν τον φοβήθηκε.
Και τι δεν είπαν! Πείνα, εξαθλίωση, Αφρικανοποίηση, πυρηνική καταστροφή κανονικά! Το εισόδημα λέει θα μειωθεί στο μισό, η νεα δραχμή θα υποτιμηθεί 65%(!) και άλλα πολλά ...
Πρόκειται βεβαια για απίστευτη και αντεπιστημονική πρόβλεψη ανακρίβειας, κανονική μαντεψιά του κώλου παραγγελιά, που δεν παίρνει υπ'όψη καθόλου το τι θα συμβεί π.χ. στο ευρώ, θεωρώντας μαλλον οτι αυτό θα συνεχίσει κανονικά το δρόμο του σαν να μην τρεχει τίποτα.(Θα έχουμε τις επόμενες μέρες μια σειρά από άρθρα  για το θέμα του τι σημαίνει δικό μας νόμισμα)
Υστερα η "είδηση" πέρασε στα χέρια των καναλάδων όπου Πρετεντέρης, Τρέμη και σία ανέλαβαν δράση κι ο πλανήτης Ελλάς άρχισε να τρέμει κανονικά. 'Συνθηκες πυρηνικής καταστροφής..." είπε ο μεγας Πρετεντέρης, "δεν θα εχουμε ρευμα"(!) συμπλήρωσαν τα άλλα παράθυρα κι έτσι ούτε ο τουρισμός δεν θα λειτουργεί!! Το ΑΙΣΧΟΣ με κεφαλαία σε όλο το μεγαλείο του...

  Επειδη παρακολουθώ χρόνια τετοιου είδους εκθέσεις δεν θυμαμαι ποτέ να έκανε έκθεση η ΕΤΕ π.χ. για τους κινδύνους από τη φούσκα του '99-2000.  Ισα-ισα έβγαινε τότε ο αείμνηστος διευθ.σύμβουλός της κ.Καρατζας μετα τις εκλογες την άνοιξη του 2000 και παρέα με τον κ.Σημιτη έλεγαν χαμογελώντας το θρυλικό"Και τωρα αγοράζουμε!" με τον ΓΔ στις 4600 μονάδες στην πορεία προς τις 500 που είναι τωρα.Αναλογα καμια έκθεση δεν έγινε για τους κινδύνους χρεοκοπίας τραπεζων που συμβαίνουν τώρα -και έχουμε ήδη δώσει 150δις(!) για τη σωτηρία τους από τους συντελεστές μόχλευσης που ήταν κανονική βόμβα στα θεμελια του τραπεζικού συστηματος.Αλλα τι τους ένοιαζε..αυτοί θα τα πλήρωναν;

Εντελώς συμπτωματικά η χθεσινή έκθεση της ΕΤΕ βγαίνει ακριβώς πριν τις εκλογές και μετά τη συντριβή ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που όπως φάνηκε δεν κατάφεραν να φοβίσουν αρκετά και  ζήτησαν βοήθεια από τα κομμάντα.
Τωρα βεβαια αν υπήρχε ελάχιστη σοβαρότητα σ'αυτό το κράτος- εννοώ την εξουσία των συμφερόντων που όμως συντάσσονται απ'ότι φαινεται- θα έπρεπε σήμερα ήδη να έχουν υποβληθεί μηνύσεις π.χ. από ξενοδόχους και τουριστικούς επιχειρηματίες, για ενδεχόμενη ζημιά που μπορεί να προκληθεί και θα προκληθεί σε κρατήσεις, αφού βεβαια ποιος θα θελει να παει σε μια χώρα, που βομβαρδίζεται από παντού με αρνητικες δηλώσεις, εκθέσεις, ειδήσεις κι εκτιμήσεις ειδικών, και τωρα και από την ιδια τη μεγαλύτερη τράπεζα της απειλώντας πως δεν θα έχουμε ρεύμα!!! Πανε απ' ευθείας στην Αφρική που είναι και φθηνότερα...

Το εργο που είδαμε ειναι ένα γεγονός που δείχνει τον πανικό που προκαλείται από την κρίση στο ίδιο το σύστημα, και βεβαια από την ΄κίνηση των μαζών και των ψηφοφόρων που δεν θα σταματήσει σ'αυτές τις εκλογές. Δειχνει οτι το σύστημα κάποτε δεν διστάζει να στραφεί ακόμη κι εναντίον του ίδιου του του εαυτού αν δει ότι απειλείται από το λαό. Σημερα το Χρηματιστήριο κατρακυλάει και παλι στα βαθια και η αιτία είναι αυτή. Δειχνει επίσης ότι τα κέντρα εξουσίας είναι περισσότερα από ένα και μάλιστα ανεξέλεγκτα.
Αυτό που εκανε η ΕΤΕ δεν ειναι καθόλου βέβαιο ότι θα ωφελήσει αυτούς που το σχεδίασαν κατ'εντολή συνεργατών και συμφερόντων που βρίσκονται στον κύκλο της διοίκησης και των μεγαλομετόχων της.

Ειναι τέλος βέβαιο ότι σε λίγο τα ΜΜΕ και τα διάφορα κέντρα θα προειδοποιούν ακόμη και για πραγματικούς κινδύνους και κανένας δεν θα τους δίνει σημασία. "Ο ψευτης βοσκός" δεν έχει διδάξει τίποτα στα ελληνικά κορακια των αγορών.
Μάλλον όταν γίνει η έφοδος στα Χειμερινά ανάκτορα, ακόμη κι οι πιο δικοί τους θα προτιμούν να βλέπουν οτιδήποτε άλλο ακτός από ειδήσεις, ή το πολυ να λένε "δε βαριέσαι οι γνωστές υπερβολές...των ΤρεμοΠρετεντέρηδων".

Το γύναιο, τα όρνεα που κράζουν και τα τσιμπούρια που κραυγάζουν


Το γύναιο, τα όρνεα που κράζουν και τα τσιμπούρια που κραυγάζουν 
 Από την Ελληνοφρένεια



 Δυο μέρες τώρα σκέφτομαι τις δηλώσεις αυτού του ξινού γύναιου και δεν μπορώ να γράψω λέξη επ’ αυτών. Με σόκαρε με τον κυνισμό, την υποκρισία, την απανθρωπιά της. Με σοκάρει επίσης και η σκέψη ότι υπάρχουν ακόμα Έλληνες, οι οποίοι δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν τους εκπροσώπους της. Όλες αυτές τις συνιστώσες της ακροδεξιάς αμορφωσιάς, που ως υποχείρια του γύναιου και των όρνεων της παγκόσμιας διακυβέρνησης κραυγάζουν τον φόβο και τον τρόμο από πάνω μας με μοναδικό στόχο να μας κάνουν να υποκύψουμε και να μετακυλήσουμε στις επόμενες γενιές την ευθύνη που τώρα μας αναλογεί.


 Ήταν απόλυτα σαφές το γύναιο. Με δυο κουβέντες ανέλυσε το σχέδιο των όρνεων του πλανήτη τα οποία εκπροσωπεί.


 Τόσα χρόνια σάς δανείζαμε, ξέροντας ότι δεν θα μπορείτε να αποπληρώσετε το χρέος σας. Γνωρίζοντας ότι σας οδηγούμε σε αδιέξοδο. Είχαμε το σχέδιό μας. Σας χειριζόμασταν έχοντας στο μυαλό μας τον Νίγηρα. Του οποίου τους κατοίκους εξαθλιώσαμε και υποδουλώσαμε με αυτόν τον τρόπο. Των οποίων την πατρίδα και τους φυσικούς πόρους αλώσαμε πλήρως.




 Το γύναιο είπε όλη την αλήθεια. Εδώ και χρόνια άκουγε Ελλάδα και σκεφτόταν Νίγηρα. Όπως τώρα ακούει Ισπανία και σκέφτεται Ελλάδα και στο βάθος Νίγηρα. Σε λίγο θα δηλώνει πως ήρθε η ώρα των Ισπανών να πληρώσουν και πως έχει στο μυαλό της τα παιδάκια της Ελλάδας που κάθονται ανά τρία σε ένα θρανίο ενώ έχουν τόση δίψα για μόρφωση τα καημένα. Τα παιδάκια της Ελλάδας που κάνουν αγοραίο σεξ με τους τουρίστες κάτω από την Ακρόπολη για να βάλουν κάτι στο στόμα τους. Τα παιδιά μας δηλαδή.


 Δεν είπε τίποτε παραπάνω από την πραγματικότητα το γύναιο. Τίποτε παραπάνω από αυτά που έγραφα, έως και προχθές ακόμα, για το μέλλον που προδιαγράφεται για τη χώρα μας και για τα παιδιά μας, αν επιλέξουμε να υποδουλωθούμε ξανά και ψηφίσουμε την κυβέρνησή της.


 Διότι αυτό το αισχρό γλοιώδες γύναιο και η ολιγομελής παρέα του, τα όρνεα του πλανήτη, που έχουν εισόδημα κάμποσες φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ χωρών όπως ο Νίγηρας της Αφρικής και ο Νίγηρας της Ευρώπης, αλλά και τα κατ’ αναλογίαν όμοιά τους εγχώρια παράσιτα, οι υποτακτικοί τους πολιτικάντηδες που τράφηκαν επί δεκαετίες εις βάρος μας ως τσιμπούρια, υπάρχουν ακόμη και ρουφούν το αίμα των ανθρώπων της γης, επειδή ακριβώς συνεχίζει να βαίνει επιτυχώς αυτό τους το σχέδιο.


 Αυτό που ονόμασαν Τρίτος Κόσμος δεν τους αρκεί πια για να ικανοποιούν τα αδηφάγα τους ένστικτα. Και το ήξεραν από χρόνια αυτό. Γι’ αυτό προετοίμαζαν την διεύρυνσή του μετατρέποντας σε τριτοκοσμικές σιγά σιγά κι άλλες χώρες.


 Ως μελλοντικός Νίγηρας της Ευρώπης λοιπόν έχουμε μπροστά μας μια ιστορική ευκαιρία να δείξουμε τσαγανό. Το τσαγανό που πάντα είχαμε ως λαός. Έχουμε μπροστά μας μία και μόνη επιλογή. Πρώτα να διώξουμε τα όρνεα από πάνω μας, σκοτώνοντας τα τσιμπούρια που μας έχουν ρίξει εδώ και χρόνια στον κόρφο μας. Και κατόπιν να ορθοποδήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις.
 Αλλιώς το μέλλον το ξέρουμε. Δικαιολογία απέναντι στα παιδιά μας, που θα δυστυχήσουν, δεν θα υπάρξει καμία. Ήρθε η ώρα να κάνουμε τις επιλογές μας λοιπόν. Διότι η  Ιστορία θα είναι αμείλικτη. Και η τιμωρία επίσης. Είναι πολύ σκληρό να φεύγεις μια μέρα απ’ τη ζωή βλέποντάς τους απογόνους σου να υποφέρουν επειδή εσύ δεν φάνηκες ικανός να τους προφυλάξεις την κατάλληλη στιγμή. Επειδή φοβήθηκες από τις κραυγές των τσιμπουριών και υπέκυψες ξανά στα όρνεα.


Γιάννης Μακριδάκης
 συγγραφέας
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  Redfly

Προκλητικά άνιση η προβολή του ΚΚΕ από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ


Προκλητικά άνιση η προβολή του ΚΚΕ από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ
Σε σχόλιο για τα στοιχεία προβολής των κομμάτων, σύμφωνα με την αναφορά του ΕΣΡ, τοΓραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:
«Τα στοιχεία, που πρόσφατα έδωσε το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης για την προβολή των κομμάτων κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των βουλευτικών εκλογών της 6ης Μαΐου 2012, σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ διαστρεβλώνουν την κατάσταση και παρουσιάζουν μια εντελώς ψευδή εικόνα.
Συγκεκριμένα δίνει ότι το ΚΚΕ:
Στη ΝΕΤ - ΕΤ 1 είχε 98 εμφανίσεις στελεχών - υποψηφίων, ενώ σε όλη αυτήν την περίοδο οι προσκεκλημένοι από το ΚΚΕ στις συζητήσεις ήταν μόλις 26, συμπεριλαμβανομένων και των συνεντεύξεων που έδωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, και τις οποίες το ΕΣΡ δεν προσμετράει.
Στο MEGA: 74 αντί για 17,
Στον ΑΝΤ 1: 93 αντί για 19,
Στον ΣΚΑΪ: 74 αντί για 23,
Στον ALPHA: 40 αντί για 8,
Στο STAR: 63 αντί για 14.
Ετσι εμφανίζει ότι στο σύνολο το ΚΚΕ είχε 442 εμφανίσεις στελεχών, ενώ αυτές ήταν 121. Μάλιστα, οι περισσότερες ήταν στην πρωινή, μεσημεριανή και απογευματινή ζώνη και λιγότερες ήταν στη βραδινή ζώνη, που έχει τη μεγαλύτερη τηλεθέαση. Η προκλητικά άνιση προβολή των κομμάτων σε βάρος του ΚΚΕ συνεχίζεται και στην τρέχουσα προεκλογική περίοδο. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμβιβαστεί και καλεί τα μέλη, τους οπαδούς, τους φίλους του να παρέμβουν με τη δράση τους, ώστε να φτάσουν πλατιά η φωνή και οι θέσεις του ΚΚΕ σε όλους του

ΣΚΑΪ: Καλύτερα να μη λες τίποτα για το ΚΚΕ


ΣΚΑΪ: Καλύτερα να μη λες τίποτα για το ΚΚΕ


Γρηγοριάδης Κώστας


Πλήρη παραποίηση των θέσεων του ΚΚΕ και των τοποθετήσεων της ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλ. Παπαρήγα, επιχειρεί ο ΣΚΑΪ, όποτε αναφέρεται στο ΚΚΕ.




Χτες, στο δελτίο των 5 μ.μ., στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ειπώθηκε πετσοκομμένη η δήλωση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και παρουσιάστηκε ότι η Αλ. Παπαρήγα κάλεσε «όποιοι τρομοκρατούν το λαό με την πτώχευση να μην πάρουν ούτε μια ψήφο», αποσιωπώντας ότι η Αλ. Παπαρήγα είπε επίσης ότι αυτοί, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, «που λένε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος πτώχευσης εγκληματούν, γιατί αφήνουν το λαό ανοργάνωτο και αφοπλισμένο».


Παράλληλα, χτες το πρωί, στην εκπομπή «ΣΚΑΪ τώρα» η παρουσιάστρια είπε ότι «με εξαίρεση το ΚΚΕ που ξεκάθαρα θέλει επιστροφή στη δραχμή, όλα τα υπόλοιπα κόμματα εντός ευρώ μας κρατούν».


Αν είναι ακόμα και αυτή η, με το σταγονόμετρο, προβολή των θέσεων του ΚΚΕ να συνοδεύεται από τέτοια διαστρέβλωση, καλύτερα ΣΚΑΪ να μη λες τίποτα για το ΚΚΕ.

Facebook και CIA...


Facebook και CIA... 

Επειδή πολλά γράφονται αυτές τις μέρες στο διαδίκτυο από διάφορους «ανώνυμους» εξυπνάκηδες ή εντεταλμένους με αφορμή τις καταγγελίες του ΚΚΕ ενάντια στο Facebook και το Twitter, ότι το ΚΚΕ στρέφεται ενάντια στο «μέσο» και όχι ενάντια σε αυτόν που το χρησιμοποιεί, θυμίζουμε ορισμένες ειδήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας στις ιστοσελίδες αλλά και αλλού σχετικά με το Facebook. Αυτά τα δημοσιεύματα συνοδεύονται με βίντεο όπου εμφανίζεται ο διευθυντής της CIA, Christopher Sartinsky, στο πλαίσιο συνεδρίασης του Κογκρέσου να δίνει συγχαρητήρια στον Mark Zuckerberg (ιδρυτή του Facebook) δηλώνοντας τα εξής: «Μετά από χρόνια δημόσιας παρακολούθησης, μείναμε πραγματικά έκπληκτοι με το πόσο πολλοί άνθρωποι είναι πρόθυμοι να δημοσιεύσουν τη διεύθυνσή τους, τις θρησκευτικές και πολιτικές τους πεποιθήσεις, αλφαβητική λίστα με όλους τους φίλους τους, προσωπικά e-mail, τηλέφωνα, εκατοντάδες φωτογραφίες του εαυτού τους, ακόμα και πληροφορίες για το τι ακριβώς κάνουν από λεπτό σε λεπτό. Πραγματικά είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα για τη CIA». Επίσης, υπογράμμισε πόσα λεφτά γλιτώνει η CIA από το Facebook. Δυστυχώς, όπως δήλωσε, άλλα προγράμματα όπως το Twitter δεν πηγαίνουν τόσο καλά: «400 δισ. tweets και ούτε μια χρήσιμη πληροφορία...». Μάλιστα, δημοσιοποιήθηκαν και φωτογραφίες όπου ο Mark Zuckerberg βραβεύεται με το μετάλλιο επαίνου της CIA για τη δραστηριότητά του....

30 Μαΐ 2012

Κατηγορώ


Κατηγορώ

Αναρτήθηκε από τον/την redship στο 29 Μαΐου , 2012








Rate This


ένα καταπηκτικό άρθρο από το  lenin reloaded
Επειδή η ναυτία έχει πια οδηγήσει το στομάχι μου στα όριά του και η κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς, δεν έχω άλλη επιλογή παρά να καταφύγω στον τρόπο του Ζολά, παρά τις όποιες μου υλιστικές αντιρρήσεις για αυτόν.
Εγώ, ο υπογράφων αυτό το κείμενο σήμερα, 29 Μάη του 2012,
Καταγγέλω την ύπαρξη μιας συντονισμένης, διεθνούς και μαζικής κλίμακας καμπάνιας εξαπάτησης των λαών της Ευρώπης, με επίκεντρο τον δοκιμαζόμενο λαό της Ελλάδας, από μια θλιβερή και επονείδιστη ομάδα
α) ακαδημαϊκών, Ελλήνων και ξένων, με ειδίκευση στις πολιτικές επιστήμες, την οικονομολογία, την πολιτιστική θεωρία, και άλλα συναφή αντικείμενα, οι οποίοι είναι είτε στελέχη και υποψήφιοι συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα (ΣΥΡΙΖΑ) είτε συνεργάζονται άμεσα με αυτούς τους υποψηφίους, είτε έχουν στενές επαγγελματικές και φιλικές σχέσεις μαζί τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό
β) μεταπτυχιακών τους φοιτητών, κατωτέρων βαθμίδων ακαδημαϊκών που εξαρτώνται από τους πιο πάνω, άκριτων και φιλόδοξων παπαγάλων στην δημοσιογραφία και την ακαδημία που αναπαράγουν, μεταφράζουν, σχολιάζουν και διαχέουν τις λεγόμενες “ιδέες” των πρώτων
γ) δημοσιοσχετιστών, δημοσιογράφων, bloggers, ντοκιουμενταριστών, συντηρητών websites, παρατρεχάμενων μεταμοντέρνων “ακτιβιστών”, φανς και γκρούπις της εύκολης και ανέξοδης διασημότητας παντός είδους.
Κατηγορώ την ομάδα αυτή, που είναι πολυάριθμη και έχει αφήσει συγκεκριμένα και ανεξίτηλα ίχνη στη δημόσια σφαίρα και τον πολιτικό διάλογο στην “αριστερά”, για τα ακόλουθα εγκλήματα σε βάρος της ιστορικής αλήθειας, της πολιτικής νοημοσύνης, της κοινής λογικής των εργαζόμενων μαζών, και ακόμα και της ανθρώπινης ζωής:
Πρώτον,
για το ότι παρήγαγαν, όπως ήδη έχει αναδειχθεί από εμένα και άλλους, τον ολοκληρωτικά αστήρικτο από τα γεγονότα αλλά βολικό για προπαγανδιστικούς σκοπούς μύθο της “συνέχειας” και ακόμα και ταυτοσημίας μεταξύ των λαϊκών εξεγέρσεων στην Αίγυπτο και στην Τυνησία και του εντελώς διαφορετικού –ιστορικά, ιδεολογικά και ταξικά– “κινήματος των πλατειών” στη Δύση ώστε να νομιμοποιήσουν ως “επαναστατικό” το δεύτερο.
Δεύτερον,
για το ότι προήγαγαν τον ίδιο μύθο της συγγένειας, αν όχι ταυτοσημίας, μεταξύ των πρώτων αραβικών εξεγέρσεων και του υποκινούμενου εμφύλιου πολέμου στη Λιβύη, νομιμοποιώντας και δικαιολογώντας την ιμπεριαλιστική επέμβαση των ευρωπαϊκών και αμερικανικών δυνάμεων και συνεπώς τον φόνο εκατοντάδων αμάχων, τα πογκρόμ σε βάρος διαφωνούντων, και την εκτεταμένη καταστροφή κοινωνικών υποδομών απαραίτητων για την οικονομική ανεξαρτησία ενός κράτους που έγινε ένα ακόμα δυτικό προτεκτοράτο.
Τρίτον,
για το ότι, έχοντας κατασκευάσει ιδεολογικά μια εντελώς μυθοπλαστική αντίληψη των καθαρά δυτικού και μετανεωτερικού τύπου “κινημάτων της πλατείας”, προέβησαν –και πλέον το παραδέχονται ανοιχτά– σε οργανωμένη και υποκριτικά κεκαλυμμένη ψηφοθηρία, χωρίς να ενοχλούνται στο παραμικρό από την “αυθόρμητη” και “ακηδεμόνευτη” απαγόρευση της ανοιχτής πολιτικής δράσης, την αυτόματη περιθωριοποίηση των κομμουνιστών, που δεν δέχονται να λειτουργούν με υπόγεια μέσα, και την χρησιμότητα των κινημάτων αυτών ως χώρων ανοιχτών στην “ακτιβιστική” συγκρότηση εθνικιστικών, σωβινιστικών και φασιστικών ιδεολογικών αντιλήψεων, που εισέπραξαν τα δικά τους εκλογικά κέρδη λίγους μήνες μετά, χωρίς ποτέ να έχει αναληφθεί η πολιτική ευθύνη για αυτό από τους πιο πάνω. Ονομάζω δε ως εμπλεκόμενους και υπεύθυνους κυνικής και ανεύθυνης για τις ευρύτερες απολήξεις ψηφοθηρίας στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενσωματωμένους έλληνες και ξένους διανοουμένους που διαφήμισαν το κίνημα καλλιεργώντας ψευδείς εντυπώσεις και προσδοκίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό, χαμηλόβαθμα “ακτιβιστικά” στελέχη και υψηλόβαθμα κομματικά στελέχη των προαναφερθέντων κομμάτων.


Τέταρτον,
για το ότι συνεργάστηκαν για την διασπορά σε παγκόσμια κλίμακα της ιδέας ότι οι ίδιοι εκπροσωπούν κάτι που ονομάζεται “ριζοσπαστική αριστερά”, την στιγμή που δεν έχουν την παραμικρή οργανωτική σχέση ή ενδιαφέρον και σεβασμό για το εργατικό και ταξικό κίνημα, τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις της εργατικής τάξης, και τον επαναστατικό συνδικαλισμό. Και φυσικά, την ίδια στιγμή, οι κομματικές οργανώσεις τις οποίες διαφημίζουν ως την τελευταία λέξη στην “αντικαπιταλιστική ανατροπή” συνεχίζουν απτόητες όλο αυτό το διάστημα που έχει μεσολαβήσει από την “Αραβική Άνοιξη” και δώθε να προδίδουν, μέσω των συνδικαλιστικών τους εκπροσώπων, κάθε προσπάθεια ριζοσπαστικοποίησης του εργατικού κινήματος και κάθε ρήξη του με την εργοδοσία και τον εργατοπατερισμό. Και φυσικό είναι, εφόσον πρόκειται για ανθρώπους που έχουν βαλθεί να σώσουν τον καπιταλισμό από την οργανωτική αυτονόμηση του εργατικού κινήματος και την ανασυγκρότησή του σε επαναστατική βάση. Τους κατηγορώ πως με τον τρόπο αυτό δυσφήμισαν και συνεχίζουν κυνικά να δυσφημίζουν στα φτωχά λαϊκά στρώματα κάθε έννοια αριστερού ριζοσπαστισμού, αφού τον έχουν πλέον καταντήσει συνώνυμο με την ψευδο-επαναστατική πόζα μικροαστών διανοουμένων σε ακαδημαϊκά συνέδρια, νερόβραστες και εκ του ασφαλούς επιφυλλίδες στον αστικό Τύπο, φοιτητικές “θύελλες σε φλυντζάνι” και τον εκφυλισμένο ψευδοακτιβισμό της “αριστεράς” του τουίτερ.
Πέμπτον,
για το ότι έχοντας σφετεριστεί την ταμπέλα των “ριζοσπαστών” για την εξαγωγή του συστημικότατου διαφημιστικού τους προϊόντος στις πολύ χαμηλής ταξικής συνείδησης κοινωνίες της σημερινής, ουσιαστικά ακόμα ψυχροπολεμικής Δύσης, συνεργάστηκαν οργανωμένα για την δυσφήμιση και γελοιοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, το οποίο σε σειρά άρθρων και παρεμβάσεων στο εξωτερικό παρουσίασαν ως ιστορικά ασήμαντο, πολιτικά ανύπαρκτο και ιδεολογικά αντιδραστικό — όταν ενοχλούνταν καν να αναφέρουν την ύπαρξή του και τις δράσεις του. Υπάρχουν τα κείμενα και τα πειστήρια για αυτό, όπως και για όλα τα άλλα σημεία. Ταυτόχρονα και αναγκαστικά, περιθωριοποίησαν το εργατικό κίνημα, για το οποίο απέκλεισαν κάθε συζήτηση, υποστηρίζοντας, όπως είναι ήδη γνωστό μέσω του παραδείγματος Ζίζεκ, ότι “δεν υπάρχουν πουθενά απεργίες της εργατικής τάξης”, την στιγμή που οι χαλυβουργοί συνεχίζουν την μεγαλύτερη απεργία της ελληνικής ιστορίας, την στιγμή που μια σειρά άλλων κλάδων αρχίζει να ακολουθεί το παράδειγμά τους με απεργίας διαρκείας, με στάσεις εργασίας, με παραστάσεις διαμαρτυρίας, και με έμπρακτα βήματα απεξάρτησης από τον δόλιο, ενδοτικό και προδοτικό εργατοπατερισμό του καπιταλιστικού συστήματος. Για όλα αυτά τα μέτρα “έγκυρης” λοιδωρίας και αποσιώπησης, καθώς και για τις απόπειρες κρατικής καταστολής και εργοδοτικής δολιοφθοράς που στήθηκαν απέναντι απ’ το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα, δεν υπήρξε κανένας σχεδόν αντίλογος ούτε εθνικά ούτε διεθνώς έξω από τις ανακοινώσεις του ίδιου του ΚΚ, αφού αυτή την δημόσια σφαίρα που αυτοπαρουσιάζεται ως “αντιδογματικά αριστερή” την ελέγχουν σχεδόν απόλυτα οι ίδιοι.
Έκτον,
για το ότι για να προετειμάσουν την προεκλογική μορφή του σχηματισμού με τον οποίο συνδέονται και τον οποίο προωθούν εθνικά και πανευρωπαϊκά πουλώντας “ριζοσπαστισμό” σε κοινωνίες όπως η αγγλική, όπου το εργατικό κίνημα είναι χρόνια νεκρό, ή η γαλλική, όπου αργοπεθαίνει, ταύτισαν πλήρως μια εντελώς εξασθενημένη και δομικά ανέφικτη μορφή Κεϋνσιανισμού με τον Μαρξισμό τον ίδιο, διαδίδοντας μάλιστα παντού ότι η δική τους παρωδία του Κέινς είναι ουσιαστικά “μονόδρομος” για την μαρξιστική αριστερά και συνώνυμη της “ρήξης και της ανατροπής”. Πέρα από την προδοσία του εργατικού κινήματος, με το οποίο δεν είχαν ποτέ και δεν σκοπεύουν να αποκτήσουν ποτέ καμία σχέση, έσυραν στο βόθρο της στρεψοδικίας και του δικολαβισμού τους όλη την επαναστατική παράδοση του Μαρξισμού από τον Λένιν ως τον Γκράμσι, από την Λούξεμπουργκ ως τον Μπαντιού. Κλέβοντας ξεδιάντροπα συνθήματα και ιδέες που ουδεμία σχέση έχουν με το δικό τους σχέδιο “πεφωτισμένης” σωτηρίας του καπιταλισμού από την δική τους “Συνθήκη των Βερσαλιών” που λέγεται Μέρκελ, σπίλωσαν στα μάτια των μαζών το νόημα, τις αρχές και την ουσία του επαναστατικού Μαρξισμού, τον οποίο εκφύλισαν στα δικά τους τρισάθλια και υποκριτικά μικροαστικά μέτρα.
Έβδομον,
για το ότι έχοντας προβεί στα παραπάνω δεν δίστασαν να βαφτίσουν “ριζοσπαστική” μια πολιτική της οποίας το σημείο εκκίνησης είναι απείρως και αποδεδειγμένα πιο συμβιβασμένο και συστημικό από αυτό του ΠΑΣΟΚ το 1981, χωρίς καν να ενοχληθούν να εξηγήσουν τι πρέπει να περιμένει ο λαός από κάτι τόσο απελπιστικά κενό πραγματικού κοινωνικο-οικονομικού περιεχομένου, την στιγμή που έζησε τον πλήρη εκφυλισμό του “σοσιαλιστικού εγχειρήματος” του 1981 μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια, υπό απείρως ευνοϊκότερες οικονομικές συνθήκες, και με το μισό σχεδόν του εκλογικού πληθυσμού να στηρίζει και να νομιμοποιεί την πρόοδο του εγχειρήματος. Και αυτό την ώρα που τα πιο εκφυλισμένα και απονομιμοποιημένα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ, οι σύντροφοι του υπόδικου του Κορυδαλλού, ο εργατοπατέρας που αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν οι ακροαριστεροί πριν χρόνια, η σάρα και η μάρα της επαγγελματικής αποστασίας και πολυπροσωπίας, εισρέει στο φιλόξενο όχημα και στήνει το παιχνίδι της φρικτής παρωδίας του 81 στις πλάτες του μέλλοντος των παιδιών μας.
Όγδοον,
για το το ότι μη έχοντας καμία απάντηση για την σειρά στρεβλώσεων, ψεμμάτων και εξαπατήσεων στις οποίες υπέβαλλαν και συνεχίζουν να υποβάλλουν τα βασανισμένα λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα και την κοινή γνώμη στο εξωτερικό, μη μπορώντας να στοιχειοθετήσουν με το παραμικρό λογικό επιχείρημα το αποτρόπαιο του ψεύδους που εκπροσωπούν, ενσωματώνουν και διαχέουν παντού, στρέφονται τώρα σε καθαρά γκεμπελικές μεθόδους κατηγορίας όσων δεν αποδέχονται την αυτοκρατορία του ψέμματος ως “κιτρινιστών” και “λαϊκιστών”, όταν οι ίδιοι μετέρχονται κίτρινων μέσων για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα που ήδη συνέβησαν και συνεχίζουν να συμβαίνουν, όταν οι ίδιοι έχουν κάνει τον παπανδρεϊκό λαϊκισμό να ωχριά μπροστά στην ανερυθρίαστη τιποτολογία τους.
Ένατον,
για το ότι στην ουσία εκπροσωπούν μία σύγχρονη και απόλυτα αντιδραστική εκδοχή της ελιτίστικης “εξουσίας των ειδικών”, ρόλο που μονοπωλούν με τη δέουσα σοβαροφάνεια, καθώς εκστομίζουν τις πιο αστήρικτες, ανιστόρητες και μεθοδολογικά αυθαίρετες ανοησίες στο όνομα του “αποδεδειγμένου” (για ποιους;) πολιτικού κύρους τους, καθώς και της αυτοαναγόρευσής τους σε πρωτοπορία –ω του θράσους!– του αγώνα για τον “σοσιαλιστικό μετασχηματισμό” ολάκερης της Ευρώπης.
Δέκατον,
για το ότι άφησαν την αμετροέπεια που τους υπαγόρευσε η ταξική τους αλαζονεία να ξεπεράσει τόσο πολύ κάθε έλλογο όριο, την ξεδιαντροπιά τους να βρωμίσει τόσο πολύ την λέξη “αριστερά”, που καθώς αποκαλύπτεται η θλιβερή κενολογία τους, καθώς η “ρήξη” γίνεται “καταγγελία” γίνεται “αναδιαπραγμάτευση” γίνεται “παραμονή” σε ένα ατέλειωτο θέατρο αξιογέλαστης λεξιπλασίας, προετοιμάζεται και το έδαφος για ένα μετεκλογικό πολιτικό φιάσκο τόσο μεγάλο, τόσο δραματικό, που η απογοήτευση που θα προκαλέσει απειλεί να θάψει τελεσίδικα κάθε χειραφετητική για το λαό προοπτική στην Ελλάδα και την Ευρώπη και να στρέψει τα λαϊκά στρώματα, με όλη τους την δίκαιη μελλοντική οργή και αγανάκτηση για την χυδαιότητα της εξαπάτησης και της εκμετάλλευσης της ελπίδας, ολοταχώς στα ήδη ανερχόμενα ρεύματα του φασισμού και του ακροδεξιού αυταρχισμού.
Για μια τέτοια εξέλιξη, τους θεωρώ όχι απλά ηθικά και πολιτικά υπεύθυνους αλλά και κάτι παραπάνω: είναι αυτοί που θα έχουν προετοιμάσει και ενορχηστρώσει την αποστροφή των μαζών για τις ιδέες που καπηλεύτηκαν, στρέβλωσαν, φαλκίδευσαν και γελοιοποίησαν. Αυτοί, οι ξεδιάντροποι λαθρεπιβάτες του κομμουνιστικού κινήματος, οι επηρμένοι σκηνοθέτες αυτής της γελοίας ναρκισιστικής παράστασης την οποία έχουν το θράσος να αποκαλούν “ριζοσπαστική προοπτική.”
Για τους πιο πάνω λόγους, θεωρώ όλους τους προαναφερθέντες ταξικούς προδότες και άξιους της αιώνιας περιφρόνησης της εργατικής τάξης και των τάξεων των υποτελών: των ανέργων, πρεκάριων, υποαπασχολούμενων, ανθρώπων με ειδικές ανάγκες, με προβλήματα υγείας, υπερήλικων, εξαθλιωμένων μικροαστών και αγροτών.
Η ντροπή και το όνειδος ας μείνουν αιώνια πάνω τους, και τα ονόματά τους ας περιβληθούν για πάντα με το μαύρο στίγμα της ενσυνείδητης προδοσίας των αδυνάτων.

TOP READ