Η σαπίλα του αθλητισμού τους...

Η σαπίλα του αθλητισμού τους...

Η απαράδεκτη αναφορά της Βούλας Παπαχρήστου («Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα... Τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου θα τρώνε σπιτικό φαγητό») προκάλεσε τον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Δεν είναι το μοναδικό κρούσμα που εμφανίζεται στο χώρο του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού και κυρίως στους κόλπους των εθνικών ομάδων. Εχουμε ακούσει στο παρελθόν εθνικιστικά παραληρήματα και επιδείξεις εθνικής υπεροψίας, για τα ...DNA των Ελλήνων που είναι τα κορυφαία, για το πως «προσκυνούν όλοι μπροστά στην ελληνική ψυχή», το πως «περνάνε αυτοί που σας χρωστάνε» και άλλα τέτοια... Και όχι μόνο από τους αθλητές, αλλά και από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και από πολιτικούς ή αθλητικούς παράγοντες.

Τα παραπάνω είναι ένα το κρατούμενο. Και δείχνουν τη λογική που διέπει τη διεξαγωγή των αθλητικών διοργανώσεων όπου κυριαρχεί το πνεύμα της εμπορευματοποίησης, του άκρατου ανταγωνισμού, της ντόπας, των πολυεθνικών χορηγών. Μέσα σε όλη αυτή τη σαπίλα η επίδειξη της δήθεν ανωτερότητας των εθνών μέσω των διακρίσεων έναντι των άλλων, με δημόσιες αναφορές και τοποθετήσεις όπως αυτή της αθλήτριας, μοιάζει σαν φυσικό επακόλουθο. Διότι οι αξίες και τα ιδανικά που καλλιεργούνται μέσα από τον εμπορευματοποιημένο αθλητισμό - κορυφαία έκφρασή του είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες - μόνο τέτοια φαινόμενα μπορούν να γεννήσουν. Δεν είναι καθόλου άσχετο το γεγονός ότι μόλις χτες, μία μέρα πριν την έναρξη των αγώνων, αποκαλύφθηκε ότι ένας Ελληνας αθλητής ήταν ντοπαρισμένος. Μία ακόμα πλευρά του ίδιου προβλήματος...

Από αυτή τη σκοπιά έχει σημασία να δούμε ορισμένα ζητήματα που ανέκυψαν με αφορμή την υπόθεση της Βούλας Παπαχρήστου.

1. Η ΕΟΕ που αποφάσισε τον αποκλεισμό της επικαλέστηκε τα «Ολυμπιακά Ιδεώδη» και τις «αξίες του Ολυμπισμού».

Ποιος τα εκφράζει αυτά; Μήπως οι αθλητές που αγωνίζονται και πίσω τους κρύβονται τεράστια κέρδη και συμφέροντα των χορηγών τους; Μήπως οι διοργανώσεις που επιφέρουν δισεκατομμύρια δολάρια στους χορηγούς της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής; Μήπως το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» και ο «κότινος», που ως σηματάκια εμπορικής εκμετάλλευσης γεμίζουν με πακτωλό χρημάτων τα ταμεία των μεγάλων ή μικρών χορηγών της ΔΟΕ και των Εθνικών Ολυμπιακών Επιτροπών της κάθε χώρας; Μήπως η περίφημη «Ολυμπιακή Ιδέα» που μοστράρουν η «Coca Cola», η «Αdidas», η «Samsung», η «Panasonic» και τα «Μac Donald's» (χορηγοί της ΔΟΕ και των Ολυμπιακών Αγώνων) που την ίδια στιγμή πίνουν το αίμα εκατομμυρίων εργατών - ακόμα και ανήλικων παιδιών που τα βάζουν να δουλεύουν για 1 ευρώ την εβδομάδα - σε όλο τον κόσμο για να αυξήσουν τα κέρδη τους;

2. Η αθλήτρια ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε μόλις ξεσηκώθηκε σάλος από τις απαράδεκτες αναφορές της ήταν να ζητήσει συγγνώμη από τους χορηγούς και τις εταιρείες που τη σπονσοράρουν.

Και δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού η αθλητική βιομηχανία που έχουν στήσει είναι ταυτισμένη με το προσκύνημα στις πολυεθνικές και τις απαιτήσεις τους. Ο τζίρος των εταιρειών που έχουν αναλάβει την παραγωγή και διακίνηση των εμπορευμάτων, των τηλεοπτικών δικαιωμάτων είναι εκατοντάδες δισεκατομμύρια. Οι «αθάνατοι» της Λοζάνης και οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες - χορηγοί τους παραμυθιάζουν τους λαούς και ιδιαίτερα τη νεολαία με τα ιδεώδη του Ολυμπισμού, προβάλλοντάς τους τις σάπιες αξίες του αδυσώπητου ανταγωνισμού, του ατομικού πλουτισμού, κόντρα στις αξίες της άμιλλας για τη συλλογική πρόοδο.