Φταίει το «παρεμπόριο» για τις αναδουλειές

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ

Φταίει το «παρεμπόριο» για τις αναδουλειές

Πίσω από «επιχειρήσεις - σκούπα» που ανακοίνωσε προχτές η κυβέρνηση για πάταξη δήθεν του παράνομου εμπορίου, βρίσκεται η πρόθεση των αρμοδίων να κρύψουν ότι βασικός τροφοδότης του παρεμπορίου είναι οι ίδιοι οι βιομήχανοι και οι εταιρείες εισαγωγών

Η πολιτική που πράγματι αφανίζει τους αυτοαπασχολούμενους μικρούς εμπόρους και τις οικογένειές τους, δεν είναι το λεγόμενο παρεμπόριο, αλλά το μεγάλο κεφάλαιο που στην κυριολεξία απομυζά και τους εργαζόμενους και τους μικρέμπορους, αλλά και εκείνους που προωθούν την πραμάτεια των πολυεθνικών έξω από τα πλαίσια του επίσημου εμπορίου

Το λεγόμενο παρεμπόριο - και ειδικά αυτό που εμφανίζεται στο κέντρο της Αθήνας - αποτελούσε πάντα για τους αρμοδίους ένα εύκολο άλλοθι, μια βολική εξήγηση για τη χαμηλή κίνηση στα εμπορικά καταστήματα. Δε φταίνε οι χαμηλοί μισθοί που μειώνονται όλο και περισσότερο, που δεν μπαίνει ο κόσμος στα μαγαζιά. Δε φταίει ούτε το γεγονός ότι οι τιμές στα περισσότερα καταστήματα είναι απλησίαστες για εκείνους που θέλουν με τα πενιχρά τους μέσα να καλύψουν τις ανάγκες των νοικοκυριών τους. Υπεύθυνο είναι το παρεμπόριο. Κι όταν μάλιστα αυτό το παρεμπόριο αφορά διάφορους φουκαράδες, κύρια μετανάστες, που κάποιοι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται για να προωθήσουν την πραμάτια τους, τότε ορισμένοι θεωρούν ότι βρήκαν τον απόλυτο θύτη για όσα τραβάμε καθημερινά. Αυτοί, ιδίως όταν είναι αλλοδαποί μικροπωλητές φταίνε για την πτώση στον τζίρο των μικρομάγαζων, τα χιλιάδες «λουκέτα», την αναδουλειά.

Το πρόβλημα αξιοποιείται και για την καλλιέργεια ρατσιστικών αντανακλαστικών από οργανωμένες ομάδες, ΝΔ/ΠΑΣΟΚ/«Χρυσή Αυγή», άλλα κόμματα, το λεγόμενο «εμπορικό κόσμο». Μεγαλέμποροι και κόμματα του κεφαλαίου, δημαρχαίοι, αποπροσανατολίζουν ότι για την πτώση της κίνησης ευθύνονται οι «παράνομοι» μικροπωλητές και όχι η φιλομονοπωλιακή πολιτική των κυβερνώντων. Είναι ο εύκολος στόχος για να μη θιγεί η κυριαρχία των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών αλυσίδων που (με επίσημα στοιχεία) καθημερινά απορροφούν ολοένα μεγαλύτερο κομμάτι του τζίρου, συγχρόνως απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές, προνόμια, επιδοτήσεις.

Τώρα, μετά τη σύσκεψη που έγινε προχτές στο υπουργείο Ανάπτυξης, είπαν ότι θα ξεκινήσουν μια συνεχόμενη και χωρίς διαλείμματα «επιχείρηση - σκούπα», ενώ στο μεταξύ θα δημιουργήσουν μηχανισμό που εκτός από ελέγχους που θα πραγματοποιούν τα στελέχη του, θα δρουν και κατόπιν ...καταγγελιών που καλούνται να κάνουν όσοι ενδιαφέρονται για την ...εξυγίανση του εμπορίου.

Ετσι, ενώ ο κόσμος καίγεται, δεν μπορεί να πληρώσει ούτε για τα αναγκαία, μετατοπίζουν τη συζήτηση από ακριβώς αυτό και τις ευθύνες τους, τη βαθιά αντιλαϊκή πολιτική τους, στους χιλιάδες μετανάστες που στοιβάζονται εδώ (πάλι εξαιτίας της δικής τους πολιτικής) και τι μέσα μετέρχονται αναγκαστικά για να επιζήσουν.

Τους τσακίζουν τα μονοπώλια

Οι μικρομεσαίοι υποφέρουν από τις μεγάλες πολυεθνικές που τους κλείνουν. Χαρακτηριστική περίπτωση η γιγάντωση μονοπωλίων (μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών) στο χώρο των σούπερ μάρκετ που έχουν κλείσει όχι μόνο μπακάλικα, κρεοπωλεία και ψιλικατζίδικα, αλλά και καταστήματα ενδυμάτων και υποδημάτων, λόγω της ευρύτατης γκάμας προϊόντων που «νόμιμα» εμπορεύονται, το απελευθερωμένο ωράριο όπου «νόμιμα» λειτουργούν, τις καλύτερες τιμές που «νόμιμα» πετυχαίνουν, λόγω οικονομιών κλίμακας.

Κλαδική έρευνα της ICAP (δημοσιοποιήθηκε το Φλεβάρη 2011) αποδείκνυε ότι, ενώ ο αριθμός των αλυσίδων σούπερ μάρκετ στην εγχώρια αγορά παρουσιάζει μείωση την περίοδο 2005 - 2008 (λόγω των μεταξύ τους γάμων, αλλά και επειδή κάποιοι κλείνουν λόγω του ανταγωνισμού) ο αριθμός των καταστημάτων αυξάνεται συνεχώς (κατατρώγοντας τους μικρομεσαίους) με μέσο ετήσιο ρυθμό μεταβολής 3,1%, ενδεικτικό της τάσης συγκέντρωσης που επικρατεί με εξαγορές και απορροφήσεις. Ενδεικτικά μέσα στο 2009 τρεις αλυσίδες σούπερ μάρκετ και πέντε αλυσίδες cash and carry συγκέντρωσαν το 34,1% και 44,8% της συνολικής αγοράς.

Ολοι αυτοί (αλυσίδες, πολυκαταστήματα, μεγάλες επιχειρήσεις) φτηνά εμπορεύματα από Κίνα, Μπαγκλαντές, Πακιστάν πουλάνε και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο όγκο από τους αλλοδαπούς μικροπωλητές.

Αποτέλεσμα του Μάαστριχτ

Ταυτόχρονα, οι κατήγοροι των μεταναστών αποσιωπούν δημοσιοποιημένη εδώ και χρόνια επίσημη τοποθέτηση του ΣΔΟΕ ότι δεν είναι εφικτός ο έλεγχος εισαγωγής των εμπορευμάτων που φέρνουν στο δρόμο οι μετανάστες, γιατί γίνεται σύμφωνα με τους κανονισμούς της ΕΕ. Οτι εισάγονται καθ' όλα νόμιμα από άλλες ευρωενωσιακές χώρες (π.χ. Ιταλία) με όλα τα νομιμοποιητικά έγγραφα. Αρα, το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι αποτέλεσμα της γνωστής ελευθερίας κυκλοφορίας των εμπορευμάτων, αποτέλεσμα τουΜάαστριχτ, που υποστηρίζουν όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Επιπλέον, αποκρύπτουν ότι πίσω από τα κινέζικα μαγαζιά και τους αλλοδαπούς μικροπωλητές υπάρχουν τεράστιες εισαγωγικές και μεταφορικές επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να ελεγχθούν, αν υπήρχε πολιτική βούληση. Οτι εκεί θησαυρίζουν και Ελληνες. Οτι η «νόμιμη» καπιταλιστική ελληνική οικονομία αλληλοσυμπληρώνεται με την παράνομη, τα κεφάλαια εισρέουν από τη μία στην άλλη, «ξεπλένονται» και επανεπενδύονται.

Σημειωτέον ότι άλλη, δική τους, υπηρεσία, η ΕΥΠ σε έκθεσή της (αποσπάσματα της οποίας είδαν το φως της δημοσιότητας Μάη 2011) έγραφε για τα «συνεταιράκια» του «παρεμπορίου»: «Μια σημαντική διάσταση του φαινομένου αποτελεί η μεθόδευση κοινοτήτων μεταναστών να διεισδύσουν με διάφορους τρόπους σε κεντρικές οικονομικές δραστηριότητες που συνδέονται με την εθνική μας οικονομία (...) Είναι πλέον διαπιστωμένη η δημιουργία επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, οι οποίες υποστηρίζονται και από Ελληνες και που απευθύνονται μόνο σε αλλοδαπούς, νόμιμους ή μη μετανάστες (...)»

Τα περί αδυναμίας των ελεγκτικών μηχανισμών να ελέγξουν π.χ. όλες τις αποθήκες είναι δικαιολογίες. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να περιοριστεί το πρόβλημα της παράνομης διακίνησης εμπορευμάτων, ο έλεγχος στην πηγή, στις εισαγωγικές και μεταφορικές εταιρείες, πριν βγουν στην κυκλοφορία.

Κλείνουν παντού

Εξάλλου, πικρή και αναντίρρητη αλήθεια για κάθε άνθρωπο του μόχθου, κάθε μικρομεσαίο που αγωνιά νυχθημερόν για την επιβίωσή του, είναι ότι τα μαγαζιά κλείνουν όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά παντού στο Λεκανοπέδιο, παντού στην Ελλάδα.

Στοιχεία που δημοσιοποίησε το Φλεβάρη 2012 το υπουργείο Οικονομικών απεικονίζουν τη μαζική εκκαθάριση του πεδίου της «επιχειρηματικότητας» από τους πλέον αδύναμους κρίκους, αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ. Η διαδικασία συγκέντρωσης της πίτας που απομένει και περνά στους ισχυρούς επιχειρηματικούς ομίλους, προσλαμβάνει ρυθμούς γεωμετρικής προόδου. Συντελείται με βάση τα πλάνα, τον ενιαίο στρατηγικό σχεδιασμό που κλιμακώνει το μαύρο μέτωπο αστικών κυβερνήσεων/ΕΕ/πλουτοκρατίας συνολικά απέναντι στο λαό και το εισόδημά του με συγκεκριμένες εξειδικεύσεις (χαράτσια κ.ά.) απέναντι και στους μικρούς ΕΒΕ. Συγκεκριμένα:

• Αυτοαπασχολούμενοι - μικροί ΕΒΕ: Τα οριστικά λουκέτα, αυτά που μπήκαν στην περίοδο 2009 - 2011, έφτασαν σε περίπου 391.000 χιλιάδες. Ο αριθμός των μικροεπαγγελματιών που έκλεισαν τα βιβλία τους στην Εφορία από 97.600 το 2009, απογειώθηκε στις 153.840 το 2010. Το 2011 έκλεισαν τους λογαριασμούς τους με την Εφορία ακόμη 139.500 επαγγελματίες - φυσικά πρόσωπα.
• Τα συνολικά λουκέτα που μπήκαν στην 3ετία 2009 - 2011 φτάνουν στα 486.000, από τα οποία ποσοστό πάνω από το 80% προέρχεται από αυτοαπασχολούμενους - μικροεπαγγελματίες (391.000). Σύμφωνα με στοιχεία της Εφορίας, στο ίδιο διάστημα έκαναν έναρξη περίπου 228.000 κάθε είδους επιχειρήσεις. Ούτε οι μισές σε σχέση με όσες έκλεισαν. Σημειωτέον πως στις εμφανιζόμενες «ενάρξεις» περιλαμβάνονται και μεταβιβάσεις επιχειρήσεων που ήδη βρίσκονται σε λειτουργία.

Η διαδικασία συγκέντρωσης της επιχειρηματικής πίτας και των κερδών, η οριστική έξοδος των αυτοαπασχολούμενων από αυτή, θα ενταθεί και θα επιταχυνθεί ταυτόχρονα με την παραπέρα σφοδρή κλιμάκωση, την εξάπλωση της φτώχειας, τη ραγδαία υποχώρηση του επιπέδου της λαϊκής κατανάλωσης. Αυτός ήταν και ο στόχος των διαβόητων μνημονίων, η διαμόρφωση όρων και προϋποθέσεων για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Μέτρα όπως:

• Το νέο αφορολόγητο όριο (από τα 12.000 ευρώ το 2010 συρρικνώθηκε στα 5.000 ευρώ, άρα αύξηση φόρου 700 ευρώ το χρόνο, για κάθε εισόδημα πάνω από 12.000 ετησίως).
• Τα χαράτσια «ηλεκτροδοτούμενων χώρων».
• Το χαράτσι «αλληλεγγύης».
• Η εκκαθάριση φορολογικών δηλώσεων 2012 (σαρώνουν και την τελευταία δεκάρα με παραπέρα καρατόμηση και κατάργηση «φοροελαφρύνσεων» για δαπάνες νοικοκυριών).
• Τέλος επιτηδεύματος (αυτοπασχολούμενοι και μικροεπαγγελματίες, πέρα από το φόρο, πέρα από το «τέλος αλληλεγγύης», χαρατσώνονται και με το διογκωμένο σε ποσοστό 66% τέλος επιτηδεύματος. Για το 2012, στις πόλεις με πληθυσμό πάνω από 200.000 φτάνει στα 500 ευρώ και στα 400 ευρώ για τους επαγγελματίες με έδρα μικρότερες πόλεις. Το ίδιο χαράτσι μπαίνει και σε μισθωτούς που εξαναγκάζονται να δουλεύουν με «μπλοκάκι» μα τους εμφανίζουν ως ελευθεροεπαγγελματίες).

Οι μικρέμποροι, για να αντέξουν την πίεση των πολυκαταστημάτων και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης, την πολιτική που ωφελεί και γιγαντώνει τα μονοπώλια, έχουν ανάγκη από μέτρα στήριξης και ανακούφισης, μέτρα που εδώ και χρόνια έχει προτείνει το ΚΚΕ ως πρώτα μέτρα ανακούφισής τους: Μείωση φορολογίας και ασφαλιστικών εισφορών, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, πάγωμα χρεών στις τράπεζες, απαγόρευση πλειστηριασμών, μείωση ενοικίων και απαγόρευση εξώσεων όσο διαρκεί η κρίση, για να μπορέσουν να κρατήσουν τη δουλειά τους. Ταυτόχρονα, σε συμπόρευση με το εργατικό λαϊκό κίνημα, να βάλουν πλώρη για τη δική τους, λαϊκή οικονομία και εξουσία.

Δεν πρόκειται να έχουν ουσιαστικό όφελος από το κυνήγι των αλλοδαπών μικροπωλητών. Μόλις κυβερνώντες, δημοτική αρχή και μονοπώλια «καθαρίσουν» το κέντρο της Αθήνας, θα έρθει και η δική τους η σειρά, για να μείνουν ελεύθερα στην περιοχή τα χέρια μεγαλεμπόρων, πολυκαταστημάτων και εμπορικών αλυσίδων.