Κανένα κλάμα, μόνο οργάνωση της αντεπίθεσης

Κανένα κλάμα, μόνο οργάνωση της αντεπίθεσης

Λίγο πριν πιάσουν πάτο και οι τελευταίοι, ο αστικός Τύπος προσπαθεί να εμφανίσει φιλολαϊκό πρόσωπο.

Αυτοί που κλαίνε είναι οι ίδιοι που σε άλλες στήλες εξηγούν ότι είναι ακριβοί οι Ελληνες εργάτες. Πρόκειται για κροκόδειλους που κλαίνε τώρα που οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί.

Ειδικά για το συγκρότημα Λαμπράκη ισχύει της υποκρισίας το ανάγνωσμα. Αφού πρωταγωνίστησαν να γίνει ζούγκλα το εργασιακό τοπίο, τώρα δήθεν διαμαρτύρονται.

***

Αυτή η δημοσιογραφία είναι νύχι - κρέας με την εξουσία των μονοπωλίων.

Είναι αυτοί που παρουσιάζουν τις κυβερνητικές αποφάσεις σα να 'ναι ένα φυσικό φαινόμενο που όλοι οφείλουμε να το δεχτούμε και την ίδια ώρα καταγράφουν για λόγους «αντικειμενικότητας» ότι ο κόσμος στενάζει.

Η πραγματικότητα που τους αναγκάζει να παίζουν σε δύο ταμπλό είναι απλή: Ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει άλλο. Αυτό που θέλουν να προλάβουν είναι την απόφαση των ανθρώπων συνειδητά να μην πληρώσουν.

Γι' αυτό πλασάρουν σαν ευκαιρία τις δήθεν διευκολύνσεις της κυβέρνησης για όσους δεν έχουν να πληρώσουν ούτε καν το ελάχιστο των 100 ευρώ, κι αυτοί πλέον είναι πολλοί, πάρα πολλοί...

Νωπές οι αντιφάσεις: Αυτοί που καλούν την κυβέρνηση, δήθεν, να μην πειθαρχήσει στις αξιώσεις της τρόικας, είναι οι ίδιοι που αξιώνουν από τους εργάτες να πειθαρχήσουν στην αστική νομιμότητα. Το ενδιαφέρον τους για τα πάθη του λαού είναι κάλπικο.

***

Κανένας να μην ψαρώσει για τα χρέη στην εφορία και τις απειλές για κατασχέσεις, τουλάχιστον αυτοί που έχουν μόνο το μεροκάματό τους (και χωρίς τις ρυθμίσεις, αν βάζεις στο ταμείο έστω και 10 ευρώ ο λογαριασμός θεωρείται εξυπηρετούμενος και δεν ξεκινάει διαδικασία κατασχέσεων). Τα σχετικά ρεπορτάζ στοχεύουν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο έτσι που να τρέχει στις εφορίες για να εισπράξει το κρατικό ταμείο άμεσα χρήμα. Υπάρχει κάποιος λόγος να ανταποκριθούμε σε κάτι τέτοιο όταν πλέον γνωρίζουμε ότι το κρατικό ταμείο μαζεύει χρήμα για να το διαθέσει σε πέντε έξι καπιταλιστές; Κανένας τέτοιος λόγος. Οι εργάτες δεν χρωστάνε, τους χρωστάνε.

***

Οταν ακούγαμε χτες το πρωί την Χριστοφιλοπούλου του ΠΑΣΟΚ στον «Σκάι» να δηλώνει ότι τα καλέσματα ανυπακοής είναι καλέσματα σε ανομία και ως τούτου παράνομα, δεν είχαμε διαβάσει ακόμα τον Πρετεντέρη στα «Νέα» που έγραφε το ίδιο με τις ίδιες λέξεις. Οταν αργότερα διαβάσαμε και τον Μανδραβέλη στην «Καθημερινή» να διακηρύσσει ότι τους φασίστες τους δημιουργεί η αριστερή ανομία, έδεσε το γλυκό.

Δουλεύουν με καρμπόν κάθε μέρα, αυτό το ξέραμε. Οτι δεν κρατάνε τα προσχήματα το μαθαίνουμε κάθε μέρα. Επιβεβαιώνουν ότι το δημιούργημα της αστικής τάξης, η «Χρυσή Αυγή», δε στήθηκε γενικά ως μια εφεδρεία, αλλά για να είναι το χρήσιμο άλλοθι για να χτυπήσουν άμεσα το εργατικό κίνημα.

Απέναντι στην αστική διδασκαλία νομιμότητας, των παράνομων για τους εργάτες νόμων που τους δίνουν μισθούς εξαθλίωσης, τους αφαιρούν τη σύνταξη, τις υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, τους στέλνουν στην ανεργία, στους νόμους που όταν δε βολεύουν τους αστούς τους παραβιάζουν οι ίδιοι, την παρανομία με τους νόμους των αστών των ίδιων των αστών όπως ο υπουργός Εργασίας που κατάργησε την εργοδοτική εισφορά σε ΟΕΚ - ΟΕΕ χωρίς να τη νομοθετήσει, έχουμε να αντιτάξουμε την οργάνωση της πάλης των εργατών που θα σαρώσει την εξουσία των μονοπωλίων και το πολιτικό προσωπικό της, μαζί και τη «Χρυσή Αυγή».

Τ' άλλα όλα είναι λόγια για να περνά από πίσω το χτύπημα των εργατών. Και σ' αυτό το χτύπημα δεν κεντρώνουν βέλη μόνο οι ακροδεξιοί αλλά και διάφοροι «ιζνογκούντ» που βρίσκουν εύκολη διέξοδο στο αντιφασιστικό μέτωπο, για να καλύψουν το γεγονός ότι κάνουν τα πάντα για να μη μετέχουν οι εργάτες στο αντιμονοπωλιακό μέτωπο.

Ασχετο: Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου προσφέρει ένα «στικάκι» για εξυπηρέτηση, να θυμάσαι πως ακόμα κι ένα στικάκι μπορεί να 'ναι ένας χαφιές που σε ακολουθεί. Στις νέες τεχνολογίες υπάρχουν καταπληκτικά εργαλεία, αλλά μην ξεχνάς πως η ιδιοκτησία ανήκει στον αντίπαλο.