Αντιπαράθεση με προεκτάσεις

Αντιπαράθεση με προεκτάσεις

Το κάλεσμα της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ παραμονή της 6ης Δεκέμβρη για συγκέντρωση, με αφορμή τα 4 χρόνια από τη δολοφονία του μαθητή Αλ. Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, προκάλεσε μια απάντηση - παραλήρημα από τη ΝΔ. Και ως προς την ουσία του περιεχόμενο αλλά και ως προς τη φρασεολογία της. Το Γραφείο Τύπου της ΝΔ έκανε λόγο για «πέμπτη φάλαγγα του ΣΥΡΙΖΑ, που με εμπροσθοφυλακή τη νεολαία του βγάζουν τις μάσκες, φορούν τις κουκούλες και εξοπλίζονται με μολότοφ, με σκοπό να κάψουν για μία ακόμη φορά την Αθήνα και να λεηλατήσουν τις περιουσίες των πολιτών». Φαίνεται σαν η ΝΔ να κάνει δίκη προθέσεων, με δικές της εκτιμήσεις, για μια εκδήλωση, στην οποία βεβαίως και ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει ανάλογο με τις δικές του επιδιώξεις πολιτικό περιεχόμενο. Για παράδειγμα, η ανακοίνωση της Νεολαίας ΣΥΝ έθετε ως εξής το ζήτημα: «Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 ήταν ο αγώνας για ελπίδα και δικαίωμα στη ζωή» και ότι σήμερα «δεν περιμένουμε πλέον κάποια αφορμή. Η ξοφλημένη μνημονιακή συγκυβέρνηση πρέπει να ανατραπεί εδώ και τώρα».

Το παραληρηματικό περιεχόμενο της ανακοίνωσης της ΝΔ πάσχιζε να ξυπνήσει μνήμες και ένστικτα, που τροφοδοτούν τα πιο αντιδραστικά αντανακλαστικά και φαίνεται να έχει πολλούς αποδέκτες. Προσπάθησε να βάλει μπροστά στους ανθρώπους του μόχθου, που στενάζουν από την πιο βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τα μεταπολιτευτικά χρόνια, εικόνες κουκούλας, σπασμένης βιτρίνας και μολότοφ, που, από τη μια καλλιεργούν τρόμο και από την άλλη συνδυάζονται με ένταση της κρατικής βίας και καταστολής. Τώρα π.χ. η Χρυσή Αυγή ζητά εξοπλισμό της ΕΛ.ΑΣ. με βαρύ οπλισμό. Τάχα για την εγκληματικότητα, αλλά η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί ως πρόσχημα το έγκλημα. Αλλωστε, και αυτή επιδίδεται σε τέτοιες ενέργειες κατά των μεταναστών τουλάχιστον με την ανοχή των κρατικών κατασταλτικών μηχανισμών, προετοιμαζόμενη για εφόδους ενάντια στο κίνημα.

***

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το λεγόμενο αντιεξουσιαστικό κίνημα είναι ένα εργαλείο που λειτουργεί σε βάρος του κινήματος, κάθε άλλο παρά αντιεξουσιαστικό είναι, αφού για να φτάσει στις ενέργειες που έφτασε το Δεκέμβρη του 2008, αποδείχνει ότι έχει καθοδήγηση, ότι έχει αυστηρή οργάνωση, πειθαρχία. Και κάτι παραπάνω, ότι ο βασικός πυρήνας είναι διαπλεκόμενος με τον κρατικό μηχανισμό, με υπηρεσίες, αφού εδώ και χρόνια δρα ανενόχλητος. Η κατά καιρούς εμφάνιση ενός συγκροτημένου και «εκπαιδευμένου» αυτοαποκαλούμενου «αντιεξουσιαστικού» κινήματος, με κοινό χαρακτηριστικό την κουκούλα και κυρίως την τυφλή βία έχει ως βασικό του χαρακτηριστικό την απουσία πολιτικών συνθημάτων και αιτημάτων, στόχων, πλαισίου. Χτυπά τάχα τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό, αλλά και οι δύο μαζί μηχανισμοί χτυπούν το κίνημα. Αντικειμενικά, η ανακοίνωση της ΝΔ τροφοδοτούσε και το ενδεχόμενο τέτοιας δράσης τέτοιων μηχανισμών. Που, όμως, δεν αποβαίνουν σε βάρος του καπιταλιστικού συστήματος και της εξουσίας του, ίσα ίσα την ενισχύουν. Και καλλιέργεια τρόμου λοιπόν, και λάδι στη φωτιά για γεγονότα που γίνονται αφορμή για ένταση της κρατικής καταστολής.

Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας για «εξέγερση», εστιάζει στην ανάδειξη τέτοιων υποτίθεται «κινημάτων» ως μοχλών που συμβάλλουν τάχα στο χτύπημα της αντιλαϊκής πολιτικής και στην υπόσκαψη της κυβέρνησης, επομένως ως μέσο πίεσης για να έρθουν δήθεν καλύτερες μέρες για το λαό και τη νεολαία. Ταξικός αποπροσανατολισμός, ταξική υποταγή. Και όξυνση μιας αντιπαράθεσης, έξω από τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα, που μπορεί να δείχνει εκατέρωθεν αντιπάλους, αλλά αφήνει έξω από το κάδρο τον πραγματικό αντίπαλο. Το κεφάλαιο και την εξουσία του.

***

Ετσι αλληλεπιδρούν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στη μορφοποίηση των δύο πόλων του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά βάζουν και εμπόδια στην ανάπτυξη του οργανωμένου εργατικού λαϊκού κινήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναδείξει κατά καιρούς τέτοιες εστίες, όπως το λεγόμενο κίνημα του άρθρου 16 για τα ΑΕΙ που τάχα ακύρωσε το νόμο, αλλά αυτός εφαρμόστηκε, τις πλατείες και τις παρελάσεις που τάχα ανέτρεψαν τον Γ. Παπανδρέου, αλλά έγινε η τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου που συνέχισε την ίδια πολιτική κ.λπ. Αδιέξοδα, δηλαδή για το λαό.

Ολη αυτή η τελευταία οξύτατη κόντρα, αντικειμενικά, ανέδειξε ξανά τα όρια της πολιτικής και της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Και κυρίως ανέδειξε πώς πασχίζουν να βάλουν όρια και στο κίνημα και έχουν μοχλούς να το κάνουν. Αυτό θέλει και το κεφάλαιο. Αυτό επιδιώκουν, καθένας και για τα ιδιαίτερα πολιτικά του συμφέροντα. Μόνο που σαν τακτική είναι επικίνδυνη για το λαό. Γι' αυτό χρειάζεται ένταση της δράσης για ανασύνταξη του κινήματος, γερό οργανωμένο εργατικό κίνημα, λαϊκή συμμαχία με σαφή αντιμονοπωλιακό, αντικαπιταλιστικό προσανατολισμό.