ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ Αστεροειδής θα περάσει «ξυστά» απ' τη Γη

ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ

Αστεροειδής θα περάσει «ξυστά» απ' τη Γη

Καλλιτεχνική απεικόνιση του κοντινού περάσματος του 2012 DA14 απ' τη Γη

Την Παρασκευή 15 Φλεβάρη, ένας μικρός αστεροειδής διαμέτρου 45 μέτρων, θα βρεθεί πιο κοντά στην επιφάνεια της Γης, απ' ό,τι οι γεωστατικοί τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι, που περιφέρονται γύρω της σε ύψος 36.000 χιλιομέτρων. Πρόκειται για το πιο κοντινό πέρασμα αστεροειδούς αυτού του μεγέθους, που έχει καταγραφεί, καθώς όλα τα άλλα ακόμη πιο κοντινά περάσματα, αφορούσαν διαστημικούς βράχους μικρότερου μεγέθους.

Ο αστεροειδής 2012 DA14 δε θα συγκρουστεί με τη Γη, αλλά καθώς θα περάσει σε ύψος 27.650 χιλιομέτρων από την επιφάνεια, ερχόμενος με ταχύτητα 7,8 χλμ. ανά δευτερόλεπτο σχεδόν κάθετα στο επίπεδο του ισημερινού και με φορά από νότο προς βορρά, θα δώσει στους επιστήμονες τη δυνατότητα να τον μελετήσουν αρκετά πριν απομακρυνθεί. Θα διαπιστώσουν, για παράδειγμα, αν η εκτίμηση για τη διάμετρό του, που στηρίζεται στη φωτεινότητά του είναι ακριβής ή όχι. Το ίδιο και η μάζα του, που εκτιμάται σε 130.000 τόνους.

Η μέγιστη φωτεινότητα που θα φτάσει ο αστεροειδής είναι αντίστοιχη με εκείνη ενός άστρου μεγέθους 7,5, δηλαδή ακόμα και τότε δεν θα είναι ορατός διά γυμνού οφθαλμού. Θα φαίνεται όμως - και από την Ελλάδα - με ένα ζευγάρι καλά κιάλια ή ένα μικρό τηλεσκόπιο, ως φωτεινό σημείο που θα κινείται στον ουρανό με ταχύτητα περίπου 1 μοίρα ανά λεπτό.

Ο 2012 DA14 ανακαλύφθηκε μόλις πέρσι το Φεβρουάριο και έτσι δεν υπάρχουν στοιχεία για προηγούμενα περάσματά του κοντά απ' τη Γη. Πέρσι είχε περάσει 7 φορές πιο μακριά από την απόσταση Γης - Σελήνης, καθώς όμως η περίοδος περιφοράς του γύρω από τον Ηλιο είναι 368 μέρες, δηλαδή παρόμοια με της Γης, οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι θα πρέπει να είναι τακτικός (δις ετησίως) επισκέπτης της γειτονιάς του πλανήτη μας. Το πέρασμα που θα κάνει σε μερικές μέρες είναι το κοντινότερο των τελευταίων τριών δεκαετιών, όμως μετά απ' αυτό, λόγω της έλξης που θα του ασκήσει η γήινη βαρύτητα, η τροχιά του θα τροποποιηθεί και η περίοδος περιφοράς του θα γίνει 317 μέρες. Ετσι θα τροποποιηθεί ριζικά και το πρόγραμμα των μελλοντικών ραντεβού του με τη Γη.

Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι ουράνια σώματα αυτού του μεγέθους πλησιάζουν τόσο κοντά στη Γη μόνο μια φορά στα 40 χρόνια και συγκρούονται με τον πλανήτη κατά μέσο όρο μια φορά στα 1.200 χρόνια. Μια τέτοια σύγκρουση θα είχε ισχύ 2,5 μεγατόνων και θα προκαλούσε τοπική καταστροφή, ανάλογη με εκείνη του 1908 στην Τουνγκούσκα της Σιβηρίας, που ισοπέδωσε 1.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους. Υπάρχουν περίπου 500.000 αστεροειδείς αυτού του μεγέθους, από τους οποίους έχει ανακαλυφθεί λιγότερο από το 1%.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: www.nasa.gov

    

ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ Η «ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ»

Ενδείξεις ύπαρξης νερού στο παρελθόν του Αρη

Σημαντικές ενδείξεις για την ύπαρξη νερού στο μακρινό παρελθόν του Αρη βρίσκει η διαστημοσυσκευή - επιστημονικό εργαστήριο «Περιέργεια» («Curiosity»), καθώς εξερευνά τον πυθμένα του κρατήρα Γκέιλ, όπου προσεδαφίστηκε πριν από έξι μήνες. Σε μια περιοχή που από ψηλά μοιάζει με κοίτη ποταμού, το ρόβερ εντόπισε πετρώματα που μπορούν να έχουν δημιουργηθεί μόνο από ροή νερού.

Τα πετρώματα αυτά, που φαίνονται σε μια από τις φωτογραφίες που δημοσιεύουμε, εμφανίζουν διασταυρωτή στρώση, δηλαδή το γεωλογικό φαινόμενο όπου αποτίθεται άμμος και άλλα ιζήματα σε στρώσεις, κάτω από την επίδραση της κίνησης κάποιου ρευστού, νερού ή αέρα. Στη διασταυρωτή στρώση, τα ρεύματα προκαλούν μικρές θίνες, που κατά διαστήματα καταρρέουν και έτσι μετακινούνται κατά τη φορά κίνησης του ρευστού. Οταν εκτεθούν τα πετρώματα αυτά, εμφανίζουν στρώσεις με μεγάλη κλίση ως προς το οριζόντιο επίπεδο, που μπορεί να διασταυρώνονται (αν άλλαξε η ροή), εξ ου και η ονομασία του φαινομένου. Τα συγκεκριμένα πετρώματα που εντοπίστηκαν στον Αρη έχουν χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι το ρευστό ήταν νερό και όχι ο άνεμος.

Η διαστημοσυσκευή της NASA συνεχίζει να δοκιμάζει την πλειάδα των οργάνων που φέρει, με πιο πρόσφατη τη δοκιμή του τρυπανιού βράχων. Μεταξύ άλλων έχουν ήδη δοκιμαστεί με επιτυχία το λέιζερ εξάτμισης μικρών ποσοτήτων πετρωμάτων για φασματοσκοπική χημική ανάλυση, το εργαλείο σκαψίματος και το κόσκινο για τη μελέτη του μεγέθους των κόκκων του χώματος.

Η NASA έδωσε πριν λίγες μέρες την υψηλής ανάλυσης αυτοφωτογράφηση του «Curiosity» που πραγματοποίησε τον περασμένο Οχτώβρη (βλ. όρθια φωτογραφία). Πρόκειται για σύνθετη επεξεργασμένη φωτογραφία, που προέρχεται από 55 διαφορετικές λήψεις, που συρράφθηκαν ηλεκτρονικά για να δημιουργήσουν το εντυπωσιακό πορτρέτο, μέσω του οποίου οι επιστήμονες ελέγχουν την κατάσταση του μηχανήματος και την ποσότητα σκόνης που έχει συσσωρευτεί σε διάφορα σημεία του. Στα δεξιά φαίνονται οι πρόποδες του ιζηματογενούς όρους Σαρπ, ύψους 5 χιλιομέτρων, ενώ τα βουνά στο βάθος αριστερά είναι τα βόρεια τοιχώματα του τεράστιου κρατήρα. Η λήψη των φωτογραφιών έγινε από την «κάμερα χημείας» στο άκρο του εξερευνητικού βραχίονα του ρόβερ.

Θα αναρωτηθεί κανείς: γιατί δε φαίνεται ο βραχίονας; Είναι σαν ο βραχίονας να μην υπάρχει και η φωτογραφία να τραβήχτηκε από κάποιον τρίτο και όχι από την ίδια τη συσκευή. Ο βραχίονας, που είναι σε πρώτο πλάνο στην καλλιτεχνική απεικόνιση του «Curiosity», δεν εμφανίζεται στη σύνθετη εικόνα, γιατί με κατάλληλες κινήσεις (σ.σ. διαθέτει τους απαραίτητους βαθμούς ελευθερίας κίνησης) η κάμερα στο άκρο του φωτογράφησε όλα τα σημεία πάνω και γύρω από το ρόβερ, ακόμα και κάτω από τον ίδιο το βραχίονα. Οταν οι επιμέρους φωτογραφίες συνδυάστηκαν κατάλληλα στην ηλεκτρονική επεξεργασία, ο βραχίονας «εξαφανίστηκε» από τη σύνθετη φωτογραφία. Μόνο η βάση του απομένει και εκεί μπορεί κανείς να διαπιστώσει (στην υψηλής ανάλυσης εκδοχή της φωτογραφίας) το μοναδικό ύποπτο «σβήσιμο» (θόλωμα).