Προετοιμάζουν πόλεμο;

Προετοιμάζουν πόλεμο;

Πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα οι ασκήσεις του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και στην ευρύτερη περιοχή, με σενάρια προσαρμοσμένα σε στρατιωτικές επιχειρήσεις ενάντια σε στόχους όπως η Συρία, το Ιράν κ.ά. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η ετήσια ΝΑΤΟική άσκηση ανθυποβρυχιακού πολέμου «Proud Manta 2013» (POMA 13), που διεξάγεται στο Ιόνιο Πέλαγος από τις 23 Φλεβάρη και θα ολοκληρωθεί αύριο, 8 Μάρτη. Σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, στόχος της άσκησης είναι η ενίσχυση της επιχειρησιακής ικανότητας και της διαλειτουργικότητας των δυνάμεων που συμμετέχουν σε ένα ευρύ φάσμα των πιθανών καθηκόντων, των ρόλων και των αποστολών της Δύναμης Αντίδρασης του ΝΑΤΟ (NRF). Υπενθυμίζεται ότι τη διοίκηση της ΝΑΤΟικής Δύναμης Ταχείας Ανάπτυξης (ΝRF) έχει αναλάβει για το 2012 η Ελλάδα, μέσω του ΝΑΤΟικού Στρατηγείου της Θεσσαλονίκης (NDC-GR).

Το στρατηγείο «αναβαθμίστηκε» από την 1η Γενάρη 2013 σε «Στρατηγείο Υψηλής Ετοιμότητας» του ΝΑΤΟ, NRDC-GR (NATO Rapid Deployable Corps - GR), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια όχι μόνο του ελληνικού, αλλά και των λαών της περιοχής. Πρόκειται για το ίδιο στρατηγείο που με εντολή του ΝΑΤΟ ανέλαβε το Δεκέμβρη του 2011 να βρει πλοία του εμπορικού στόλου, με τα οποία η λυκοσυμμαχία θα στήσει προγεφύρωμα για τη μεταφορά πολεμικού υλικού σε λιμάνια κοντινά στο Ιράν. Ο ρόλος αυτού του στρατηγείου στις πολεμικές επιχειρήσεις, στο πλαίσιο και του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ, θα αποδειχτεί καθοριστικός τα επόμενα χρόνια, σε συνέργεια με τη βάση της Σούδας, που συνεχίζει να αποτελεί ορμητήριο για τις φονικές επιδρομές της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στη Β. Αφρική, στη Μ. Ανατολή και ακόμα πιο πέρα.

Το αίτημα του φιλειρηνικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, του λαϊκού κινήματος γενικότερα να κλείσουν τώρα το Στρατηγείο και η βάση της Σούδας, να αποσύρει η Ελλάδα τις δυνάμεις της από ασκήσεις και αποστολές της ΝΑΤΟικής συμμαχίας και να αποδεσμευτεί η χώρα από το ΝΑΤΟ, διατηρεί ακέραιη την επικαιρότητά του, γίνεται ολοένα και πιο επιτακτικό. Οι εξελίξεις στην περιοχή μας έχουν στο επίκεντρο τους ανταγωνισμούς για τις πηγές και τους δρόμους Ενέργειας. Επαληθεύουν ότι το κυνήγι του κέρδους από τα μονοπώλια είναι η σπίθα που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανάψει το φιτίλι του πολέμου. Η Ελλάδα, με ευθύνη των κυβερνήσεών της, εμπλέκεται ολοένα και πιο βαθιά σ' αυτούς τους ανταγωνισμούς. Το επιβεβαιώνουν οι συμμαχίες που συνάπτει και ο αναβαθμισμένος ρόλος που διεκδικεί στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Η προσπάθεια της ντόπιας αστικής τάξης να αποσπάσει μεγαλύτερο μερίδιο από τη μοιρασιά της λείας που θα προκύψει από τις σχεδιαζόμενες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπως προσπάθησε και στην περίπτωση της Λιβύης, μετατρέπει τον ελληνικό λαό σε θύμα και ταυτόχρονα σε θύτη. Κανένα συμφέρον δεν έχει ο λαός να στοιχίζεται πίσω από τον έναν ή τον άλλον ιμπεριαλιστή. Τίποτα δεν έχει να κερδίσει από τις κολεγιές και τις αντιπαλότητες της ντόπιας πλουτοκρατίας. Δικό του συμφέρον είναι να εμποδίσει τη συμμετοχή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, παλεύοντας ενάντια στην αστική τάξη και στο πολιτικό της προσωπικό, που τον θέλουν κρέας για τα κανόνια των μονοπωλίων. Μόνο η λαϊκή εξουσία, που θα καταργήσει το καπιταλιστικό κέρδος και θα οικοδομήσει σχέσεις αμοιβαίας συνεργασίας με άλλα κράτη, μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη και την ευημερία για το λαό.