Η παραμονή του Ολυμπιακού στην κορυφή της Ευρώπης είχε και λόγους και αιτία

ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ

Δεν έτυχε... πέτυχε

Η παραμονή του Ολυμπιακού στην κορυφή της Ευρώπης είχε και λόγους και αιτία

Εκ των κορυφαίων του Ολυμπιακού ο Βασίλης Σπανούλης στην πορεία προς την επιτυχία

Eurokinissi

To λεγόμενο «repeat» του Ολυμπιακού, δηλαδή να κρατήσει τα σκήπτρα του πρωταθλητή Ευρώπης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, επαναλαμβάνοντας το περσινό κατόρθωμα της Κωνσταντινούπολης φέτος στο Λονδίνο, ήταν σίγουρα από τα γεγονότα που έκαναν αίσθηση στα δρώμενα του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Και μπορεί κάποιος πρωταθλητής το να διατηρήσει τον τίτλο του να φαντάζει... αθώο και εφικτό ως σκέψη, ωστόσο τα πράγματα μόνο έτσι δεν είναι. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι από την καθιέρωση των φάιναλ φορ στη διοργάνωση, εκτός των «ερυθρολεύκων» συνεχόμενες νίκες έχουν πετύχει στο παρελθόν μόλις δυο ομάδες, η Γιουγκοπλάστικα (3) και η Μακάμπι Τελ Αβίβ (2), ενώ από καταβολής Κυπέλλου Πρωταθλητριών απλά προστίθεται άλλη μία (η Τρέισερ Μιλάνο, αλλά σε μονούς τελικούς) για να καταλάβει την επιτυχία των «ερυθρολεύκων».

Κόντρα στα εμπόδια

Από την άλλη θα πρέπει να σημειωθεί η ιδιαιτερότητα της φετινής χρονιάς για τους «ερυθρόλευκους» αφού αμέσως μετά την κατάκτηση του περσινού τροπαίου κάποια «ήξεις-αφήξεις» στην ομάδα δε συντελούσαν ώστε και να χαρακτηριστεί εκ των φαβορί για επανάληψη του επιτεύγματος. Η αλλαγή προπονητή, όπου στη θέση του έμπειρου σε κατακτήσεις τροπαίων Ντούσαν Ιβκοβιτς ήρθε ο συνεχώς εξελίξιμος αλλά χωρίς εμπειρία από Ευρωλίγκα Γιώργος Μπαρτζώκας, ήταν ένα από τα επίμαχα σημεία. Την ίδια ώρα η μείωση του μπάτζετ από πλευράς διοίκησης απαγόρευε τις υπερβάσεις στη μεταγραφική περίοδο. Η φυγή του Ντόρσεϊ στις αρχές της περιόδου, εξαιτίας των κακών σχέσεων με τους υπολοίπους της ομάδας, αποδυνάμωσε την ομάδα στη λεγόμενη φροντ-λάιν, ενώ ο τραυματισμός του Μάντζαρη μερικούς μήνες αργότερα δημιούργησε σημαντικό πρόβλημα στην περιφέρεια, αλλά και στις λύσεις μετά τον Σπανούλη στη «θέση 1». Οι φιλότιμες προσπάθειες του Σερμαντίνι (που στην περισσότερη διάρκεια της απόκτησής του έψαχνε το ρόλο του) σίγουρα δεν ήταν ικανές να καλύψουν το κενό.

Ο Ολυμπιακός κατάφερε να ξεπεράσει τα εμπόδια και να κρατήσει τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης

Eurokinissi

«Δείξαμε τι πρεσβεύουμε σαν ομάδα αφού καταφέραμε να ξεπεράσουμε τα όποια εμπόδια και να φθάσουμε εδώ» ήταν τα λόγια του Γιώργου Μπαρτζώκα περιγράφοντας την ευρωπαϊκή πορεία της ομάδας λίγο μετά την επιτυχία του Λονδίνου. Με όπλο την καλή άμυνα η οποία τον... ξελάσπωσε αρκετές φορές και δύναμη την περιφέρεια, οι όποιες αδυναμίες κάτω από το καλάθι δεν μπόρεσαν να αποτελέσουν τροχοπέδη στην πορεία για την επιτυχία.

«Μετρ» των ανατροπών

Παρά τις όποιες αλλαγές και εμπόδια υπήρξαν στην ομάδα του Ολυμπιακού από πέρσι, υπήρξε κάτι που έμεινε σταθερό εδώ και ένα χρόνο. Η... ειδικότητά του να παίζει με τη φωτιά αλλά να γελάει τελευταίος... Από τον περσινό τελικό, όταν και κατάφερε να εξαφανίσει διαφορά 19 πόντων απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, μέχρι το φετινό αντίστοιχο παιχνίδι, όταν και πάλι... κατάπιε το +17 της Ρεάλ Μαδρίτης, οι «ερυθρόλευκοι» ουκ ολίγες φορές -κάποιες εκ των οποίων σε κομβικά παιχνίδια- έφεραν τα πάνω κάτω. Στα κυριότερα απ' αυτά συγκαταλέγονται η νίκη στη Ρωσία επί της Κίμκι, όταν και βρέθηκαν να χάνουν με 50-37 στο 23' αλλά επικράτησαν με 87-82, και φυσικά στο 5ο και καθοριστικό για το ταξίδι στο Λονδίνο παιχνίδι κόντρα στην Εφές Πίλσεν στο ΣΕΦ όταν πάλι κατάφεραν να «γυρίσουν» από το -15 (η τουρκική ομάδα είχε προηγηθεί με 38-23).

Ο καθένας με το ρόλο του

Καθοριστική συμβολή στην επιτυχία του Ολυμπιακού είχε ο τεχνικός του Γιώργος Μπαρτζώκας

Icon

Αν και η όλη φιλοσοφία του φετινού παιχνιδιού των πρωταθλητών Ευρώπης ήταν εμφανές ότι στηρίχθηκε στο ομαδικό πνεύμα, με μοιρασμένο παιχνίδι προκειμένου να μη φανούν οι αδυναμίες, δεν μπορεί κανείς να μην ξεχωρίσει από την 12άδα της ομάδας κάποιους που επί της ουσίας έβαλαν το παραπάνω λιθαράκι για να έρθει η επιτυχία.

Πρώτος φυσικά και με διαφορά ο Βασίλης Σπανούλης, που ξεπερνώντας κάθε φορά το γεγονός ότι οι άμυνες των αντιπάλων τον είχαν στο στόχαστρο κατάφερε πολλές φορές να οδηγήσει την ομάδα του στο δρόμο προς την κορυφή της Ευρώπης, με ειδικότητα να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά, σε αρκετές περιπτώσεις που η μπάλα... έκαιγε.

Ο Αμερικανός Χάινς μπορεί να έχει τον τίτλο του... σέντερ τσέπης (ύψους μόλις 1,98) ωστόσο για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά απέδειξε ότι σαν αθλητής μόνο... τσέπης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Με εκπληκτικές εμφανίσεις κατάφερε να μη φαίνεται καν η έλλειψη του λεγόμενου βαρύ σέντερ.

Στον Αντιντς έπεσαν οι ευθύνες να δώσει λύσεις εξαιτίας της έλλειψης δυνατών ψηλών και ο Σκοπιανός φόργουορντ τα κατάφερε πολύ καλά στις εξετάσεις, αποτελώντας το ιδανικό στήριγμα του Γιώργου Πρίντεζη.

Το διπλό ρόλο ως ιδανικός παρτενέρ του Βασίλη Σπανούλη αλλά και να καλύψει επάξια το κενό του Μάντζαρη υποχρεώθηκε να παίξει φέτος ο Λο, και οι εμφανίσεις του (ιδιαίτερα αυτή του τελικού) τον φέρνουν να περνάει τις εξετάσεις με άριστα.

Πέρα από τους παραπάνω, η ανάδειξη του Κώστα Παπανικολάου σε καλύτερο ανερχόμενο παίκτη, η ωριμότητα του Σλούκα, η σταθερή αξία των Περπέρογλου και Πρίντεζη, η αμυντική βελτίωση του Κατσίβελη, αλλά και οι προσπάθειες του Σερμαντίνι και ο ρολίστας Πάουελ που δήλωσε πάντα «παρών» όταν χρειάστηκε, ήταν τα υπόλοιπα κομμάτια του παζλ της επιτυχίας.

O προπονητής

Οταν το περασμένο καλοκαίρι ο Γιώργος Μπαρτζώκας αναλάμβανε το βάρος της διαχείρισης του πρωταθλητή Ευρώπης, το να σκεφθεί κάποιος ότι η φετινή πορεία θα ολοκληρωνόταν με τον τίτλο του πρώτου Ελληνα τεχνικού που στέφεται πρωταθλητής Ευρώπης, ίσως ούτε ο ίδιος θα το πίστευε. Ξεκινώντας στη βαριά σκιά του Ντούσαν Ιβκοβιτς και αντικείμενο αρκετών σχολίων για τα εάν τελικά «μπορεί», κατάφερε να διαχειριστεί με τον καλύτερο τρόπο το έμψυχο δυναμικό τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο όταν χρειάστηκε. Με επιτυχημένες θητείες, προηγουμένως στο Μαρούσι, την Ολύμπια Λάρισας και τον Πανιώνιο πριν μετακομίσει στον Πειραιά, όπως τόνισε ο ίδιος μετά την επιτυχία, «έζησε αυτό που ονειρευόταν από νεαρή ηλικία».