ΑΝΤΙΝΤΟΠΙΝΓΚ Και πάλι... δεύτερο

ΑΝΤΙΝΤΟΠΙΝΓΚ

Και πάλι... δεύτερο

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τη χρήση αναβολικών από πρωτοκλασάτους αθλητές όπως οι Γκέι, Πάουελ, Σίμπσον τάραξαν για μια ακόμη φορά τα νερά του παγκόσμιου αθλητισμού. Και έφεραν στην επιφάνεια ξανά το γνωστό θέμα που παραμένει στο επίκεντρο των συζητήσεων αλλά και παραμένει θολό σε κάποια σημεία του που έχει να κάνει με το κυνήγι μεταξύ του ντόπινγκ και του αντιντόμπιγκ. Οι τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση Γκέι, που αποκάλυψαν πως, πέρα από το δείγμα του αθλητή με το οποίο συνελήφθη ντοπέ και ελήφθη το Μάη, ο αθλητής τα τελευταία χρόνια είχε κάνει κατά συρροή χρήση αναβολικών, άλλαξαν τα δεδομένα που υπήρχαν αρχικά στην υπόθεση. Και έδειξαν ότι, για μια ακόμη φορά, το αντιντόπινγκ βρέθηκε ένα βήμα πίσω όπως έχει συμβεί στο παρελθόν και σε μερικές ακόμη κραυγαλέες υποθέσεις όπως π.χ. αυτή του Αρμστρονγκ που κυριαρχούσε ασύλληπτος για επτά χρόνια ή στην υπόθεση της Balco που μεσουράνησε για μια δεκαετία τουλάχιστον.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της IAAF, τα τελευταία σκάνδαλα ντόπινγκ ενισχύουν αντί να μειώνουν την αξιοπιστία του στίβου (!), με το επιχείρημα πως οι έλεγχοι λειτουργούν. Ωστόσο, πλέον, μάλλον δεν πείθουν κανέναν οι άνθρωποι του παγκόσμιου στίβου όσον αφορά την αποτελεσματικότητά τους. Ακόμα και η τακτική της επανεξέτασης δειγμάτων ακόμα και μετά από πολλά χρόνια που εφαρμόζει το τελευταίο διάστημα η ΔΟΕ δεν μπορεί να ισοσκελίσει το γεγονός ότι η βιομηχανία ντομπαρίσματος προπορεύεται συνεχώς σε αυτόν τον αγώνα δρόμου. Aλλωστε, ακόμα και άνθρωποι που έχουν βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα, όπως ο πρώην πρωταθλητής της ποδηλασίας Λανς Αρμστρονγκ υποστηρίζουν ότι το ντόπινγκ είναι μέρος του συστήματος που διέπει σήμερα τον παγκόσμιο αθλητισμό. Αρα καταλαβαίνει κανείς και τη δύναμη που έχει το σύστημα της χρήσης αναβολικών να ξεφεύγει από... τα δύσκολα. Κάτι που επιβεβαιώνει και ο μετρ του είδους ο πρωταγωνιστής του σκανδάλου «Balco» ιδιοκτήτης της εταιρείας Βίκτορ Κόντε, που, μιλώντας παλιότερα για τους ελέγχους αντιντόπινγκ, είχε τονίσει χαρακτηριστικά: «Η διαδικασία αντιντόπινγκ είναι βασικά ανεπαρκής. Πολύ εύκολα νικάει κανείς τους ελέγχους. Πάρα πολλά από τα παγκόσμια ρεκόρ και από τα ολυμπιακά μετάλλια κερδήθηκαν από αθλητές οι οποίοι, κατά τη γνώμη μου, χρησιμοποιούσαν εμφανώς αναβολικές ουσίες».

    

Η περίπτωση της Γκρίφιθ Τζόινερ

Ο πρόωρος χαμός της Γκρίφιθ Τζόινερ άνοιξε το χορό των συζητήσεων και των φημών για την ίδια και τα ρεκόρ της

Η περίπτωση της πιο γρήγορης αθλήτριας στίβου όλων των εποχών, Αμερικανίδας Φλόρεν Γκρίφιθ Τζόινερ, και κυρίως ο πρόωρος θάνατός της σε ηλικία 28 ετών, το Σεπτέμβρη του 1998, κάνει αίσθηση μέχρι σήμερα. Χωρίς να έχει συλληφθεί ποτέ ντοπέ, η αθλήτρια των εξωπραγματικών ρεκόρ, τόσο για την εποχή της όσο και μέχρι σήμερα στα 100μ και 200μ των γυναικών, μονοπωλούσε τις συζητήσεις όταν αγωνιζόταν αλλά και όταν έφυγε από τη ζωή. Η επίσημη εκδοχή του θανάτου της αναφέρει πως πέθανε στον ύπνο της από ασφυξία, ως αποτέλεσμα επιληπτικής κρίσης, αλλά η σκιά ότι κάτι άλλο έφταιξε ουσιαστικά δε διαλύθηκε ποτέ. Αν και η οικογένειά της υποστήριξε πως είχε εκ γενετής μια εγκεφαλική δυσμορφία, η οποία την καθιστούσε ευάλωτη σε κρίσεις και πριν από το θάνατό της είχε υποστεί άλλα τρία εγκεφαλικά και τουλάχιστον ένα καρδιακό επεισόδιο, εντούτοις το γεγονός ότι οι οικείοι της αρνήθηκαν να γίνουν εξετάσεις ανίχνευσης στεροειδών κατά τη νεκροψία έδωσε τροφή για αρκετά σχόλια. Μάλιστα αυτά προϋπήρχαν του θανάτου της Τζόινερ, καθώς ακόμα και όταν μεσουρανούσε στους στίβους οι επιδόσεις της έτυχαν αρκετές φορές σε κριτική. Το 1988, ο χρυσός ολυμπιονίκης του Λος Αντζελες, Χοακίμ Κρουζ, υποστήριξε πως οι επιδόσεις της πρέπει να προέρχονται από χρήση στεροειδών ή άλλων αναβολικών ουσιών, καθώς τόσο η σωματοδομή της όσο και οι επιδόσεις της είχαν αυξηθεί δραματικά σε μικρό χρονικό διάστημα. Είναι χαρακτηριστικό πως λίγο πριν το 1988, χρονιά όπου έκανε τα παγκόσμια ρεκόρ σε 100μ και 200 με 10.49 και 21.34, οι χρόνοι της στα ίδια αγωνίσματα ήταν στα 10.91 και 21.96 αντίστοιχα. Η βελτίωση κατά 0.42 στα 100μ και 0.62 στα 200μ θεωρήθηκε από τους ειδικούς του χώρου ακόμα και από συναθλητές της αφύσικη για τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Επίσης ένα άλλο σημείο της ιστορίας της Τζόινερ που προκάλεσε αίσθηση ήταν και η ξαφνική της αποχώρηση από την ενεργό δράση το 1988 μετά τους Ολυμπιακούς της Σεούλ κάτι που πολύ το συνδύασαν με την επερχόμενη -μετά από απόφαση της ΔΟΕ απο την επόμενη χρονιά (1989)- εφαρμογή των ξαφνικών ελέγχων ντόπινγκ.

ΚΕΙΜΕΝΑ: Μπάμπης ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

    

ΣΤΙΒΟΣ - ΗΠΑ-ΤΖΑΜΑΪΚΑ

Ο... πόλεμος της Καραϊβικής

Για τα καλά στο... μάτι των Αμερικανών έχουν μπει τα τελευταία χρόνια οι σπρίντερ της Τζαμάικα με τις επιτυχίες τους

Οι αγώνες των σπριντ σε διεθνείς διοργανώσεις (Ολυμπιακοί, παγκόσμιο πρωτάθλημα, μίτινγκ) πέρα από το ενδιαφέρον που συγκεντρώνουν λόγω επιδόσεων και πρωταγωνιστών, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, κρύβουν και έναν πόλεμο που αφορά στην κατοχή των πρωτείων τουλάχιστον σε επίπεδο χωρών. Ενας πόλεμος που περιλαμβάνει τα δικά του αντικρουόμενα συμφέροντα, τις δικές του μάχες πολυεθνικών που επιλέγουν να επενδύσουν στο ένα ή το άλλο στρατόπεδο και, φυσικά, τον δικό του άκρατο ανταγωνισμό. ΗΠΑ και Τζαμάικα τα τελευταία χρόνια βρίσκονται στο προσκήνιο αυτού του πολέμου με κάποιες άλλες χώρες της Καραϊβικής, όπως το Τρινιντάντ/Τομπάκο, και κάπως λιγότερο τον Καναδά, να αποτελούν κάποιες φορές μέρος των εχθροπραξιών. Από το 1988, όταν η νίκη (παρά τα όσα ακολούθησαν με το ντόπινγκ) του Καναδού Μπεν Τζόνσον αμφισβήτησε μετά από αρκετά χρόνια κυριαρχίας τα πρωτεία των Αμερικανών στα 100 μ., πλέον φθάσαμε στο σήμερα όπου η μάχη γίνεται από ισάξια επίπεδα, με την Τζαμάικα να έχει μπει για τα καλά στο μάτι των γειτόνων της. Μάλιστα, υπάρχουν περιστατικά που φανερώνουν το μέγεθος του πολέμου αυτού. Οπως, για παράδειγμα, οι περσινές καταγγελίες, λίγο καρό πριν την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, των ανθρώπων της αμερικανικής αποστολής, που ανοιχτά κατηγόρησαν τους Τζαμαϊκανούς αθλητές (κυρίως τους σπρίντερ) ότι τυγχάνουν ασυλίας από τις επιτροπές αντιντόπινγκ. Μάλιστα, στο παιχνίδι ανταγωνισμού μπήκε και ο πρώην πρόεδρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Αντιντόπινγκ και αντιπρόεδρος της ΔΟΕ, Καναδός Ντικ Πάουντ, ο οποίος παλιότερα είχε δηλώσει για τους Τζαμαϊκανους αθλητές πως «παραείναι καλοί για να είναι αληθινοί». Πάντως, οι ίδιοι οι Αμερικανοί ήταν που, όπως αποδείχθηκε παλιότερα, προκειμένου να μη χάσουν τα πρωτεία για μια 15ετία συγκάλυπταν περιπτώσεις χρήσης αναβολικών από πρωτοκλασάτους αθλητές που συλλαμβάνονταν από τον εθνικό οργανισμό αντιντόπινγκ των ΗΠΑ. Το θέμα μάλιστα βγήκε στην επιφάνεια μετά τις αποκαλύψεις για την περίπτωση του Καρλ Λιούις.

Πάντως, ας σημειωθεί ότι στις πρόσφατες αποκαλύψεις που ξεκίνησαν με την παραδοχή λίγο πριν τις επίσημες ανακοινώσεις του Τάισον Γκέι ότι έχει συλληφθεί θετικός, ιδιαίτερη αίσθηση έκανε το γεγονός ότι ...κάποιες ώρες (!) μετά έγινε γνωστή η περίπτωση 5 Τζαμαϊκανών αθλητών (ανάμεσά τους και οι Πάουλε - Σίμπσον) για το ίδιο θέμα (χρήση αναβολικών).