Αδιέξοδα και διεργασίες
Δύο ειδήσεις και μία έκθεση προσδιορίζουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούνται τα πράγματα σε διεθνές επίπεδο: Συμφωνία στη Γενεύη για τα πυρηνικά του Ιράν και ανακήρυξη από την Κίνα Ζώνης αναγνώρισης και αεράμυνας στον Ειρηνικό, είναι οι ειδήσεις. Η έκθεση του ΟΟΣΑ για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας έρχεται να δέσει τη μαρέγκα.
Στο εσωτερικό συνεχίζονται αμείωτες οι διεργασίες για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος. Η μπόρα στα Δωδεκάνησα, που βύθισε στο πένθος τέσσερις οικογένειες, δεν εμπόδισε τους αναμορφωτές της ζωής μας να συνεχίσουν ανενόχλητοι το αγαθοεργό έργο τους: Μεγάλες ανατροπές στο σύστημα Υγείας, σοβαρές αναταράξεις στην Παιδεία, υπολογισμός των συντάξεων ανάλογα με το αν ο εργαζόμενος έχει σπίτι ή χωράφι, χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και άλλα καλούδια.
Το διεθνές περιβάλλον
Ολα δείχνουν πως η προσωρινή συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν έχει σοβαρές πιθανότητες υλοποίησής της. Ωστόσο, τα βάσανα για το λαό του Ιράν θα συνεχίζουν να υπάρχουν για όσον καιρό θα είναι εγκλωβισμένο στο σύστημα της εξουσίας των μονοπωλίων. Κερδισμένη θα βγει η μερίδα της ιρανικής αστικής τάξης, που θα διαχειριστεί τα όποια οικονομικά κέρδη από τη συμφωνία. Ταυτόχρονα, η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα σε δυνάμεις που εμπλέκονται με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, όπως η Ρωσία, η Κίνα, αλλά και η Γερμανία, να σχεδιάζουν την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων τους που δραστηριοποιούνται στο Ιράν. Ενώ δίνει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να κλείσουν προσωρινά ένα «μέτωπο» αντιπαράθεσης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, σε μια στιγμή που αυξάνεται η ενδοϊμπεριαλιστική ένταση σε άλλες περιοχές, όπως σε αυτήν του Ειρηνικού Ωκεανού, αλλά και της Αρκτικής.
Η ανακήρυξη Ζώνης αναγνώρισης και αεράμυνας από την Κίνα συνοδεύεται με κανονισμούς που πρέπει να τηρούν όλα τα αεροσκάφη που εισέρχονται σ' αυτήν, αλλιώς μπορεί να επέμβουν οι κινεζικές Ενοπλες Δυνάμεις, κάτι που ο Τζ. Κέρι απαίτησε να μην εφαρμοστεί. Η συγκεκριμένη απόφαση της Κίνας για μία επί σειρά ετών διαφιλονικούμενη περιοχή στέλνει μήνυμα ότι μπαίνει πιο ενεργά και με στρατιωτικά μέσα στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.
Οι διεργασίες
Καθώς τείνει να γίνει κοινή συνείδηση ότι αυτοδύναμες κυβερνήσεις συγκροτούνται όλο και πιο δύσκολα, αυξάνουν και οι διεργασίες για τη γενικότερη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Τα επιτελεία συσκέπτονται, σχεδιάζουν, προσανατολίζονται πώς θα δημιουργηθούν και για την Ελλάδα σταθερές κυβερνήσεις. Τους ενώνει μια στρατηγική, την οποία δεν ομολογούν, αποτυπώνεται, όμως, στα επίσημα έγγραφα, στις οδηγίες και τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Πάνω σ' αυτό το έδαφος συζητάει η τρόικα με την κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη να εξειδικεύσει και να εφαρμόσει τις αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές. Πάνω σ' αυτό το έδαφος κινούνται και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης που έχουν κορόνα στο κεφάλι τους την ΕΕ.
Οι περίφημες διαπραγματεύσεις με την τρόικα αντανακλούν και υπαρκτές διαφορές στα ιδιαίτερα συμφέροντα κάθε αστικής τάξης, μαζί και της ελληνικής. Το παζάρι έχει άμεση σχέση με αντιθέσεις που, σε συνθήκες κρίσης, οξύνονται μέσα στην Ευρωζώνη, αλλά και ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ. Ολοι οι παράγοντες του παζαριού συγκλίνουν στο βασικό τους στόχο, την καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία περνά αναγκαστικά μέσα από παλιά και νέα, «διαρθρωτικά» και «οριζόντια», αντιλαϊκά μέτρα.
Το βεβαιώνει και ο υπό ψήφιση Κρατικός Προϋπολογισμός, που υπηρετεί την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών. Αυτές οδηγούν σε νέες ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σε χιλιάδες απολύσεις από το δημόσιο τομέα, σε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μέσα από την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας επιχειρείται η βελτίωση του επιχειρηματικού και επενδυτικού περιβάλλοντος, προκειμένου να επιτευχθεί η ανάκαμψη της οικονομίας από το 2014. Μια ανάκαμψη αναιμική και αβέβαιη, βασισμένη στα αποκαΐδια των εργασιακών συνθηκών.
Η Υγεία του λαού
Δεν πρόλαβε, το προηγούμενο Σάββατο, ο «Ρ» να γράψει ότι τα επιχειρηματικά σχέδια στην Υγεία ευνοούν τους επιχειρηματικούς ομίλους και ξέσπασε μέγας καβγάς. Για το ποιανού η πολιτική ευνοεί καλύτερα συγκεκριμένες ομάδες φαρμακοβιομηχάνων. Το ΚΚΕ σημείωσε ότι: Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης στο χώρο της Υγείας αποτελούν στρατηγική της ΕΕ. Ανάλογοι σχεδιασμοί προωθούνται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Οσο επιχειρηματικοί όμιλοι δρουν στον τομέα της Υγείας, στην Περίθαλψη, στο Φάρμακο, τόσο θα μειώνονται οι παροχές Υγείας για το λαό, θα βάζει ο λαός πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να ανεβαίνει η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων.
Καθώς οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ βγαίνουν στο δρόμο και η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να προωθήσει τις ανατροπές στο χώρο της Υγείας, το ΚΚΕ διακηρύσσει ότι: «Ο λαός έχει δικαίωμα και ανάγκη από πλήρεις, σύγχρονες και δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Με πανελλαδική ανάπτυξη δημόσιων υποδομών, με πλήρη στελέχωση και εξοπλισμό, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να μην κλείσει καμία δημόσια μονάδα (Νοσοκομείο, Κέντρο Υγείας, υγειονομική μονάδα ΕΟΠΥΥ), να μην απολυθεί κανένας υγειονομικός, να αξιοποιηθούν στην ανάπτυξη του ενιαίου, καθολικού, δωρεάν, αποκλειστικά δημόσιου συστήματος Υγείας».
Για το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να 'ναι καθαρό ότι σήμερα, δεν αρκεί να αποτραπούν τα χειρότερα που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας και να διευρυνθεί το μέτωπο που παλεύει για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας. Για αποκλειστικά δημόσιο, καθολικό και δωρεάν σύστημα Υγείας, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες σε όλες τις βαθμίδες. Για δωρεάν φάρμακο σε όλους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά όλων όσοι απασχολούνται στον τομέα της Υγείας.
Το μέτωπο στην Παιδεία
Η κυβέρνηση με σωρεία δικαστικών διώξεων, προσωπικούς εκβιασμούς και με συκοφαντικές επιθέσεις αντιμετωπίζει την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ, στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας σε όλους τους εργαζόμενους ότι και θα τσακίζει κάθε εργασιακό δικαίωμα και θα αντιμετωπίζει με την καταστολή όποιον τολμά να αντισταθεί. Πρέπει να βρει απέναντι τους εργαζόμενους στα ιδρύματα μαζί με τους φοιτητές και καθηγητές, αλλά και όλους τους εργαζόμενους.
Το λαϊκό κίνημα έχει αποδείξει ότι με ταξική ενότητα και αποφασιστικότητα μπορεί να αντιπαλεύει τις προσπάθειες τρομοκράτησης από την κυβέρνηση. Και καθοριστική σημασία γι' αυτό έχει ο ταξικός προσανατολισμός του κινήματος, η εναλλαγή των μορφών πάλης, η αντιμετώπιση εκφυλιστικών φαινομένων που θα προωθεί τη συσπείρωση όλων των κλάδων και τη συμπόρευση με τους φυσικούς τους συμμάχους. Οι φοιτητές και οι οικογένειές τους μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι και οι αγώνες τους που βάζουν εμπόδιο στις σπουδές, αλλά είναι η πολιτική εκείνη που αφήνει τα Ιδρύματα γυμνά από υπαλλήλους, που χρόνια τώρα δεν έχει φτιάξει μια καινούρια Εστία, που τους αναγκάζει να πληρώνουν ένα κάρο λεφτά για να μπορέσουν να ζήσουν και να σπουδάσουν.
Οι επενδύσεις
Η Ελλάδα προσελκύει επενδύσεις, διατείνεται το μέρος του αστικού Τύπου που υποστηρίζει την κυβέρνηση. Η πολιτική της κυβέρνησης διώχνει επενδύσεις και διαλύει τη βιομηχανία της χώρας, υποστηρίζει το μέρος του Τύπου που υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση η προσέλκυση ή μη επενδύσεων γίνεται με όρους στήριξης της καπιταλιστικής ζούγκλας, που γίνεται όλο και πιο άγρια και στην οποία μόνιμο θύμα είναι οι εργαζόμενοι. Ολη, λοιπόν, αυτή η φιλολογία αποσκοπεί στο να παραμείνουν οι εργαζόμενοι εγκλωβισμένοι σε ένα ψεύτικο για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους δίλημμα: Ποια πλευρά, ποιες προτεραιότητες στην καπιταλιστική ανάπτυξη θα πρέπει να στηρίξουν. Να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην ψευδαίσθηση ότι η επίλυση των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων θα έρθει επαναλαμβάνοντας το φαύλο κύκλο καπιταλιστική ανάπτυξη - κρίση, την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη που θα εξασφαλίσει διευρυμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και δε θα φέρει την κρίση. Η διέξοδος για τους εργαζόμενους βρίσκεται στην έξοδο από το φαύλο κύκλο της κρίσης, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τον κεντρικό σχεδιασμό, την ανάπτυξη με σκοπό τη διευρυμένη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Η παγκόσμια οικονομία
«Η αμερικανική οικονομία αναπτύσσεται, αλλά οι ΗΠΑ πρέπει να σοβαρευτούν όσον αφορά τα δημοσιονομικά τους. Η Ευρωζώνη επιστρέφει στην ανάπτυξη, αλλά με πολύ ασθενικό ρυθμό και η Ιαπωνία αναπτύσσεται ταχύτερα, όμως το ερώτημα είναι αν η ανάπτυξή της είναι βιώσιμη», εκτιμά ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, Πιερ Κάρλο Πάντοαν, με αφορμή τη σχετική έκθεση του οργανισμού. Σε άρθρο του ο «Ρ» σχολιάζει: Η κατάσταση παραμένει δύσκολη στη διαχείριση της κρίσης, γεγονός που θα οξύνει τους ανταγωνισμούς και τη διαπάλη ανάμεσα στα μονοπώλια, αλλά και στα καπιταλιστικά κράτη, στο έπακρο (...) Σε μια παγκόσμια οικονομία που δε δείχνει να ανακάμπτει. Οι συνθήκες δουλειάς και ζωής για την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα θα γίνονται αφόρητες, ολοένα μεγαλύτερα τμήματά τους θα εξωθούνται σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.
Η πραγματικότητα που ομολογούν οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ, αποκαλύπτει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, την περιδίνησή του μέσα στις αξεπέραστες αντιφάσεις του, δείχνει ότι ήδη έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά του. Οτι είναι εποχή της αντικατάστασής του από μια κοινωνία όπου είναι αναγκαία και επίκαιρη η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, που με τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο θα βάλει στην υπηρεσία του λαού την οικονομία, που θα αναπτύσσεται χωρίς κρίσεις και αποκλειστικά σε όφελός του. Ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος, ώριμος και επίκαιρος. Αλλά αυτό απαιτεί να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία στα χέρια της μαζί με τους συμμάχους της.
Δύο ειδήσεις και μία έκθεση προσδιορίζουν το περιβάλλον μέσα στο οποίο κινούνται τα πράγματα σε διεθνές επίπεδο: Συμφωνία στη Γενεύη για τα πυρηνικά του Ιράν και ανακήρυξη από την Κίνα Ζώνης αναγνώρισης και αεράμυνας στον Ειρηνικό, είναι οι ειδήσεις. Η έκθεση του ΟΟΣΑ για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας έρχεται να δέσει τη μαρέγκα.
Στο εσωτερικό συνεχίζονται αμείωτες οι διεργασίες για την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος. Η μπόρα στα Δωδεκάνησα, που βύθισε στο πένθος τέσσερις οικογένειες, δεν εμπόδισε τους αναμορφωτές της ζωής μας να συνεχίσουν ανενόχλητοι το αγαθοεργό έργο τους: Μεγάλες ανατροπές στο σύστημα Υγείας, σοβαρές αναταράξεις στην Παιδεία, υπολογισμός των συντάξεων ανάλογα με το αν ο εργαζόμενος έχει σπίτι ή χωράφι, χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης και άλλα καλούδια.
Το διεθνές περιβάλλον
Ολα δείχνουν πως η προσωρινή συμφωνία για τα πυρηνικά του Ιράν έχει σοβαρές πιθανότητες υλοποίησής της. Ωστόσο, τα βάσανα για το λαό του Ιράν θα συνεχίζουν να υπάρχουν για όσον καιρό θα είναι εγκλωβισμένο στο σύστημα της εξουσίας των μονοπωλίων. Κερδισμένη θα βγει η μερίδα της ιρανικής αστικής τάξης, που θα διαχειριστεί τα όποια οικονομικά κέρδη από τη συμφωνία. Ταυτόχρονα, η συμφωνία δίνει τη δυνατότητα σε δυνάμεις που εμπλέκονται με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, όπως η Ρωσία, η Κίνα, αλλά και η Γερμανία, να σχεδιάζουν την αύξηση της κερδοφορίας των μονοπωλίων τους που δραστηριοποιούνται στο Ιράν. Ενώ δίνει τη δυνατότητα στις ΗΠΑ να κλείσουν προσωρινά ένα «μέτωπο» αντιπαράθεσης στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, σε μια στιγμή που αυξάνεται η ενδοϊμπεριαλιστική ένταση σε άλλες περιοχές, όπως σε αυτήν του Ειρηνικού Ωκεανού, αλλά και της Αρκτικής.
Η ανακήρυξη Ζώνης αναγνώρισης και αεράμυνας από την Κίνα συνοδεύεται με κανονισμούς που πρέπει να τηρούν όλα τα αεροσκάφη που εισέρχονται σ' αυτήν, αλλιώς μπορεί να επέμβουν οι κινεζικές Ενοπλες Δυνάμεις, κάτι που ο Τζ. Κέρι απαίτησε να μην εφαρμοστεί. Η συγκεκριμένη απόφαση της Κίνας για μία επί σειρά ετών διαφιλονικούμενη περιοχή στέλνει μήνυμα ότι μπαίνει πιο ενεργά και με στρατιωτικά μέσα στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό.
Οι διεργασίες
Καθώς τείνει να γίνει κοινή συνείδηση ότι αυτοδύναμες κυβερνήσεις συγκροτούνται όλο και πιο δύσκολα, αυξάνουν και οι διεργασίες για τη γενικότερη αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Τα επιτελεία συσκέπτονται, σχεδιάζουν, προσανατολίζονται πώς θα δημιουργηθούν και για την Ελλάδα σταθερές κυβερνήσεις. Τους ενώνει μια στρατηγική, την οποία δεν ομολογούν, αποτυπώνεται, όμως, στα επίσημα έγγραφα, στις οδηγίες και τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Πάνω σ' αυτό το έδαφος συζητάει η τρόικα με την κυβέρνηση, που έχει την ευθύνη να εξειδικεύσει και να εφαρμόσει τις αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές. Πάνω σ' αυτό το έδαφος κινούνται και οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης που έχουν κορόνα στο κεφάλι τους την ΕΕ.
Οι περίφημες διαπραγματεύσεις με την τρόικα αντανακλούν και υπαρκτές διαφορές στα ιδιαίτερα συμφέροντα κάθε αστικής τάξης, μαζί και της ελληνικής. Το παζάρι έχει άμεση σχέση με αντιθέσεις που, σε συνθήκες κρίσης, οξύνονται μέσα στην Ευρωζώνη, αλλά και ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ. Ολοι οι παράγοντες του παζαριού συγκλίνουν στο βασικό τους στόχο, την καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία περνά αναγκαστικά μέσα από παλιά και νέα, «διαρθρωτικά» και «οριζόντια», αντιλαϊκά μέτρα.
Το βεβαιώνει και ο υπό ψήφιση Κρατικός Προϋπολογισμός, που υπηρετεί την επιτάχυνση των διαρθρωτικών αλλαγών. Αυτές οδηγούν σε νέες ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, σε χιλιάδες απολύσεις από το δημόσιο τομέα, σε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Μέσα από την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας επιχειρείται η βελτίωση του επιχειρηματικού και επενδυτικού περιβάλλοντος, προκειμένου να επιτευχθεί η ανάκαμψη της οικονομίας από το 2014. Μια ανάκαμψη αναιμική και αβέβαιη, βασισμένη στα αποκαΐδια των εργασιακών συνθηκών.
Η Υγεία του λαού
Δεν πρόλαβε, το προηγούμενο Σάββατο, ο «Ρ» να γράψει ότι τα επιχειρηματικά σχέδια στην Υγεία ευνοούν τους επιχειρηματικούς ομίλους και ξέσπασε μέγας καβγάς. Για το ποιανού η πολιτική ευνοεί καλύτερα συγκεκριμένες ομάδες φαρμακοβιομηχάνων. Το ΚΚΕ σημείωσε ότι: Οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης στο χώρο της Υγείας αποτελούν στρατηγική της ΕΕ. Ανάλογοι σχεδιασμοί προωθούνται σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Οσο επιχειρηματικοί όμιλοι δρουν στον τομέα της Υγείας, στην Περίθαλψη, στο Φάρμακο, τόσο θα μειώνονται οι παροχές Υγείας για το λαό, θα βάζει ο λαός πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, για να ανεβαίνει η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων.
Καθώς οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ βγαίνουν στο δρόμο και η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να προωθήσει τις ανατροπές στο χώρο της Υγείας, το ΚΚΕ διακηρύσσει ότι: «Ο λαός έχει δικαίωμα και ανάγκη από πλήρεις, σύγχρονες και δωρεάν δημόσιες υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Με πανελλαδική ανάπτυξη δημόσιων υποδομών, με πλήρη στελέχωση και εξοπλισμό, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να μην κλείσει καμία δημόσια μονάδα (Νοσοκομείο, Κέντρο Υγείας, υγειονομική μονάδα ΕΟΠΥΥ), να μην απολυθεί κανένας υγειονομικός, να αξιοποιηθούν στην ανάπτυξη του ενιαίου, καθολικού, δωρεάν, αποκλειστικά δημόσιου συστήματος Υγείας».
Για το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να 'ναι καθαρό ότι σήμερα, δεν αρκεί να αποτραπούν τα χειρότερα που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Χρειάζεται να δυναμώσει ο αγώνας και να διευρυνθεί το μέτωπο που παλεύει για την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας. Για αποκλειστικά δημόσιο, καθολικό και δωρεάν σύστημα Υγείας, που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες σε όλες τις βαθμίδες. Για δωρεάν φάρμακο σε όλους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά όλων όσοι απασχολούνται στον τομέα της Υγείας.
Το μέτωπο στην Παιδεία
Η κυβέρνηση με σωρεία δικαστικών διώξεων, προσωπικούς εκβιασμούς και με συκοφαντικές επιθέσεις αντιμετωπίζει την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ, στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας σε όλους τους εργαζόμενους ότι και θα τσακίζει κάθε εργασιακό δικαίωμα και θα αντιμετωπίζει με την καταστολή όποιον τολμά να αντισταθεί. Πρέπει να βρει απέναντι τους εργαζόμενους στα ιδρύματα μαζί με τους φοιτητές και καθηγητές, αλλά και όλους τους εργαζόμενους.
Το λαϊκό κίνημα έχει αποδείξει ότι με ταξική ενότητα και αποφασιστικότητα μπορεί να αντιπαλεύει τις προσπάθειες τρομοκράτησης από την κυβέρνηση. Και καθοριστική σημασία γι' αυτό έχει ο ταξικός προσανατολισμός του κινήματος, η εναλλαγή των μορφών πάλης, η αντιμετώπιση εκφυλιστικών φαινομένων που θα προωθεί τη συσπείρωση όλων των κλάδων και τη συμπόρευση με τους φυσικούς τους συμμάχους. Οι φοιτητές και οι οικογένειές τους μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι και οι αγώνες τους που βάζουν εμπόδιο στις σπουδές, αλλά είναι η πολιτική εκείνη που αφήνει τα Ιδρύματα γυμνά από υπαλλήλους, που χρόνια τώρα δεν έχει φτιάξει μια καινούρια Εστία, που τους αναγκάζει να πληρώνουν ένα κάρο λεφτά για να μπορέσουν να ζήσουν και να σπουδάσουν.
Οι επενδύσεις
Η Ελλάδα προσελκύει επενδύσεις, διατείνεται το μέρος του αστικού Τύπου που υποστηρίζει την κυβέρνηση. Η πολιτική της κυβέρνησης διώχνει επενδύσεις και διαλύει τη βιομηχανία της χώρας, υποστηρίζει το μέρος του Τύπου που υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάθε περίπτωση η προσέλκυση ή μη επενδύσεων γίνεται με όρους στήριξης της καπιταλιστικής ζούγκλας, που γίνεται όλο και πιο άγρια και στην οποία μόνιμο θύμα είναι οι εργαζόμενοι. Ολη, λοιπόν, αυτή η φιλολογία αποσκοπεί στο να παραμείνουν οι εργαζόμενοι εγκλωβισμένοι σε ένα ψεύτικο για τα δικαιώματα και τις ανάγκες τους δίλημμα: Ποια πλευρά, ποιες προτεραιότητες στην καπιταλιστική ανάπτυξη θα πρέπει να στηρίξουν. Να παραμείνουν εγκλωβισμένοι στην ψευδαίσθηση ότι η επίλυση των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων θα έρθει επαναλαμβάνοντας το φαύλο κύκλο καπιταλιστική ανάπτυξη - κρίση, την αυταπάτη ότι μπορεί να υπάρξει καπιταλιστική ανάπτυξη που θα εξασφαλίσει διευρυμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και δε θα φέρει την κρίση. Η διέξοδος για τους εργαζόμενους βρίσκεται στην έξοδο από το φαύλο κύκλο της κρίσης, με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τον κεντρικό σχεδιασμό, την ανάπτυξη με σκοπό τη διευρυμένη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Η παγκόσμια οικονομία
«Η αμερικανική οικονομία αναπτύσσεται, αλλά οι ΗΠΑ πρέπει να σοβαρευτούν όσον αφορά τα δημοσιονομικά τους. Η Ευρωζώνη επιστρέφει στην ανάπτυξη, αλλά με πολύ ασθενικό ρυθμό και η Ιαπωνία αναπτύσσεται ταχύτερα, όμως το ερώτημα είναι αν η ανάπτυξή της είναι βιώσιμη», εκτιμά ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ, Πιερ Κάρλο Πάντοαν, με αφορμή τη σχετική έκθεση του οργανισμού. Σε άρθρο του ο «Ρ» σχολιάζει: Η κατάσταση παραμένει δύσκολη στη διαχείριση της κρίσης, γεγονός που θα οξύνει τους ανταγωνισμούς και τη διαπάλη ανάμεσα στα μονοπώλια, αλλά και στα καπιταλιστικά κράτη, στο έπακρο (...) Σε μια παγκόσμια οικονομία που δε δείχνει να ανακάμπτει. Οι συνθήκες δουλειάς και ζωής για την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα θα γίνονται αφόρητες, ολοένα μεγαλύτερα τμήματά τους θα εξωθούνται σε σχετική και απόλυτη εξαθλίωση.
Η πραγματικότητα που ομολογούν οι διεθνείς καπιταλιστικοί οργανισμοί, όπως ο ΟΟΣΑ, αποκαλύπτει τα αδιέξοδα του καπιταλισμού, την περιδίνησή του μέσα στις αξεπέραστες αντιφάσεις του, δείχνει ότι ήδη έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά του. Οτι είναι εποχή της αντικατάστασής του από μια κοινωνία όπου είναι αναγκαία και επίκαιρη η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, που με τον κεντρικό σχεδιασμό και τον εργατικό έλεγχο θα βάλει στην υπηρεσία του λαού την οικονομία, που θα αναπτύσσεται χωρίς κρίσεις και αποκλειστικά σε όφελός του. Ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος, ώριμος και επίκαιρος. Αλλά αυτό απαιτεί να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία στα χέρια της μαζί με τους συμμάχους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου