ΟΥΚΡΑΝΙΑ Η αντιδραστική κυβέρνηση ματοκυλά το λαό

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Η αντιδραστική κυβέρνηση ματοκυλά το λαό

• Νεκροί στο Σλαβιάνσκ και την Οδησσό, όπου 38 άνθρωποι κάηκαν σε κτίριο από επιθέσεις με μολότοφ που έριξαν φασίστες υποστηρικτές της κυβέρνησης του Κιέβου
• Καταρρίψεις ελικοπτέρων από ρωσόφωνους πολιτοφύλακες και αύξηση των ΝΑΤΟικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή συνθέτουν το πολεμικό κλίμα

Από το μακελειό που προκάλεσαν οι φασίστες στην Οδησσό

Τα όπλα πλέον «μιλάνε» στην Ανατολική Ουκρανία και την πόλη Σλαβιάνσκ, σύμβολο της αντίστασης στην κυβέρνηση του Κιέβου, των φιλοϊμπεριαλιστικών, εθνικιστικών και φασιστικών δυνάμεων που αναδείχτηκαν πραξικοπηματικά στην εξουσία του Κιέβου από τον περασμένο Φλεβάρη. Η πόλη αυτή των 100.000 κατοίκων πολιορκείται το τελευταίο διάστημα, με την πιο συντονισμένη επίθεση να εκδηλώνεται την Παρασκευή τα ξημερώματα από τεθωρακισμένα οχήματα, στρατιώτες και επιθετικά ελικόπτερα. Ωστόσο, η αντίσταση των απλών ανθρώπων και των πολιτοφυλάκων από το ρωσόφωνο πληθυσμό, που απαιτεί διευρυμένη αυτονομία και ομοσπονδιοποίηση της χώρας, είναι ισχυρή. Από πυρά των πολιτοφυλακών καταρρίφθηκαν τουλάχιστον 2 ελικόπτερα (κάποια ρωσικά μέσα κάνουν λόγο και για 3), ενώ ανθρώπινα μπλόκα στήθηκαν για να μην περάσουν φάλαγγες του στρατού, ωστόσο η αντιδραστική κυβέρνηση με όσες δυνάμεις τής ήταν πιστές φερόταν αποφασισμένη να συνεχίσει τη λεγόμενη επιχείρηση ανακατάληψης του Σλαβιάνσκ. Μάλιστα, ανήμερα την Πρωτομαγιά ο αυτοανακηρυχθείς Πρόεδρος της χώρας Ολεξάντερ Τουρτσίνοφ, που αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι δεν ελέγχει η κυβέρνησή του τις ανατολικές επαρχίες, εξέδωσε διάταγμα γενικής επιστράτευσης για τους νέους από 18-25 ετών στο διάστημα από το Μάη έως τον Ιούλη, δήθεν για την «άμυνα της χώρας», που είναι αμφίβολο αν θα έχει αποτέλεσμα. Η συγκεκριμένη πόλη βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της επαρχίας του Ντόνετσκ και είναι κρίσιμο στρατηγικό πέρασμα ανάμεσα στις επαρχίες του Χάρκοβο και του Λουγκάνσκ, όπου είναι έντονο το ρωσόφωνο στοιχείο και συνορεύουν και βέβαια αναπτύσσουν εμπορικές σχέσεις με τη Ρωσία.
Συγκρούσεις όμως ξέσπασαν και στο νότο της χώρας, στην περιοχή της Οδησσού, του λιμανιού στη Μαύρη Θάλασσα, όπου μόνο την Παρασκευή σε συμπλοκές ανάμεσα σε οπαδούς της αντιδραστικής κυβέρνησης και αντικυβερνητικούς διαδηλωτές σκοτώθηκαν 3 άνθρωποι και τραυματίστηκαν γύρω στους 15. Πιο σοβαρό ήταν το περιστατικό στο κτίριο των συνδικάτων που οδήγησε στο θάνατο 38 αντικυβερνητικούς διαδηλωτές. Το κτίριο από καταιγισμό βομβών μολότοφ, που πετούσαν - όπως όλα δείχνουν - φασίστες υποστηριχτές της κυβέρνησης του Κιέβου, τυλίχτηκε στις φλόγες και όσοι είχαν καταφύγει εκεί βρήκαν το θάνατο είτε από τις αναθυμιάσεις είτε πηδώντας απελπισμένοι από τα παράθυρα.

Ενταση του αντικομμουνισμού

Μέσα σε αυτό το κλίμα της σύγκρουσης, εκδηλώθηκε και νέα προσπάθεια ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης, σε μια περίοδο που υποτίθεται προετοιμάζονται οι προεδρικές εκλογές της 25ης Μάη, ενώ οι ρωσόφωνοι διαδηλωτές θα επιχειρήσουν να κάνουν δημοψηφίσματα στις 11 Μάη είτε για διευρυμένη αυτονομία είτε για ένωση με τη Ρωσία. Ετσι, ο βουλευτής Γιούρι Λουτσένκο, του λεγόμενου Κινήματος της 3ης Δημοκρατίας (έχει διατελέσει υπουργός Εσωτερικών σε διάφορες αστικές κυβερνήσεις), επανέφερε το ζήτημα της απαγόρευσης του Κόμματος των Περιφερειών και του ΚΚ Ουκρανίας, ζήτημα που τέθηκε αμέσως το φετινό Φλεβάρη μετά την ανατροπή της κυβέρνησης του Β. Γιανουκόβιτς, για να παγώσει λίγο μετά, και τις ραγδαίες εξελίξεις που ακολούθησαν. Τώρα, ο εν λόγω εθνικιστής αστός πολιτικός ισχυρίζεται ότι πλέον «υπάρχει η νομική βάση» για την απαγόρευση των κομμάτων.

Σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ

Η πολιορκία και η καταστολή στο Σλαβιάνσκ προκάλεσε την αντίδραση της Ρωσίας, που μέσω του πρέσβη της στον ΟΗΕ Βιτάλι Τσιούρκιν ζήτησε την Παρασκευή το βράδυ τη σύγκληση έκτακτης συνόδου του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οπως είπε ο Ρώσος διπλωμάτης, η στρατιωτική επιχείρηση είναι «μια επονείδιστη πράξη βίας που μπορεί να οδηγήσει την Ουκρανία στην καταστροφή» και πρόσθεσε με νόημα ότι η χώρα του θα κάνει «ό,τι καλύτερο μπορεί για να σταματήσει την τρελή επιχείρηση αντιποίνων στην Ανατολική Ουκρανία». Η απάντηση των Δυτικών εκπροσώπων ήταν μια προσπάθεια να αποδοθούν οι ευθύνες στη Ρωσία για την κατάσταση στην Ανατολική Ουκρανία και επίσης στη μη εφαρμογή της συμφωνίας της 17ης Απρίλη στη Γενεύη ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ και Ουκρανία, που όμως πρώτη παραβίασε η κυβέρνηση του Κιέβου με την εξαπόλυση της «αντιτρομοκρατικής επιχείρησης».
Η σύνοδος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που ήταν η 13η με θέμα την Ουκρανία, όπως αναμενόταν, δεν κατέληξε πουθενά και το μόνο που επιβεβαίωσε είναι την αντιπαράθεση, που δεν έχει σχέση βέβαια με τον ουκρανικό λαό και τις ανάγκες τους, αλλά με τη διαπάλη που γίνεται ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους, που διεκδικούν καλύτερη θέση για τα συμφέροντά τους και μεγαλύτερο μερίδιο στον πλούτο της περιοχής. Η επέμβαση που ξεκίνησαν ΗΠΑ και ΕΕ με την καπιταλιστική Ρωσία, με «μήλον της Εριδος» την Ουκρανία, για το αν αυτή θα πάει με την ΕΕ ή με την ευρωασιατική ένωση της Ρωσίας, «πάτησε» και αναπτύχθηκε στο έδαφος της ενδοαστικής αντιπαράθεσης στην ίδια την Ουκρανία, στις προτεραιότητες μερίδων του ντόπιου κεφαλαίου.

Διευρύνεται η ΝΑΤΟική στρατιωτική παρουσία

Το εύφλεκτο υλικό που υπάρχει στην περιοχή, εντείνει η όλο και διευρυνόμενη παρουσία των ΝΑΤΟικών δυνάμεων. Πέντε νέα πολεμικά πλοία της λυκοσυμμαχίας έχουν ήδη δέσει στο λιμάνι Κλαϊπέντα της Δυτικής Λιθουανίας και συνολικά στη Βαλτική και την Πολωνία ενισχύονται οι στρατιωτικές δυνάμεις. Η Ρωσία επίσης ως άμεση απάντηση διατηρεί 40.000 άντρες και εξοπλισμό στα δυτικά της σύνορα με την Ουκρανία και η ρώσικη κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι διατηρεί το δικαίωμά της να επέμβει προς υπεράσπιση των «Ρώσων αδελφών της».

Συνάντηση Ομπάμα - Μέρκελ

Η Ουκρανία αποτέλεσε και το κύριο ζήτημα της επίσκεψης της καγκελαρίου της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ στις ΗΠΑ και της συνάντησης με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα. Στην κοινή συνέντευξη που έδωσαν την Παρασκευή, οι δύο ιμπεριαλιστές ηγέτες επιβεβαίωσαν - όπως αναμενόταν - τη στήριξή τους στην κυβέρνηση εθνικιστών και φασιστών στο Κίεβο και ταυτόχρονα προσπάθησαν να δείξουν ένα «αρραγές και ενιαίο μέτωπο» κατά της Ρωσίας για τη στάση της στην Ουκρανία. Ομως, παρά την κοινή φρασεολογία, είναι φανερό ότι υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις. Παρά τις απειλές για περαιτέρω κυρώσεις κατά των Ρώσων, κυρίως προσώπων και όχι τόσο τομέων της οικονομίας, αυτό που διακρίνεται είναι η σχετική δυστοκία από την πλευρά της Γερμανίας. Ο λόγος είναι η μεγάλη διασύνδεση των γερμανικών μονοπωλίων με τα ρωσικά σε μια σειρά τομείς, με την Ενέργεια να είναι βασικός αλλά όχι μόνος, αφού εμπλέκονται μια σειρά επιχειρήσεις σε πολλούς τομείς. Αυτήν τη διασύνδεση θέλει να διαρρήξει η αμερικανική αστική τάξη, προς όφελος της δράσης των δικών της μονοπωλίων.
Ο Ομπάμα, γνωρίζοντας ακριβώς αυτό, έριξε στο τραπέζι τη διατλαντική εμπορική συμφωνία, που προς το παρόν συναντά αρκετά προβλήματα (η Μέρκελ δεν την απέκλεισε στο μέλλον) και βέβαια ήγειρε το ζήτημα της ενεργειακής απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο, προτείνοντας «χείρα βοηθείας».
Η Μέρκελ, επίσης, δεν παρέλειψε να ρίξει το καρφί της για την υπόθεση παρακολουθήσεων των τηλεπικοινωνιών Ευρωπαίων πολιτών και ηγετών (μεταξύ των οποίων και η ίδια...) από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, λέγοντας αφ' ενός ότι είναι «απαραίτητες» για την προστασία της δημόσιας ασφάλειας, από την άλλη όμως χαρακτήρισε «σημαντική» την ανάγκη συνέχισης των διμερών συμμαχικών διαβουλεύσεων σε θέματα ασφαλείας και «συνεργασίας» μεταξύ των κρατικών μυστικών υπηρεσιών και στις δύο μεριές του Ατλαντικού.

Στράτφορ: «Τα μονοπάτια των ...επενδύσεων είναι πολύ μπλεγμένα»

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το τελευταίο διάστημα η στάση που κρατάει το γνωστό ινστιτούτο γεωστρατηγικής «Statfor» (Στράτφορ) (με συνδέσεις με ισχυρές μερίδες του κεφαλαίου στις ΗΠΑ) που θέτει ερωτήματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Σε πρόσφατη ανάλυσή του, ο επικεφαλής του Τζορτζ Φρίντμαν, με τον τίτλο «Οι ΗΠΑ επιλέγουν αναποτελεσματικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας», σημειώνει ότι πολλές δυτικές χώρες «κάνουν μπίζνες στη Ρωσία, έχουν σημαντικές υποδομές, επιχειρήσεις και τραπεζικούς λογαριασμούς. Επίσης, η Μόσχα έχει τη δύναμη να κόψει τις ενεργειακές προμήθειες προς την Ευρώπη. Φυσικά, είναι ζήτημα αν η Ρωσία επιλέξει μια τέτοια απάντηση, ωστόσο είναι απόλυτο γεγονός ότι η Ρωσία έχει μια σειρά από επιλογές». Και προσθέτει: «Αυτός είναι και ο λόγος του δισταγμού από την πλευρά των ΗΠΑ και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία ως σύνολο» και τονίζει ότι «υπολογίζονται οι αμφίδρομες ζημιές».
Ακόμα σημειώνει ότι μετά το 1990 (δηλαδή την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ), «αυτοί που έχουν την εξουσία είναι αυτοί που έχουν και τον πλούτο», αλλά υπογραμμίζεται ότι «η ρωσική ηγεσία διατήρησε μέρος του πλούτου της μέσα στη Ρωσία, ακριβώς για να αποφύγει να μπορούν δυτικές κυβερνήσεις να τον απειλήσουν».
Φυσικά, στην ανάλυση του Στράτφορ γίνεται αναφορά στα κοινά σχέδια που αναπτύσσουν δυτικά μονοπώλια και ρωσικά σε αγωγούς Ενέργειας ή άλλα προγράμματα. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι «στον μοντέρνο καπιταλισμό τα μονοπάτια των επενδύσεων είναι πολύ μπλεγμένα». Το κουβάρι των ανταγωνισμών στον ιμπεριαλιστικό κόσμο είναι εδώ και στην περίπτωση της Ουκρανίας, όπου ο λαός της ματώνει στο βωμό των συμφερόντων των καπιταλιστών.

Δ. Κ.