Δίπλα στην ναζιστική ακροδεξιά, το πολιτικό μόρφωμα του Σ. Θεοδωράκη

 Δίπλα στην ναζιστική ακροδεξιά, το πολιτικό μόρφωμα του Σ. Θεοδωράκη

Ο Σ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ ΒΓΑΖΕΙ ΤΟΝ ΣΚΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕΤΡΑ

Ένα έμμεσο αλλά επίσης ξεκάθαρο ρατσιστικό κρεσέντο ήταν η τοποθέτηση του Σταύρου Θεοδωράκη για το ζήτημα της μετανάστευσης.

Ο άνθρωπος που οι εκδότες-καναλάρχες-εργολάβοι έκαναν αρχηγό κόμματος μίλησε για όλα και ξέχασε τα πάντα, όταν  συνοδευόμενος από τη δικηγόρο και στέλεχος του κινήματος Ζωή Αποστολοπούλου, συναντήθηκε με τη διευθύντρια της Υπηρεσίας Μαρία Σταυροπούλου και τον αντιστράτηγο και γενικό επιθεωρητή του Κλάδου Αλλοδαπών και Προστασίας των Συνόρων του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη Μανώλη Κατριαδάκη.
«Είκοσι εφτά χιλιάδες πρόσφυγες έχουν φθάσει στη χώρα μας από τη Συρία, χιλιάδες πρόσφυγες από τη Βόρεια Αφρική, από τη Μέση Ανατολή. Αναμένονται αιτήματα ασύλου και από τους Παλαιστίνιους, από τους Ουκρανούς που κι αυτοί έχουν εμφύλιο πόλεμο πια και θα ζητήσουν άσυλο στη χώρα μας» δήλωσε ο κ. Θεοδωράκης, επισημαίνοντας ότι αυτό «είναι ένα τεράστιο βάρος που δεν μπορεί να σηκώσει μόνη της η Ελλάδα».

Θα πρέπει, είπε, «η χώρα μας να ενισχυθεί και με ανθρώπους και με λεφτά και με υλικοτεχνική υποδομή για να τα βγάλει πέρα με αυτό το κύμα προσφύγων και μεταναστών. Όταν λέμε δίκαιη Ευρώπη, αυτό εννοούμε. Να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες που μας αναλογούν. Όχι μόνο οι Έλληνες».

Για μια ακόμη φορά το καθεστωτικό παπαγαλάκι, με την περισπούδαστη γλώσσα, που ξέρει τα πάντα αλλά αρνείται να τοποθετηθεί στα πιο σημαντικά, για να μην θίξει όσους τον έστησαν πολιτικά και τις διεθνείς συμμαχίες του ελληνικού αστικού κόσμου,  ξέχασε να μας πει:

Ø  Ποιος δημιουργεί αν όχι οι ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ και οι επεμβάσεις τους  τα ποτάμια των δυστυχισμένων προσφύγων

Ø  Για τη ναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας που στηρίζουν ΗΠΑ-Ε.Ε-κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και η οποία απαγορεύει κάθε διαφορετική φωνή και αμφισβήτηση, δολοφονώντας τον λαό της με τάγματα εφόδου και έναν κτηνώδη εμφύλιο πόλεμο.

Ø  Για τις ευθύνες του κράτους Τρομοκράτη Ισραήλ και την στρατηγικού χαρακτήρα στρατιωτική συνεργασία με το ελληνικό κράτος, όπως επίσης για την συνεκπαίδευση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων με τις αντίστοιχες ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις που τώρα δολοφονούν παιδιά-αμάχους και βομβαρδίζουν νοσοκομεία-σχολεία στη Γάζα

Ø  Για το ρόλο των ελληνικών κυβερνήσεων που συνέβαλαν αποφασιστικά σε όλες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και μετά ανέλαβαν να χτίσουν Τείχη του Αίσχους για να υπερασπιστούν τα σύνορα της Ευρώπης Φρούριο

Ø  Ποιος εκμεταλλεύεται οικονομικά-εργασιακά τους πρόσφυγες φτιάχνοντας Μανωλάδες παντού.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, Πρόεδρος στο ΠΟΤΑΜΙ των καθεστωτικών λυμάτων θέλει «περισσότερη βοήθεια από την Ευρώπη» για να χτιστούν περισσότερα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να έρθουν περισσότεροι Ευρωμπάτσοι και κατασταλτικά μέσα, απέναντι στην ανθρώπινη δυστυχία που προκαλούν οι αστικές πολιτικές που πρεσβεύει και υπερασπίζεται.    

Σταύρο Θεοδωράκη, τους μετανάστες στη χώρα μας ως πύλη εισόδου της Ευρώπης, τους φέρνει η ανάγκη. Που τους ωθεί να ακολουθήσουν το απάνθρωπο και δραματικό δρομολόγιο που χάραξαν ΗΠΑ-Ε.Ε.-ελληνική κυβέρνηση, η καπιταλιστική κρίση, τα ντόπια-αντιδραστικά καθεστώτα πιστοί συνέταιροι του δυτικού ιμπεριαλιστικού κόσμου.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης απλώς αποδεικνύει ότι δίπλα τη ναζιστική ακροδεξιά, τίθεται μια σύγχρονη κεντροδεξιά-κεντροαριστερά, που μπορεί να μοστράρει το κουστούμι ή το σακίδιο, αλλά έχει κοινή ατζέντα κατά του κόσμου της εργασίας.

Εμείς απαιτούμε ανοικτά σύνορα προς την Ευρώπη για όλους.
Αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων σε πρόσφυγες και μετανάστες.  
Αυτό όμως είναι υπόθεση της κοινής εργατικής διεθνιστικής μας πάλης. 

Ταξική πάλη και ταξική συνείδηση

 Ταξική πάλη και ταξική συνείδηση

Συνέχεια εκ του προηγούμενου, με μια δεύτερη παρατήρηση, ίσως όχι αρκετά σημαντική για να σταθεί μόνη της σε ξεχωριστή ανάρτηση, θεώρησα ωστόσο σκόπιμο να σπάσω σε δύο μέρη το αρχικό κείμενο, για να μην κουράσει καλοκαιριάτικα με την έκτασή του.

Στο πρώτο μέρος η έμφαση δίνεται στην καταληκτική παρατήρηση: δεν αρκεί να περιμένουμε παθητικά την αντικειμενική εμφάνιση της επαναστατικής κατάστασης, αλλά πρέπει να προετοιμαζόμαστε ατομικά και συλλογικά, ως μονάδες, ως τάξη και ως πρωτοπορία. Αφενός γιατί καμία ομάδα δε νίκησε στον αγώνα της, χωρίς να ρίξει δουλειά στην προπόνηση –και δεν αρκεί το φυσικό ταλέντο ή άλλα εγγενή ταξικά προτερήματα, για να καλύψουν το μειονέκτημα έναντι της αστικής εξουσίας και του κατεστημένου της. Αφετέρου γιατί η δική μας δράση είναι προϋπόθεση για την εκδήλωση του επαναστατικού κινήματος ή και για την επίσπευση αυτής της επαναστατικής στιγμής.

Η σχηματική αντίληψη της.. «μετωπικής αντιπολίτευσης» κι άλλων χώρων ως προς τη συγκέντρωση δυνάμεων για το στρατηγικό στόχο υπαγορεύει κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, συνεργασίες με μίνιμουμ συμφωνίες και κοινή δράση σε επιμέρους ζητήματα, για να συγκροτηθεί ένα μέτωπο που θα συσπειρώσει ευρύτερες λαϊκές μάζες και θα καταστεί πλειοψηφικό, αλλάζοντας τους συσχετισμούς σε διάφορα επίπεδα –πχ το κοινοβουλευτικό-κυβερνητικό.

Το βασικό σφάλμα σε αυτήν την αντίληψη και την αλληλουχία των φάσεων του παραπάνω σχήματος είναι πως φαίνεται να αγνοεί μια απλή μαρξιστική αλήθεια: ότι δηλ σε μια δοσμένη κοινωνία, η κυρίαρχη ιδεολογία-συνείδηση είναι η ιδεολογία της κυρίαρχης τάξης. Παρά τα όποια αγωνιστικά σκιρτήματα ή το βαθμό συνειδητοποίησης των πρωτοπόρων στοιχείων της, η εργατική τάξη στο σύνολό της παραμένει υπό την επιρροή των αστικών ιδεολογημάτων, που αρκετές φορές επιβιώνουν και μετεπαναστατικά, με τη δύναμη της συνήθειας ή και της ακόμα ανώριμης και μη μετασχηματισμένης πραγματικότητας, που αφήνει τα σημάδια της στη νέα κοινωνία.

Η ρεφορμιστική λογική να πάρουμε πρώτα με το μέρος μας την πλειοψηφία κι ύστερα να πάρουμε την εξουσία χρεοκοπεί κάθε φορά στην πράξη, θυμίζοντας τον αρχάριο ποδηλάτη, που χωρίς να διαθέτει ακροβατικές ικανότητς, προσπαθεί να ισορροπήσει πρώτα πάνω στη σέλα, προτού αρχίσει να κινείται. Πίσω από αυτή τη λογική κρύβονται οι αυταπάτες του ειρηνικού, κοινοβουλευτικού περάσματος κι ο κυβερνητικός κρετινισμός των αναθεωρητικών δυνάμεων (που σήμερα δε νιώθουν καν την ανάγκη να έχουν ως σημείο αναφοράς το μαρξισμό για να τον αναθεωρήσουν).

Το αντιδραστικό ιδεολογικό κέλυφος κι η επίδραση της αστικής ιδεολογίας σπάει για την πλειοψηφική μερίδα των λαϊκών στρωμάτων μόνο όταν εκδηλώνεται το επαναστατικό κίνημα, κατά τη διάρκεια της παράπλευρης χειραφετητικής επίδρασής του στις μάζες –και όχι νωρίτερα. Όπως σημειώθηκε και στο πρώτο μέρος, η πρωτοπορία δε στρατολογεί ξεχωριστά έναν προς έναν όσους συσπειρώνονται γύρω της κατά το επαναστατικό άλμα, αλλά την κρίσιμη στιγμή, ο ίδιος ο λαός στρέφεται μαζικά κι αυθόρμητα προς την πρωτοπορία, την αναζητά και τη συναντά στην πορεία των ανησυχιών και των αναγκών του –κάτι που επιβεβαιώνεται άλλωστε από την ιστορική πείρα.

Η επίγνωση αυτή δε μας απαλλάσσει από το καθήκον της ζύμωσης στις σημερινής συνθήκες, από το καθήκον να κερδίζουμε όσο το δυνατόν περισσότερες συνειδήσεις, να ανοιγόμαστε, να πείθουμε, να οργανώνουμε και να προετοιμάζουμε από σήμερα τον υποκειμενικό παράγοντα για αυτό το άλμα σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης –όπως ακριβώς ο αντικειμενικός χαρακτήρας εμφάνισης της τελευταίας δεν απαλλάσσει τον υποκειμενικό παράγοντα από τα πρακτικά καθήκοντά του σε ομαλές, μη επαναστατικές περιόδους.

Αν μείνουμε σε αυτό, βλέπουμε τη μισή αλήθεια και χάνουμε τη γενική εικόνα για το ζήτημα που μας απασχολεί. Ο εύκολος αφορισμός ότι η όξυνση της κρίσης κι οι καταστροφικές συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα, που καλούνται να πληρώσουν τα σπασμένα της, σηματοδοτεί αυτομάτως και τη ριζοσπαστικοποίηση της συνείδησής τους, απέχει αρκετά από την πραγματικότητα. Οφείλουμε όμως να προβληματιζόμαστε από μόνοι μας και να θέτουμε το ερώτημα: ποιες προϋποθέσεις μπορούν να μετατρέψουν την οικονομική σε επαναστατική κρίση για το σύστημα;

Οι παγιωμένες συνειδήσεις σπάνε κι ωριμάζουν απότομα σε επαναστατικές συνθήκες, όπου κάθε μέρα μετρά για μήνας, συμπυκνώνοντας πλούσια πείρα, γεγονότα και διεργασίες αποφασιστικής σημασίας. Αλλά η ταξική πάλη δε σταματά στις μη επαναστατικές «ειρηνικές» περιόδους. Και οι μεγάλοι σταθμοί της αποτελούν το μεγαλύτερο σχολείο για τη διαπαιδαγώγηση των μαζών, αλλά και των ίδιων των «δασκάλων», των κομμουνιστών, που μαθαίνουν να κολυμπάν με άνεση μες στις μάζες χωρίς να τις παρασέρνει το κύμα, αποκτούν κριτήριο και μεταδοτικότητα, επιλέγουν τα κατάλληλα κάθε φορά συνθήματα και τους κρίκους, που ανεβάζουν το επίπεδο των «μαθητών».

Ως εδώ αυτά μπορεί να μοιάζουν γνωστά κι ανιαρά ίσως. Το ζήτημα είναι πως στον αγώνα αυτό υπάρχει κι ένας πολύ έμπειρος ταξικός αντίπαλος, με ένα ισχυρό οπλοστάσιο, που δεν περιλαμβάνει μόνο συμβατικά, παραδοσιακά όπλα, όπως την καταστολή των κινητοποιήσεων και την έντεχνη απαξίωσή τους από τους φανερούς ιδεολογικούς μηχανισμούς υπεράσπισης της αστικής εξουσίας. Περιλαμβάνει ακόμα το έμμεσο χτύπημά τους, με «κινηματικές» προβοκάτσιες, όπως στην 5η μάη, το πατρονάρισμα των αντιδράσεων και τη διοχέτευσή τους σε ακίνδυνα –για το σύστημα- κανάλια –κι άκρως επικίνδυνα για το κίνημα, αν θυμηθεί κανείς τα χρυσαυγίτικα υποπροϊόντα της άνω πλατείας και των αγανακτισμένων {ενώ τα «αμεσοδημοκρατικά» χαρακτηριστικά που τόσο ενθουσίασαν κάποιους εκφυλίστηκαν γρήγορα κι έγιναν μακρινή ανάμνηση. Τις πλατείες, όπου οι μάζες των τηλεθεατών, με τη βαθιά τηλεοπτική συνείδηση, έβλεπαν στο φακό το «αγανακτισμένο» τηλεοπτικό τους είδωλο και περίμεναν ακίνητες να κάνει αυτό την πρώτη κίνηση, για να το ακολουθήσουν}.

Περιλαμβάνει ακόμα τον οπορτουνισμό, ως έκφραση της αστικής επιρροής στο εργατικό κίνημα. Και, το πιο βασικό, «αριστερές» εφεδρείες, η κυβερνητική προοπτική των οποίων μπαίνει ως ταβάνι σε κάθε αγωνιστική κινητοποίηση, ιδίως στο δημόσιο τομέα, και προβάλλει ως ουτοπική διέκοδος για μια σειρά κοινωνικές κατηγορίες και περιπτώσεις: από τους εργαζόμενους που τρέφουν φρούδες ελπίδες για κατάργηση (καταγγελία ή και κάπου αλλού) των μνημονίων κι ανάκτηση των χαμένων δικαιωμάτων και κατακτήσεων, μέχρι τον άνεργο, τον εβε, το δημόσιο υπάλληλο σε διαθεσιμότητα, ακόμα και το φυλακισμένο κουφοντίνα, όπως είδαμε σε προηγούμενη ανάρτηση.

Αυτή η θηλιά της κυβερνώσας αριστεράς, που πολύ ευχαρίστως θα έσφιγγε γύρω μας σε ενδεχόμενες διαδοχικές εκλογικές διαδικασίες, όπως το 12’, για να μας στριμώξει στο περιθώριο, απαιτεί ειδική αντιμετώπιση και αναβαθμισμένη δουλειά, για να απεγκλωβιστούν οι αγώνες από τη ρηχή κυβερνητική διέξοδο στην οποία στριμώχνονται –και την οποία υπηρετούν και πολλές δυνάμεις του εξωκοινοβουλίου, θεωρώντας πως ένα τέτοιο κυβερνητικό σχήμα θα είναι ευάλωτο στη δική τους συνεπή κινηματική πίεση- και να ξεδιπλωθούν άμεσα, χωρίς αυταπάτες, περίοδο χάριτος και την αντίστροφη πίεση που θα ασκήσει πάνω τους η νέα κυβέρνηση, επειδή τάχα «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται..»


Κι αυτό θα είναι το βασικό ιδιαίτερο καθήκον του επόμενου διαστήματος για τις ταξικές δυνάμεις, που θα κληθούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες και να προσανατολιστούν σε νέες μεθόδους δράσης. Αυτό όμως θα το δούμε πιο αναλυτικά και σε άλλες αναρτήσεις, το επόμενο χρονικό διάστημα
Πεντάλεπτη τοποθέτηση από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

ΚΕΡΚΥΡΑ-Κ.ΠΑΥΛΙΑΝ.ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΩΔΙΑΚΩΝ ΣΥΝΟΛΩΝ.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Συλλόγου απευθύνει πρόσκληση σε όλους τους

κατοίκους και τους επισκέπτες της Κέρκυρας να ζήσουν μία ρομαντική βραδιά στο όμορφο φυσικό

περιβάλλον του χωρίου μας, γεμάτη από μελωδίες εκτελεσμένες από πολύ καλά χορωδιακά σύνολα

του τόπου μας.

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Σας προσκαλούμε το Σάββατο στις 2 Αυγούστου & ώρα 9.00 μ.μ στον προαύλιο χώρο των

εγκαταστάσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου της Κάτω Παυλιάνας όπου θα πραγματοποιηθεί τo 1o

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΧΟΡΩΔΙΑΚΩΝ ΣΥΝΟΛΩΝ.

Συμμετέχουν κατά σειρά παρουσίασης των τραγουδιών οι χορωδίες:

Χορωδία Καλλιτεχνικού Πολιτιστικού Συλλόγου Άνω Παυλιάνας « Άγιος Δημήτριος ».

Χορωδία Εξωραϊστικού προοδευτικού Συλλόγου Βραγκανιώτικων.

Χορωδία Πολιτιστικού Συλλόγου Βουνιατάδων. 

ΗΠΑ: Βοήθεια στους δολοφόνους

 ΗΠΑ: Βοήθεια στους δολοφόνους

«Οι ΗΠΑ έχουν δεσμευτεί να εγγυώνται την ασφάλεια του Ισραήλ και είναι καθοριστικό για τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ να παρέχεται βοήθεια στο Ισραήλ για να αναπτύσσει και να διατηρεί ισχυρή ικανότητα αυτοάμυνας», λένε οι Αμερικανοί και παρέχουν κάθε βοήθεια στους δολοφόνους μικρών παιδιών Ισραηλινούς που κατασφάζουν για άλλη μια φορά τη Γάζα.

Την ίδια στιγμή που ανεφοδιάζουν με όπλα το Ισραήλ καλούν τον Ισραηλινό στρατό σε αυτοσυγκράτηση...

Μίλησε κανείς για απίστευτη και απύθμενη υποκρισία;

Πόσοι άραγε βλέπουν και αυτή την αλήθεια;

Πόσοι καταλαβαίνουν ότι ο Ιμπεριαλισμός έχει μόνο ένα πρόσωπο, αυτό του δολοφόνου των λαών;

Κυνική ομολογία ισραηλινού στρατιώτη στο instagram: «Σήμερα σκότωσα 13 παιδιά»!

 Κυνική ομολογία ισραηλινού στρατιώτη στο instagram: «Σήμερα σκότωσα 13 παιδιά»!

Σοκ προκαλεί στα social media η κυνική ομολογία του στρατιώτη των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF) David Dovadia ο οποίος σε ανταλλαγή μηνυμάτων στο instagram έγραψε επί λέξει (ελεύθερη μετάφραση): «Σκότωσα 13 παιδιά σήμερα και είσαι η επόμενη, γαμημένοι μουσουλμάνοι πάτε στο διάολο» (I killed 13 children today and ur next fucking musilms (sic) go to hell bitches). 

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το συγκεκριμένο σχόλιο ανάγκασε τον χρήστη του λογαριασμού να απενεργοποιήσει το προφίλ του, το οποίο δεν εμφανίζεται πλέον δημοσίως στο Instagram. 

Οι φονιαδες των λαων ΗΠΑ-ΙΣΡΑΗΛ-ΕΕ-ΟΗΕ επι τω εργω

Ακατάπαυστη η σφαγη των Παλαιστινίων - ΟΗΕ: Σταματήστε να σκοτώνετε παιδιά (Photos)

• 

Τουλάχιστον 108 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ άλλα 20 πτώματα ανασύρθηκαν από τα συντρίμμια, ανεβάζοντας τον αριθμό των νεκρών στους 1.359 στις 23 ημέρες που διαρκεί η σύγκρουση, ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τους 7.600, σύμφωνα με πηγές των τοπικών υπηρεσιών παροχής άμεσης βοήθειας. 

Από την πλευρά του Ισραήλ, σκοτώθηκαν τρεις στρατιώτες, ενω από την έναρξη των επιχειρήσεων του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας έχουν χάσει τη ζωή τους 56 Ισραηλινοί στρατιώτες και τρεις πολίτες, δύο Ισραηλινοί και ένας Ταϊλανδός. 

Στην αγορά της Σετζάγια, στα προάστια της πόλης της Γάζας, σκοτώθηκαν 17 Παλαιστίνιοι ενώ άλλοι 200 τραυματίστηκαν από αεροπορικό βομβαρδισμό. Την ίδια ώρα, 7 Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους κοντά στο Χαν Γιούνες, στα νότια. Σύμφωνα με τον Άσραφ αλ Κούντρα, τον εκπρόσωπο της παλαιστινιακής υπηρεσίας άμεσης βοήθειας, οι επιθέσεις αυτές έγιναν κατά τη διάρκεια της τετράωρης "ανθρωπιστικής εκεχειρίας" που είχε κηρύξει ο ισραηλινός στρατός. Το Ισραήλ πάντως είχε προειδοποιήσει ότι η εκεχειρία δεν επρόκειτο να ισχύσει στις ζώνες όπου οι στρατιώτες του είχαν ήδη ξεκινήσει να διεξάγουν επιχειρήσεις...

 

Λίγες ώρες νωρίτερα, άλλοι 16 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν όταν χτυπήθηκε από άρμα μάχης ένα σχολείο του ΟΗΕ στον προσφυγικό καταυλισμό της Τζαμπαλίγια, ενώ στο Χαν Γιούνες σκοτώθηκαν τουλάχιστον 13 άνθρωποι, εκ των οποίων οι επτά ήταν μέλη της ίδιας οικογένειας. Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα την Τρίτη η υπηρεσία συντονισμού ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ (Ocha), τα τρία τέταρτα των θυμάτων από την πλευρά των Παλαιστινίων είναι άμαχοι και από αυτούς οι 250 ήταν παιδιά. Σχεδόν 240.000 Παλαιστίνιοι έχουν εκτοπιστεί και οι 200.000 φιλοξενούνται στα 85 καταφύγια που λειτουργεί ο ΟΗΕ στην περιοχή, ενώ οι υπόλοιποι διαμένουν σε σπίτια συγγενών και φίλων. 

Μπαν Κι Μούν: "Εξωφρενικό και αδικαιολόγητο να βομβαρδίζεις παιδιά..."
"Φτάνει πια", διακήρυξαν χθες τα Ηνωμένα Έθνη, μετά τη νέα πολύνεκρη επίθεση σε σχολείο του ΟΗΕ στη Γάζα όπου φιλοξενούνταν Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, θέτοντας το ερώτημα πού να πάνε οι άμαχοι όταν τους προειδοποιούν να φύγουν από τα σπίτια τους για να γλιτώσουν. Ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Γιαν Ελίασον τόνισε ότι δεν έχει απομείνει κανένα ασφαλές μέρος για το 1,8 εκατομμύριο κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας, εν μέσω των συγκρούσεων μεταξύ του ισραηλινού στρατού και της ισλαμιστικής οργάνωσης Χαμάς, από τις οποίες έχουν ήδη χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 1.200 Παλαιστίνιοι. 

"Είναι μια στιγμή που πραγματικά λες ‘φτάνει πια’ και πρέπει να ψάξεις να βρεις τις σωστές λέξεις για να πείσεις αυτούς που έχουν την εξουσία να το σταματήσουν", είπε ο Ελίασον μιλώντας σε δημοσιογράφους στα Ηνωμένα Έθνη. 

Το Ισραήλ υποστηρίζει ότι προειδοποιεί τους κατοίκους για τις επικείμενες επιθέσεις τηλεφωνώντας σε σπίτια, στέλνοντας μηνύματα σε κινητά τηλέφωνα, με φυλλάδια ή ακόμη και με ψεύτικους πυραύλους που πέφτουν στις στέγες των σπιτιών. Όμως ο Ελίασον διερωτήθηκε: "Πού να πάνε; Έχουν απομείνει ελάχιστα μέρη για να πάνε στη Γάζα". 

Τουλάχιστον 16 άνθρωποι σκοτώθηκαν και περισσότεροι από 100 τραυματίστηκαν από τη χθεσινή επίθεση στο σχολείο του ΟΗΕ στον μεγαλύτερο παλαιστινιακό προσφυγικό καταυλισμό. Νωρίτερα, από την Κόστα Ρίκα, ο γενικός γραμματέας του Οργανισμού Μπαν Γκι-μουν καταδίκασε την επίθεση αυτή χαρακτηρίζοντάς την "εξωφρενική και αδικαιολόγητη". "Δεν υπάρχει τίποτα πιο αναίσχυντο από το να επιτίθεσαι σε παιδιά που κοιμούνται" τόνισε, διευκρινίζοντας ότι η ακριβής τοποθεσία του σχολείου είχε ανακοινωθεί στις ισραηλινές αρχές 17 φορές. Η πιο πρόσφατη ήταν το βράδυ της Τρίτης, λίγες ώρες πριν από τον βομβαρδισμό του. 

Ο υψηλόβαθμος διπλωμάτης του ΟΗΕ Τζον Γκινγκ είπε σε δημοσιογράφους στη Νέα Υόρκη ότι αυτό ήταν το πέμπτο σχολείο του Οργανισμού που φιλοξενεί αμάχους το οποίο βομβαρδίστηκε. "Οι τοποθεσίες αυτές δεν είναι ασφαλείς. Πουθενά δεν υπάρχει ασφάλεια. Τους λένε να φύγουν από κάποιες περιοχές, όμως πού να πάνε;" διερωτήθηκε. "Σε μια άλλη περιοχή του κόσμου εάν ήταν σε εξέλιξη συγκρούσεις θα είχαν (οι πολίτες) τουλάχιστον την επιλογή να διασχίσουν τα σύνορα και να αναζητήσουν καταφύγιο σε γειτονικές χώρες. Αυτοί (οι Παλαιστίνιοι) δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα", κατέληξε. 

Την επίθεση στο σχολείο καταδίκασε απόψε και ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ ο οποίος σε ανακοίνωσή του επισημαίνει ότι συμφωνεί με τον γενικό γραμματέα του ΟΗΕ, που χαρακτήρισε το γεγονός αυτό "αδικαιολόγητο". 

Ασχημος κόσμ – Καπιταλιστικά Φτιαγμένος

Posted by2310net 

Στην Γάζα διαμελίζονται καθημερινά άνθρωποι κάθε ηλικίας. Μικρά παιδιά, μεγαλύτεροι, γέροι γίνονται το τέλος του σύντομου ταξιδιού μιας έξυπνης βόμβας τελευταίας τεχνολογίας. Την ίδια ώρα Ισραηλινοί πανηγυρίζουν και χαίρονται που δεν θα υπάρχουν σε λίγο παιδάκια Παλαιστινίων. Δεν είναι μια απλή διαμάχη. Είναι αγώνας για τον έλεγχο της συγκεκριμένης περιοχής που διανθίζεται από εθνικιστικές υστερικές αντιλήψεις. Για τα λεφτά γίνονται.

Στην Ουκρανία τα πτώματα πέφτουν από τον ουρανό ή σέρνονται στους δρόμους των πόλεων. Την ίδια ώρα απαγορεύεται το ΚΚ Ουκρανίας, δολοφονούνται στελέχη του και βρίσκονται υπο διωγμό. Δεν ξύπνησε μια μέρα ο εθνικισμός τους και αποφάσισαν να κάνουν ό,τι κάνουν. Πάλη γίνεται, μεταξύ του μέρους εκείνου του ουκρανικού κεφαλαίου που θέλει σύνδεση με την ΕΕ και εκείνου που προτιμάει την επαφή με την Ρωσία. Με λίγα λόγια, το κεφάλαιο βάζει τους λαούς να αλληλοσκοτώνονται για τα δικά του οφέλη.

Συρία; Αίγυπτος; Λιβύη; Όποιος καταφέρει να ελέγξει αυτές τις χώρες και όλη την περιοχή θα χτίσει πάνω σε πτώματα και αίμα. Αλλά ποτέ δεν απασχόλησε το κεφάλαιο κάτι τέτοιο. Η ίδια του η φύση είναι άλλωστε βγαλμένη από το αίμα.

Ελλάδα; Επιτίθεται με δολοφονική πρόθεση ένας εργοδότης-εκμεταλλευτής τους απλήρωτους εργάτες γης της Μανωλάδας και αθωώνεται. Το αίμα νομιμοποιημένο. Δεν είναι η πρώτη φορά που η ταξική εκμετάλλευση βρίσκει συνοδοιπόρο την δικαιοσύνη.

Τα παραδείγματα πολλά και τα παραπάνω είναι μόνο ελάχιστα από αυτά που θα μπορούσε κανείς να γράψει. Δεν είναι η εξαίρεση. Ο κανόνας είναι. Ο καπιταλισμός, αυτό το σύστημα που υπόσχεται ευημερία, πλούτο και ευτυχία, στην πραγματικότητα σημαίνει θάνατο, αδικία, φτώχεια, ξεριζωμό.

Όμως το πραγματικό μας πρόβλημα σήμερα είναι αν θα βρούμε ξαπλώστρα στην παραλία, αν θα ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας ο κάθε ψευτοσελέμπριτι, αν θα πάρει επιθετικό ο πρόεδρος και αν θα ζήσουμε για να πεθάνουμε μια άλλη μέρα.

Καλό καλοκαίρι…

95χρονος Ισραηλινός επιζών του ολοκαυτώματος,στο πλευρό των Παλαιστινίων

 95χρονος Ισραηλινός επιζών του ολοκαυτώματος,στο πλευρό των Παλαιστινίων

Ονομάζεται  Ernest Rosenthal , είναι Ισραηλινός 95 χρονών, και επέζησε από το ολοκαύτωμα των Ναζί. Σήμερα δείχνει την αλληλεγγύη του στους Παλαιστίνιους,όπως και το Κομμουνιστικό  Κόμμα Ισραήλ και άλλοι αγωνιστές  Ισραηλινοί μέσα σε απίστευτες δυσκολίες και διώξεις από το φασιστικό  καθεστώς του Ισραήλ.

Την φωτογραφία είδα δημοσιευμένη στο facebook στη σελίδα  Velissarios Kossivakis    και θεώρησα υποχρέωση μου να την προβάλλω όσο οι δυνάμεις αυτού του μπλογκ το επιτρέπουν. Δε νομίζω ότι χρειάζεται να γραφτεί τίποτα περισσότερο. Η εικόνα και η ιστορία του συγκεκριμένου αγωνιστή μιλάνε από μόνα τους.

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ;;;

 ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ;;;

Δεν είναι λίγες οι φορές που την τελευταία τετραετία έτυχε να ακούσω εντεταλμένα φασιστόμουτρα να προπαγανδίζουν ότι το μεγάλο κεφάλαιο δεν έχει πλέον ανάγκη και λόγους να εξαπολύσει πολέμους. 


Κι αυτό διότι η παγκοσμιοποίηση έλυσε όλα τα προβλήματα του μεγάλου κεφαλαίου. Άρα, δεν συμφέρει τα μονοπώλια ο πόλεμος...
 
Κι όλο αυτό το παραμύθι, το οποίο συνεχίζουν να περιφέρουν, έχει και φινάλε...
 
Ποιο είναι το φινάλε; Τους επόμενους πολέμους θα τους κάνουν οι λαοί και θα είναι θρησκευτικοί πόλεμοι.. 
Αθώο λοιπόν το μεγάλο κεφάλαιο! Αθώος ο καπιταλισμός! Άγια η εξουσία των μονοπωλίων. Ένοχοι οι λαοί! 

Κι ερχόμαστε σε κάποιες ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ που διάβασα και που όντως ΓΕΝΝΟΥΝ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ... και προϊδεάζουν για ...προκάτ γεγονότα. Πώς λέμε προβοκάτσια;;; Ε, κάπως έτσι...

Ως φαίνεται άλλο από εξαπόλυση γενικευμένου πολέμου δε μένει στους ιμπεριαλιστές προς εκτόνωση της τρομερής καπιταλιστικής κρίσης που απλώνεται παγκόσμια. 
Κινδυνεύουν, βλέπετε, να φτωχύνουν οι κεφαλαιοκράτες... 
Γι' αυτό άλλωστε αναβίωσαν και τροφοδοτούν το φασισμό τους.  


ΡΙΞΤΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ 

Η άσφαιρη κριτική και ο συμβιβασμός

Η άσφαιρη κριτική και ο συμβιβασμός

Ανάμεσα σε άλλα που σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας, μετά τη συνάντησή του την Τρίτη με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ο οποίος βρέθηκε στην Αθήνα, ήταν και τα εξής: «Η αταλάντευτη υποστήριξη της ελληνικής πλευράς προς την Κυπριακή Δημοκρατία, για την πρόοδο των συνομιλιών σε αυτή την κατεύθυνση (σ.σ. έχει προηγηθεί αναφορά του στο Κυπριακό ως ζήτημα εισβολής και κατοχής και περί λύσης στο πλαίσιο διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ), θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη από όλες τις πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα. Πόσο δε μάλλον σήμερα που βρισκόμαστε σε μια περίοδο έντονης ρευστότητας στην ευρύτερη περιοχή. Γεωπολιτική αστάθεια που παίρνει το χαρακτήρα γενοκτονίας στη Γάζα, γεωπολιτική αστάθεια που παίρνει χαρακτήρα μιας διαρκούς ανάφλεξης στην ευρύτερη περιοχή, στη Συρία αλλά και στα βόρεια στην Ουκρανία.
Σε αυτά τα δεδομένα, βασική προτεραιότητα είναι η Ελλάδα και η Κύπρος να αποτελούν πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας αλλά ταυτόχρονα και δυνάμεις που θα επιδιώκουν σταθερά τη συνεργασία και την ειρηνική επίλυση των διαφορών».

***

Αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελούμενη από στελέχη του, βουλευτές και ευρωβουλευτές, επισκέφτηκε επίσης την Τρίτη τον πρέσβη της Παλαιστινιακής Αρχής στην Αθήνα, Μαρουάν Τουμπάσι, όπως ενημερώνει η «Αυγή» της Τετάρτης, «προκειμένου να ενημερώσουν για τις μέχρι τώρα ενέργειες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας προς την ελληνική κυβέρνηση αλλά και προς την κυβέρνηση του κράτους του Ισραήλ, για να σταματήσει άμεσα η αιματοχυσία και ο αποκλεισμός στη Λωρίδα της Γάζας, καθώς και για την έναρξη ουσιαστικών συνομιλιών των δύο πλευρών που θα καταλήξουν στη δημιουργία κυρίαρχου Παλαιστινιακού κράτους». Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, «θα συνεχίσει να εργάζεται για τα δίκαια αιτήματα του Παλαιστινιακού λαού, η εκπλήρωση των οποίων είναι παράγοντας ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή».

***

Και θα έλεγε κανείς, ωραία και πού είναι το κακό, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει η Κύπρος και η Ελλάδα ή ένα κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος να είναι παράγοντες σταθερότητας, ειρήνης και ασφάλειας; Πράγματι, ποιος μπορεί να έχει αντίρρηση; Μόνο που πρόκειται για ένα ανώδυνο ευχολόγιο του τύπου ...τι καλά που θα ήτανε. Γιατί μόνο ως ευχολόγιο μπορούν να ιδωθούν όλα αυτά από τη στιγμή που δεν συνδέονται με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Από τη στιγμή που διαβεβαιώνει ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσει τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της Ελλάδας ως κυβέρνηση, από τη στιγμή που η όλη του λογική για «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» αφορά επί της ουσίας παζάρια εντός του ιμπεριαλιστικού συστήματος για συμμαχίες και με ανερχόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις. Ούτε καν το αίτημα για διακοπή των οικονομικών και στρατιωτικών συμφωνιών με το Ισραήλ δεν μπόρεσε να διατυπώσει. Πριν από δύο χρόνια, άλλωστε, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ συναντιόταν με τον Ισραηλινό Πρόεδρο και στελέχη του αρθρογραφούσαν στηρίζοντας τη συνεργασία με το Ισραήλ, ενώ πριν από λίγες μέρες ο ευρωβουλευτής του Δ. Παπαδημούλης υπέγραφε κείμενο στην Ευρωβουλή, που ουσιαστικά κρατούσε ίσες αποστάσεις από τους Παλαιστινίους και το Ισραήλ. Πολύ περισσότερο που στο ψήφισμα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του, το οποίο κατατέθηκε στην πρεσβεία και υπογράφουν όλοι οι βουλευτές του, αναφέρει: Ο ΣΥΡΙΖΑ «θεωρεί ότι η ανάπτυξη της συνεργασίας της Ελλάδας με το Ισραήλ, όπως και με όλες τις χώρες της Μεσογείου, δεν μπορεί παρά να βασίζεται στην προώθηση της σταθερότητας και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή»!
Οσοι, λοιπόν, προσκυνάνε την καπιταλιστική κερδοφορία, λογικά δεν μπορούν να αμφισβητήσουν τον ευρωμονόδρομο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι φυσικό να μένουν σε ευχολόγια.

***

Ετσι, αν κάτι αποδεικνύουν οι εξελίξεις τόσο στην Κύπρο, στην Παλαιστίνη, στην Ουκρανία, όσο και σε σειρά από άλλες περιοχές όπου έγιναν και γίνονται ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, είναι ότι όσο οι λαοί βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που προωθούν συμφέροντα καπιταλιστών για έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και αγορών, τόσο θα πληρώνουν το τίμημα και με το αίμα τους. Επομένως, η άσφαιρη κριτική εγκλημάτων, δηλαδή η κριτική που δε θίγει την αιτία των δεινών των λαών, στην πραγματικότητα είναι κάλεσμα προς τους λαούς για υποταγή.
Το ΚΚΕ στη χώρα μας είναι η μόνη δύναμη που επιλέγει το δύσκολο αλλά μόνο αληθινό δρόμο και προοπτική για το λαό μας αλλά και τους λαούς άλλων χωρών. Να δείχνει τον πραγματικό ένοχο, που είναι το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, με όλους τους μηχανισμούς του και, ταυτόχρονα, να δημιουργεί καθημερινά, κοπιαστικά και με δουλειά μυρμηγκιού, χωρίς μικροαστική ανυπομονησία, τις προϋποθέσεις για το δυνάμωμα της λαϊκής συμμαχίας που θα συγκρουστεί με την εξουσία των μονοπωλίων. Και αυτό δεν είναι για τη «δευτέρα παρουσία», όπως κατηγορούν το ΚΚΕ εχθροί και άσπονδοι φίλοι, αλλά καθήκον του σήμερα, που διαφοροποιεί τους κομμουνιστές, συμβάλλει στο χτίσιμο της απαραίτητης ταξικής αγωνιστικής συνείδησης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Νέες κυρώσεις στη Ρωσία και από τις ΗΠΑ

ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Νέες κυρώσεις στη Ρωσία και από τις ΗΠΑ

Κλιμακώνονται οι επιχειρήσεις του στρατού κατά του ρωσόφωνου πληθυσμού στις ανατολικές περιοχές. Προχτές χτυπήθηκε και γηροκομείο

Ο αριθμός των νεκρών από την επίθεση του ουκρανικού στρατού στην ανατολή καθημερινά αυξάνεται

ΚΙΕΒΟ - ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Μετά την απόφασή τους να προσφέρουν «οικονομική βοήθεια» αφενός για τη στήριξη της ουκρανικής κυβέρνησης των εθνικιστών και φασιστών, αφετέρου για την «ανοικοδόμηση» της ανατολικής Ουκρανίας που καταστρέφουν καθημερινά οι βόμβες, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν προχτές το βράδυ ένα νέο γύρο κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας την οποία εξακολουθούν να κατηγορούν ότι εξοπλίζει και στηρίζει τους ρωσόφωνους αντάρτες. Η απόφαση της Ουάσιγκτον έγινε γνωστή λίγες μόνο ώρες μετά τις νέες κυρώσεις που εγκρίθηκαν και από την ΕΕ σε βάρος της Ρωσίας, επιδιώκοντας να εμποδίσουν τις ρωσικές επενδύσεις σε Κριμαία και Σεβαστούπολη σε κρίσιμους τομείς (Μεταφορές, Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, Κατασκευές), που θα μπορούσαν να δώσουν ευρύτερη ώθηση στη διείσδυση των ρωσικών κεφαλαίων στην περιοχή.
Το νέο αμερικανικό «πακέτο» κυρώσεων βάζει στη «μαύρη λίστα» τις ρωσικές τράπεζες VTB, Bank of Moscow και Russian Agriculture, με τις οποίες απαγορεύει στους Αμερικανούς να έχουν συναλλαγές. Ακόμα, κυρώσεις επιβλήθηκαν και στο ναυπηγείο «United Shipbuilging Corp» (του οποίου η έδρα είναι στην Αγία Πετρούπολη). Σε δηλώσεις του, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, αφού χαιρέτισε τα νέα μέτρα της ΕΕ τόνισε: «Εάν η Ρωσία συνεχίσει την πορεία αυτή, το κόστος για τη Ρωσία θα συνεχίσει να αυξάνεται», ισχυριζόμενος ότι οι κυρώσεις που έχουν επιβληθεί αποδυνάμωσαν ακόμη περισσότερο τη ρωσική οικονομία. Επιπλέον, επιχειρώντας έναν παραλληλισμό, στο πλαίσιο συκοφάντησης της Σοβιετικής Ενωσης και παραπλάνησης των λαών, πρόσθεσε ότι «δεν πρόκειται να υπάρξει ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος με τη Ρωσία».
Το περιεχόμενο που αποκτούν οι κυρώσεις της Δύσης σε βάρος της Μόσχας επιβεβαιώνει ότι οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που σήμερα ξεσπούν με αγριότητα πάνω στις πλάτες του ουκρανικού λαού αφορούν μόνο μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που συγκρούονται. Καθόλου τυχαία οι νέες ευρωπαϊκές κυρώσεις προκαλούν εμπόδια σε ολόκληρους κλάδους (όπως η εξόρυξη και έρευνα ενεργειακών πόρων), όπου διεξάγονται σφοδρές κόντρες με δεδομένο και το προβάδισμα που διατηρούν ρωσικές εταιρείες, όπως η «Γκαζπρόμ», σε παγκόσμιο επίπεδο.
Από τη μεριά του, το υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσίας σε ανακοίνωσή του υποστήριξε χτες ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση ασκεί «μια πολιτική υπαγορευόμενη από την Ουάσιγκτον» και διεμήνυσε ότι οι κυρώσεις θα «έχουν μοιραία ως αποτέλεσμα μια άνοδο των τιμών στην αγορά της Ενέργειας στην Ευρώπη». «Η πολιτική της ΕΕ δεν βασίζεται πλέον σήμερα σε επαληθευμένα γεγονότα, αλλά υπαγορεύεται από την Ουάσιγκτον», υπογραμμίστηκε στην ίδια ανακοίνωση, όπου επίσης τονίστηκε ότι οι ευρωπαϊκές «αντιρωσικές κυρώσεις» φανερώνουν «την ανικανότητα της ΕΕ να διαδραματίσει έναν αυτόνομο ρόλο στις παγκόσμιες υποθέσεις». Επιπλέον, χτες, έγινε γνωστό ότι η Ρωσία απαγόρευσε τις εισαγωγές φρούτων και λαχανικών από την Πολωνία (που, σημειωτέον, είναι από τους θερμότερους υποστηρικτές των κυρώσεων κατά της Ρωσίας), με το επιχείρημα των «επανειλημμένων παραβιάσεων» πιστοποιητικών και διαδικασιών καραντίνας.
Ωστόσο, η πλουτοκρατία δεν έχει ενιαία άποψη για τη στάση που πρέπει να υπάρξει απέναντι στη Ρωσία. Η Ενωση Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων (AEB), που εκπροσωπεί πάνω από 600 ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία και εδρεύει στη Μόσχα, δήλωσε: «Λαμβάνοντας υπόψη τον όγκο των εμπορικών ανταλλαγών ανάμεσα στην ΕΕ και τη Ρωσία και την Ουκρανία, η Ενωση Ευρωπαϊκών Επιχειρήσεων εκτιμά ότι οι νέες αυτές κυρώσεις δεν θα πλήξουν μόνο τη ρωσική οικονομία, αλλά θα περιορίσουν την οικονομική ανάπτυξη, τόσο στην Ευρωπαϊκή Ενωση όσο και στην Ουκρανία».
Σύμφωνα με τηλεγράφημα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, η βρετανική εφημερίδα «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» ανέφερε ότι τα ρωσικά αντίποινα θα είναι αναπόφευκτα, συμπληρώνοντας ότι οι ευρωπαϊκές οικονομίες θα υποστούν πλήγμα ακριβώς τη στιγμή που η Ευρωζώνη ήλπιζε ότι τα χειρότερα έχουν τελειώσει. Η εφημερίδα επισημαίνει ότι ο «ψυχρός πόλεμος» δεν θα επαναληφθεί, καθώς η σημερινή Ρωσία δεν έχει καμιά σχέση με τη χτεσινή σοβιετική υπερδύναμη, δεν μπορεί να συναγωνιστεί τις ΗΠΑ σε παγκόσμιο επίπεδο ενώ στην Ασία είναι ένας «ελάσσων» εταίρος της Κίνας.

Βομβαρδίζουν και γηροκομεία

Κι ενώ τα μονοπώλια και οι πολιτικοί τους υπηρέτες εντείνουν κάθε είδους πίεση για να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν καλύτερη θέση έναντι των ανταγωνιστών τους, ο λαός της ανατολικής Ουκρανίας βομβαρδίζεται καθημερινά.
Ενδεικτικό της αγριότητας της «αντι-τρομοκρατικής επιχείρησης» είναι ότι, προχτές, στο Λουγκάνσκ, βομβαρδίστηκε μέχρι και ένα γηροκομείο! Χτες το απόγευμα, τηλεγράφημα ανέφερε ότι το τελευταίο 24ωρο σκοτώθηκαν τουλάχιστον 19 άνθρωποι μόνο στην περιοχή του Ντονέτσκ, όπου επίσης 31 τραυματίστηκαν, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Ακόμα, στο Λουγκάνσκ τουλάχιστον ένας κάτοικος σκοτώθηκε και άλλοι επτά τραυματίστηκαν από οβίδες.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Γκι Μουν, ζήτησε χτες «να σταματήσουν άμεσα» οι μάχες κοντά στο σημείο όπου συνετρίβη το αεροπλάνο των «Μαλαισιανών Αερογραμμών» ώστε «οι διεθνείς ομάδες να μπορέσουν να έχουν πρόσβαση στο σημείο χωρίς εμπόδια».
Χτες πάντως ο Πάβλο Κλίμκιν, υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης του Κιέβου, σημείωσε ότι η επιχείρηση στις ανατολικές περιοχές θα συνεχιστεί αλλά διέψευσε πληροφορίες που ανέφεραν ότι ο ουκρανικός στρατός έριξε δυο βαλλιστικούς πυραύλους στην περιοχή της συντριβής του αεροπλάνου. Επίσης, ο Ολλανδός πρωθυπουργός κάλεσε τον Ουκρανό Πρόεδρο να σταματήσει τη στρατιωτική επιχείρηση στην περιοχή για να προχωρήσουν οι έρευνες στα συντρίμμια, αλλά δεν εισακούστηκε.

Οι Ισραηλινοί χτύπησαν εκ νέου σχολείο του ΟΗΕ

Οι Ισραηλινοί χτύπησαν εκ νέου σχολείο του ΟΗΕ

Στους 1.330 οι νεκροί Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους εκατοντάδες παιδιά, στους 7.200 οι τραυματίες

Η φρίκη στη μαρτυρική Γάζα δε λέει να σταματήσει

Associated Press

ΓΑΖΑ.-- Το μακελειό που προκαλεί ο ισραηλινός στρατός από αέρα, στεριά και θάλασσα στον πολύπαθο Παλαιστινιακό λαό στη Λωρίδα της Γάζας γνωρίζει κάθε μέρα και νέο «ρεκόρ» φρικαλεοτήτων. Χτες το πρωί χτυπήθηκε και άλλο σχολείο - καταφύγιο του ΟΗΕ στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια, στο βόρειο τμήμα. Σύμφωνα με υπηρεσίες της περιοχής, σε αυτή την επίθεση σκοτώθηκαν 20 άνθρωποι, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά και βρέφη, ενώ 50 τουλάχιστον είναι οι τραυματίες. Αρματα μάχης, που είχαν εδώ και μέρες ενημερωθεί για τις συντεταγμένες από υπαλλήλους της υπηρεσίας του ΟΗΕ, χτύπησαν δύο αίθουσες του σχολείου.
Χτες επίσης τις μεσημεριανές ώρες υποτίθεται ο ισραηλινός στρατός ανακοίνωσε 4ωρη κατάπαυση του πυρός, μόνο που αυτή ακριβώς την ώρα τουλάχιστον 24 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν στη Λωρίδα της Γάζας, 7 σε αεροπορική επιδρομή του ισραηλινού στρατού κοντά στη Χαν Γιούνις, στη Νοτιοανατολική Γάζα και άλλοι 17 ακόμη και 150 τραυματίες σε βομβαρδισμό της αγοράς της Σετζάγια, μιας συνοικίας στην Ανατολική Γάζα. Το τηλεοπτικό δίκτυο της οργάνωσης «Χαμάς» μετέδωσε εικόνες από την αγορά στις οποίες αποτυπώνεται η φρίκη, με χτυπημένους και διαμελισμένους ανθρώπους. Την ίδια ώρα χωρίς ηλεκτρικό και νερό είναι πλέον εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στη Γάζα μετά τον προχτεσινό βομβαρδισμό του σταθμού παραγωγής ρεύματος.
Ο συνολικός απολογισμός των νεκρών Παλαιστινίων έφτανε ως χτες, 23η μέρα από την έναρξη της επιδρομής, σε 1.330 και των τραυματιών σε περίπου 7.200, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές. Επίσης αποτροπιασμό σε κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο στον κόσμο προκαλεί το βίντεο που ανέβασε στο διαδίκτυο ακροδεξιά οργάνωση του Ισραήλ, όπου εμφανίζονται οπαδοί του να πανηγυρίζουν ότι «τώρα δεν θα υπάρχουν σχολεία στη Γάζα γιατί δε θα υπάρχουν παιδιά».
Πάντως και ο επίσημος απολογισμός που έδωσε στη δημοσιότητα το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ (OCHA) και αφορούσε τα στοιχεία ως την Τρίτη ανεβάζει τον αριθμό των νεκρών σε 1.118, εκ των οποίων τουλάχιστον οι 827 είναι πολίτες και ανάμεσά τους 243 παιδιά. Από τους συνολικά 6.233 τραυματίες για την ίδια περίοδο, 1.949 είναι παιδιά. Επίσης σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, που μάλλον υπολείπονται της πραγματικότητας, περίπου 240.000 Παλαιστίνιοι είναι εσωτερικά εκτοπισμένοι στη Λωρίδα της Γάζας εξαιτίας των βομβαρδισμών. Περισσότεροι από 200.000 βρίσκονται σε 85 καταφύγια που διαχειρίζεται ο ΟΗΕ και οι υπόλοιποι σε σπίτια φίλων ή μελών της οικογένειάς τους.

Υποκριτική καταδίκη

Και το χτεσινό μακελειό στο σχολείο ανάγκασε τον ΟΗΕ να εκδώσει ανακοίνωση καταδίκης της στάσης του Ισραήλ, ωστόσο, στη γνωστή λογική των ίσων αποστάσεων, κάλεσε και τις παλαιστινιακές οργανώσεις να σέβονται την ιδιοκτησία του Οργανισμού. Μάλιστα, κατηγόρησε τη «Χαμάς» ότι έκρυβε όπλα σε τέτοια σχολεία.
Και ο Λευκός Οίκος υποτίθεται καταδίκασε το βομβαρδισμό του σχολείου. Ωστόσο, η Μπερναντέτ Μίχαν, εκπρόσωπος Τύπου του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της αμερικανικής προεδρίας, κατήγγειλε και «εκείνους που κρύβουν όπλα μέσα στις εγκαταστάσεις του ΟΗΕ», τονίζοντας ότι «η ενέργεια αυτή αντίκειται στην ουδετερότητα των Ηνωμένων Εθνών».

• Επίσης χτες άλλες τρεις χώρες, οι Χιλή, Ελ Σαλβαδόρ και Περού, ανακάλεσαν τους πρεσβευτές τους, εξαιτίας των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λωρίδα της Γάζας, προκαλώντας την αντίδραση της ισραηλινής κυβέρνησης. Η Βραζιλία και ο Ισημερινός είχαν ανακαλέσει επίσης την προηγούμενη βδομάδα τους πρεσβευτές τους
• .Ποντάρει στη «στρατηγική συμμαχία» και με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις
  
  

  Από την υπογραφή συμφωνίας ενεργειακής - οικονομικής συνεργασίας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ

  Στρατηγική συμμαχία με Ελλάδα και Κύπρο θέλει να προωθήσει το κράτος του Ισραήλ, θέση που καταγράφεται στο νέο αμυντικό δόγμα του, ψήγματα του οποίου είδαν το φως της δημοσιότητας ενόσω εντείνεται η σφαγή στη Γάζα. Τα σχέδια σχετίζονται άμεσα με την ανάγκη προάσπισης μονοπωλιακών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο, υδρογονάνθρακες, αγωγούς και άλλες υποδομές της Ενέργειας. Ζητήματα που καίνε και την ελληνική αστική τάξη, η οποία επίσης προωθεί τη στενή στρατιωτική συνεργασία με ό,τι κινδύνους αυτή συνεπάγεται για τους λαούς της περιοχής.
  Από πλευράς των Ισραηλινών υποστηρίζεται, χαρακτηριστικά, ότι το νέο αμυντικό δόγμα του Ισραήλ κρίνεται αναγκαίο γιατί τα δεδομένα διαφοροποιήθηκαν άρδην τα τελευταία 60 χρόνια. Σημειώνεται πως «οι απειλές και οι προκλήσεις που παρουσιάζονται από τις περιφερειακές αναταράξεις, η κρίση στις σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία και η περίπλοκη πραγματικότητα, που προέκυψε μετά τα γεγονότα της Αραβικής Ανοιξης επιβάλλουν στο Ισραήλ να επιχειρήσει και να αναζητήσει νέες ευκαιρίες για τη δημιουργία συμμαχιών με άλλες χώρες στη Μέση Ανατολή και εκτός αυτής, στα Βαλκάνια και την Ανατολική Αφρική».
  Προστίθεται πως πέραν της ικανότητας του Ισραήλ να αμύνεται επί του εδάφους και να προστατεύει το κράτος του, χρειάζεται σήμερα και ένα πρόσθετο ισχυρό στοιχείο, που είναι η ανάπτυξη στρατηγικών σχέσεων, οι περιφερειακές συμμαχίες.
  Σε αυτό το πλαίσιο καταγράφονται τρεις στρατηγικοί τομείς στους οποίους μπορεί το Ισραήλ να αναζητήσει συμμάχους: «Στην Ανατολική Μεσόγειο, Ελλάδα, Κύπρος και άλλες βαλκανικές χώρες. Στη Μέση Ανατολή, Σαουδική Αραβία και κάποιες χώρες του Κόλπου. Τέλος, στην Ανατολική Αφρική, Αιθιοπία, Κένυα, Νότιο Σουδάν και Ουγκάντα (οι χριστιανικές ανατολικοαφρικανικές χώρες, που απειλούνται από τους φανατικούς ισλαμιστές)».
  Για τη σημασία που δίνει το Ισραήλ στην ανάπτυξη σχέσεων με Ελλάδα και Κύπρο, καταγράφεται σε άλλο σημείο μελέτης που αναφέρεται στο νέο αμυντικό δόγμα της χώρας: «Η Μεσόγειος Θάλασσα αποτελεί τη σανίδα σωτηρίας που συνδέει το Ισραήλ με την Ευρώπη και την Αμερική».
  Αλλωστε, στο πλαίσιο των λυκοσυμμαχιών που διαμορφώνονται τελευταία, και οι αστικές τάξεις Ελλάδας και Κύπρου καλοβλέπουν και προωθούν μια τέτοια συμμαχία με το κράτος του Ισραήλ για προώθηση μονοπωλιακών τους συμφερόντων, βελτίωση της θέσης τους στον ανταγωνισμό τους με την τουρκική αστική τάξη, γενικότερη αναβάθμισή τους στην ευρύτερη περιοχή προκειμένου να διασφαλίσουν μεγαλύτερο μερίδιο από την ιμπεριαλιστική λεία. Διόλου τυχαία το τελευταίο διάστημα πυκνώνουν τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια των τριών χωρών, οι μετασταθμεύσεις ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών για ασκήσεις στο Ισραήλ, κοινά ναυτικά γυμνάσια κ.λπ.
  Στο νέο αμυντικό δόγμα του Ισραήλ σχετικά με την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου σημειώνεται ότι επιβάλλεται «μία αναθεώρηση της θαλάσσιας περιοχής σε συνάρτηση με την άμυνα του Ισραήλ». Υπογραμμίζεται πως η ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή του Ισραήλ και ο καθορισμός ΑΟΖ επιβάλλουν την προστασία αυτών των στρατηγικών αποθεμάτων. Στο σημείο αυτό προστίθεται και η σημασία που αποδίδεται στην Ερυθρά Θάλασσα ως εμπορικού διαδρόμου προς τις ασιατικές υπερδυνάμεις της Κίνας, της Ινδίας και της Ιαπωνίας
• Να σταματήσει το έγκλημα σε βάρος των Παλαιστινίων
  Με πρωτοβουλία του ΕΚ Λάρισας, 25 συνδικαλιστικές οργανώσεις υπογράφουν κοινό ψήφισμα
  Με πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου Λάρισας, 25 Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα απ' όλη τη χώρα υπογράφουν ψήφισμα, με το οποίο εκφράζουν την οργή και την καταδίκη τους για τις εγκληματικές επιθέσεις του ισραηλινού στρατού σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού. Το ψήφισμα απευθύνεται στην πρεσβεία του Ισραήλ και κοινοποιήθηκε στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών. Αναφέρει συγκεκριμένα:
  «Τα ΔΣ των Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών, απ' όλη την Ελλάδα, που υπογράφουμε το παρακάτω ψήφισμα, εκφράζουμε την έντονη οργή και καταδίκη μας στις εγκληματικές επιθέσεις του ισραηλινού στρατού με εντολή της κυβέρνησής του, εναντίον του Παλαιστινιακού λαού, που έχουν προκαλέσει τη δολοφονία εκατοντάδων και τον τραυματισμό χιλιάδων άμαχων Παλαιστινίων.
  Καταγγέλλουμε, επίσης, την ολόπλευρη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ προς την κυβέρνηση του Ισραήλ. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες, γιατί εξισώνουν τους θύτες με τα θύματα. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μάλιστα, με τα απαράδεκτα ψηφίσματά του, πρωτοστατεί στην αθώωση των ισραηλινών εγκλημάτων, βάζει στη θέση του κατηγορούμενου τον Παλαιστινιακό λαό και το δίκαιο αγώνα του.
  Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών αναβαθμίζουν συστηματικά τις πολιτικές, οικονομικές - εμπορικές και στρατιωτικές τους σχέσεις με το Ισραήλ και διεξάγουν κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, όπως αυτές από κοινού με την Ελλάδα.
  Τα ΔΣ των Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών απ' όλη την Ελλάδα, που υπογράφουμε το παρόν ψήφισμα, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγωνιζόμενο Παλαιστινιακό λαό και απαιτούμε:
  

  • Να σταματήσουν τώρα όλες οι χερσαίες και αεροπορικές επιδρομές του Ισραήλ ενάντια στο λαό της Παλαιστίνης.
  • Να ακυρωθούν οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και όλες οι στρατιωτικές συμφωνίες της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με το Ισραήλ. Να ανασταλούν άμεσα όλες οι πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές συμφωνίες ΕΕ - Ισραήλ.
  • Να τερματισθεί η ισραηλινή κατοχή και να δημιουργηθεί ανεξάρτητο, βιώσιμο και κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Να αναγνωρισθεί το παλαιστινιακό κράτος ως μέλος του ΟΗΕ.
  • Να γκρεμισθεί το απαράδεκτο τείχος που χωρίζει την Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Οχθη και τη Γάζα.
  • Την άμεση άρση του αποκλεισμού των παλαιστινιακών εδαφών.
  • Τον άμεσο τερματισμό των εποικισμών και την αποχώρηση των εποίκων.
  • Την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων πολιτικών κρατουμένων στο Ισραήλ και το δικαίωμα επιστροφής όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους».

  Το ψήφισμα υπογράφουν τα Διοικητικά Συμβούλια:
  Των Εργατικών Κέντρων Λάρισας, Καρδίτσας, Νάουσας, Λέσβου, Σάμου, Βορείου Συγκροτήματος Δωδεκανήσου, Αργολίδας, Αμαλιάδας, Λαυρίου, Αγρινίου, Κεφαλονιάς και Ιθάκης, Λευκάδας, Ζακύνθου, Αρτας, Θεσπρωτίας, Πειραιά.
  Των Ομοσπονδιών Τύπου και Χάρτου, Οικοδόμων, Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Λογιστών, Φαρμάκου, Συνταξιούχων ΙΚΑ - ΕΤΜ, Εμφιαλωμένων Ποτών, Βιομηχανικών Εργατοϋπαλληλικών Σωματείων.
  .

Νεα σφαγη στη Γάζα - Οι Ισραηλινοί χτύπησαν ένα ακόμη σχολείο - καταφύγιο

S

Τουλάχιστον 20 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν ένα σχολείο του ΟΗΕ στη Λωρίδα της Γάζας που είχε μετατραπεί σε καταφύγιο βομβαρδίστηκε από τις ισραηλινές δυνάμεις, σε άλλη μια νύχτα «κόλασης». Σύμφωνα με τις υπηρεσίες πρώτων βοηθειών, οβίδες από άρματα μάχης έπληξαν δύο αίθουσες σχολείου της UNRWA, της υπηρεσίας του ΟΗΕ για τους παλαιστίνιους πρόσφυγες, στον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια.

Τις τελευταίες 24 ώρες τουλάχιστον 100 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από τις επιδρομές των Ισραηλινών, οι οποίοι εντείνουν τις επιθέσεις τους εναντίον μαχητών, ενώ τα ξημερώματα της Τετάρτης 32 ακόμα άνθρωποι προστέθηκαν στον απολογισμό των νεκρών. Οι Παλαιστίνιοι ήρθαν αντιμέτωποι για μία ακόμα νύχτα με το φόβο των βομβαρδισμών τα ξημερώματα της Τετάρτης, αυτή τη φορά όμως βυθισμένοι στο σκοτάδι καθώς ο μοναδικός σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στον παράκτιο θύλακα χτυπήθηκε από οβίδα.
Η μονάδα παραγωγής ενέργειας χτυπήθηκε την Τρίτη από οβίδα και έπιασε φωτιά με αποτέλεσμα να σταματήσει ολοκληρωτικά η λειτουργία του, αφήνοντας στο σκοτάδι το μεγαλύτερο μέρος των 1,8 εκατομμυρίων κατοίκων της Γάζας. Σύμφωνα με αξιωματούχους, θα χρειαστούν εβδομάδες ή ακόμα και μήνες προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές. Η καταστροφή της μονάδας δεν είχε μόνο αντίκτυπο στα νοικοκυριά αλλά επίσης και σε νοσοκομεία, προμήθειες νερού και συστήματα επεξεργασίας λυμάτων, δημιουργώντας κινδύνους για τη δημόσια υγεία, δήλωσαν αξιωματούχοι του ΟΗΕ, σημειώνοντας ότι ακόμα και πριν ξεσπάσουν οι διαμάχες το ηλεκτρικό ρεύμα ήταν διαθέσιμο για λίγες μόνο ώρες την ημέρα.

Πυκνός μαύρος καπνός υψώθηκε πάνω από το εργοστάσιο καθώς τα συνεργεία έκτακτης ανάγκης έδιναν μάχη προκειμένου να θέσουν υπό έλεγχο την πυρκαγιά. Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας της Γάζας, μέχρι στιγμής έχουν σκοτωθεί 1.231 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και εκατοντάδες παιδιά, ενώ ο αριθμός των τραυματιών έχει ξεπεράσει τους 7.000. Το Ισραήλ από την πλευρά του έχει χάσει συνολικά 53 στρατιώτες και τρεις πολίτες, από την έναρξη των συγκρούσεων.
Ένα βήμα μπροστά και δυο πίσωμε τα περί εκεχειρίας
Στο μεταξύ το απόγευμα της Τρίτης το πρακτορείο Reuters μετέδωσε πως υπήρξε συμφωνία για εκεχειρία. Το πρακτορείο επικαλείται πληροφορίες που μετέδωσε ο ισραηλινός τηλεοπτικός σταθμός Channel 2, σύμφωνα με τον οποίο ισραηλινές πηγές αποκάλυψαν πως αποφασίστηκε κατάπαυση του πυρός «από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές» στη Λωρίδα της Γάζας. Λίγο αργότερα, ωστόσο, το Channel 2 «μάζεψε» την αναφορά του στα περί εκεχειρίας. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως δεν υπήρχαν αναφορές για το χρόνο έναρξης της εκεχειρίας, ούτε περισσότερες λεπτομέρειες. 

Σύμφωνα με τη Haaretz, πάντως, υψηλόβαθμος Ισραηλινός αξιωματούχος βρίσκεται στην Αίγυπτο και διαπραγματεύεται τους όρους μιας πιθανής ειρήνευσης στην περιοχή, ενώ η ισραηλινή εφημερίδα προσθέτει πως δύο αξιωματούχοι διαψεύδουν τη συμφωνία κατάπαυση του πυρός.

Παίζοντας με τις τάπες των βαρελιών

 Παίζοντας με τις τάπες των βαρελιών

Ο διακηρυγμένος στόχος του σοσιαλισμού περνάει μέσα από τη σύνδεση της σημερινής μη επαναστατικής κατάστασης (που επιβεβαιώνει αυτό τον χαρακτήρα της ακόμα και στα ξεσπάσματά της) και των συντριπτικά αρνητικών συσχετισμών με τη μελλοντική επαναστατική στιγμή, που θα ανατρέψει εκ βάθρων τόσο την κυρίαρχη μιζέρια στους κόλπους του κινήματος όσο και τη μίζερη κυριαρχία του καπιταλισμού που σαπίζει –μαζί με τον εαυτό του κι ολόκληρη την κοινωνία. Περνάει δηλ μέσα από τη συγκέντρωση δυνάμεων για τον τελικό σκοπό, το κέρδισμα συνειδήσεων, με δυο λόγια ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ωθήσουμε το παρόν προς το επαναστατικό μέλλον ή μάλλον αντίστροφα, να πλησιάσουμε αυτό το μέλλον στη σημερινή συγκυρία.

Η σύνδεση αυτή συμπυκνώνει το πρόβλημα της σύνδεσης της επαναστατικής τακτικής με τη στρατηγική κι αποτελεί γόρδιο δεσμό για τις ταξικές δυνάμεις, που πρακτικά καλούνται να συνδυάσουν την καθημερινή πάλη και τις διεκδικήσεις των επιμέρους μετωπικών συσπειρώσεων με το στρατηγικό στόχο, με μια συνολική διέξοδο και πρόταση εξουσίας που θα την υλοποιήσει. Και η σύνδεση αυτή δε γίνεται να επιτευχθεί μόνο με πονηρά τακτικά τεχνάσματα αλλά και με συντονισμένες στρατηγικές κινήσεις αποφασιστικής σημασίας.

Οι δυνάμεις του ποικιλόχρωμου οπορτουνισμού προσπαθούν να γεφυρώσουν (ενδεχομένως και καλόπιστα σε ορισμένες περιπτώσεις) την απόσταση αυτή, μεταφέροντας στο σήμερα την εκκίνηση της επαναστατικής μετάβασης, της ανατροπής του αντιδραστικού τοπίου. Συχνά καταλήγουν όμως με μικροαστική ανυπομονησία (που οδηγεί ωστόσο στο αντίθετο αποτέλεσμα μιας αέναης σταδιακής μετάβασης, συνώνυμης της ματαίωσης) να αντικαθιστούν το κρίσιμο επαναστατικό άλμα με ελαφρά, μεταβατικά πηδηματάκια-μεταρρυθμίσεις, που δεν τρομάζουν την κοινή γνώμη, αλλά αντικειμενικά συνιστούν υπαναχώρηση και βημα(τάκια) προς τα πίσω από τις απαιτήσεις των καιρών.

Αυτές οι μεταβατικές γεφυρούλες, σαν τα κρυφά περάσματα όπου κόβεις δρόμο στο επιτραπέζιο φιδάκι –και ενώ το φίδι του ναζισμού θεριεύει γύρω μας- θυμίζουν τελικά ένα σύγχρονο γεφύρι της άρτας, που για να στεριώσει, απαιτεί από τους εργάτες και την πολιτική τους πρωτοπορία να θυσιάσουν το πρόγραμμά τους και την αυτόνομη έκφρασή τους στο βωμό αταξικών μεταβατικών στόχων (εθνικό νόμισμα, εθνικοποιήσεις, παραγωγική ανασυγκρότηση). Και συνήθως πνίγουν στα στάσιμα νερά του ουτοπικού ρεφορμισμού τις ριζοσπαστικές διαθέσεις και την αγωνία ενός κόσμου με τον οποίο συναντιούνται.

Πρέπει λοιπόν να τα παραπέμψουμε όλα στου αγίου σοσιαλισμού ανήμερα και σε ένα αδιόρατο θολό μέλλον, όπου μόνον τότε θα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες; Και μέχρι τότε να περιοριστούμε σε καθημερινές διεκδικήσεις και συμβατικούς, οικονομικούς αγώνες, χωρίς να βάζουμε αιτήματα-κρίκους που να ανεβάζουν τη μέση συνείδηση των εργατικών μαζών; Σαφώς και όχι.

Η κε του μπλοκ έχει διατυπώσει και σε παλιότερα κείμενα ως ιδέα τον παραλληλισμό του ανέτοιμου ακόμα ταξικού κινήματος με μια προνύμφη, που πρέπει πρώτα να σπάσει με τις δικές της δυνάμεις –κι όχι κάποιον κυβερνητικό σωτήρα- το κουκούλι της, για να αποκτήσει γερά φτερά και να γίνει μια κανονική πεταλούδα, έτοιμη για το μεγάλο άλμα και την έφοδο στον ουρανό. Οι καθημερινοί αγώνες για άμεσες διεκδικήσεις παίζουν αυτόν ακριβώς το ρόλο, για να μπορέσει να ωριμάσει και να δυναμώσει επαρκώς το κίνημα για το επαναστατικό άλμα, όταν προκύψουν οι κατάλληλες συνθήκες.

Η λογική δεν είναι να καούμε στο ζέσταμα και την προθέρμανση, πετώντας τάπες βαρελιών ώσπου να ωριμάσουν οι συνθήκες για το μεγάλο αγώνα. Αλλά να προετοιμαστούμε κατάλληλα για αυτή τη στιγμή, συνειδητοποιώντας πως η επαναστατική κατάσταση, με τα χαρακτηριστικά που της αποδίδει ο λένιν (αδυναμία κυρίαρχων τάξεων να επιβάλλουν την κυριαρχία τους, απότομη επιδείνωση της φτώχιας κι ανεβασμένη δραστηριότητα των μαζών) δεν προκύπτει κατά βούληση και παραγγελία, αλλά ανεξάρτητα από τη δική μας θέληση, άσχετα (ή μάλλον σχεδόν ανεξάρτητα) από τη δράση του κόμματος και του επαναστατικού υποκειμένου γενικότερα. (Παρακάτω θα αναλυθεί το νόημα της παρένθεσης με την υπογράμμιση).

Την κρίσιμη στιγμή η πρωτοπορία δε βρίσκει έναν προς έναν αυτούς που θα την περιστοιχίσουν στην επαναστατική έφοδο. Ο λαός είναι που στρέφεται μαζικά προς την πρωτοπορία και τη βρίσκει στο δρόμο του. Το βασικό ζητούμενο λοιπόν για αυτή την πρωτοπορία είναι να φανεί έτοιμη, όταν προκύψει αντικειμενικά η επαναστατική κατάσταση, να την εκτιμήσει σωστά και να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της συγκυρίας, καθοδηγώντας το επαναστατικό κίνημα (*που δεν είναι βέβαιο πως θα εκδηλωθεί, γιατί επαναστατική κατάσταση δε σημαίνει αυτομάτως και ξέσπασμα της επανάστασης, πόσο μάλλον την τελική της νίκη) ως το τέλος.

Επιστρέφοντας στον ορισμό του βλαδίμηρου για την επαναστατική κατάσταση, προσέχουμε πως δεν την εξαρτά αποκλειστικά από τον αντικειμενικό παράγοντα –εξάλλου από την άποψη των αντικειμενικών συνθηκών και της υλικής προετοιμασίας για το πέρασμα στο σοσιαλισμό, αυτό είναι υπερώριμο. Ο ορισμός διαπλέκει διαλεκτικά τον αντικειμενικό με τον υποκειμενικό παράγοντα, την ανεβασμένη δραστηριότητα των μαζών. Ο αντικειμενικός χαρακτήρας εμφάνισης της επαναστατικής κατάστασης προκύπτει από την ίδια τη ροή των πραγμάτων, ανεξάρτητα από την υποκειμενική επιθυμία-εκτίμηση της επαναστατικής πρωτοπορίας, όχι όμως εντελώς ανεξάρτητα από τη δράση της και την αποτελεσματικότητά της. Η ιδεολογική ζύμωση των εργατικών μαζών, η οργανωτική τους ετοιμότητα, η ταξική συνείδηση και διαπαιδαγώγησή τους, η διαμόρφωση πολιτικού κριτηρίου από την ίδια τους την πείρα, ο εμπλουτισμός της πείρας αυτής με αγωνιστικές, κινηματικές διεργασίες, η εξαγωγή σωστών διδαγμάτων και συμπερασμάτων είναι «αντικειμενικές παράμετροι» που ωριμάζουν σε «ειρηνικές» συνθήκες με τον χρόνο, δεμένες άρρηκτα με τον υποκειμενικό παράγοντα και την ποιότητα της δουλειάς των κομμουνιστών.

Ο λένιν στον ορισμό του λέει πως δεν αρκεί να μη θέλουν οι από κάτω, αλλά να μη μπορούν και οι από πάνω. Κάτι που μεταφράζεται όμως κι αντίστροφα. Γιατί από μια άποψη, οι από πάνω πάντα θα μπορούν και θα βρίσκουν λύσεις για να επιβάλουν την κυριαρχία τους, όσο οι από κάτω θέλουν και αντιδρούν σπασμωδικά, χωρίς να ξέρουν τι (εναλλακτική) θέλουν.

Συνεπώς η αναμονή της επαναστατικής κατάστασης δεν είναι μια παθητική στάση ως τη δευτέρα παρουσία, που θα δικαιώσει τις προσδοκίες μας, φέρνοντας το πλήρωμα του χρόνου. Αλλά (οφείλει να είναι) μια γόνιμη περίοδος προπόνησης, προετοιμασίας, που μπορεί ίσως να επισπεύσει κιόλας ως ένα βαθμό την εμφάνιση αυτών των χαρακτηριστικών. Με αυτόν τον ισχυρισμό δε φτάνουμε στο άλλο άκρο της αναρχικής δοξασίας πως η οικονομική κρίση (γενικά κι όχι η επαναστατική κρίση) προκύπτει αποκλειστικά από τις εργατικές αντιστάσεις –η απουσία των οποίων φέρνει το νέο κύκλο ανάπτυξης- κι όχι αντικειμενικά από τις νομοτέλειες της καπιταλιστικής οικονομίας. Δείχνουμε όμως τη δυναμική των πραγμάτων και του κινήματος, χωρίς την οποία η εμφάνιση των χαρακτηριστικών που σημειώνουμε μπορεί να περάσει αναξιοποίητη ή απαρατήρητη, σα μια ασυμπτωματική ασθένεια.

Το κρίσιμο λοιπόν είναι να σκεφτούμε πώς μπορούμε να φέρουμε πιο κοντά με τη δική μας δράση, να βάλουμε μπροστά την τόλμη και τη φαντασία μας για την ολόπλευρη ενίσχυση τη παρέμβασης του υποκειμενικού παράγοντα, για να βρούμε τους κρίκους που θα ανεβάσουν τη συνείδηση της εργατικής τάξης, ώστε να είναι σε θέση να αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση, που θα προκύψει μελλοντικά.

Θα αφήσουμε όμως εδώ το νήμα αυτού του συλλογισμού, για να το ξετυλίξουμε, καλώς εχόντων των πραγμάτων, στην επόμενη ανάρτηση.

Ουκρανία: Κλιμακώνονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των ρωσόφωνων

 Ουκρανία: Κλιμακώνονται οι στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των ρωσόφωνων

Το Κίεβο συνεχίζει τις αιματηρές στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά του λαού της Ανατολικής Ουκρανίας, ενώ ταυτόχρονα οξύνονται οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έχουν εμπλακεί στην περιοχή.

Τα oυκρανικά στρατεύματα ανακοίνωσαν ότι κατέλαβαν την πόλη Αβντιίβκα, ενώ τις τελευταίες ώρες επιχειρούν να καταλάβουν και το Ιλόβαϊσκ.

Η αντιδραστική κυβέρνηση της Ουκρανίας έχει πνίξει στο αίμα τους ρωσόφωνους, χτυπάει σπίτια και νοσοκομεία, σκοτώνει αμάχους και παιδιά. Στην πόλη Γκορλίφκα οι νεκροί άμαχοι έφτασαν τους 19, ανάμεσα τους και παιδιά, από τις επιθέσεις των τελευταίων ημερών. Μάλιστα ο oυκρανικός στρατός δεν δίστασε να πλήξει τη Μαιευτική Κλινική της συγκεκριμένης πόλης.

Νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας

Στο «διπλωματικό πόλεμο» που μαίνεται παράλληλα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ επέβαλαν νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ο Aμερικανός πρόεδρος, Μπάρακ Ομπάμα, δήλωσε ότι «η σημερινή ημέρα είναι μια υπενθύμιση πως όταν οι ΗΠΑ λένε κάτι το εννοούν». Ο Μπάρακ Ομπάμα ισχυρίστηκε ότι με τις νέες κυρώσεις, η ήδη αδύναμη οικονομία της Ρωσίας εξασθενεί ακόμη περισσότερο.

Οι νέες κυρώσεις έχουν οικονομικό χαρακτήρα και αφορούν σε τρεις τράπεζες και ένα ναυπηγείο. Στο εξής απαγορεύεται στους Αμερικανούς πολίτες να έχουν συναλλαγές με την VTB, τη δεύτερη σε μέγεθος ρωσική τράπεζα, τη θυγατρική της, τη Bank of Moscow, και τη Russian Agriculture Bank, την τράπεζα που χορηγεί δάνεια σε αγρότες.  Επίσης θα «παγώσουν» τυχόν περιουσιακά που έχει στις ΗΠΑ το ναυπηγείο United Shipbuilding Corp.

Ανάλογα μέτρα αποφάσισε να λάβει η ΕΕ. 

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν Βαν Ρομπέι, και τον προέδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, οι νέες κυρώσεις «θα περιορίσουν την πρόσβαση ρωσικών κρατικών τραπεζών στις κεφαλαιαγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα επιβάλουν εμπάργκο στο εμπόριο όπλων, θα επιβάλουν απαγόρευση στην εξαγωγή αγαθών διπλής (πολιτικής και στρατιωτικής) χρήσης, και θα περιορίσουν την πρόσβαση της Ρωσίας σε ευαίσθητες τεχνολογίες, ιδιαίτερα στον τομέα του πετρελαίου».

Αντίδραση της Ρωσίας για τις κυρώσεις

Ο Βλαντίμιρ Σιζόφ, εκπρόσωπος της Ρωσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δήλωσε ότι η ενίσχυση των οικονομικών κυρώσεων «δεν οδηγεί πουθενά». 

Όπως είπε, «η απόφαση επιβεβαιώνει το συμπέρασμα ότι η ΕΕ δεν μπορεί ή δεν θέλει ακόμη να εγκαταλείψει την οδό της ενίσχυσης της πίεσης μέσω των κυρώσεων, η οποία από μόνη της δεν οδηγεί πουθενά και, σε κάθε περίπτωση, δεν συμβάλλει στην αποκλιμάκωση της κατάστασης στην Ουκρανία».

Από το 902.gr