Ενα άρθρο που απαντήθηκε πριν καν γραφτεί...

Ενα άρθρο που απαντήθηκε πριν καν γραφτεί...

Ο,τι θα μπορούσε να γράψει κάθε αστική εφημερίδα, π.χ. η «Καθημερινή», το έγραψε ο Θ. Καρτερός σε χτεσινό του άρθρο στην «Αυγή». Εγκάλεσε το ΚΚΕ γιατί δεν «χειροκροτεί» τη δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε μετά την πτώση της χούντας, όπως κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το κατηγορεί ότι «δεν αντιλαμβάνεται την τεράστια διαφορά ανάμεσα στην ανοιχτή δικτατορία και την αστική δημοκρατία», ότι «δεν καταλαβαίνει το χάος που χωρίζει τη νόμιμη δράση του ΚΚΕ από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης» (!), ότι δεν τιμά τους αντιδικτατορικούς αγώνες. Το ΚΚΕ, λέει ο Καρτερός, δεν τα έλεγε αυτά το 1974! Και καταλήγει στην εξωφρενική θέση ότι έτσι γίνεται άλλοθι στην κυβερνητική πολιτική!

Ο Θ. Καρτερός κλήθηκε να φρονιμέψει το ΚΚΕ, επειδή αυτό δεν υμνεί την αστική δημοκρατία και δεν «κάνει το σταυρό του» που δεν είναι φυλακή ή εξορία, δεν εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στην αστική τάξη. Το ΚΚΕ επιμένει να αναδεικνύει στους εργαζόμενους, αξιοποιώντας μάλιστα την πείρα 40 χρόνων, ότι η αστική δημοκρατία δεν είναι δημοκρατία για όλους, αλλά για τους λίγους. Τα παραδείγματα που το αποδεικνύουν είναι πολλά και μάλλον ο Θ. Καρτερός τα «αγνοεί» συνειδητά.

Ο Θ. Καρτερός καταφεύγει στη διαστρέβλωση, υποστηρίζοντας ότι το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται για το αν υπάρχουν ή όχι δημοκρατικά δικαιώματα και ότι δεν λέει τίποτα για τους αγώνες του λαού την αντιδικτατορική περίοδο. Πού τα είδε αυτά, αυτός ξέρει. «Δεν είδε» άραγε ο αρθρογράφος της «Αυγής» την εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ την περασμένη Δευτέρα και την ομιλία του Μ. Μαΐλη, η οποία διανεμήθηκε ολόκληρη στον Τύπο και στην οποία τονιζόταν: «Η δικτατορία κατέρρεε υπό το βάρος της γενικής κατακραυγής που προκάλεσε σειρά γεγονότων, με κορυφαίο το Πολυτεχνείο και τους νεκρούς του, και κείνες τις μέρες το χουντικό πραξικόπημα κατά του Προέδρου Μακαρίου, που το ακολούθησε η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο συμβιβασμός, με την άμεση εμπλοκή και αμερικανοΝΑΤΟικών δυνάμεων, έγινε για να αποφευχθούν δύσκολα ελεγχόμενες αντιδράσεις του λαϊκού παράγοντα καθώς και για ν' αντιμετωπιστούν οι εξελίξεις στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, λόγω του Κυπριακού, αλλά και της διαμάχης που άρχιζε στο Αιγαίο».

«Δεν είδε» καν πώς ξεκινά η ανακοίνωση του Κόμματος που υποτίθεται πως σχολιάζει. «Δεν είδε» ότι αυτή αρχίζει υπογραμμίζοντας πως «το ΚΚΕ τιμά όλους όσοι βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν και διώχτηκαν, όλους όσοι συνέβαλαν στον αντιδικτατορικό αγώνα».
«Δεν είδε» στην προαναφερόμενη ομιλία το απόσπασμα ότι «το ΚΚΕ παλεύει από την ίδρυσή του ενάντια στην καταστολή της ταξικής πάλης, του εργατικού κινήματος και φυσικά του ίδιου, ως κόμματος της εργατικής τάξης. Απ' αυτήν τη σκοπιά, διεκδικεί δικαιώματα και ελευθερίες, όσο είναι δυνατό αυτό στο καπιταλιστικό σύστημα. Διεκδίκησε και τη δημόσια ανοιχτή δράση του μετά από 27 συνεχή χρόνια παρανομίας. Και το 1974, επιδίωξε και πέτυχε ντε φάκτο τη νομιμοποίησή του, αξιοποιώντας και την υποχώρηση του αντικομμουνισμού στο λαό».

Και για την ιστορία, να πούμε ότι ήταν ακριβώς 24 Ιούλη του 1974 όταν το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ τόνιζε με ανακοίνωσή του ότι «ο ελληνικός λαός δε βασανίστηκε, πάλεψε και μάτωσε επί 7,5 χρόνια για να συντελεστεί μία μεταμφίεση του ζυγού του». Ηταν Γενάρης του 1975 όταν η 2η Ολομέλεια της ΚΕ υπογράμμιζε: «...Το γεγονός ότι η αντικατάσταση της δικτατορίας έγινε από τα πάνω, με συμβιβασμό ανάμεσα στη χούντα, τους ιμπεριαλιστές και τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, καθόρισε τον περιορισμένο χαρακτήρα της μεταβολής της 23ης του Ιούλη. Στην εξουσία ήρθαν οι συντηρητικές δυνάμεις. Πρόκειται για αναγκαστική αλλαγή μορφής εξουσίας των μονοπωλίων, εγχώριων και ξένων...». Τι λέει η προχτεσινή ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ που τόσο ενόχλησε τον αρθρογράφο της «Αυγής» (και όχι μόνο); «Η δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε μετά την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας είναι ταξική, είναι η άλλη μορφή της δικτατορίας των μονοπωλίων»...

Γ.