Μ. Ταμήλος-«Κοινωνικό αγαθό», είπε, «είναι μόνο το νερό

Κοινωνικό αγαθό

Αποκαλυπτική για το πόσο... κόπτεται η κυβέρνηση για τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες ήταν η προχθεσινή τοποθέτηση του βουλευτή της ΝΔ, Μ. Ταμήλου, σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, με αφορμή την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ: «Κοινωνικό αγαθό», είπε, «είναι μόνο το νερό. Τίποτα άλλο. Μπορείς να ζήσεις και χωρίς ενέργεια. Μπορείς να πας σε ένα χωριό και να ζεις με τη λάμπα που ανάβαμε παλιά (...) Αρα λοιπόν το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό»...

Μέσα στο προκλητικό για το λαό παραλήρημά του, ο Μ. Ταμήλος λέει και μια μεγάλη αλήθεια που δεν πρέπει να χάνουν λεπτό από μπροστά τους οι εργαζόμενοι αν θέλουν να ανατρέψουν τη βαρβαρότητα που βιώνουν: στον καπιταλισμό, στο εκμεταλλευτικό σύστημα που μετατρέπει σε εμπόρευμα την ίδια την εργατική δύναμη, δεν μπορεί να υπάρχει κανένα αγαθό που να μην είναι εμπόρευμα, ούτε καν τα αγαθά που συνδέονται με τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες του ανθρώπου (του νερού συμπεριλαμβανομένου, κι ας το «εξαιρεί» τάχα ο βουλευτής της ΝΔ).

Εμπόρευμα είναι στον καπιταλισμό και η ηλεκτρική ενέργεια, με δυνατότητες μάλιστα για τεράστια μονοπωλιακά κέρδη, γι' αυτό και προωθείται η απελευθέρωσή της. Ακριβώς για αυτά τα κέρδη των μονοπωλίων, τα λαϊκά νοικοκυριά πληρώνουν όλο και περισσότερα για να έχουν ρεύμα στα σπίτια τους, ακριβώς γι' αυτά τα κέρδη ήδη χιλιάδες είναι οι λαϊκές οικογένειες που ζούνε χωρίς ρεύμα, βυθισμένες κυριολεκτικά στο σκοτάδι εν έτει 2014.

«Ολως τυχαίως», οι δυνάμεις που σήμερα αντιδρούν τάχα στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, ενώ αποδέχονται τη ρίζα της, τη στρατηγική της απελευθέρωσης της Ενέργειας, είναι οι ίδιες δυνάμεις που «ξεχνούν» αυτές τις αλήθειες για τη λειτουργία του καπιταλισμού γιατί τον υπηρετούν, είναι οι δυνάμεις που δεν αμφισβητούν την εξουσία των μονοπωλίων.

Ο λαός με την πάλη του σήμερα οφείλει να βάλει στο στόχαστρο την ίδια την πολιτική της απελευθέρωσης της Ενέργειας και ταυτόχρονα να έχει καθαρό ότι πραγματικά κοινωνικό αγαθό θα γίνει το ρεύμα, όπως και συνολικά ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, μόνο όταν η λαϊκή πάλη ανατρέψει τα μονοπώλια και την εξουσία τους και τα κοινωνικοποιήσει, γιατί μόνο τότε κριτήριο της παραγωγής θα είναι η σχεδιασμένη κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι τα κέρδη του κεφαλαίου.

Γ.