ΕΛΛΑΔΑ - ΙΣΡΑΗΛ Στενή συνεργασία και διασύνδεση για τα συμφέροντα των μονοπωλίων

ΕΛΛΑΔΑ - ΙΣΡΑΗΛ

Στενή συνεργασία και διασύνδεση για τα συμφέροντα των μονοπωλίων

Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ, υπογραφή μνημονίου για την Ενέργεια, 8 Αυγούστου 2013

Eurokinissi

«Η Ελλάδα (βλ. η ελληνική κυβέρνηση) βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα δύσκολη θέση. Τα στρατηγικά της συμφέροντα επέβαλλαν το τελευταίο διάστημα τη στενή, εμφανή και μη, συνεργασία με το Ισραήλ. Απέδωσε καρπούς αυτή η σχέση και για τα ελλαδικά και για τα κυπριακά συμφέροντα. Το ρήγμα μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας βαθαίνει και δύσκολα θα επουλωθεί όσο βρίσκεται στην εξουσία ο Ερντογάν. Το νέο ενεργειακό σκηνικό στην Ανατολική Μεσόγειο δεν αφήνει πολλά περιθώρια χειρισμών. Η Αθήνα πρέπει να βαδίσει σε ένα τεντωμένο σχοινί ανάμεσα στην υποστήριξη βασικών αρχών δικαίου και ηθικής και στο ρεαλισμό, μια ισορροπία που μόνο εύκολη δεν είναι».
Αυτά έγραφε την Τρίτη η «Καθημερινή», εκφράζοντας ξεκάθαρα τα σχέδια της ελληνικής αστικής τάξης για περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεων με τα ισραηλινά μονοπώλια, σε αντίστοιχη στενή διασύνδεση με τη κυπριακή αστική τάξη και τον αμερικανικό παράγοντα, και στόχο την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ανατολική λεκάνη της Μεσογείου. Παρ' όλους τους προβληματισμούς που γεννά η ισραηλινή επιθετικότητα σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού, οι αστοί δεν παραιτούνται για κανένα λόγο από την ενίσχυση της συνεργασίας με το Ισραήλ, που στην παρούσα φάση εκτιμάται ότι ωφελεί πολλαπλά την ελληνική πλουτοκρατία.
Εξυπηρετώντας τους τέτοιους σχεδιασμούς της ντόπιας ολιγαρχίας, σε μια περιοχή όπου δρομολογούνται ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, η ελληνική κυβέρνηση έχει αναπτύξει πολυσχιδή δραστηριότητα για σύναψη συμφωνιών και στρατιωτικές συνεκπαιδεύσεις και ασκήσεις με το κράτος του Ισραήλ, ακριβώς για να προστατέψουν υποδομές και διαδρόμους του καυσίμου από άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και «τρομοκρατικές επιθέσεις». Ενδεικτικά:

Χέρι χέρι με ένα κράτος - τρομοκράτη

Το Σεπτέμβρη 2013 ψηφίστηκε στην ελληνική Βουλή το μνημόνιο στρατιωτικής συνεργασίας ανάμεσα στα υπουργεία Αμυνας Ελλάδας και Ισραήλ. Η αναπληρωτής υπουργός Αμυνας, Φ. Γεννηματά, ισχυριζόταν τότε ότι θα ωφελήσει την Ελλάδα, αφού θα αποκτηθεί τεχνογνωσία και εμπειρία από τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας! Κατά την υπουργό, η στρατιωτική συνεργασία δίνει «στρατηγικό πλεονέκτημα» στην Ελλάδα και, μεταξύ άλλων, θα ωφελήσει και την εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Το ΚΚΕ καταψήφισε ζητώντας, από τότε ακόμα, διακοπή και ακύρωση κάθε στρατιωτικής συνεργασίας με το κράτος του Ισραήλ. Η εισηγήτρια του Κόμματος, Δ. Μανωλάκου, τόνιζε ότι πρόκειται για τη στρατιωτική συνεργασία με ένα κράτος - τρομοκράτη, το οποίο επιτίθεται στρατιωτικά χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και βαρύνεται με εγκλήματα εναντίον ακόμα και μικρών παιδιών, όπως δείχνει η δράση του στην κατεχόμενη Παλαιστίνη. Ολα αυτά, είπε, το Ισραήλ τα κάνει γιατί έχει την κάλυψη μεγάλων καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών οργανισμών, σε μια περιοχή που είναι δρόμος μεταφοράς της Ενέργειας. Η στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας μαζί του, τόνισε, μόνο σε περιπέτειες μπορεί να οδηγήσει, από τις οποίες θα χάσουν οι λαοί της περιοχής και θα ωφεληθούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Ασκήσεις και πρωτόκολλα

Λίγο καιρό αργότερα, 18-20 Νοέμβρη 2013, αντιπροσωπεία του ΓΕΕΘΑ μετέβη στο Ισραήλ για να υπογράψει πρωτόκολλα στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, ως εξειδίκευση προηγούμενων συμφωνιών που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις των δύο χωρών για ενίσχυση της μεταξύ τους στρατιωτικής συνεργασίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι συμφωνίες αυτές προβλέπουν κοινές ασκήσεις του Στρατού, της Αεροπορίας και του Ναυτικού των δύο χωρών «σε όλη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου», καθώς και την πραγματοποίηση «ασκήσεων της μιας χώρας στο έδαφος της άλλης».
Τον ίδιο μήνα, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε, με τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη «F-16 Block 52+» και 45 άτομα (πιλότους και τεχνικό προσωπικό), στη μεγάλης κλίμακας στρατιωτική άσκηση με την επωνυμία «Blue Flag 2013» που διοργάνωσε η ισραηλινή αεροπορία και πήραν, επίσης, μέρος δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ιταλίας. Το «σενάριο» της άσκησης προέβλεπε ότι τα μαχητικά αεροσκάφη των τεσσάρων χωρών θα πραγματοποιούσαν αποστολές εναέριας μάχης, «ηλεκτρονικού πολέμου» και ρίψεις πραγματικών βομβών σε πεδίο βολής. Το μεγαλύτερο μέρος της άσκησης διεξήχθη στην Αεροπορική Βάση «Ouvda», στο Νοτιοανατολικό Ισραήλ, κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα και τα σύνορα με την Ιορδανία, ωστόσο τμήμα της άσκησης διεξήχθη και στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Περίπου δυο βδομάδες αργότερα, μέσα Δεκέμβρη 2013, ο υπουργός Αμυνας, Δ. Αβραμόπουλος, επισκέφτηκε το Ισραήλ, συνοδευόμενος από τον Α/ΓΕΕΘΑ, Μ. Κωσταράκο, και συναντήθηκε με τον Πρόεδρο του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες, και με τον Ισραηλινό ομόλογό του, Μοσέ Γιαλόν. Στο επίκεντρο της επίσκεψης βρέθηκε η εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας των δύο χωρών. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις τότε του υπουργού Αβραμόπουλου, ότι «φέρνουμε τα δύο αμυντικά συστήματα(σ.σ.: Ελλάδας και Ισραήλ)πιο κοντά το ένα στο άλλο, με σκοπό να αναλάβουμε νέο ρόλο στο πλαίσιο των στόχων μας για την περιοχή».
Σε αυτό το πλαίσιο, αρχές Απρίλη 2014 διεξήχθη στη θαλάσσια περιοχή Κρήτης και Ανατολικής Μεσογείου η άσκηση «Noble Dina 14», με συμμετοχή μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας της Ελλάδας, των ΗΠΑ και του Ισραήλ.
Εξάλλου, 20 με 23 Μάη 2014, η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε (με ένα αεροσκάφος «C-130» και έναν παρατηρητή) στην πολυεθνική - πολιτικοστρατιωτική άσκηση «Αργοναύτης 2014», που διοργανώθηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία και διεξήχθη εντός του FIR Λευκωσίας, στο φόντο και των ερευνών για υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην άσκηση συμμετείχε (με προσωπικό και μέσα) και το Ισραήλ. Περιελάμβανε δοκιμή του «σχεδίου αντιμετώπισης κρίσης» στη Μέση Ανατολή, άσκηση Ερευνας - Διάσωσης, καθώς και αντιμετώπιση «ασύμμετρων απειλών».

Εν μέσω επίθεσης στη Γάζα

Επιπλέον, στις 9 Ιούλη 2014, και ενώ είχε ξεκινήσει και κλιμακωνόταν η πιο πρόσφατη επίθεση του κράτους του Ισραήλ στη Γάζα, Αθήνα και Τελ Αβίβ προχώρησαν σε κοινή ναυτική άσκηση στο Μυρτώο πέλαγος. Από πλευράς του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, συμμετείχαν η φρεγάτα «ΥΔΡΑ» και οι πυραυλάκατοι «ΜΠΛΕΣΣΑΣ» και «ΛΑΣΚΟΣ». Από το Ισραήλ, πήραν μέρος τα πολεμικά πλοία «SUFA» και «KIDON». Τις προηγούμενες μέρες τα ισραηλινά πολεμικά πλοία ναυλοχούσαν στο ναύσταθμο της Σαλαμίνας, όπου τα πληρώματα εκπαιδεύτηκαν σε αντικείμενα ελέγχου βλαβών.
Και δεν περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι στις 24 Ιούλη 2014, ενόσω το κράτος του Ισραήλ αιματοκυλούσε το λαό της Παλαιστίνης, ο αρχηγός ΓΕΑ, αντιπτέραρχος Ευάγγελος Τουρνάς, υλοποιώντας κυβερνητικές κατευθύνσεις, συναντήθηκε με τον απερχόμενο Ακόλουθο Αμυνας (ΑΚΑΜ) του Ισραήλ, συνταγματάρχη Daniel Levin Kas. Σύμφωνα με το ανακοινωθέν του ΓΕΑ, «ο αρχηγός ευχαρίστησε τον Ισραηλινό ΑΚΑΜ για τη συνεργασία που είχαν (σ.σ. συνεκπαιδεύσεις, κοινά γυμνάσια κ.ά.) κατά τη διάρκεια της θητείας του και του ευχήθηκε καλή συνέχεια»...

Συμμαχίες για τα «στρατηγικά αποθέματα»

Επιπρόσθετα, τέλη του Ιούλη είδαν το φως της δημοσιότητας ψήγματα του νέου αμυντικού δόγματος του Ισραήλ. Εκεί υπογραμμίζεται η βούληση της ισραηλινής αστικής τάξης να προωθήσει στρατηγική συμμαχία με Ελλάδα και Κύπρο. Σχέδιο που σχετίζεται άμεσα με την ανάγκη προάσπισης μονοπωλιακών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο, υδρογονάνθρακες, αγωγούς και άλλες υποδομές της Ενέργειας.
Από πλευράς των Ισραηλινών υποστηρίζεται, χαρακτηριστικά, ότι το νέο αμυντικό δόγμα του Ισραήλ κρίνεται αναγκαίο γιατί τα δεδομένα διαφοροποιήθηκαν άρδην τα τελευταία 60 χρόνια. Σημειώνεται πως «οι απειλές και οι προκλήσεις που παρουσιάζονται από τις περιφερειακές αναταράξεις, η κρίση στις σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία και η περίπλοκη πραγματικότητα που προέκυψε μετά τα γεγονότα της Αραβικής Ανοιξης επιβάλλουν στο Ισραήλ να επιχειρήσει και να αναζητήσει νέες ευκαιρίες για τη δημιουργία συμμαχιών με άλλες χώρες στη Μέση Ανατολή και εκτός αυτής, στα Βαλκάνια και την Ανατολική Αφρική».
Προστίθεται πως, πέραν της ικανότητας του Ισραήλ να αμύνεται επί του εδάφους και να προστατεύει το κράτος του, χρειάζεται σήμερα και ένα πρόσθετο ισχυρό στοιχείο, που είναι η ανάπτυξη στρατηγικών σχέσεων, οι περιφερειακές συμμαχίες.
Σε αυτό το πλαίσιο καταγράφονται τρεις στρατηγικοί τομείς στους οποίους μπορεί το Ισραήλ να αναζητήσει συμμάχους: «Στην Ανατολική Μεσόγειο, Ελλάδα, Κύπρος και άλλες Βαλκανικές χώρες. Στη Μέση Ανατολή, Σαουδική Αραβία και κάποιες χώρες του Κόλπου. Τέλος, στην Ανατολική Αφρική, Αιθιοπία, Κένυα, Νότιο Σουδάν και Ουγκάντα (οι χριστιανικές ανατολικοαφρικανικές χώρες, που απειλούνται από τους φανατικούς ισλαμιστές)».
Σχετικά, τέλος, με την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου, στο νέο αμυντικό δόγμα του Ισραήλ τονίζεται πως επιβάλλεται «μία αναθεώρηση της θαλάσσιας περιοχής σε συνάρτηση με την άμυνα του Ισραήλ». Μάλιστα, υπογραμμίζεται πως η ανακάλυψη αποθεμάτων φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή του Ισραήλ και ο καθορισμός ΑΟΖ επιβάλλουν την προστασία αυτών των στρατηγικών αποθεμάτων, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους λαούς της περιοχής.

Θ. Μπ.