«Κανακέματα» στη σοσιαλδημοκρατία

«Κανακέματα» στη σοσιαλδημοκρατία

Δεν είναι η πρώτη και δε θα είναι η τελευταία φορά που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εξωραΐζει το ρόλο της ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας, καλώντας την να αναθεωρήσει την άποψή της για το μείγμα διαχείρισης και τις συμμαχίες με τις οποίες το υποστηρίζει. Αλλωστε, πριν από τη δική του ταχύτατη σοσιαλδημοκρατικοποίηση, την ίδια υπηρεσία, εξωραϊσμού του ρόλου του, πρόσφερε και στο ΠΑΣΟΚ.

Αναφερόμαστε στην ομιλία του Αλ. Τσίπρα στο συνέδριο του Transform Europe!, την περασμένη Κυριακή, με θέμα: «Η νεοφιλελεύθερη ατζέντα και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία». Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, αφού διαμαρτυρήθηκε ότι «η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία χάνει το βηματισμό της με την ιστορία», αφού εξωράισε το ρόλο της, κατέληξε να της απευθύνει πρόταση να «το πάρει αλλιώς», να εναντιωθεί στη λιτότητα που στερεύει τις πηγές άντλησης ρευστού για τη στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας και να το κάνει σε συμμαχία με δυνάμεις όπως ο ίδιος.
«Για να υπάρξει, θα πρέπει ν' αλλάξει» είπε και πρόβαλλε σαν παράδειγμα προς αποφυγή το ΠΑΣΟΚ που έχει μετατραπεί «σε μικρή, συμπληρωματική δύναμη της νεοφιλελεύθερης δεξιάς», αποφεύγοντας όμως να επικρίνει άλλες δυνάμεις της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που εφαρμόζουν ίδια πολιτική, είτε μετέχοντας σε κυβερνήσεις συνεργασίας είτε κατά μόνας. Δυνάμεις όπως της Γερμανίας, τις οποίες εκλιπαρούσε μέχρι από λίγο καιρό πριν για συνεργασία.
Οσο για την κατεύθυνση της αλλαγής; «Σήμερα, προσαρμογή είναι η ριζοσπαστικοποίηση», υποστήριξε βαφτίζοντας ριζοσπαστισμό το πρόγραμμα διαχείρισης του καπιταλισμού με ψίχουλα στην ακραία φτώχεια, όπου η «κοινωνική πλειοψηφία» δεν βρίσκει όχι «τις αντιστάσεις και τα αιτήματά» της, όπως ισχυρίστηκε, αλλά ούτε τη σκιά τους.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εκτίμησε ότι η ανάληψη της αστικής διαχείρισης απ' το κόμμα του θα σπρώξει τις σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις σε «ριζοσπαστική προσαρμογή», με «ανάκτηση των πιο προοδευτικών και ριζοσπαστικών στοιχείων από το μεταπολεμικό της παρελθόν»! «Η σημερινή σοσιαλδημοκρατία, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στον ιστορικό της ρόλο, αλλά υποβαστάζει το νεοφιλελευθερισμό. Δηλαδή, την ιδεολογία της λιτότητας και της στασιμότητας, που πνίγει την Ευρώπη (...) Και όταν μια ιστορική πολιτική δύναμη, πάψει να εκπροσωπεί τα κοινωνικά συμφέροντα που ιστορικά εκπροσώπησε, τότε αργά ή γρήγορα αντικαθίσταται από τις δυνάμεις που μπορούν να τα εκπροσωπήσουν αυθεντικά», υποστήριξε.

Ποιος όμως ήταν ο ιστορικός ρόλος που έπαιξε η σοσιαλδημοκρατία, όταν από το 1914 ακόμα έχει γίνει αστικό κόμμα; Τα συμφέροντα ποιων κοινωνικών δυνάμεων υπηρέτησε; Ηταν ή όχι η δύναμη που προώθησε τον μεγαλύτερο όγκο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, ανταποκρινόμενη στις ανάγκες των μονοπωλιακών ομίλων που εξουσιάζουν; Γιατί πολιτική ουρανοκατέβατη, πέρα κι έξω απ' την οικονομία, δεν υπάρχει, όσο κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να πείσει το λαό για το αντίθετο. Ηταν ή όχι η δύναμη που έπαιξε ρόλο αντίβαρου στο κομμουνιστικό κίνημα, καπηλεύτηκε συνθήματά του, χειραγωγώντας το εργατικό κίνημα, ενσωματώνοντας λαϊκές αντιδράσεις; Ηταν τελικά, ναι ή όχι, επιζήμιος ο ρόλος της για τους λαούς;

Τα έργα και οι ημέρες της σοσιαλδημοκρατίας δίνουν την απάντηση. Τους πρωτεργάτες των αντεργατικών - αντιλαϊκών ανατροπών γλυκοκοιτάζει ο ΣΥΡΙΖΑ για συμμαχία: «Δεν γνωρίζουμε, βέβαια, αν η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μπορεί να αλλάξει, εγκαταλείποντας το νεοφιλελευθερισμό. Εμείς, αν και δεν ανήκουμε σ' αυτήν την παράδοση, το ευχόμαστε. Γιατί η αλλαγή στην Ευρώπη χρειάζεται ευρύτατες συμμαχίες (...) επιδιώκουμε τη συνεργασία κυβερνήσεων, αλλά και πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, ξεκινώντας από τον ευρωπαϊκό Νότο. Μια τέτοια συνεργασία θα αξιοποιήσει τη θετική δυναμική η οποία θα αναπτυχθεί με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Η ιστορική τομή στην Ευρώπη, με κυβέρνηση Αριστεράς στην Ελλάδα, θα ξεσηκώσει έναν άνεμο ελπίδας και ανατροπής σε όλο τον ευρωπαϊκό Νότο. Θα κινητοποιήσει τις δυνάμεις της προόδου και της κοινωνικής συνοχής σε όλη την Ευρώπη».

Και γιατί όχι; Το πλαίσιο στο οποίο κινήθηκε η ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία είναι το ίδιο με αυτό στο οποίο υποκλίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, της αστικής εξουσίας, της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας. Και μέσα σ' αυτό το πλαίσιο όλα πρέπει να τα περιμένει ο λαός.

Β.