Συγκαλυμμένες ομολογίες
--Μετά τον κ. Στουρνάρα, και ο κ. Χαρδούβελης μίλησε για ταμειακό έλλειμμα που μπορεί να δημιουργηθεί αν δεν υπογραφεί έγκαιρα η νέα συμφωνία...
«Ποια είναι αυτή η "νέα συμφωνία"; Ποιοι, πότε και πού την έκαναν; Ποιοι από τους σημερινούς βουλευτές την υποστηρίζουν; Αν ανησυχούν, όπως λένε, γιατί δεν την έφεραν προς ψήφιση στη Βουλή πριν από τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας; Εμείς δεν αναγνωρίζουμε καμία "νέα συμφωνία" (...) Ο λαός με την ψήφο του θα αναδείξει μια κυβέρνηση με σαφή, καθαρή και νωπή εντολή, στη βάση ενός συγκεκριμένου προγράμματος. Η κυβέρνηση αυτή, στο όνομα της κοινωνίας ολόκληρης, θα προχωρήσει σε μια πρωτίστως ειλικρινή αλλά και πραγματική διαπραγμάτευση στη βάση των πραγματικών δεδομένων και του θεσμικού πλαισίου της ΕΕ, το οποίο τα μνημόνια και ο τρόπος επιβολής τους έχουν καταρρακώσει».
Η ερώτηση και η απάντηση από συνέντευξη του Γ. Δραγασάκη στην κυριακάτικη «Αυγή», 28/12/2014. Τι μας λέει ο Νο 2 της Κουμουνδούρου; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει «καμία "νέα συμφωνία"». Τις παλιές; Γι' αυτές τσιμουδιά. Κι όμως είναι αυτές, οι «παλιές συμφωνίες», που οδήγησαν το λαό σε χρεοκοπία. Είναι αυτές, οι «παλιές συμφωνίες», που υποτίθεται ότι θα καταργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αίροντας τις βαριές τους συνέπειες απ' τις πλάτες του λαού. Στην πραγματικότητα, η απάντηση του Γ. Δραγασάκη συνιστά ομολογία αποδοχής τους, ομολογία πίστεως στην τάξη της οποίας τα συμφέροντα τις επέβαλαν. Ενδεχομένως αύριο, αν η αστική διαχείριση περάσει στα «χέρια» του ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα του να μην υπάρξουν νέα μέτρα, θα παρουσιάσει την υλοποίηση των προηγούμενων σαν μονόδρομο, σαν αναγκαίο κακό. Ψέμα πάνω στο ψέμα. Γιατί όλες οι έως σήμερα συμφωνίες εντάσσονται στα προαπαιτούμενα για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του ντόπιου κεφαλαίου, στόχους που υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οσο όμως αυτός ο στόχος θα καθορίζει την ασκούμενη πολιτική, εντός της ΕΕ και της αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου, τα αντιλαϊκά μέτρα θα είναι αναπόφευκτα.
Αυτή είναι η «αποκωδικοποίηση» του μηνύματος που στέλνει στην αστική τάξη και ο Γ. Σταθάκης («Εφημερίδα των Συντακτών»), διαβεβαιώνοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι η μοναδική δύναμη σταθερότητας για τον τόπο». Οτι «...ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στο ότι δεν σκοπεύει να προβεί σε μονομερείς ενέργειες, καθώς θεωρούμε ότι οι προτάσεις τις οποίες προσκομίζουμε είναι επωφελείς για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη» και ότι «η διαπραγμάτευση την οποία θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συνολική και θα αφορά τόσο την απομείωση του δημόσιου χρέους σε βιώσιμα επίπεδα όσο και την αντικατάσταση του μνημονίου με ένα οικονομικό πρόγραμμα προσανατολισμένο προς την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την ανακούφιση της κοινωνίας». Να μην ξεγελαστούν οι εργαζόμενοι με τα θολά, γενικά κι αόριστα περί ανακούφισης της κοινωνίας. Δεν τους περιλαμβάνει, δεν αφορά παρά ψίχουλα που θα εξανεμιστούν στο έδαφος του αντιλαϊκού πλαισίου που υπόσχεται ότι θα αφήσει απείραχτο.
«Ποια είναι αυτή η "νέα συμφωνία"; Ποιοι, πότε και πού την έκαναν; Ποιοι από τους σημερινούς βουλευτές την υποστηρίζουν; Αν ανησυχούν, όπως λένε, γιατί δεν την έφεραν προς ψήφιση στη Βουλή πριν από τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας; Εμείς δεν αναγνωρίζουμε καμία "νέα συμφωνία" (...) Ο λαός με την ψήφο του θα αναδείξει μια κυβέρνηση με σαφή, καθαρή και νωπή εντολή, στη βάση ενός συγκεκριμένου προγράμματος. Η κυβέρνηση αυτή, στο όνομα της κοινωνίας ολόκληρης, θα προχωρήσει σε μια πρωτίστως ειλικρινή αλλά και πραγματική διαπραγμάτευση στη βάση των πραγματικών δεδομένων και του θεσμικού πλαισίου της ΕΕ, το οποίο τα μνημόνια και ο τρόπος επιβολής τους έχουν καταρρακώσει».
Η ερώτηση και η απάντηση από συνέντευξη του Γ. Δραγασάκη στην κυριακάτικη «Αυγή», 28/12/2014. Τι μας λέει ο Νο 2 της Κουμουνδούρου; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει «καμία "νέα συμφωνία"». Τις παλιές; Γι' αυτές τσιμουδιά. Κι όμως είναι αυτές, οι «παλιές συμφωνίες», που οδήγησαν το λαό σε χρεοκοπία. Είναι αυτές, οι «παλιές συμφωνίες», που υποτίθεται ότι θα καταργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αίροντας τις βαριές τους συνέπειες απ' τις πλάτες του λαού. Στην πραγματικότητα, η απάντηση του Γ. Δραγασάκη συνιστά ομολογία αποδοχής τους, ομολογία πίστεως στην τάξη της οποίας τα συμφέροντα τις επέβαλαν. Ενδεχομένως αύριο, αν η αστική διαχείριση περάσει στα «χέρια» του ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα του να μην υπάρξουν νέα μέτρα, θα παρουσιάσει την υλοποίηση των προηγούμενων σαν μονόδρομο, σαν αναγκαίο κακό. Ψέμα πάνω στο ψέμα. Γιατί όλες οι έως σήμερα συμφωνίες εντάσσονται στα προαπαιτούμενα για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας και την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του ντόπιου κεφαλαίου, στόχους που υιοθετεί και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οσο όμως αυτός ο στόχος θα καθορίζει την ασκούμενη πολιτική, εντός της ΕΕ και της αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου, τα αντιλαϊκά μέτρα θα είναι αναπόφευκτα.
***
Ομως, ο Γ. Δραγασάκης συνεχίζει και διευκρινίζει
ότι θα γίνει πραγματική διαπραγμάτευση εντός του θεσμικού πλαισίου της
ΕΕ. Δηλαδή, με άλλα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει μια νέα συμφωνία. Το
θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ είναι δεδομένο: Συνθήκη του Μάαστριχτ, Σύμφωνο
για το Ευρώ, Στρατηγική «Ευρώπη 2020», εποπτεία, ευρωπαϊκά εξάμηνα και
άλλα πολλά και αντιλαϊκά. Συνεπώς, η πραγματική διαπραγμάτευση που
υπόσχεται ο Δραγασάκης και συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν πρέπει να
κάνει το λαό να αδημονεί, αλλά να προετοιμάζεται να αντιπαλέψει όσα
αντιλαϊκά θα προκύψουν απ' αυτή.Αυτή είναι η «αποκωδικοποίηση» του μηνύματος που στέλνει στην αστική τάξη και ο Γ. Σταθάκης («Εφημερίδα των Συντακτών»), διαβεβαιώνοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι η μοναδική δύναμη σταθερότητας για τον τόπο». Οτι «...ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει στο ότι δεν σκοπεύει να προβεί σε μονομερείς ενέργειες, καθώς θεωρούμε ότι οι προτάσεις τις οποίες προσκομίζουμε είναι επωφελείς για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη» και ότι «η διαπραγμάτευση την οποία θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συνολική και θα αφορά τόσο την απομείωση του δημόσιου χρέους σε βιώσιμα επίπεδα όσο και την αντικατάσταση του μνημονίου με ένα οικονομικό πρόγραμμα προσανατολισμένο προς την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και την ανακούφιση της κοινωνίας». Να μην ξεγελαστούν οι εργαζόμενοι με τα θολά, γενικά κι αόριστα περί ανακούφισης της κοινωνίας. Δεν τους περιλαμβάνει, δεν αφορά παρά ψίχουλα που θα εξανεμιστούν στο έδαφος του αντιλαϊκού πλαισίου που υπόσχεται ότι θα αφήσει απείραχτο.
Β. Ν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου