Για το νέο αθλητικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης

Για το νέο αθλητικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης

Με οδηγό τις επιταγές της ΕΕ, το νέο νομοσχέδιο επισημοποιεί τα σχέδια για μετατροπή του αθλητισμού σε προϊόν

Η νέα νομοθετική προσπάθεια της συγκυβέρνησης να καταθέσει ένα καινούργιο νομοσχέδιο για τον αθλητισμό ακολουθεί τις τρεις προηγούμενες και αποτελεί προσαρμογή στις κατευθύνσεις της ΕΕ. Στόχος της κυβέρνησης είναι να θέσει πιο συγκεκριμένους κανόνες στην εκμετάλλευση του αθλητισμού ως «προϊόν» για λογαριασμό του κεφαλαίου. Επιχειρεί να δημιουργήσει νέες δυνατότητες και επενδυτικά πεδία για τα μονοπώλια, ώστε να δοθεί νέα ώθηση στην καπιταλιστική ανάκαμψη για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου.
Μάλιστα, προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, το νέο αθλητικό νομοσχέδιο επιχειρεί να θεσμοθετήσει και επίσημα κάτι που ήταν έως τώρα «κοινό μυστικό», δηλαδή την πλήρη παράδοση του αθλητισμού στα επιχειρηματικά συμφέροντα και κατά συνέπεια την ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών. Λέει ότι «ναι μεν ο αθλητισμός αποτελεί δικαίωμα για όλους, όμως θα τον απολαμβάνουν εκείνοι που έχουν να πληρώσουν»! Δε μένει μάλιστα σ' αυτό αλλά διαμορφώνει τις δομές και τις συνθήκες που θα εξυπηρετούν την ενίσχυση του κεφαλαίου μέσα απ' όλο το φάσμα του αθλητισμού, όπως, π.χ., εκμετάλλευση συμβόλων, εγκαταστάσεων, υποδομών, την εκπαίδευση, την υγεία - πρόνοια, ασφάλιση κτλ. Επιχειρεί, λοιπόν, να θέσει τους κανόνες της εμπορευματοποίησης σε κάθε άθλημα και όχι μόνο στα λεγόμενα δημοφιλή, όπως ποδόσφαιρο, μπάσκετ κτλ., όπου εδώ και αρκετά χρόνια έχουν εμπορευματοποιηθεί.

Με οδηγό τη «Λευκή Βίβλο για τον Αθλητισμό» της ΕΕ

Στο νέο αθλητικό νομοσχέδιο αποτυπώνονται σε κάθε άρθρο του οι βασικές κατευθύνσεις της «Λευκής Βίβλου» της ΕΕ για τον αθλητισμό. Ας δούμε ορισμένες από το ίδιο το κείμενο, όπου τονίζει τα εξής: «Η Λευκή Βίβλος αναγνωρίζει το σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό ρόλο του αθλητισμού κτλ.», ενώ από επίσημα χείλη των ανθρώπων της ΕΕ ομολογείται ότι ο αθλητισμός αποτελεί «εμπορικό προϊόν» που καλύπτει το 4% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενώ προχωράει το σχέδιο δράσης ακόμα παραπέρα, καθώς λέει ότι «στόχος του είναι να ασχοληθεί με τις κοινωνικές και οικονομικές πτυχές του αθλητισμού, όπως η δημόσια υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ενσωμάτωση, ο εθελοντισμός, οι εξωτερικές σχέσεις κτλ.». Τα όμορφα αυτά λόγια και ιδεώδη που αναφέρονται είναι για να κρύψουν την ουσία, που είναι ο τρόπος με τον οποίο θα δρομολογηθούν. Π.χ., το νέο νομοσχέδιο προβλέπει την παράδοση διευρυμένων αρμοδιοτήτων μέσω του νέου φορέα ΕΚΑΕΤ (Εθνικού Κέντρου Αθλητικών Ερευνών) ως ΝΠΙΔ σε θέματα υγείας αθλητών, εκπαίδευσης γιατρών και παραγόντων, ερευνητικών προγραμμάτων, μελέτη για τη βία κτλ. Δηλαδή ενός φορέα που θα αποτελεί τον «ντίλερ» για διάφορα κέντρα, οργανισμούς, ΜΚΟ, κτλ., που θα αναλάβουν όλους αυτούς τους τομείς της έρευνας με το αζημίωτο βέβαια.
Η χρηματοδότησή τους από τα προγράμματα Progress, Δια βίου μάθησης, Νεολαία σε δράση κτλ., φανερώνουν ότι η «πίτα μεγαλώνει» για τους οικονομικούς κολοσσούς που θέλουν να επενδύσουν στο χώρο του αθλητισμού. Διότι, παρά τα προσχήματα επικοινωνιακού χαρακτήρα, κυβέρνηση και ΕΕ θέλουν να ανοίγονται καινούργιοι δρόμοι για νέες δομές και δράσεις του κεφαλαίου που θα αυξήσουν και άλλο την κερδοφορία του. Η οποία, εκτός των άλλων, θα προέρχεται και από κοινοτικά κονδύλια, δηλαδή ζεστό χρήμα των λαών της ΕΕ θα εισρεύσει στα ταμεία των κεφαλαιοκρατών για να επενδύσουν, χωρίς πολλά ρίσκα, εκεί που ως σήμερα δεν μπορούσε να γίνει απευθείας αλλά μέσω άλλων τομέων.
Ολες οι αλλαγές που προτείνονται στο κεφάλαιο «Αθλητής» του νέου αθλητικού νομοσχεδίου, θεσμοθετούν, μέσω του διαχωρισμού των τριών κατηγοριών (επαγγελματίας - αμειβόμενος - ερασιτέχνης), το διαχωρισμό του αθλητισμού σε «επαγγελματικό» και «ερασιτεχνικό». Ενώ μέσα από το κεφάλαιο «Αθλητικό Σωματείο» καθιερώνεται ως μονόδρομος και επεκτείνεται με συγκροτημένο τρόπο η πλήρης παράδοση στην επιχειρηματική δράση και στα λεγόμενα «ερασιτεχνικά αθλήματα», καθώς προβλέπει τη δυνατότητα σε κάθε «ερασιτεχνικό» σωματείο «να αναπτύσσει εμπορικές δραστηριότητες για την εξυπηρέτηση -όπως λέει- των λειτουργικών του αναγκών αρκεί, να μην αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του»! Αλλωστε και η ίδια η «Λευκή Βίβλος» της ΕΕ για τον αθλητισμό επισημαίνει ότι: «Η χρηματοδότηση του μαζικού αθλητισμού θα γίνεται από δημόσιες και ιδιωτικές πηγές». Εχοντας κανείς υπόψη ότι η τακτική επιχορήγηση της ΓΓΑ προς τις αθλητικές ομοσπονδίες βαίνει συνεχώς μειούμενη (από τα 200 εκ. ευρώ περίπου το 2010, φτάσαμε στα 45 εκ. ευρώ το 2014), αντιλαμβάνεται το τι θα επακολουθήσει.
Στο κεφάλαιο που αφορά τη λειτουργία των Ομοσπονδιών, αξιοποιώντας εκφυλιστικά φαινόμενα που υπάρχουν, επιχειρεί να αποπροσανατολίσει με τον περιορισμό των δύο θητειών για κάθε παράγοντα, όταν αφήνει έξω από κάθε συζήτηση την καθιέρωση της απλής αναλογικής σε όλα τα όργανα. Ενώ παράλληλα επιχειρεί να ελέγξει πλήρως τις διοικήσεις για να διασφαλίζει την απαρέγκλιτη εφαρμογή και το ξεδίπλωμα αυτής της πολιτικής που αποτελεί στρατηγική κατεύθυνση κυβέρνησης και κεφαλαίου. Αποτελεί υποκρισία και αποπροσανατολισμός το ότι προβλέπει τη συμμετοχή των αθλητών και των προπονητών ως μέλη του αθλητικού σωματείου, όταν, από την άλλη, με τον τρόπο λειτουργίας (εμπορευματοποιημένο) που καθιερώνει τους αφαιρεί κάθε δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης, καθώς τον πρώτο λόγο θα τον έχουν οι διάφοροι «χρηματοδότες - χορηγοί».
Τέλος, στο κεφάλαιο «Επαγγελματικός Αθλητισμός» η κυβέρνηση, παίρνοντας μάλιστα υπόψη και τις επιχειρηματικές κόντρες που υπάρχουν στο χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου και μάλιστα σε φάση καπιταλιστικής κρίσης, προσπαθεί να πάρει μέτρα για τη βελτίωση του «προϊόντος» που σήμερα παρουσιάζεται υποτιμημένο. Επιχειρεί να θέσει ορισμένους κανόνες, να «εξορθολογήσει» και να διαμορφώσει ένα κατάλληλο και ευνοϊκό «επενδυτικό περιβάλλον» για να μειώνεται το «ρίσκο» για κάθε ενδιαφερόμενο. Καθώς καταργεί τους όποιους περιορισμούς υπήρχαν για την εξαγορά των ΑΑΕ (Αθλητικών Ανωνύμων Εταιρειών) από μη Ευρωπαίους πολίτες, χαλαρώνοντας μάλιστα εντελώς τον έλεγχο της προέλευσης των επενδυμένων κεφαλαίων. Στο κομμάτι, δε, που αφορά τη βία εντός γηπέδων - μαγαζιών προωθεί νέα κατασταλτικά μέτρα, με παρακολούθηση μέσω κλειστών κυκλωμάτων, καθιερώνει το φακέλωμα με το ονομαστικό εισιτήριο, ενώ διατηρεί μηχανισμούς συγκέντρωσης πληροφοριών μέσω του γραφείου πληροφοριών ποδοσφαίρου της ΕΕ.
Εν κατακλείδι, η κυβέρνηση και μ' αυτό το νομοσχέδιο υπηρετεί τη στρατηγική του κεφαλαίου και στον τομέα του αθλητισμού, αποδεικνύοντας ότι εκείνος (σημ. ο αθλητισμός), ως κομμάτι του συνολικότερου εποικοδομήματος του καπιταλισμού, διέπεται από τις νομοτέλειες του. Αποδεικνύεται ότι ο αθλητισμός δεν είναι κάτι το αταξικό και ανεξάρτητο αλλά λειτουργεί με βάση τους κανόνες της αγοράς και διέπεται απ' αυτούς σε όλο το φάσμα του. Επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά η θέση μας ως ΚΚΕ ότι ο αθλητισμός είναι βαθιά ταξικός και δεν μπορεί να πατάει σε δυο βάρκες. Δεν μπορεί να έχει δυο εντελώς διαφορετικές ψυχές, επομένως δεν μπορεί να συνυπάρχει αρμονικά η «επαγγελματική» με την «ερασιτεχνική» μορφή του, όπως ισχυρίζονται σήμερα συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) και η αξιωματική αντιπολίτευση (ο ΣΥΡΙΖΑ). Δε γίνεται πουθενά αυτό και δεν πρόκειται να γίνει και στην Ελλάδα.

Η θέση του ΚΚΕ

Στη χώρα μας, ο σκοπός της Φ.Α. και του αθλητισμού θα εκπληρώνεται όταν όλος ο λαός θα ασκείται συστηματικά σε όλη του τη ζωή και θα απολαμβάνει τα οφέλη της άσκησης. Βασική προϋπόθεση, η οργάνωση της οικονομίας και της εξουσίας σε άλλη κατεύθυνση και προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων. Γιατί μόνο τότε ο χαρακτήρας του αθλητισμού ως δικαίωμα και σύγχρονη ανάγκη του ανθρώπου θα βρει τη θέση που του αξίζει, καθώς θα αποτελεί μέρος του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου, ο οποίος θα επιστρέφει στους παραγωγούς του.
Να γιατί η θέση του ΚΚΕ σήμερα, για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό και η διαμόρφωση παράλληλα όλων των προϋποθέσεων από το κράτος που αφορούν την ανάπτυξη και τη δωρεάν παροχή της φυσικής αγωγής και του αθλητισμού, στην βάση ενός ενιαίου συστήματος, βασισμένου σε επιστημονικές έρευνες που θα καλύπτει της ανάγκες όλου του λαού και της νεολαίας, είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε.
Οι στόχοι που παλεύουμε :
Κάθε Αθλητική Ομοσπονδία πρέπει:

• Να διαθέτει επιστημονικό δυναμικό (συνεργασία με τα ΤΕΦΑΑ) για έρευνα και για τον έλεγχο του έργου τους με ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες.
• Να έχει επεξεργασμένο σχέδιο ανάπτυξης σε συνεργασία με το επιστημονικό δυναμικό στα σχολεία.
• Το κράτος οφείλει να παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για το έργο του αθλητικού σωματείου. Να καλύπτονται τα έξοδά του με θεσμοθετημένο κονδύλι από τον κρατικό προϋπολογισμό, να κοπούν οι δεσμοί με τους χορηγούς.
• Αύξηση των τακτικών επιχορηγήσεων των αθλητικών ομοσπονδιών, με βάση τις πραγματικές ανάγκες για την ανάπτυξη του κάθε αθλήματος. Κατάργηση της κατηγοριοποίησης.
• Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό. Κατάργηση του «επαγγελματικού» αθλητισμού (ΠΑΕ - ΚΑΕ) που βασίζεται στους επιχειρηματίες και δήθεν χορηγούς.
• Να μειωθεί άμεσα στο 50% η συνδρομή σε όλα τα σωματεία. Η συνδρομή πρέπει να είναι συμβολική και το κράτος να εξασφαλίζει οικονομική στήριξη.
• Να αξιοποιηθούν όλες οι υπάρχουσες εγκαταστάσεις (Εθνικά Αθλητικά Κέντρα, Δημοτικά Αθλητικά Κέντρα) από τα σχολεία και τα αθλητικά σωματεία της κάθε περιοχής και η μετακίνηση σ' αυτά να είναι δωρεάν.

Π. Κρίκης
Μέλος του τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ