Για ποιον χτυπάει η καμπάνα

 Για ποιον χτυπάει η καμπάνα

Η σημερινή ανάρτηση δεν έχει το συνήθη χαρακτήρα μιας τυπικής ανάλυσης. Έρχεται πιο πολύ να καταθέσει μερικές σκέψεις και προβληματισμούς, χτυπώντας καμπανάκι εν όψει του τριημέρου που αρχίζει σήμερα. Που δεν είναι απαραίτητα καμπανάκι κινδύνου, ούτε έχει διάθεση να ρίξει νερό στο μύλο της κινδυνολογίας των μμε, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το καμπανάκι του τελευταίου γύρου για τη συγκυβέρνηση.

Τις τελευταίες ώρες - μέρες στη δημοσιογραφική πιάτσα κυκλοφορεί αρκετά έντονα το σενάριο για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, πριν καν ξεκινήσει η διαδικασία εκλογής του ΠτΔ (προέδρου της δημοκρατίας), που θα τη μπλοκάρει η αντιπολίτευση για να οδηγηθούμε στις κάλπες το μάρτη. Αυτό φυσικά μπορεί να μην είναι τίποτα παραπάνω από μια σαπουνόφουσκα που θα σκάσει γρήγορα –όσο γρήγορα διαψεύστηκε μια «γενική αίσθηση» που καλλιεργούνταν τις προάλλες, πως η συγκυβέρνηση.. «τους έχει» τους 180 βουλευτές (για την ανάδειξη πτδ). Παρόλα αυτά υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις, που δεν είναι δυνατόν να αγνοηθούν. Ο μεϊμαράκης για παράδειγμα δεν είχε κανένα (άλλο) προφανή λόγο για να συναντηθεί με τον παπούλια. Και ο βενιζέλος είναι έξυπνος κι έμπειρος αστός πολιτικός, για να υποθέσει κανείς πως απλώς του ξέφυγε η χτεσινή δήλωση περί «νωπής λαϊκής εντολής».

Από την άλλη το αστικό κράτος συνεχίζει να παίζει με επιτυχία το ρόλο του συλλογικού πολιτικού παχύδερμου στις διάφορες εκδοχές του (κυβέρνηση, εισαγγελία, υπουργός δικαιοσύνης, συστημική αρθρογραφία, κτλ) κι εγείρεται εύλογα το ερώτημα τι ακριβώς επιδιώκουν ή σχεδιάζουν εν όψει της αυριανής πορείας για την 6η δεκέμβρη, την επέτειο της δολοφονίας του γρηγορόπουλου.

Να περιοριστεί σε προπύλαια κι ομόνοια, γιατί έρχεται ο νταβούτογλου και θα αποκλειστούν όλοι οι γύρω δρόμοι, λες και θα τρέξει σε μαραθώνιο; Να γίνει απογευματινές ώρες (μετά τις 3 που αίρεται η απαγόρευση) και πρακτικά το βράδυ, για να στηθεί πιο εύκολα το γνωστό συγκρουσιακό σκηνικό γύρω από τα εξάρχεια; Να ματαιωθεί και να μη γίνει καθόλου; Ή μήπως –ακριβώς γιατί αποκλείεται το τελευταίο- στήνουν μια φάκα με την απαγόρευση, για να δουν τι ψαριά θα βγει, και να γίνει πάνω σε ερείπια και αποκαΐδια το συλλαλητήριο της κυριακής ενάντια στην ψήφιση του προϋπολογισμού; Και τι θα γίνει με την κατάληψη στο κτίριο της γσεε, που έχει αποκλειστεί από ματάδες κι υμετάδες, για να μην μπει κανείς άλλος –κι είναι ζήτημα τι θα γίνει με όσους είναι ήδη μεσα;

Είναι τόσο ηλίθια η κυβέρνηση που θέλει να πάει σε εκλογές, με το θάνατο του ρωμανού να τη στιγματίζει και να τη βυθίζει; Ή μήπως επιχειρεί υπό την απειλή ενός «νέου δεκέμβρη» -και όσο ζει ακόμα ο ρωμανός- να στρώσει το έδαφος για ακόμα πιο σκληρή εφαρμογή του δόγματος «νόμος και τάξη» και να συσπειρώσει τα συντηρητικά αντανακλαστικά των πιο καθυστερημένων στρωμάτων μιας φοβισμένης (και δυνάμει εκφασισμένης ως ένα βαθμό) κοινωνίας; Τι εξελίξεις θα σηματοδοτήσει το τριήμερο που έρχεται; Και πόσο διαφορετική (μπορεί και καθόλου) θα είναι τη δευτέρα η συγκυρία και οι όροι με τους οποίους μιλάμε;

Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται εγρήγορση κι επαγρύπνηση, όπως εύστοχα σημείωσε ο ratm σε ένα σχόλιό του, που το παραθέτω κι εδώ αυτούσιο, περισσότερο για να αποτυπωθεί καλύτερα η ανησυχία κι ο προβληματισμός εν όψει των επόμενων ημερών.

Καταρχήν καλύπτομαι από τις ανακοινώσεις ΚΚΕ-ΚΝΕ και από την τοποθέτηση Γκιόκα στη βουλή. 
Γνώμη μου είναι ότι έπρεπε πιο γρήγορα να τοποθετηθεί το κόμμα. 
Δε λέω να σερνόμαστε πίσω από την επικαιρότητα που επιβάλλουν τα αστικά ΜΜΕ για να αποπροσανατολίσουν αλλά εδώ χρειαζόταν καλύτερα αντανακλαστικά. 
Στην ουσία τώρα. Πρέπει να απαιτήσουμε ο Ρωμανός να πάρει άδειες όπως δικαιούται. Από κει και πέρα δεν κρίνω το Ρωμανό ως λαϊκό αγωνιστή ή κομμάτι του λαϊκού κινήματος γιατί δεν είναι τέτοιος. 
Ωστόσο η αυταπάρνηση με την οποία διεκδικεί το δικαίωμα να φοιτήσει που προκαλεί σεβασμό και συμπάθεια γνωρίζοντας όλο το μπακραουντ της ζωής του (φίλος Γρηγοροπουλου κλπ)

Για να κλείσω. Συνιστώ σε όλους ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ. 
Οι αστοί δεν είναι βλάκες, έχουν σχεδιασμό. Αν έχουν σκοπό να σκοτώσουν ουσιαστικά το Ρωμανό τις μέρες της επετείου από τη δολοφονία Γρηγοροπουλου, ξέρουν ότι θα ξεχειλίσει οργή και θα καεί η Αθήνα. Άρα έχουν έτοιμο σχεδιασμό που δεν μπορούμε να ξέρουμε. 
Αυτή μου η ανησυχία δυστυχώς επιβεβαιώνεται σήμερα ακούγοντας ότι τελικά δεν έγινε δεκτό κατόπιν πρότασης του εισαγγελέα το αίτημα του Ρωμανού. 

ΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ. 
ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ. ΚΑΤΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥΣ.

Κι όπως συμπληρώνει σε άλλο ιστολόγιο

Μακάρι η ανησυχία μου να βγει ψεύτικη. Αλλά ο θειος Σαμ είναι αδίστακτος και πολλές φορές σχεδιάζει ο ίδιος αντί να περιμένει να του κάτσει μια συγκυρία.
Ξέρουμε όλοι ότι ο θειος Σαμ είναι πιο φιλικός προς την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος είναι κολλημένος και ενώ είναι στα πρόθυρα της κυβέρνησης έχει 2 εμπόδια. Την ανυπαρξία του σε επίπεδο κινήματος. Και την προσπάθεια που κάνει το ΚΚΕ να ανασυνταχθεί το κίνημα με κάποια θετικά αποτελέσματα τελευταία. 
Το τελευταίο που θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να γίνει κυβέρνηση σε φάση που θα ανακάμπτει το κίνημα μετά την κατραπακιά που δέχτηκε από το 2012 και μετά. Επίσης άρχισε κάτι να κουνιέται και στη μεγάλη απούσα νεολαία των αγώνων του 2009-2012. 

Κακά τα ψέματα ένας Δεκέμβρης του 2008 με ό,τι μπορεί να προκαλέσει στην Ελλάδα του 2014 είναι μια επιλογή που τους περνά από το μυαλό νομίζω. 
Γι' αυτό επαγρύπνηση, αυτιά και μάτια στο λαό και αντανακλαστικά. 
Ο, τι και να σχεδιάζουν ο λαός έχει τη δύναμη και την πρωτοπορία να παρέμβει αποφασιστικά και προς όφελος του.

Σε σχέση με τη στιγμή που γραφόταν αυτό το σχόλιο και με τη σημείωση του ratm για τα καλύτερα αντανακλαστικά που απαιτούνται, είχαμε χτες μια πολύ σωστή πρωτοβουλία με την παράστασηδιαμαρτυρίας στο υπουργείο δικαιοσύνης από δυνάμεις της κοινωνικής συμμαχίας για το ν. ρωμανό. Κάποιοι θα την χλευάσουν, για κάποιους δε θα είναι αρκετή, αλλά είναι σίγουρα ένα λιθαράκι στην αλληλεγγύη στο δίκαιο αίτημα του απεργού πείνας.

Όσο για τα άλλα, θα τα δούμε στην πράξη στο προσεχές μέλλον..