Ανάσταση

11/04/2015 / 2310net

Φτάσαμε σε εκείνη την ιστορική στιγμή που άνθρωποι κάνουν το γύρο του κόσμου με τα πόδια, διασχίζουν θάλασσες στριμωγμένοι σε σάπιες βάρκες, ακουμπάν τις οικονομίες μιας ζωής σε έναν δουλέμπορο, θαλασσοπνίγονται και ξεψυχάνε στα ανοιχτά ψάχνοντας να βρουν μια ελπίδα για να επιβιώσουν.
Την ίδια ώρα, ένα καντήλι αναμμένο θα έρθει από τα μακρινά Ιεροσόλυμα αεροπορικώς, θα ταξιδέψει δωρεάν και πριβέ, όχι με τον απλό λαό, προς 16 προορισμούς της χώρας και θα γίνει δεκτό με τιμές που αρμόζουν σε αρχηγό κράτους.
Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα που κατά τα άλλα καίγεται να μην βγει από το πολιτισμένο ευρωπαϊκό κάστρο. Σε μια κοινωνία που κοιτάει με κόμπλεξ ανωτερότητας τους βάρβαρους μουσουλμάνους που σκοτώνουν και καταστρέφουν στο όνομα της θρησκείας τους. Σε μια χώρα που θεωρείται λογικό να είσαι Άνθιμος και να μιλάς για θανάσιμα αμαρτήματα και παράλογο να είσαι «αδερφή» ή διαφορετικός. Εδώ που μπορείς να είσαι όσο φασίστας θέλεις, αρκεί να διαχωρίζεις τη θέση σου από το κοινωνικό σύνολο επικαλούμενος μια κάποια ατομικότητα που σου έμαθαν να πιπιλίζεις. Στην εποχή που ταξιδεύουμε από την τηλεόραση, διασκεδάζουμε δια αντιπροσώπων, ερωτευόμαστε και τσακωνόμαστε online, όλα μοιάζουν σαν να γίνονται αλλού. Όλη η ζωή μοιάζει σαν άσχημο παραμύθι που έχει άγνωστους πρωταγωνιστές και παθητικούς δέκτες.
Σε αυτό το τοπίο αν έρθει μια ανάσταση θα τη χρωστάμε σε αυτούς που ζουν μια κόλαση…