Πίσω από την «πόρτα» της πρώτης τουαλέτας για το τρίτο φύλο

Από Οικοδόμος

Γράφει ο Οικοδόμος //

Ως «βήμα στήριξης» στην κοινότητα των «LGBT» (Λεσβίες, Γκέι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανς) παρουσιάζεται από την κυβέρνηση Ομπάμα η εγκατάσταση στον Λευκό Οίκο της πρώτης τουαλέτας για το τρίτο φύλο. Η αναγγελία της είδησης «συνέπεσε» με τη διαρροή από τον Λευκό Οίκο της πληροφορίας ότι ο πρόεδρος Ομπάμα είναι διατεθειμένος «να τερματίσει τις ψυχοθεραπείες που γίνονται προκειμένου να αλλάξουν τη σεξουαλική προτίμηση στους νέους της κοινότητας των LGBT». Η είδηση προβλήθηκε από τα ΜΜΕ ως μια κίνηση που έρχεται να ενισχύσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την καταπολέμηση των κοινωνικών ανισοτήτων.
Μια άλλη είδηση που αφορά στις ΗΠΑ βρήκε «χώρο» στα δελτία των ελληνικών τηλεοπτικών καναλιών ανάμεσα στη συνεχή ενημέρωση για την πορεία των διαπραγματεύσεων μεταξύ της κυβέρνησης και των δανειστών. Με αφορμή μια ακόμα δολοφονία αφροαμερικανού πολίτη από λευκό αστυνομικό, αναφέρθηκε ότι στις ΗΠΑ από το 2000 μέχρι σήμερα έπεσαν νεκροί από σφαίρες αστυνομικών πάνω από 5000 άνθρωποι. Το νούμερο είναι εντυπωσιακό και θυμίζει τις στατιστικές περασμένων δεκαετιών για τους νεκρούς στην Ελλάδα από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα.

Η αντίφαση που προκύπτει από την ανάγνωση των δυο ειδήσεων πηγάζει από τις αντιθέσεις που δεν μπορούν πια να κρυφτούν πίσω από την απατηλή όσο και ξεθωριασμένη λάμψη του «αμερικανικού ονείρου». Ένα κοινωνικό σύστημα δηλαδή που στη βιτρίνα του προβάλει τις αρχές της ελευθερίας και της ισότητας και πίσω από αυτή χρησιμοποιεί την καταστολή προκειμένου να σβήσει τις σπίθες που ανάβουν οι τριβές μιας κοινωνίας χωρισμένης σε τάξεις, όπου η παραγωγή κέρδους έχει πάρει τη μορφή θεότητας που αν και δεν αποτελεί κύρια προτεραιότητά της, δείχνει μια «προτίμηση» σε συγκεκριμένη απόχρωση δέρματος των θυμάτων της εκμετάλλευσης…
Η εντεινόμενη στρατικοποίηση της αστυνομίας στις ΗΠΑ (σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Ένωσης για τις Πολιτικές Ελευθερίες – ACLU, η αμερικανική κυβέρνηση έχει δαπανήσει 4,3 δισ. δολάρια για να εξοπλίσει την αστυνομία με στρατιωτικά όπλα, θωρακισμένα οχήματα και άλλα είδη μάχης)  και η άσκηση όλο και πιο σκληρής και απάνθρωπης βίας που οδηγεί τα όργανα της «τάξης» να πατάνε με ευκολία τη σκανδάλη του περιστρόφου τους (σύμφωνα με στοιχεία του FBI, το 2012 η αστυνομία σκότωσε «νομίμως» 410 Αμερικανούς – τους 409 με όπλα), καταδεικνύει τις βαθιά ταξικές και φυλετικές ανισότητες στις φτωχογειτονιές των πόλεων, που αντανακλώνται και στη σύνθεση του σώματος της αστυνομίας των ΗΠΑ (με βάση τα στοιχεία του ομοσπονδιακού υπουργείου Δικαιοσύνης το 75% των αστυνομικών είναι λευκοί, ενώ στις μικρές πόλεις το ποσοστό φτάνει το 87,5%). Ας δούμε μερικά ακόμα διαφωτιστικά στοιχεία.

Οι αφροαμερικανοί συνιστούν το 14,2% του  πληθυσμού των ΗΠΑ, ενώ  οι λευκοί αμερικανοί το 64%, ωστόσο κατέχουν το 88% του πλούτου της χώρας. Σύμφωνα με την αμερικανική στατιστική υπηρεσία (US Census Bureau) το 2012 46,5 εκατομμύρια Αμερικανοί ζούσαν σε συνθήκες φτώχειας (ο μεγαλύτερος αριθμός στα 54 χρόνια που η υπηρεσία καταγράφει τη φτώχεια στις ΗΠΑ). Τα ποσοστά φτώχειας είναι ψηλότερα μεταξύ των μειονοτήτων σε σχέση με τους λευκούς, αλλά η φτώχεια συνιστά μεγάλο πρόβλημα και για τον λευκό πληθυσμό. Περίπου το 25% όλων των παιδιών στις ΗΠΑ ζει σε κατάσταση φτώχειας και τα μισά από αυτά σε βαθιά φτώχεια. Την ίδια χρονιά 20,4 εκατομμύρια αμερικανοί πολίτες, ζούσαν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας, ενώ 40 εκατομμύρια άνθρωποι δεν διαθέτουν κανενός είδους ασφαλιστική κάλυψη. 38 εκατομμύρια αμερικανικές οικογένειες, δηλαδή το ένα τρίτο των νοικοκυριών ξοδεύουν όλα τα χρήματά τους μέχρι να ξαναπληρωθούν. Το μέσο οικογενειακό εισόδημα το 2012 δεν ήταν μεγαλύτερο σε σχέση με πριν από 25 χρόνια, ενώ την ίδια στιγμή οι μισθοί εκατομμυρίων εργαζομένων, ειδικά όσων δεν διαθέτουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση, παραμένουν στατικοί.
Σα να ξεθώριασε πολύ το αμερικανικό όνειρο, δε νομίζετε;
Αυτό που ακούμε από τις κυβερνήσεις και τους περισσότερους πολιτικούς στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι ότι η κοινωνία μας βιώνει μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις  στην ιστορία,  να κάνουμε υπομονή και θα περάσει. Όμως μέσα στην κρίση κάποιοι -συνεχίζουν να- πλουτίζουν την ώρα που από το λαό οι κυβερνήσεις ζητούν και του επιβάλουν θυσίες. Τηρουμένων των αναλογιών και των μεγεθών το ίδιο συμβαίνει όπου υπάρχει καπιταλισμός, άρα η μητρόπολή του δεν θα αποτελούσε εξαίρεση. Έτσι, ένα κοινωνικό σύστημα που τρέφεται από τις κρίσεις του έχει όλο και περισσότερο ανάγκη από «βιτρίνα» και καταστολή.

«Τόσο πολλοί μπάτσοι, τόσο λίγη δικαιοσύνη»

Το κοινωνικό σύστημα στις ΗΠΑ είναι θεμελιωμένο στην εκμετάλλευση και το αίμα, και ακολουθεί μια πορεία που ξεκίνησε με την αρπαγή της γης και την εξόντωση των Ινδιάνων και συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας με στρατιωτικές επεμβάσεις σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη θα μπορούσε να αποδειχτεί πηγή παραγωγής κέρδους για τις αμερικανικές πολυεθνικές και τα γιγαντιαία μονοπώλια που ελέγχουν ή επηρεάζουν την παγκόσμια οικονομία.
Ο αγώνας των μαύρων για πολιτικά δικαιώματα στη δεκαετία του 1960 υποχρέωσε τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ να κάνουν σημαντικές παραχωρήσεις στις εθνικές μειονότητες. Ο ρατσισμός σταδιακά φάνηκε να απομακρύνεται, ωστόσο οι βαθιές ρίζες του δεν ξεριζώθηκαν ποτέ. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά αφού η κύρια δύναμη που ενδιαφέρεται για τη διατήρηση των φυλετικών διακρίσεων είναι το κεφάλαιο.

«Κάντε κομμάτια τον καπιταλισμό»

Ακόμα και αν οι αφροαμερικανοί απέκτησαν πρόσβαση σε δικαιώματα και υπηρεσίες που μέχρι τότε απολάμβαναν μόνο οι λευκοί, η κυριότερη ανισότητα, η οικονομική, παραμένει και θα οξύνεται σε περιόδους κρίσης. Όσο θα διαρκεί αυτή η κατάσταση, όσο οι δομές του κοινωνικού συστήματος θα παραμένουν οι ίδιες, λέξεις όπως «ισότητα» και «ελευθερία» θα αντηχούν ως κυνικός εμπαιγμός για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να τις βιώσουν, οι κυβερνήσεις θα έχουν όλο και μεγαλύτερη ανάγκη από κινήσεις εντυπωσιασμού (ακόμα και… σε επίπεδο τουαλέτας) και ο αριθμός των θυμάτων της καταστολής θα μεγαλώνει.
Τα στατιστικά στοιχεία αντλήθηκαν κυρίως από Το Βήμα και τον Ριζοσπάστη