Γελάστε όσο υπάρχει καιρός
Όσοι αδιαφορούμε συνειδητά για το αποτέλεσμα του επερχόμενου
δημοψηφίσματος (όχι επειδή είμαστε αναίσθητοι ή βολεμένοι αλλά επειδή
ξέρουμε ότι το τρίτο μνημόνιο βρίσκεται επί θύραις είτε με το μέρος τής
μαμμής πάμε είτε με το μέρος τής λεχώνας), τούτες τις ημέρες κάνουμε
καινούργιο σηκώτι από τα γέλια. Τουλάχιστον μέχρι το σημείο που
νοιώθουμε τα νεύρα μας να τεντώνονται επικίνδυνα, οπότε αλλάζουμε πλευρό
και πάμε για καμμιά μπύρα.
Για παράδειγμα, γελάσαμε μέχρι δακρύων βλέποντας τον πρύτανη του Αριστοτέλειου να αναρωτιέται πώς θα μπορούσε το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης να συνεχίσει την συνεργασία του με τα ξένα πανεπιστήμια αν βγούμε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λες και τα ελβετικά πανεπιστήμια, για παράδειγμα, έχουν προβλήματα επιστημονικής λειτουργίας επειδή η Ελβετία βρίσκεται εκτός Ε.Ε.
Γελάσαμε και φασκελώσαμε τον δήμαρχο αθηναίων, ο οποίος ίδρωνε και ξίδρωνε προκειμένου να μας πείσει πως θα καταστραφούμε αν δεν ψηφίσουμε "Ναι". Αν πιστεύαμε όσα είπε ο Καμίνης, τότε οι εφτά πληγές του Φαραώ θα δείχνουν ευλογία μπροστά σε όσα θα μας βρουν αν την Κυριακή ψηφίσουμε απρόσεκτα. Ακόμη και μια επιδημία συφιλίδος ή γονοκόκκου δεν πρέπει να θεωρείται απίθανη.
Γελάσαμε και σιχτιρίσαμε κι εκείνον τον κρατικοδίαιτο συνδικαλοπατέρα τής ΓΣΕΕ, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να δηλώσει πως ανησυχεί έντονα για το μέλλον τής χώρας και να απευθύνει έκκληση για ματαίωση του δημοψηφίσματος. Έφαγε κι αυτός τις μούντζες του αλλά κάπου καταλαβαίνουμε την ανάγκη του να ξετσουτσουνίσει κι αυτός. Δεν τον έπαιρνε που δεν τον έπαιρνε κανείς στα σοβαρά, ήρθε και ο καθορισμός των μισθών από την κυβέρνηση να καταργήσει τις διαπραγματεύσεις των κοινωνικών εταίρων, οπότε ο θεσμικός του ρόλος έσβησε και τώρα έχει μείνει στα αζήτητα. Κι αν μείνεις πολύ καιρό στα αζήτητα, πώς θα διεκδικήσεις αύριο-μεθαύριο θέση στην βουλή, όπως οι προκάτοχοί σου; Βγες κι εσύ, λοιπόν, να πεις την μαλακία σου, να σε ξαναθυμηθεί ο κόσμος.
Δυστυχώς, δεν γελάσαμε αλλά απλώς συγχιστήκαμε βλέποντας την ευκολία με την οποία οι έγκριτοι δημοσιογράφοι των καναλιών εντοπίζουν όλους εκείνους που τάσσονται υπέρ του "Ναι". Βρήκαν και πρόβαλαν την κάθε βαρεμένη γιαγιά, τον κάθε ανερμάτιστο κακομοίρη και τον κάθε ανεγκέφαλο μπατίρη που "υποφέρει" επειδή κλείσανε οι τράπεζες και, επομένως, θα ψηφίσει "Ναι" για να γλιτώσει τα χειρότερα. Ανακάλυψαν την ταλαιπωρία των συνταξιούχων, λες και δεν μιλάμε για τους ίδιους συνταξιούχους που, χρόνια τώρα, μια φορά κάθε μήνα πιάνουν αχάραγα στασίδι έξω από τις τράπεζες, τραβώντας την ίδια πάντα ταλαιπωρία. Απορώ πώς δεν βγάλανε και καμμιά ξανθιά να διαμαρτυρηθεί ότι, λόγω των κλειστών τραπεζών, δεν έχει λεφτά για ντεκαπάζ.
Όμως, δεν γελάσαμε μόνο με τους Ναι-τζήδες. Γελάσαμε ακούγοντας και τον Φίλη να εξηγεί πού συνίσταται ο εκβιασμός των "θεσμών". Δεν μας αφήνουν, είπε, να δώσουμε οποιαδήποτε αύξηση στους εργαζομένους, χωρίς την δική τους έγκριση. Κι είναι γεγονός ότι η τελική πρόταση των "θεσμών" αυτό λέει (Any proposed changes to the legislative frameworks will only be adopted in agreement with the EC/ECB/IMF - δηλ.: Όλες οι προτεινόμενες αλλαγές στις νομοθετικών πλαισίων θα εγκριθούν μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ). Όμως, ο Φίλης είτε ξέχασε είτε σκόπιμα απέκρυψε ότι στο corrigendum (τις τελευταίες δέκα σελίδες του "47+10") του Τσίπρα αναφέρεται επί λέξει:
"Τα τελευταία χρόνια, έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές αλλαγές έχουν γίνει στην ελληνική θεσμών της αγοράς εργασίας και τα συστήματα διαπραγμάτευσης των μισθών. Οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν να επιτύχουν τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ σε όλο το φάσμα των νομοθεσιών για την αγορά εργασίας μέσω εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Η προσέγγιση αυτή δεν πρέπει μόνο να ισορροπήσει την ευελιξία και τη δικαιοσύνη για τους εργαζόμενους και τους εργοδότες, αλλά πρέπει επίσης να εξετάσει το πολύ υψηλό αριθμό των ανέργων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας μέσω μιας διαδικασίας διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους και να επωφεληθούν από την εμπειρία των ομάδων προβληματισμού, καθώς και τους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΟΣΑ και η ΔΟΕ."
Δηλαδή; Δεχόμαστε από μόνοι μας "τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ" και τις επεμβάσεις του ΟΟΣΑ και της -νεοφιλελευθεροκρατούμενης- Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αλλά δεν θέλουμε καπέλλωμα από τους "θεσμούς"; Λες και αν κάνουμε πράξη αυτά που δεχόμαστε από μόνοι μας, οι "θεσμοί" δεν θα είναι ευχαριστημένοι και θά 'χουν αντιρρήσεις... Πώς να μη γελάσεις όταν επιστρατεύονται τέτοια γελοία επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος;
Πολύ γέλιο έβγαλε και το χτεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού. Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αλλά ο Τσίπρας τα πάει μια χαρά ως μίμος τού Ανδρέα. Αφού κάποια στιγμή αισθάνθηκα την βεβαιότητα ότι θα ξεστόμιζε κάτι σαν εκείνα τα αξέχαστα "νοιώθω βαθειά ανθρώπινη συγκίνηση" και "είμαι πράγματι βαθειά συγκινημένος" του μακαρίτη. Και, όπως είδατε, δικαιώθηκα. Βέβαια, δεν κατάλαβα για πιο λόγο έβγαλε αυτό το διάγγελμα αφού, τελικά, δεν είπε τίποτε. Αλλά αυτά είναι τα μυστήρια της πολιτικής, τα οποία δεν μπορούμε να κατέχουμε εμείς οι κοινοί θνητοί.
Φυσικά, ο αφαλός μας λύθηκε με το σποτάκι των "Μένουμε Ελλάδα", το οποίο μας υπενθυμίζει τις μπαρούφες τού ΣυΡιζΑ περί ΕνΦΙΑ κλπ. Λες και, τόσα χρόνια, οι άλλοι μας είχαν φλομώσει στις αλήθειες. Ειρωνεύονται την "αριστερή" ελπίδα που έρχεται και δεν λέει να φτάσει, σάμπως εκείνες οι βρομιάρες τού Σαμαρά, η ανάπτυξη και η ρευστότητα, βρήκαν ποτέ τον δρόμο για τον τόπο μας. Αλλά τί να περιμένεις από έναν αχταρμά που έχει ως συνδετική του ουσία τον "φιλοευρωπαϊσμό" του, λες και οι ΣυΡιζΑίοι είναι αντιευρωπαϊστές...
Κάπως έτσι, ακροβατώντας στα άκρα τής λογικής και τσαλαβουτώντας στον βούρκο τής κάθε λογής γελοιότητας, θα πάμε μέχρι την Κυριακή. Γελάστε όσο υπάρχει καιρός και μην ανησυχείτε για το αποτέλεσμα. Ό,τι κι αν βγάλουν οι κάλπες, από Δευτέρα τα γέλια τελειώνουν.
Για παράδειγμα, γελάσαμε μέχρι δακρύων βλέποντας τον πρύτανη του Αριστοτέλειου να αναρωτιέται πώς θα μπορούσε το πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης να συνεχίσει την συνεργασία του με τα ξένα πανεπιστήμια αν βγούμε εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Λες και τα ελβετικά πανεπιστήμια, για παράδειγμα, έχουν προβλήματα επιστημονικής λειτουργίας επειδή η Ελβετία βρίσκεται εκτός Ε.Ε.
 |
| (σκίτσο του ΚΥΡ) |
Γελάσαμε και φασκελώσαμε τον δήμαρχο αθηναίων, ο οποίος ίδρωνε και ξίδρωνε προκειμένου να μας πείσει πως θα καταστραφούμε αν δεν ψηφίσουμε "Ναι". Αν πιστεύαμε όσα είπε ο Καμίνης, τότε οι εφτά πληγές του Φαραώ θα δείχνουν ευλογία μπροστά σε όσα θα μας βρουν αν την Κυριακή ψηφίσουμε απρόσεκτα. Ακόμη και μια επιδημία συφιλίδος ή γονοκόκκου δεν πρέπει να θεωρείται απίθανη.
Γελάσαμε και σιχτιρίσαμε κι εκείνον τον κρατικοδίαιτο συνδικαλοπατέρα τής ΓΣΕΕ, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να δηλώσει πως ανησυχεί έντονα για το μέλλον τής χώρας και να απευθύνει έκκληση για ματαίωση του δημοψηφίσματος. Έφαγε κι αυτός τις μούντζες του αλλά κάπου καταλαβαίνουμε την ανάγκη του να ξετσουτσουνίσει κι αυτός. Δεν τον έπαιρνε που δεν τον έπαιρνε κανείς στα σοβαρά, ήρθε και ο καθορισμός των μισθών από την κυβέρνηση να καταργήσει τις διαπραγματεύσεις των κοινωνικών εταίρων, οπότε ο θεσμικός του ρόλος έσβησε και τώρα έχει μείνει στα αζήτητα. Κι αν μείνεις πολύ καιρό στα αζήτητα, πώς θα διεκδικήσεις αύριο-μεθαύριο θέση στην βουλή, όπως οι προκάτοχοί σου; Βγες κι εσύ, λοιπόν, να πεις την μαλακία σου, να σε ξαναθυμηθεί ο κόσμος.
Δυστυχώς, δεν γελάσαμε αλλά απλώς συγχιστήκαμε βλέποντας την ευκολία με την οποία οι έγκριτοι δημοσιογράφοι των καναλιών εντοπίζουν όλους εκείνους που τάσσονται υπέρ του "Ναι". Βρήκαν και πρόβαλαν την κάθε βαρεμένη γιαγιά, τον κάθε ανερμάτιστο κακομοίρη και τον κάθε ανεγκέφαλο μπατίρη που "υποφέρει" επειδή κλείσανε οι τράπεζες και, επομένως, θα ψηφίσει "Ναι" για να γλιτώσει τα χειρότερα. Ανακάλυψαν την ταλαιπωρία των συνταξιούχων, λες και δεν μιλάμε για τους ίδιους συνταξιούχους που, χρόνια τώρα, μια φορά κάθε μήνα πιάνουν αχάραγα στασίδι έξω από τις τράπεζες, τραβώντας την ίδια πάντα ταλαιπωρία. Απορώ πώς δεν βγάλανε και καμμιά ξανθιά να διαμαρτυρηθεί ότι, λόγω των κλειστών τραπεζών, δεν έχει λεφτά για ντεκαπάζ.
Όμως, δεν γελάσαμε μόνο με τους Ναι-τζήδες. Γελάσαμε ακούγοντας και τον Φίλη να εξηγεί πού συνίσταται ο εκβιασμός των "θεσμών". Δεν μας αφήνουν, είπε, να δώσουμε οποιαδήποτε αύξηση στους εργαζομένους, χωρίς την δική τους έγκριση. Κι είναι γεγονός ότι η τελική πρόταση των "θεσμών" αυτό λέει (Any proposed changes to the legislative frameworks will only be adopted in agreement with the EC/ECB/IMF - δηλ.: Όλες οι προτεινόμενες αλλαγές στις νομοθετικών πλαισίων θα εγκριθούν μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των ΕΕ/ΕΚΤ/ΔΝΤ). Όμως, ο Φίλης είτε ξέχασε είτε σκόπιμα απέκρυψε ότι στο corrigendum (τις τελευταίες δέκα σελίδες του "47+10") του Τσίπρα αναφέρεται επί λέξει:
"Τα τελευταία χρόνια, έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές αλλαγές έχουν γίνει στην ελληνική θεσμών της αγοράς εργασίας και τα συστήματα διαπραγμάτευσης των μισθών. Οι ελληνικές αρχές δεσμεύθηκαν να επιτύχουν τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ σε όλο το φάσμα των νομοθεσιών για την αγορά εργασίας μέσω εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Η προσέγγιση αυτή δεν πρέπει μόνο να ισορροπήσει την ευελιξία και τη δικαιοσύνη για τους εργαζόμενους και τους εργοδότες, αλλά πρέπει επίσης να εξετάσει το πολύ υψηλό αριθμό των ανέργων. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τον εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας μέσω μιας διαδικασίας διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους και να επωφεληθούν από την εμπειρία των ομάδων προβληματισμού, καθώς και τους διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΟΣΑ και η ΔΟΕ."
Δηλαδή; Δεχόμαστε από μόνοι μας "τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ" και τις επεμβάσεις του ΟΟΣΑ και της -νεοφιλελευθεροκρατούμενης- Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας αλλά δεν θέλουμε καπέλλωμα από τους "θεσμούς"; Λες και αν κάνουμε πράξη αυτά που δεχόμαστε από μόνοι μας, οι "θεσμοί" δεν θα είναι ευχαριστημένοι και θά 'χουν αντιρρήσεις... Πώς να μη γελάσεις όταν επιστρατεύονται τέτοια γελοία επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος;
Πολύ γέλιο έβγαλε και το χτεσινό διάγγελμα του πρωθυπουργού. Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε οι μεγαλύτεροι σε ηλικία αλλά ο Τσίπρας τα πάει μια χαρά ως μίμος τού Ανδρέα. Αφού κάποια στιγμή αισθάνθηκα την βεβαιότητα ότι θα ξεστόμιζε κάτι σαν εκείνα τα αξέχαστα "νοιώθω βαθειά ανθρώπινη συγκίνηση" και "είμαι πράγματι βαθειά συγκινημένος" του μακαρίτη. Και, όπως είδατε, δικαιώθηκα. Βέβαια, δεν κατάλαβα για πιο λόγο έβγαλε αυτό το διάγγελμα αφού, τελικά, δεν είπε τίποτε. Αλλά αυτά είναι τα μυστήρια της πολιτικής, τα οποία δεν μπορούμε να κατέχουμε εμείς οι κοινοί θνητοί.
 |
| Όταν στόχος τής δημοσιογραφίας είναι η τρομοκράτηση ενός λαού: Αριστερά, πρωτοσέλιδο κιτρινοφυλλάδας της Δευτέρας 30/6/2015. Δεξιά, αφιέρωμα τουρκικής ιστοσελίδας στον σεισμό τής 17/8/1999. Δεκαέξι χρόνια αργότερα, μέρα δεν πέρασε από τον δύσμοιρο παππού... |
Φυσικά, ο αφαλός μας λύθηκε με το σποτάκι των "Μένουμε Ελλάδα", το οποίο μας υπενθυμίζει τις μπαρούφες τού ΣυΡιζΑ περί ΕνΦΙΑ κλπ. Λες και, τόσα χρόνια, οι άλλοι μας είχαν φλομώσει στις αλήθειες. Ειρωνεύονται την "αριστερή" ελπίδα που έρχεται και δεν λέει να φτάσει, σάμπως εκείνες οι βρομιάρες τού Σαμαρά, η ανάπτυξη και η ρευστότητα, βρήκαν ποτέ τον δρόμο για τον τόπο μας. Αλλά τί να περιμένεις από έναν αχταρμά που έχει ως συνδετική του ουσία τον "φιλοευρωπαϊσμό" του, λες και οι ΣυΡιζΑίοι είναι αντιευρωπαϊστές...
Κάπως έτσι, ακροβατώντας στα άκρα τής λογικής και τσαλαβουτώντας στον βούρκο τής κάθε λογής γελοιότητας, θα πάμε μέχρι την Κυριακή. Γελάστε όσο υπάρχει καιρός και μην ανησυχείτε για το αποτέλεσμα. Ό,τι κι αν βγάλουν οι κάλπες, από Δευτέρα τα γέλια τελειώνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου