Φορολεηλασία και μέσω Τοπικής Διοίκησης
Την πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, καθώς και τις περικοπές σε υπηρεσίες και έργα από δήμους και περιφέρειες αποτυπώνει ο κρατικός προϋπολογισμός του 2016. Συγκεκριμένα, συνεχίζεται η παρακράτηση θεσμοθετημένων πόρων των δήμων, που μάλιστα έρχεται να προστεθεί στις δραστικές περικοπές, της τάξεως του 62% που σημειώθηκαν το χρονικό διάστημα 2009 - 2014. Τα στοιχεία καταδεικνύουν όχι απλά τη συνέχιση αλλά την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής που ασκείται στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης, με κύρια χαρακτηριστικά την υποχρηματοδότηση, τη συρρίκνωση των κοινωνικών υποδομών, την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και έργων, την υπερφορολόγηση των δημοτών, την αντικατάσταση της σταθερής εργασίας με ποικιλόμορφες ελαστικές σχέσεις εργασίας. Με λίγα λόγια, η στρατηγική των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων εξειδικεύεται στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης, η οποία ως κομμάτι του κρατικού μηχανισμού αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Στην πράξη, αυτό συνεπάγεται την επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών μέσω της υπερφορολόγησης, της διευρυμένης λεγόμενης ανταπόδοσης, τις ιδιωτικοποιήσεις, που αγκαλιάζουν ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών που έχει ανάγκη η λαϊκή οικογένεια και για τις οποίες μάλιστα έχουν πληρώσει μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, όπως, καθαριότητα, νεκροταφεία, υπηρεσίες ύδρευσης, παιδικοί σταθμοί, δραστηριότητες αθλητισμού, πολιτισμού κ.ά.
* * *
Το ρόλο αυτό αποδέχεται πλήρως και η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων, προβάλλοντας ως «λύση» στη συνεχή υποχρηματοδότηση τη δήθεν «οικονομική αυτοδυναμία και αυτοτέλεια» του θεσμού, με ανάληψη της ευθύνης επιβολής και διαχείρισης φόρων και με αξιοποίηση στην κατεύθυνση αυτή νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, που βάζουν για τα καλά στο χώρο των δημοτικών υπηρεσιών και έργων το ιδιωτικό κεφάλαιο, το δανεισμό, τις συμπράξεις με ιδιώτες. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έρχεται να εγγυηθεί την υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής κατοχυρώνοντας θεσμικά εργαλεία παρακολούθησης και ελέγχου της οικονομικής λειτουργίας των δήμων. Η κατάργηση του Παρατηρητηρίου για τους δήμους, για την οποία επαιρόταν, δε σήμανε και την αναίρεση των στόχων του, αφού ο φορέας με τον οποίο το αντικατέστησε, δηλαδή η «Επιτροπή Οικονομικής Ανασυγκρότησης των ΟΤΑ», έχει τον ίδιο στόχο, τη συμμόρφωση των φορέων της Τοπικής Διοίκησης στους στόχους και τις επιδιώξεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, με μοχλό τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και το παραπέρα πετσόκομμα της κρατικής χρηματοδότησης. Στις σχετικές οδηγίες του υπουργείου Εσωτερικών προς τους δήμους για τη σύνταξη των προϋπολογισμών τους επισημαινόταν, χαρακτηριστικά, η «ανάγκη άσκησης περιοριστικής πολιτικής με υποχρέωση συγκράτησης στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα».
* * *
Και το 2016 παρακρατούνται αυθαίρετα πόροι από τα έσοδα που έπρεπε να λαμβάνουν οι δήμοι, με βάση το νόμο (και όχι με βάση τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες). Η παρακράτηση φτάνει τα 1,244 δισεκατομμύρια ευρώ! Από τα 2,583 δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπεται να δοθούν στους δήμους το 2016, τα 1,480 αφορούν τη μισθοδοσία του προσωπικού και τα 1,100 τα προνοιακά επιδόματα και τη μεταφορά μαθητών. «Μένει» ένα ποσό 3 εκατομμυρίων ευρώ για 325 δήμους που θα πρέπει με αυτά να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα και τις παροχές υπηρεσιών και δομών, κάτι που είναι αδύνατον. Για το λόγο αυτό το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα στους δήμους να εφορμήσουν και να αφαιμάξουν κι αυτοί με τη σειρά τους τα λαϊκά νοικοκυριά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους δημοτικούς προϋπολογισμούς, που ψηφίζονται αυτό το διάστημα, η συντριπτική πλειοψηφία των εσόδων προέρχονται από φόρους, τέλη και πρόστιμα. Οι δε Περιφέρειες χρηματοδοτούνται με 652 εκατομμύρια ευρώ. Με βάση τη νομοθεσία η χρηματοδότηση υπολείπεται κατά περίπου 192,2 εκατομμύρια ευρώ. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το ποσό για τη μισθοδοσία των υπαλλήλων των Περιφερειών ανέρχεται σε 320 εκατομμύρια ευρώ, τότε απομένουν μόλις 332 εκατομμύρια ευρώ για τις 13 Περιφέρειες της χώρας.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δε δίνει φράγκο για το προσωπικό της δημοτικής αστυνομίας και τους σχολικούς φύλακες, που με δική της απόφαση επαναπροσλήφθηκαν, με τη δέσμευση ότι θα καλύπτεται το κόστος μισθοδοσίας τους. Οι δε αποδόσεις συνολικά στην Τοπική Διοίκηση για το 2015 υπολείπονται κατά 30%. Δηλαδή, η απόδοση στους δήμους είναι μείον κατά 700 εκατομμύρια ευρώ, ενώ δεν έχει δοθεί ούτε ευρώ από τις λεγόμενες δόσεις για τα οφειλόμενα των παρελθόντων ετών, που φτάνουν τα 214 εκατομμύρια ευρώ. Από τα κονδύλια δε της Συλλογικής Απόφασης Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΣΑΤΑ) έχει δοθεί μόλις το 46,8%.
* * *
Είναι φανερό, με βάση τις κατευθύνσεις, ότι θα ακολουθήσουν μεγαλύτερες περικοπές στην Τοπική Διοίκηση. Αναφέρουμε ενδεικτικά:
-- Μηδενικά έργα. Τα κονδύλια της ΣΑΤΑ έχουν ελαχιστοποιηθεί κατά 83,75% το διάστημα 2009 - 2013. Καταρρέουν υποδομές στην άθληση, στον πολιτισμό, από την έλλειψη συντήρησης, λόγω έλλειψης μέσων και προσωπικού. Σπανίως απαλλοτριώνονται χώροι, η συντήρηση σχολικών κτιρίων είναι πλημμελής ή ανύπαρκτη, το οδικό δίκτυο ασυντήρητο και επικίνδυνο.
-- Τα προγράμματα ΕΣΠΑ (2014 - 2020) βάζουν στο περιθώριο τις λαϊκές ανάγκες σε υπηρεσίες, υποδομές και έργα. Απουσιάζουν σχεδιασμένες και εκτεταμένες παρεμβάσεις για ζητήματα όπως της αντισεισμικής θωράκισης, της αντιπλημμυρικής - αντιπυρικής προστασίας, των κοινωνικών υποδομών Υγείας - Πρόνοιας.
-- Βασικές κοινωνικές δομές και υπηρεσίες «προσφέρονται» μέσω ευρωενωσιακών προγραμμάτων με ημερομηνία λήξης, όπως συμβαίνει σήμερα για παιδικούς σταθμούς, Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ), Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ), «Βοήθεια στο Σπίτι» κ.λπ., σε συμπράξεις με ΜΚΟ, Εκκλησία, φιλανθρωπικές οργανώσεις, όπως για τα «κοινωνικά» παντοπωλεία - ιατρεία, φαρμακεία, ξενώνες και άλλα.
-- Η σταθερή μόνιμη εργασία αντικαθίσταται με προσωρινούς εργαζόμενους μέσα από διάφορα προγράμματα, όπως η «κοινωφελής εργασία», συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, «εθελοντική» εργασία και ΜΚΟ, το νεοφυές σκλαβοπάζαρο των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ).
Το ΚΚΕ έχει κάνει σαφές ότι το οικονομικό πρόβλημα της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης, που προκύπτει από τα δεδομένα του Κρατικού Προϋπολογισμού, είναι πρωτίστως πολιτικό. Είναι θέμα στρατηγικών επιλογών, επιλογής δρόμου ανάπτυξης και των συμφερόντων που υπηρετεί. Απαιτείται οργάνωση της λαϊκής πάλης και για τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων, που έχουν επείγοντα χαρακτήρα για τον εργατόκοσμο.
Την πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση των εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών, καθώς και τις περικοπές σε υπηρεσίες και έργα από δήμους και περιφέρειες αποτυπώνει ο κρατικός προϋπολογισμός του 2016. Συγκεκριμένα, συνεχίζεται η παρακράτηση θεσμοθετημένων πόρων των δήμων, που μάλιστα έρχεται να προστεθεί στις δραστικές περικοπές, της τάξεως του 62% που σημειώθηκαν το χρονικό διάστημα 2009 - 2014. Τα στοιχεία καταδεικνύουν όχι απλά τη συνέχιση αλλά την ένταση της αντιλαϊκής πολιτικής που ασκείται στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης, με κύρια χαρακτηριστικά την υποχρηματοδότηση, τη συρρίκνωση των κοινωνικών υποδομών, την ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών και έργων, την υπερφορολόγηση των δημοτών, την αντικατάσταση της σταθερής εργασίας με ποικιλόμορφες ελαστικές σχέσεις εργασίας. Με λίγα λόγια, η στρατηγική των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων εξειδικεύεται στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης, η οποία ως κομμάτι του κρατικού μηχανισμού αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο στην άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Στην πράξη, αυτό συνεπάγεται την επιβάρυνση των λαϊκών νοικοκυριών μέσω της υπερφορολόγησης, της διευρυμένης λεγόμενης ανταπόδοσης, τις ιδιωτικοποιήσεις, που αγκαλιάζουν ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών που έχει ανάγκη η λαϊκή οικογένεια και για τις οποίες μάλιστα έχουν πληρώσει μέσω της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, όπως, καθαριότητα, νεκροταφεία, υπηρεσίες ύδρευσης, παιδικοί σταθμοί, δραστηριότητες αθλητισμού, πολιτισμού κ.ά.
* * *
Το ρόλο αυτό αποδέχεται πλήρως και η ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων, προβάλλοντας ως «λύση» στη συνεχή υποχρηματοδότηση τη δήθεν «οικονομική αυτοδυναμία και αυτοτέλεια» του θεσμού, με ανάληψη της ευθύνης επιβολής και διαχείρισης φόρων και με αξιοποίηση στην κατεύθυνση αυτή νέων χρηματοδοτικών εργαλείων, που βάζουν για τα καλά στο χώρο των δημοτικών υπηρεσιών και έργων το ιδιωτικό κεφάλαιο, το δανεισμό, τις συμπράξεις με ιδιώτες. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έρχεται να εγγυηθεί την υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής κατοχυρώνοντας θεσμικά εργαλεία παρακολούθησης και ελέγχου της οικονομικής λειτουργίας των δήμων. Η κατάργηση του Παρατηρητηρίου για τους δήμους, για την οποία επαιρόταν, δε σήμανε και την αναίρεση των στόχων του, αφού ο φορέας με τον οποίο το αντικατέστησε, δηλαδή η «Επιτροπή Οικονομικής Ανασυγκρότησης των ΟΤΑ», έχει τον ίδιο στόχο, τη συμμόρφωση των φορέων της Τοπικής Διοίκησης στους στόχους και τις επιδιώξεις του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής, με μοχλό τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και το παραπέρα πετσόκομμα της κρατικής χρηματοδότησης. Στις σχετικές οδηγίες του υπουργείου Εσωτερικών προς τους δήμους για τη σύνταξη των προϋπολογισμών τους επισημαινόταν, χαρακτηριστικά, η «ανάγκη άσκησης περιοριστικής πολιτικής με υποχρέωση συγκράτησης στα χαμηλότερα δυνατά επίπεδα».
* * *
Και το 2016 παρακρατούνται αυθαίρετα πόροι από τα έσοδα που έπρεπε να λαμβάνουν οι δήμοι, με βάση το νόμο (και όχι με βάση τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες). Η παρακράτηση φτάνει τα 1,244 δισεκατομμύρια ευρώ! Από τα 2,583 δισεκατομμύρια ευρώ που προβλέπεται να δοθούν στους δήμους το 2016, τα 1,480 αφορούν τη μισθοδοσία του προσωπικού και τα 1,100 τα προνοιακά επιδόματα και τη μεταφορά μαθητών. «Μένει» ένα ποσό 3 εκατομμυρίων ευρώ για 325 δήμους που θα πρέπει με αυτά να καλύψουν τα λειτουργικά τους έξοδα και τις παροχές υπηρεσιών και δομών, κάτι που είναι αδύνατον. Για το λόγο αυτό το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα στους δήμους να εφορμήσουν και να αφαιμάξουν κι αυτοί με τη σειρά τους τα λαϊκά νοικοκυριά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους δημοτικούς προϋπολογισμούς, που ψηφίζονται αυτό το διάστημα, η συντριπτική πλειοψηφία των εσόδων προέρχονται από φόρους, τέλη και πρόστιμα. Οι δε Περιφέρειες χρηματοδοτούνται με 652 εκατομμύρια ευρώ. Με βάση τη νομοθεσία η χρηματοδότηση υπολείπεται κατά περίπου 192,2 εκατομμύρια ευρώ. Αν αναλογιστεί κανείς ότι το ποσό για τη μισθοδοσία των υπαλλήλων των Περιφερειών ανέρχεται σε 320 εκατομμύρια ευρώ, τότε απομένουν μόλις 332 εκατομμύρια ευρώ για τις 13 Περιφέρειες της χώρας.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δε δίνει φράγκο για το προσωπικό της δημοτικής αστυνομίας και τους σχολικούς φύλακες, που με δική της απόφαση επαναπροσλήφθηκαν, με τη δέσμευση ότι θα καλύπτεται το κόστος μισθοδοσίας τους. Οι δε αποδόσεις συνολικά στην Τοπική Διοίκηση για το 2015 υπολείπονται κατά 30%. Δηλαδή, η απόδοση στους δήμους είναι μείον κατά 700 εκατομμύρια ευρώ, ενώ δεν έχει δοθεί ούτε ευρώ από τις λεγόμενες δόσεις για τα οφειλόμενα των παρελθόντων ετών, που φτάνουν τα 214 εκατομμύρια ευρώ. Από τα κονδύλια δε της Συλλογικής Απόφασης Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΣΑΤΑ) έχει δοθεί μόλις το 46,8%.
* * *
Είναι φανερό, με βάση τις κατευθύνσεις, ότι θα ακολουθήσουν μεγαλύτερες περικοπές στην Τοπική Διοίκηση. Αναφέρουμε ενδεικτικά:
-- Μηδενικά έργα. Τα κονδύλια της ΣΑΤΑ έχουν ελαχιστοποιηθεί κατά 83,75% το διάστημα 2009 - 2013. Καταρρέουν υποδομές στην άθληση, στον πολιτισμό, από την έλλειψη συντήρησης, λόγω έλλειψης μέσων και προσωπικού. Σπανίως απαλλοτριώνονται χώροι, η συντήρηση σχολικών κτιρίων είναι πλημμελής ή ανύπαρκτη, το οδικό δίκτυο ασυντήρητο και επικίνδυνο.
-- Τα προγράμματα ΕΣΠΑ (2014 - 2020) βάζουν στο περιθώριο τις λαϊκές ανάγκες σε υπηρεσίες, υποδομές και έργα. Απουσιάζουν σχεδιασμένες και εκτεταμένες παρεμβάσεις για ζητήματα όπως της αντισεισμικής θωράκισης, της αντιπλημμυρικής - αντιπυρικής προστασίας, των κοινωνικών υποδομών Υγείας - Πρόνοιας.
-- Βασικές κοινωνικές δομές και υπηρεσίες «προσφέρονται» μέσω ευρωενωσιακών προγραμμάτων με ημερομηνία λήξης, όπως συμβαίνει σήμερα για παιδικούς σταθμούς, Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΚΗΦΗ), Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΚΔΑΠ), «Βοήθεια στο Σπίτι» κ.λπ., σε συμπράξεις με ΜΚΟ, Εκκλησία, φιλανθρωπικές οργανώσεις, όπως για τα «κοινωνικά» παντοπωλεία - ιατρεία, φαρμακεία, ξενώνες και άλλα.
-- Η σταθερή μόνιμη εργασία αντικαθίσταται με προσωρινούς εργαζόμενους μέσα από διάφορα προγράμματα, όπως η «κοινωφελής εργασία», συμβάσεις με ημερομηνία λήξης, «εθελοντική» εργασία και ΜΚΟ, το νεοφυές σκλαβοπάζαρο των Κοινωνικών Συνεταιριστικών Επιχειρήσεων (ΚΟΙΝΣΕΠ).
Το ΚΚΕ έχει κάνει σαφές ότι το οικονομικό πρόβλημα της Τοπικής και Περιφερειακής Διοίκησης, που προκύπτει από τα δεδομένα του Κρατικού Προϋπολογισμού, είναι πρωτίστως πολιτικό. Είναι θέμα στρατηγικών επιλογών, επιλογής δρόμου ανάπτυξης και των συμφερόντων που υπηρετεί. Απαιτείται οργάνωση της λαϊκής πάλης και για τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων, που έχουν επείγοντα χαρακτήρα για τον εργατόκοσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου