Η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας σημαίνει μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα και βάθεμα της

Η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας σημαίνει μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα και βάθεμα της εκμετάλλευσης

Εκτενή αποσπάσματα από την εισήγηση του Ν. Καραθανασόπουλου, κοινοβουλευτικού εκπροσώπου και γενικού εισηγητή του ΚΚΕ, στη συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017

«Η συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού για το 2017 επί της ουσίας γίνεται με τη συμπλήρωση δύο χρόνων διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αρα, είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να κάνουμε μια αποτίμηση του κυβερνητικού έργου και των επιπτώσεων που αυτό το κυβερνητικό έργο είχε στα πλατιά λαϊκά στρώματα.
Το κύριο χαρακτηριστικό, όπως περηφανεύεται και η ίδια η κυβέρνηση, είναι η σκληρή διαπραγμάτευση που έκανε με τους δανειστές, μια σκληρή διαπραγμάτευση που είχε κατάληξη και αποτέλεσμα. Η κατάληξη και το αποτέλεσμα δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η συνέχιση της ίδιας πολιτικής που ασκούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις με το 3ο μνημόνιο. Και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν είναι τυχαίο ότι και τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου ψήφισαν το 3ο μνημόνιο.
Και η σημερινή κυβέρνηση επιδιώκει την υλοποίηση δύο αλληλένδετων στόχων.
Αφενός να συνεχιστεί η προσπάθεια για δημοσιονομική εξυγίανση, πράγμα το οποίο σημαίνει μειώσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των λαϊκών στρωμάτων και μείωση των κοινωνικών δαπανών.
Αφετέρου την επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, των αναγκαίων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, απαραίτητων για την καπιταλιστική ανάκαμψη.

• Στο επίκεντρο βρίσκεται η απελευθέρωση στην αγορά εργασίας για ακόμη πιο φθηνή εργατική δύναμη, για μια εργατική δύναμη χωρίς συγκροτημένα εργασιακά, ασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, μια εργατική δύναμη αναλώσιμη, προσαρμοσμένη στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων.
• Η δεύτερη μεγάλη ενότητα αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι η απελευθέρωση των τομέων της οικονομίας, μέσω του ανοίγματος των λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, ούτως ώστε με αυτόν τον τρόπο να υπάρξει μια βίαιη εκτόπιση από την αγορά εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αυτοαπασχολούμενων, με στόχο να μονοπωληθεί η αγορά από τους μεγάλους ομίλους. Αλλά και τη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας του κρατικού τομέα μέσα από την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και την εκποίηση της δημόσιας κρατικής περιουσίας.
• Το τρίτο στοιχείο αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι νέες μορφές στήριξης της επιχειρηματικής δραστηριότητας, το νέο επιχειρηματικό περιβάλλον το οποίο προσπαθεί να διαμορφώσει η κυβέρνηση μέσα από τη λεγόμενη "πάταξη της γραφειοκρατίας", που επί της ουσίας σημαίνει ότι οι όποιοι περιορισμοί για την προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος αίρονται, με αποτέλεσμα οι καπιταλιστές να είναι απελευθερωμένοι από τις όποιες μορφές εποπτείας του αστικού κράτους, και βεβαίως με τους νέους "αναπτυξιακούς νόμους" και τα κίνητρα.

Επί της ουσίας, δηλαδή, αυτό το οποίο μπορούμε να σημειώσουμε είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με την πολιτική της νομιμοποίησε τα δύο προηγούμενα μνημόνια και το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνονται σ' αυτά τα δύο μνημόνια, γιατί ακριβώς διατήρησε αυτά τα μέτρα κι όχι μόνο τα διατήρησε, αλλά πάνω σ' αυτά ήρθε να πατήσει επί της ουσίας το 3ο μνημόνιο.

Η θωράκιση της «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου σημαίνει βάθεμα της εκμετάλλευσης

Ομως προκύπτει ένα ερώτημα: Ολα αυτά που είπαμε μέχρι τώρα ήταν τάχα αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης μ' έναν συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης. Αν δεν υπήρχε αυτό, αν δεν υπήρχε αυτή η διαπραγμάτευση, θα έκανε κάτι διαφορετικό η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ;
Τι διαφορετικό θα κάνατε; Αυτό είναι το ερώτημα. Και ο δικός σας βασικός στόχος ως κυβέρνηση δεν είναι η ανάπτυξη της οικονομίας; Αυτό τον στόχο δεν έχει και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα κόμματα;
Οταν μιλάμε για ανάπτυξη της οικονομίας δεν μιλάμε γενικά κι αόριστα. Μιλάμε για ανάπτυξη της καπιταλιστικής οικονομίας. Πώς αναπτύσσεται η καπιταλιστική οικονομία; Της λείπουν τα χρήματα; Της λείπουν τα μέσα παραγωγής; Της λείπουν τα εργαλεία; Οχι.
Αυτό το οποίο εμποδίζει για να αναπτυχθεί η καπιταλιστική οικονομία είναι το πολύ χαμηλό ποσοστό κέρδους. Γι' αυτό δεν έχουν κίνητρο οι καπιταλιστές να κάνουν επενδύσεις, γιατί ακριβώς είναι χαμηλό το ποσοστό κέρδους. Πώς αυξάνεται το ποσοστό του καπιταλιστικού κέρδους; Ενας τρόπος υπάρχει. Μια πηγή είναι η αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους, το βάθεμα της εκμετάλλευσης του εργαζόμενου.
Δεν έχει βρεθεί ένας μαγικός τρίτος τρόπος, ένας άλλος τρόπος που να διασφαλίζει τα καπιταλιστικά κέρδη και ταυτόχρονα οι εργαζόμενοι να περνούν και καλά. Αρα, είναι νομοτέλεια στον καπιταλισμό - και πολύ περισσότερο σ' έναν καπιταλισμό που σαπίζει, που έχει εξαντλήσει τα όριά του και γίνεται ακόμα πιο απάνθρωπος - να μειώνει την τιμή της εργατικής δύναμης, να τσακίζει οποιαδήποτε ασφαλιστικά κι εργατικά δικαιώματα για να μπορέσει να υπάρξει η ανάπτυξη.
Ετσι, λοιπόν, αυτό που επιδιώκεται είναι η ανάπτυξη των καπιταλιστικών κερδών, που θα προκύψει μέσα από τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας. Η θωράκιση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων γίνεται με δύο τρόπους. Με την άμεση αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, μέσα από τις μειώσεις στους μισθούς, μέσα από τις ανατροπές στο Ασφαλιστικό, μέσα από τη μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, μέσα από την κατάργηση των συλλογικών κατακτήσεων της εργατικής τάξης.
Αλλά και έμμεσα, μέσα από την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, την οποία την καρπώνεται εξολοκλήρου το κεφάλαιο.
Αυτή είναι η μεγάλη αντίφαση του καπιταλιστικού συστήματος. Ενώ στην ανθρωπότητα, στο σημερινό επίπεδο ανάπτυξης, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να μπορέσει να ικανοποιηθεί το σύνολο των αναγκών - όχι μόνο του ελληνικού λαού αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο - να εξαλειφθεί η φτώχεια, να εξαλειφθεί ο αναλφαβητισμός, να εξαλειφθούν αρρώστιες, όμως παρ' όλα αυτά βλέπουμε όλο και μεγαλύτερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας να μην μπορούν να καλύψουν βασικές τους ανάγκες.

Η όποια ανάκαμψη προϋποθέτει διαχρονικές λαϊκές θυσίες

Το αποτέλεσμα, λοιπόν, αυτής της ανάπτυξης που ευαγγελίζεσθε δεν θα οδηγήσει σε τίποτε άλλο παρά στη συγκέντρωση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια και στη σχετική ή και απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης και των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων.
Ετσι, λοιπόν, και το νέο μοντέλο το οποίο πρεσβεύετε ως ΣΥΡΙΖΑ, είναι ένα μοντέλο το οποίο πατάει στην καπιταλιστική κερδοφορία, είναι ένα μοντέλο το οποίο εξυπηρετεί τις ανάγκες του κεφαλαίου και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό ακριβώς και στον "αναπτυξιακό νόμο", τον οποίο θεωρείτε παιδί σας, τι λέτε; Λέτε ότι το νέο μοντέλο θα πατήσει στην εξωστρέφεια. Τι σημαίνει "εξωστρέφεια"; Στις εξαγωγές. Τι παραδέχεστε; Με έμμεσο τρόπο παραδέχεστε, πρώτον, ότι η λιτότητα θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη, για πολλές δεκαετίες ακόμη θα συνεχιστεί η λιτότητα και, δεύτερον, ότι προσαρμόζετε την παραγωγική διαδικασία όχι για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αλλά προσαρμόζετε την παραγωγική διαδικασία στην εξυπηρέτηση των εξαγωγών.
Το ίδιο ακριβώς έχει να κάνει και με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα. Αξιοποίηση, λέτε, με τον "αναπτυξιακό νόμο", των συγκριτικών πλεονεκτημάτων. Για ποιον; Μα, για την εξωστρέφεια. Πού οδηγεί αυτό; Στο ότι μια σειρά κλάδοι της οικονομίας θα συρρικνωθούν, γιατί ακριβώς δεν θα υπάρχουν κίνητρα για τον καπιταλιστή να έχει κέρδος, με αποτέλεσμα την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων.
Ετσι, λοιπόν, η όποια ανάπτυξη όχι μόνο δεν πρόκειται να οδηγήσει στην αποκατάσταση των τεράστιων απωλειών που είχαν τα λαϊκά στρώματα όλα αυτά τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης, όπου 27% έχασε ο μέσος μισθός, αλλά προϋποθέτει διαχρονικές θυσίες και αυτές οι διαχρονικές θυσίες για την εργατική τάξη και για τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα θα γίνουν με πρόσχημα τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας, τη διατήρηση της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Εχουμε μια κάλπικη αντιπαράθεση ανάμεσα στα κόμματα, που επί της ουσίας τι φιλοδοξούν; Να θωρακίσουν την καπιταλιστική κερδοφορία, είτε είναι ο ΣΥΡΙΖΑ είτε η Νέα Δημοκρατία είτε το ΠΑΣΟΚ ή τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Ουσιαστικά, τι λέτε στο λαό; Επιλέξτε ανάμεσα στη Σκύλλα και στη Χάρυβδη, και τσακώνεστε για το ποιος πήρε τα περισσότερα αντιλαϊκά μέτρα, τσακώνεστε για το ποιος θα είναι καλύτερος διαχειριστής για το κεφάλαιο, τσακώνεστε για το ποιου η πολιτική θα εξυπηρετήσει τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και της αστικής τάξης της χώρας μας. Γι' αυτό τσακώνεστε επί της ουσίας.
Και από αυτήν την άποψη, βεβαίως, δεν είναι διέξοδος η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, ούτε πολύ περισσότερο η πρόταση της Χρυσής Αυγής, η οποία αποκαλύφθηκε σήμερα. Ποιο μοντέλο της αρέσει; Το μοντέλο της Βουλγαρίας, το μοντέλο των Σκοπίων ή το μοντέλο της Μεγάλης Βρετανίας, που σημαίνει παντελή ισοπέδωση οποιουδήποτε εργατικού δικαιώματος, γι' αυτό ακριβώς και ήταν η πρώτη η οποία έφτιαξε τα δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας με 300 ευρώ. Αυτό θέλει η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, πολύ φτηνούς εργαζόμενους, εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και νέα κίνητρα και προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο, για τους επιχειρηματικούς ομίλους, είτε φορολογικές απαλλαγές είτε κίνητρα. Να, λοιπόν, που αποδεικνύεται και επιβεβαιώνεται ότι είναι συστημικό κόμμα και βεβαίως ο εγκληματικός της χαρακτήρας σε βάρος του εργατικού κινήματος.

Υπάρχει διέξοδος για το λαό, με αποδέσμευση από τα καπιταλιστικά δεσμά

Υπάρχει διέξοδος; Εμείς λέμε ότι διέξοδος μέσα στον καπιταλισμό για όφελος του λαού δεν υπάρχει.
Υπάρχει, βεβαίως, διέξοδος προς όφελος του λαού, όταν αποδεσμευτεί από αυτά τα δεσμά, τα καπιταλιστικά. Είναι ρεαλιστική; Ναι, γιατί υπάρχουν όλες οι παραγωγικές δυνατότητες στη χώρα μας που μπορούν να ικανοποιήσουν το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Ποιος το εμποδίζει; Το εμποδίζει το καπιταλιστικό κέρδος. Αρα, αν δεν ξεμπερδέψουμε από το καπιταλιστικό κέρδος, δεν πρόκειται να δούμε αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων προς όφελος του λαού, δεν πρόκειται να δούμε την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.
Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και η πρόταση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας σημαίνει ότι ξεμπερδεύουμε με το καπιταλιστικό κέρδος. Σημαίνει ότι κοινωνικοποιούνται τα μέσα παραγωγής, άρα τα εργαλεία της οικονομίας γίνονται λαϊκή περιουσία, σημαίνει κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός για να αναπτύξουμε το σύνολο των παραγωγικών δυνατοτήτων και σημαίνει αποδέσμευση από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα - δηλαδή, Ευρωπαϊκή Ενωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ΝΑΤΟ - και ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων σε βάση ισοτιμίας με όλα τα κράτη.
Αυτή είναι η πρόταση διεξόδου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, σε αυτήν την πρόταση καλούμε το λαό να παλέψει, να οργανώσει την πάλη του. Δεν χρειάζεται καμία αναμονή, καμία αυταπάτη για την ανάκαμψη η οποία θα έλθει, γιατί θα είναι μια ανάκαμψη ματωμένη, σε βάρος του λαού. Αντίθετα, πρέπει να οργανώσει την πάλη του για να μην υλοποιηθούν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, για να υπάρξει ανακούφιση και αναπλήρωση των απωλειών που έχει, αλλά, πάνω από όλα, να υπάρξει ανατροπή ριζική του συσχετισμού δυνάμεων σε επίπεδο εξουσίας. Αυτό χρειάζεται, συνολικά να περάσει ο λαός και η εργατική τάξη στην αντεπίθεση, για να ανατρέψει το συσχετισμό δυνάμεων, για βαθύτερες ρήξεις και ανατροπές σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας, για να ανοίξει πραγματικά τις λεωφόρους του μέλλοντος για το σύνολο της ανθρωπότητας».